(รีไรท์) ระวัง...ผัวดุ!! ตอนที่ 7 (NC)

07

ข้ามภพเข้ามาในร้านได้สักพักใหญ่ เขาเลือกนั่งที่โต๊ะเดิมที่สามารถมองเห็นร้านได้เกือบทั้งร้าน ยุทธศาสตร์นี้คงมีแต่เจ้าของร้านแบบเขาที่มองหา เขาปฏิเสธที่จะสั่งเครื่องดื่มกับพนักงานคนอื่นและจะขอรอการันต์มารับมันเองกับมือ

ข้ามภพนั่งมองชายหนุ่มที่เพิ่งผ่านบทรักอันร้อนแรงกับเขากำลังคุยเจื้อยแจ้วกับฝรั่งตัวโตอย่างสนิทสนมอยู่นานกว่าที่จะเดินมาหาเขาที่โต๊ะ

"สวัสดีครับ" การันต์ยังคงทักทายอย่างปกติด้วยรอยยิ้ม

ปกติเสียจนหงุดหงิดใจ

นี่อีกคนความจำมีปัญหาหรือไงถึงได้ยังทำทีเฉยเมยแบบนี้...

"ทำไมไม่รับโทรศัพท์" พยายามข่มอารมณ์ตัวเองไว้ด้วยใบหน้านิ่ง

"พอดีผมนอนอยู่เลยไม่ได้ยิน"

"แล้วทำไมไม่โทรกลับ"

" คุณจะรับเครื่องดื่มอะไรครับ " นอกจากไม่ตอบคำถามแล้วการันต์ยังเปลี่ยนเรื่องอีก

"Dry Martini" เขาเลือกเครื่องดื่มแรงๆที่ไม่ได้ดื่มบ่อยนัก

เห็นอีกคนเดินกลับไปคุยกับเพื่อนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วก็ยิ่งโมโห เขายอมรับในใจว่าอยากจะครอบครองการันต์เป็นของตน

ยิ่งอีกคนยิ่งไม่สนใจยิ่งอยากใส่ปลอกคอให้

"ขึ้นรถ" เขาบอกด้วยเสียงเข้มหลังจากสงบใจรออีกคนทำงานจนเสร็จได้ นี่ก็นับว่าเขาใจเย็นมากแล้ง การันต์หันไปบอกลาเพื่อนก่อนจะยอมขึ้นรถมา

"คุณจะไปไหน"

"รังรัก" ข้ามภพตอบตายังจ้องไปบนถนนด้วยความวาวโรจน์

"คุณติดใจผมรึไง" การันต์ลองเชิงโดยที่ไม่รู้เลยว่าเป็นคำที่สะกิดอารมณ์อีกคน

ข้ามภพขับรถด้วยความเร็วบนถนนกลางคืนที่เริ่มโล่ง เลี้ยวเข้าจอดคอนโดและดึงแขนอีกคนลงตามมาทันที

"คุณเป็นบ้าอะไรถึงต้องลากผม" การันต์โวยวายเมื่ออีกคนพาเขาเข้ามาและผิดประตูห้องเสียงดัง

"นายถามว่าฉันติดใจนายหรอ ใช่การันต์...ฉันคงติดใจนายแล้ว" ข้ามภพว่าก่อนจะบดปากลงบนปากและใบหน้าอีกคน การันต์พยายามผลักอีกคนออกห่างทว่าไม่เป็นผล

"ผมไม่ใช่อีตัว และผมจะมีเซ็กส์กับคนที่ผมพอใจจะมี ไม่ใช่การบังคับ!!"

ข้ามภพได้สติหลังสิ้นเสียงและเขายืนนิ่ง ฟากการันต์หายใจหอบก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟา

"ขอโทษ" ข้ามภพเอ่ยเบาๆ

การันต์มองหน้าเขาตอบไม่พูดอะไร เจ้าของห้องเดินไปหยิบไวน์แดงในตู้เย็น รินใส่แก้วแล้วนำมาวางไว้บนโต๊ะหน้าโซฟา

เขาเหมือนเพื่งดึงปลั๊กออกได้ก็ตอนเห็นอีกคนไม่พอใจ... กูทำอะไรอยู่วะเนี่ย!

