แสงปลอบโยน (ภาค1)
(ฉากเปิด: เมืองเรืองแสงในยามค่ำคืน ตะเกียงแก้วมายาส่องแสงระยิบระยับเต็มท้องฟ้า ถนนสะอาดสะอ้านไร้เงามืด ประชาชนใช้ชีวิตอย่างสงบสุข... หรืออย่างน้อยพวกเขาก็คิดเช่นนั้น)
(กลางจัตุรัสเมือง เรวดี—หญิงสาวในชุดเกราะเงิน—ยืนอยู่ท่ามกลางแสงปลอมที่อาบร่าง เธอเฝ้าระวังภัยจาก "เงามืด" ที่ถูกกล่าวขานว่าเป็นศัตรูของเมือง)
คีริน (เสียงแหบแห้ง): “เธอคิดจริงหรือว่าแสงนี้จะปกป้องพวกเขา?”
(เรวดีหันขวับไปทางต้นเสียง ชายในชุดนักโทษยืนพิงกำแพง มือทั้งสองถูกล่ามด้วยโซ่ เขาคือ "คีริน"—ชายที่ถูกตราหน้าว่าเป็นกบฏของแสง)
เรวดี (เสียงแข็ง): “แกไม่มีสิทธิ์พูดถึงแสงศักดิ์สิทธิ์นี้ แกคือพวกคนทรยศ”
(คีรินหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้น แววตาของเขาไม่ได้เต็มไปด้วยความโกรธ แต่กลับมีแววเวทนา)
คีริน: “เธอไม่สงสัยบ้างหรือว่าทำไมแสงนี้ถึงไม่เคยดับเลย?”
(เรวดีชะงักไปชั่วครู่ แต่รีบเก็บอาการ เธอไม่ต้องการให้คำพูดของนักโทษมาทำให้เธอไขว้เขว)
เรวดี: “เพราะแก้วมายาคือพลังจากดวงอาทิตย์”
(คีรินส่ายหน้า ก่อนจะกระซิบเสียงเบาแต่ชัดเจน)
คีริน: “ไม่ใช่... มันคือแสงที่ดูดพลังจากคนที่เธอรัก”
(คำพูดนั้นแทงเข้าไปในใจเรวดี เธอพยายามจะเมินมัน แต่เธอจำได้ว่า... ตั้งแต่ที่เมืองนี้เจริญรุ่งเรืองขึ้นมา พ่อของเธอ—อดีตนักรบแสง—ก็ล้มป่วยโดยไร้สาเหตุ คนแก่หลายคนในเมืองค่อย ๆ หายตัวไป ไม่มีใครพูดถึงพวกเขาอีก...)
(เธอเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะก้าวเข้าไปประชิดตัวคีริน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดระแวงและสับสน)
เรวดี: “แกหมายความว่ายังไง”
(คีรินเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยื่นมือข้างหนึ่งที่ถูกพันธนาการออกมา แสงจากตะเกียงแก้วมายาอาบผิวของเขา และในชั่วพริบตาเดียว... ผิวหนังของเขาเริ่มซีดจางลงราวกับแสงกำลังดูดพลังชีวิตของเขาไปจริง ๆ)
(เรวดีเบิกตากว้าง หัวใจเต้นแรง เธออยากจะปฏิเสธ แต่นี่คือหลักฐานที่เธอเห็นกับตา!)
คีริน (กระซิบแผ่วเบา): “เรวดี... ช่วยฉันทำลายมัน”
(แสงปลอมกำลังจะลวงเธออีกครั้ง หรือความจริงอันโหดร้ายเพิ่งจะถูกเปิดเผย?)
..."ต่อ"...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments