(รีไรท์) ระวัง...ผัวดุ!! ตอนที่ 20

20

"รันต์จะเอายังไงต่อ" แนนถามขึ้นเมื่อได้ยินหนุ่มรุ่นน้องที่ตนเอ็นดูเล่าเรื่องที่ควรจะอยู่ในอาการเสียใจแต่ไม่มีน้ำตาไหลออกมาสักหยด สำหรับเธอแล้วการที่การันต์ร้องไห้ออกมายังดีซะกว่า

"รันต์จะฟังจากปากเขา รันต์จะต้องให้เขายืนยัน...จากปากเขาเอง" การันต์ว่าด้วยแววตาของคนมุ่งมั่น ก่อนที่เขาจะหยิบโทรศัพท์มือถือกดโทรออกไปยังเบอร์ของคนรัก

เมื่อเขามีทุกคนคอยอยู่ข้างๆก็พร้อมจะเผชิญมันอีกครั้งหนึ่ง ลำพังให้เขาได้รับรู้มันคนเดียวเขาคงจะรับไม่ไหว...

"พี่ภพครับ คืนนี้พี่ภพว่างมั้ย" เอ่ยถามปลายสายทันทีที่กดรับ

["อืมพี่กลับดึกหน่อยนะรันต์ พอดีต้องไปดูงานที่ร้านน่ะ"] ข้ามภพกรอกเสียงตามสายมาอย่างเหนื่อยล้า

"ครับงั้นรันต์ไม่กวนแล้ว"

["เดี๋ยวก่อน รันต์เป็นอะไรรึเปล่า แล้วนั่นอยู่ห้องรึยัง"]

"เดี๋ยวรันต์ก็กลับแล้ว"

["พี่คิดถึงรันต์นะ"]

คำนั้นเมื่อการันต์ได้ยินก็เม้มปากเป็นเส้นตรง

"คิดถึงเหมือนกันครับ" การันต์ตอบกลับก่อนวางสายไป

เมื่อได้นึกถึงภาพความสนิทสนมของกรณ์และบางบทสนทนาที่พอจะได้ยินข้ามภพคุยโทรศัพท์กับทางบ้าน ร้อยเป็นเรื่องราวที่เขาต้องยอมรับความจริง ว่าข้ามภพคงจะหาวิธีแก้เองและไม่คิดจะบอกเขาเรื่องนี้แน่ๆ

ตินและแนนตบไหล่หนุ่มรุ่นน้องอย่างปลอบใจ

"พี่อยู่ข้างรันต์นะ" แนนว่าด้วยสีหน้าเห็นใจ

"ขอบคุณครับ รันต์ไม่เป็นไร" การันต์บอกด้วยท่าทีเข้มแข็ง

"ให้กูไปคุยกับเขาเป็นเพื่อนไหม" นิวถาม

"มึงไปทำงานเถอะ กูโอเค" เขาไม่อยากจะรบกวนนิวมากนักด้วยรู้ดีว่าเพื่อนต้องทำงานเหนื่อยอย่างไร ไอ้งานกลางคืนนั่นเขาก็ไม่ใช่ไม่เคยผ่านมา

"รันต์จะไปถามเขาที่ร้าน คุยให้รู้เรื่องไปเลย" การันต์บอกทำเอาทุกคนทำหน้าหนักใจ

"พวกเราจะไปเป็นเพื่อนรันต์เอง" วิว นายและกอล์ฟที่ตั้งใจแค่มาส่งแต่เมื่อเห็นท่าไม่ดีจึงอยู่ต่อซึ่งมันก็เป็นการตัดสินใจที่ไม่ผิดเลย เธอกำลังเอ่ยพร้อมทั้งจับมือการันต์ไว้แล้วพนักหน้าให้พี่ๆคนอื่นที่เหลือวางใจ

"ยังไงเกิดอะไรขึ้นรันต์มีพวกพี่นะ" แนนบีบมือการันต์ให้กำลังใจด้วย

"รันต์พร้อมชนทุกประตูอยู่แล้วครับ" การันต์พูดให้ใครๆอย่าห่วงแม้ตนเองจะหัวใจวูบโหวงจนสมองโล่วไปหมด

เขาเจอเรื่องมามากมายนัก แค่เรื่องนี้อีกสักเรื่องไม่ได้ทำให้การันต์หมดกำลังไปได้เลย แม้มันอาจจะต้องเสียใจอยู่มากก็ตาม...

มาที่ผับของข้ามภพ เสียงเพลงยังคงดังกระหึ่มไปทั่วทั้งร้าน บีทหนักๆทำให้นักเที่ยวทุกคนมัวเมาในเสียงดนตรี ผู้จัดการร้านปรี่เข้ามาทักทายการันต์อย่างจำได้ดี

การันต์ขอนั่งในโต๊ะที่ห่างไกลจากที่ข้ามภพนั่งประจำ เขาอยากมาสังเกตุการณ์ก่อน และตอนนี้เขาเห็นโต๊ะเป้าหมาย มีข้ามภพ คิง และเอ็มนั่งดื่มกันอยู่ในระยะสายตา

ตัดสินใจส่งข้อความไปหาข้ามภพครั้งสุดท้ายเพื่อนที่จะถามให้อีกคนคลายปัญหาออกมา

Karan : พี่ภพมีอะไรจะบอกรันต์ไหม?

Khampop : ทำไมถามพี่อย่างนี้อีกแล้วล่ะหืม?

Karan : พี่ภพไม่มีอะไรจะบอกหรอครับ?

Khampop : พักผ่อนนะครับคนดี เดี๋ยวพี่จะรีบกลับนะ

Karan : ครับ

เมื่ออ่านข้อความของการันต์แล้วข้ามภพก็กระดกเหล้าเข้าไปอึกใหญ่จนคิงกับเอ็มส่ายหน้า การันต์ที่นั่งอยู่กับเพื่อนๆก็ยกแก้วขึ้นเพื่อดื่มให้กับความเจ็บปวดนี้เช่นกัน

กอล์ฟเอื้อมมือมาโอบหลังการันต์เอาไว้ ด้วยรู้ว่าอีกคนช้ำใจเพียงใดแต่เก็บกลั้นเอาไว้และไม่ปล่อยให้มีน้ำตาไหลมาสักหยดเดียว

การันต์ยกแก้วขึ้นดื่มรัวๆจนทุกคนทำหน้าลำบากใจแต่ก็ไม่มีใครห้ามเพราะอยากให้เพื่อนรุ่นพี่ได้ระบายมันออกมาไม่ทางใดก็ทางหนึ่งบ้าง

"วิวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"

"เดี๋ยวกูไปเป็นเพื่อน" นายบอกเพื่อนสาวด้วยความเป็นห่วง สถานที่แบบนี้เขาไม่อยากให้ผู้หญิงไปไหนมาไหนคนเดียวนัก

"ไปเต้นเป็นเพื่อนรันต์หน่อยสิ" การันต์เอ่ยบอกกับกอล์ฟที่เหลือกันเพียงสองคนบนโต๊ะ กอล์ฟพยักหน้ารับและเดินตามอีกฝ่ายตรงไปยังกลางฟลอร์ เขาอยากตามใจคนที่กำลังช้ำจากข้างในอยู่

การันต์ที่เริ่มเมาเล็กน้อยๆ โชว์สเต็ปการเต้นด้วยลีลาที่ทำเอาใครหลายคนมองตรงมายังเขาเช่นเคย กอล์ฟคอยเอาตัวเองกำบังตัวอีกฝ่ายเอาไว้อย่างดีเพื่อไม่ให้ใครเข้ามารุ่มร่ามกับการันต์นัก

ก่อนที่การันต์จะเผลอหันไปมองจ้องหน้ากับเอ็มที่มองมาทางเขาด้วยสีหน้าประหลาดใจ

"กอล์ฟ จูบรันต์หน่อย" เขาเอามือคล้องคอกอล์ฟเอาไว้และบอกอีกคนด้วยแววตาอ้อนวอน

"พี่..."

กอล์ฟอึกอักเพราะคิดว่าการันต์เมามากแล้ว

"ได้ไหม" การันต์ถามย้ำอีกครั้ง

จากนั้นกอล์ฟประจบปากจูบลงไปทันที เขาเห็นว่าการันต์เป็นคนที่น่ารักแต่แรกอยู่แล้ว เพียงแค่ไม่ได้สนใจเพราะการันต์มีเจ้าของ แต่ในเมื่อการันต์ขอเขามาอย่างนี้ไม่ว่าจะด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์หรืออะไร เขาก็จะทำให้ในสิ่งที่การันต์ร้องขอ

มือของกอล์ฟกอดที่เอวคอดขอการันต์เอาไว้ในขณะที่ริมฝีปากก็ยังทำหน้าที่ของมันอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง

ข้ามภพที่เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่เอ็มเรียกให้ดูและเห็นการันต์คล้องคออีกคนเอาไว้และเริ่มซีนจูบอันร้องแรงสติขาดผึง เจ้าของผับเดินตรงเข้ามากระชากกอล์ฟออกแล้วต่อยอีกคนเข้าเต็มแรงหลายครั้ง

เสียงนักเที่ยวร้องโวยวายพร้อมทั้งเอ็มและคิงที่รีบเร่งเข้ามาดึงของเพื่อนออกก่อนที่เด็กหนุ่มจะตายเอา

"นี่มันเหี้ยอะไร รันต์" ข้ามภพตะโกนดังก้อง และเสียงดนตรีหยุดลง ผู้คนต่างหลบเป็นวงกว้างเพราะกลัวจะโดนลูกหลง ผู้จัดการรีบตรงเข้ามาหาทันที

คนตัวโตกระชากแขนการันต์เข้ามาใกล้จนชนกับอก แววตานั้นแทบจะฆ่าคนตายได้

"เกิดอะไรขึ้น" นายและวิวที่ออกมาจากห้องน้ำเข้ามาพยุงตัวของกอล์ฟไว้ ทั้งหน้าเพื่อนช้ำไปหมด

"ไอ้ภพใจเย็น" เอ็มและคิงที่เอ่ยห้ามเพื่อนเอาไว้เมื่อเรื่องราวชักจะใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

"..." การันต์สบตาข้ามภพนิ่ง

เป็นสายตาที่ไม่มีความกลัวแต่เต็มไปด้วยความน้อยใจ รัก อาวรณ์ และสับสน

"กูถามว่านี่มันอะไร มันเป็นใครการันต์!!" ข้ามภพตะโกนใส่หน้าการันต์ที่ยังคงจ้องเขาอยู่ด้วยดวงตาไม่สั่นไหว

มันเหมือนแววตาท้าทายซึ่งเขาไม่ควรจะได้เห็นมันในเวลานี้

"มันก็เป็นอย่างที่เห็น" การันต์ว่าด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"รันต์!!" ข้ามภพง้างมือขึ้นสูงอย่างหมดความอดทน คิงและเอ็มรีบเข้ามาล๊อคตัวไว้ทันทีก่อนที่เพื่อนจะทำอะไรแบบไม่คิด

"มึงก็ลองทำอะไรเพื่อนกูดูสิ!" นายที่ทนไม่ไหวเข้ามาชี้หน้าข้ามภพอย่างเอาเรื่อง

"มึงเสือกอะไร หรือเป็นชู้มันอีกคน" ข้ามภพที่สติหลุดพูดจากล่าวหาเพื่อนชายของการันต์ด้วยความโมโห

"มึง!!" นายทำท่าจะเข้าไปต่อยอีกคนแต่ต้องโดนคิงผลักออกมาก่อน

"กลับไปก่อนไป เดี๋ยวตรงนี้กูดูให้" เอ็มบอกเพื่อนๆการันต์ที่อาจจะทำให้เรื่องบานปลายกว่าเดิม

"พี่รันต์ไป" กอล์ฟทำท่าจะดึงแขนการันต์ออกไปด้วยกัน

"หยุด!! การันต์จะไม่ไปกับใครทั้งนั้น!" ข้ามภพเข้าไปกระชากคนรักออกมา

นายและกอล์ฟทำท่าจะเข้ามาดึงตัวกลับ

"ไม่เป็นไร รันต์ไม่เป็นไร กลับกันไปก่อนนะ"

"แต่..." วิวขัดขึ้น

"ไม่มีแต่เหี้ยอะไรทั้งนั้น.." ข้ามภพตะโกนก้อง

"ไปเถอะ เดี๋ยวพวกพี่ดูให้" คิงบอกเพื่อให้เหล่าเด็กๆสบายใจจนวิวพยักหน้ารับและยอมเดินออกไป

เอ็มรีบไปเคลียร์กับลูกค้าและให้คิงเป็นคนไปกับข้ามภพและการันต์ด้วยกลัวอารมณ์ที่รุนแรงของข้ามภพที่พวกเขารู้กันดีจะทำให้น้องอาจเจ็บตัว

ในร้านต้องเคลียร์กันให้ให้วุ่น ผู้จัดการขอให้ทุกคนไม่นำคลิปหรือภาพเหตุการณ์เมื่อครู่ออกไปเผยแพร่ ส่วนเอ็มก็ให้แจกโปรโมชั่นปลอบขวัญนักท่องเที่ยวโต๊ะใกล้ๆเพื่อเป็นการไถ่โทษ

รีไรท์ 29.08.2021

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***