"ฉันยอมรับว่าติดใจนาย และอยากรู้ว่านายคิดยังไง"

"คุณก็ดี...แต่ผมว่ามันเร็วไป" การันต์ว่าก่อนจะยกไวน์แดงขึ้นดื่ม

ถ้าหากอีกคนใส่อะไรลงไปคืนนี้เขาก็คงเสร็จโจรอีกแน่... แต่ว่าใครจะแคร์ล่ะ ถ้าไม่นับการกระทำที่ป่าเถื่อนเมื่อกี้เขาก็นับว่าดีอยู่

"คิดงั้นหรอ" ข้ามภพว่ายื่นหน้าไปใกล้อีกคนแล้วเริ่มคลอเคลีย

สำหรับเขาแล้วไม่มีอะไรเร็วเกินไปถ้าหากเขามั่นใจและตัดสินใจแล้ว การันต์เริ่มเคลิ้มตามจูบของอีกคนที่เริ่มไล่สัมผัสไปทั่วตัวเขา

"เห็นไหมว่าเราก็รู้สึกดีกันทั้งคู่" ข้ามภพว่าปากยังคงพรมจูบไปทั่วคออีกคน

การันต์จูบตอบเขาอย่างจำสัมผัสรักหนก่อนได้ดี มันถึงใจเสียจนเขาลืมไม่ลง จากนั้นข้ามภพอุ้มอีกคนขึ้นบนตัว ขาเรียวๆเกี่ยวกับเอวสอบไว้แน่น มือหนาจับบั้นท้ายการันต์ไว้ไม่ให้ตกแล้วนำไปวางบนเตียงอย่างเบามือ

"สำหรับฉันถ้าใช่แล้ว มันไม่เร็วไปหรอก" ข้ามภพว่าก่อนจะเริ่มถอดเสื้อผ้าของกันและกันออกจนเปลือยเปล่า

"แน่ใจหรอครับ ว่าจะเอาผมอยู่" การันต์ว่าทำท่าทางเจ้าเล่ห์

"ก็เอาอยู่นี่ไงเล่า" ข้ามภพตอบกลับอย่างเหนือชั้นและเริ่มเล้าโลมอีกคนให้พร้อม

เอาอยู่เอาไม่อยู่ก็เอามาแล้ว

แล้วก็กำลังจะ เอา อีก

"คุณภพ อ๊าา" การันต์เอ่ยเรียกอีกคนที่สอดแกนกายเข้ามาในตัวเขาจนสุด เสียงหวีดร้องดังตามมาเมื่ออีกคนย้ำกายเข้าไปจนกระแทกจุดเสียว

"ว่าไงครับที่รัก" ข้ามภพถามเสียงกระเส่า

"อึดอัด" การันต์ว่าเมื่ออีกคนไม่ยอมขยับตัวแต่ยังจูบไล้ไปทั่วทั้งตัวอย่างหยอกล้อ

"แล้วจะให้พี่ทำยังไงดี" ข้ามภพว่าแซ็วอีกคน

"....พี่ภพครับ อย่าแกล้งรันต์เลยนะ" การันต์ว่าเสียงหวานและเข้าทางคนตัวโต

สรรพนามที่ถูกใช้เร่งกากระทำของคนตัวใหญ่ เขากระหน่ำแรงลงไปจนเตียงส่งเสียงดังน่าอาย เสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั้งห้องพร้อมกับเสียงร้องขอความรักจากเด็กหนุ่ม

ข้ามภพบอกให้อีกคนร้องเสียงดังไม่ต้องกังวล เพราะผนังห้องของเขาเก็บเสียงอย่างดี การันต์ได้ทีปลดปล่อยความเสียวซ่านหวานหูและข่วนหลังอีกคนจนเนื้อแทบติดมือ ก่อนที่ทั้งคู่ก็ไปถึงปลายฝันด้วยกันจนหมดแรง

"สรุปว่ายังไงหืม" ข้ามภพยังคงถามคำถามที่ไม่ได้รับคำตอบจากการันต์ที่นอนลูบหน้าอกเขาอยู่หลังจากบทเพลงบรรเลงรักจบลง

มือเรียวๆนี่น่าจับมัดขึงเอาไว้กับเสาเตียง...

"ว่าไงอะไรอะ รันต์ไม่เห็นรู้" การันต์ว่า

"รันต์หรอ" ข้ามภพถามย้ำอีกครั้งถึงสรรพนามที่อีกคนแทนตัวเองจนการันต์เขิน

"..."

"น่ารัก" ข้ามภพว่าก่อนจะจูบลงไปบนกรอบหน้าการันต์ทั่ว

"พอแล้ว" การันต์ห้ามอีกคนก่อนที่สถานการณ์จะเลยเถิด

เขาเริ่มรู้อารมณ์ของข้ามภพดีว่าเมื่อเริ่มแล้วกว่าข้ามภพจะหยุดตัวเองได้เขาต้องตายอยู่ในคอนโดนี้แน่ๆ

"แล้วรันต์ว่ายังไง ไหนบอกพี่ซิ" ข้ามภพแทนตัวเองว่าพี่ทำเอาอีกคนเงยหน้าขึ้นมองอายๆ

ไม่ชินนี่...

แต่เรียกอีกทีได้ไหม...

"ให้เวลาหน่อยสิ" การันต์ว่า แม้เขาจะให้อีกคนไปเกินครึ่งแล้วทั้งความรู้สึกรักและความรู้สึกหลง

ทว่าก็รอกันหน่อยเถอะ...

ทุกอย่างมันฉาบฉวยมาก...

"ก็ได้ แต่รันต์เป็นเมียพี่ แล้วพี่ก็เป็นผัวรันต์ รันต์จะไม่ไปยุ่งกับคนอื่น โอเคไหมครับ..." ข้ามภพเอ่ยบอกข้อตกลงด้วยสีหน้าจริงจัง

เขาหวงของที่สุด...

โดยเฉพาะของที่ถูกใจและยังไม่เบื่อ...

"เผด็จการจัง" การันต์ว่าหัวเราะในคอ

ไม่อยากจะเชื่อว่าข้ามภพจะเป็นเอาขนาดนี้ เขานึกว่าอีกคนจะชอบพวกความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนเสียอีก น้ำแตกแล้วแยกทางประเภทนั้นน่เ... แต่การแสดงความเป็นเจ้าของและให้ความสำคัญแบบนี้การันต์ก็ยอมรับว่าใจเขาเต้นโครมครามเสียจนแทบจะทะลุออกมา

"เอาเป็นว่าตกลงตามนี้ ผัวรันต์ขี้หึงนะรู้ไว้ด้วย..." ข้ามภพบอกจ้องอีกคนตาเขม็ง

เข้าใจให้ตรงกันตรงนี้ด้วย เขามันพวกหมาบ้าดีๆนี่เอง...

"หรอ สักนิดก็ไม่ได้หรอ" การันต์เอ่ยหยอก

"รันต์! " ข้ามภพเรียกอีกคนเสียงต่ำทำเอาการันต์หัวเราะร่า แค่พูดเล่นก็ไม่ได้! เขาดึงคนตัวบางกว่าเข้ามากอด และลูบผมอีกคนเบามือจนหลับไป

ดิ๊งด่อง ดิ๊งด่อง

เสียงกริ่งหน้าคอนโดปลุกให้ข้ามภพงัวเงียลุกขึ้นมาตอนสาย เขาหันไปมองการันต์ที่พลิกตัวตามแต่ก็ตัดสินใจไม่ปลุกปล่อยอีกคนนอนให้สบายตัวเนื่องจากการันต์ไม่ต้องไปทำงานและเขาอยากให้การันต์ได้นอนพัก

"ทำห่าไรอยู่ เปิดช้าชิบหาย" เอ็มเดินเข้ามาในห้องตามด้วยคิงที่เดินถือถุงอาหารมาให้ข้ามภพตามเข้ามา

"แล้วแห่มาทำไรบ้านกูแต่เช้า" ข้ามภพถามก่อนจะเดินนั่งลงบนโซฟา

"เช้าพ่องมึง" เอ็มว่า

"..."

"ก็...เห็นช่วงนี้หายหัวบ่อยจังวะ จะมาดูว่าซุกเด็กไว้รึปล่าว" เอ็มถามแล้วทำท่าชะเง้อมองไปรอบห้อง เขาเชื่อว่าต้องได้เห็นอะไรดีๆจากการมาหาเพื่อนวันนี้

"เสือกจริงๆ " ข้ามภพเอ่ยก่อนจะลุกเดินไปในครัวเพื่อหยิบน้ำให้ ปล่อยให้เพื่อนนั่งดูทีวีกันพร้อมจับสังเกตไปทั่ว

ไม่ได้เจอหรอก...

เขาแอบไว้ในห้องนอนหมดแรงอยู่โน่น...

การันต์งัวเงียตื่นขึ้นมาไม่เห็นอีกคน เขาอยู่ในเสื้อกล้ามตัวใหญ่ของคนตัวโตและกางเกงขาสั้นที่อีกคนพอจะหาได้ ขายาวๆก้าวเดินเปิดประตูออกมา

เอ็มที่กำลังกินหมูย่างในมือทำหมูหล่นลงโดนคิง

"เฮ้ยเหี้ยไรเนี่ย มันเลอะ!" คิงบ่นก่อนจะเงยมองตามสายตา

เห็นการันต์ที่เดินออกมาก็ต้องมองค้าง ทั้งๆ ที่การันต์ไม่ได้เตี้ยไปกว่าพวกเขาเลยและหุ่นก็ออกจะพอกัน แต่ขาขาวๆและรอยแดงตามแผงอกที่ลอดผ่านเสื้อกล้ามนั่นมาต่างหากที่ทำเอาสองคนมองอย่างตกตะลึง

"รันต์!! " ข้ามภพที่เดินออกมาจากครัวเรียกว่าที่คนรักหมาดๆเสียงดังลั่น เขารีบเดินเข้ามาวางแก้วน้ำแล้วขวางตัวไว้

"เหี้ยโคตรเอ็กซ์" เอ็มว่าพึมพำแล้วลอบกลืนน้ำลาย

"เข้าไปเปลี่ยนชุด!! " ข้ามภพว่าก่อนจะผลักตัวอีกคนเข้าไปในห้องนอน

ปัง!! แกรก!!

"ออกไปแบบนี้ได้ไง! " เขาเอ่นเสียงดังทันทีที่ประตูปิดลง

"ทำไมล่ะ ชุดก็ไม่มีอะไรสักหน่อย" การันต์ว่าก่อนจะมองว่าข้ามภพดูจะเยอะไปนิดกับการที่เขาใส่เสื้อผ้าเหมือนผู้ชายทั่วไปเดินออกไป

ก็ใครจะคิดเล่าว่ามีคนอื่นอยู่ด้วย...

แต่สองคนนั้นก็มีเหมือนๆกับเขานี่...

"ไม่มีบ้าอะไร มันมองไปถึงไหนต่อไหนแล้ว" คนตัวโตบ่นอุบรื้อตู้เสื้อผ้าหาเสื้อและกางเกงให้อีกคนใส่

ตั้งใจจะให้ใส่วับๆแวมๆไว้ดูเอง ใครจะคิดว่าคนอื่นจะได้เห็นด้วยจนเต็มตาแบบนี้

"เยอะอะ ไม่เห็นเป็นไรเลย" คนตัวขาวว่าอีกคนที่ดูจะบ่นมากไปเสียหน่อย

ชุดตัวเองหามาให้แท้ๆยังมาตามหวงอีก

"รันต์! ไปอาบน้ำแล้วใส่ชุดนี้ พี่ไปรอข้างนอก" ข้ามภพว่าแล้วมองหน้าอย่างจริงจัง

จะอะไรก็ช่างเขาไม่ชอบและจะไม่ยอม!

"อืมๆ " การันต์รับปากและเดินเข้าห้องน้ำไป

"ไอ้ภพ มึงเล่าเดี๋ยวนี้ ซุกเด็กแจ่มๆ ไว้ในห้องตั้งแต่เมื่อไหร่ กูบอกแล้วไงไอ้คิงว่ามาหามันที่นี่จะต้องไม่ธรรมดา" เอ็มถามคนที่ปิดประตูเสียงดังออกมาจากห้องนอนและหันไปพูดกับคิงที่ยังนั่งกินต่อไม่ทุกข์ไม่ร้อน

"มึงดูหน้ามันด้วย" คิงว่าพยักพเยิดไปทางข้ามภพ

"เห็นไปแต่ตา วาจาห้ามเสือก" ข้ามภพว่าเพื่อนก่อนจ้องใบหน้าเขม็ง

"ใจเย็นดิว้า" เอ็มกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่

ไอ้นี่มันเหมือนชาวบ้านที่ไหน ไปแหย่มันมากอาจจะโดนจับโยนลงจากคอนโดนี่ก็ได้

"คนนี้เอาจริงหรอวะ" คิงถามทั้งยังคีบหมูเข้าปากสบายใจ

"เออกูอะเอาจริง แต่เขาอะไม่รู้" ข้ามภพว่าอย่างหัวเสีย

แม้จะทำข้อตกลงไว้แล้วแต่การันต์ก็ยังไม่ได้ตอบตกลงอะไรให้ชัดเจนและเขาไม่อยากเร่งรัดเอาสถานะกับอีกคน

ถามว่าจะให้เป็นกันอะไรยังไม่รู้เลย

แต่สันดานขี้หวงก็อยากจะให้เขามีเราแค่คนเดียว

แค่การันต์รับรู้ว่าเขาเป็นเจ้าของร่างกายอีกคนในตอนนี้แล้วก็พอ เป็นแบบไม่แบ่งใคร!

"เชี่ย พีคในพีคในพีคคค! คนอย่างข้ามภพเนี่ยหรอวะ ใครจะต้องคิดอีก" เอ็มว่าอย่างงงๆ ตลอดเวลาที่ผ่านมามีแต่เพื่อนเค้าต้องคอยไล่หนุ่มน้อยสาวใหญ่ออกไป ไม่เคยเห็นเป็นคนวิ่งไล่แบบนี้

สงสัยไอ้น้องขาสวยคนนั้นมันจะไม่ธรรมดา!

"สงสัยจะเจองานยาก" คิงว่ามองหน้าเพื่อนสองคน

"หงุดหงิดอยู่นี่ไง" ข้ามภพว่า

"ฮ่าๆ เวรกรรมมันมาแล้วโว้ยไอ้เสือ เหยื่อไม่หมูว่ะ ฮ่าๆ " เอ็มหัวเราะดังลั่นมองดูเพื่อนที่ดูยิ่งหัวเสียเข้าไปใหญ่และคิงที่ยิ้มขำ

แกรก..

"อ้าว หนุ่มน้อยมานั่งเร็ว" เอ็มหันไปตามเสียงประตูห้องที่เปิดออกก่อนจะเรียกให้การันต์มานั่งร่วมวงโดยที่มีข้ามภพจ้องเอาเรื่อง

แค่เรียกกินข้าวก็ไม่ได้หรอวะนั่น...

"รันต์มาสิ" ข้ามภพว่าก่อนจะทำท่าทางจะให้การันต์นั่งบนตักตนแต่อีกคนส่ายหน้าและนั่งลงข้างๆ แทน

"ขำพ่อง" ข้ามภพด่าเพื่อนที่ลอบหัวเราะกันคิกคัก

"พี่ชื่อเอ็มนะครับแล้วนี่ก็คิง เป็นเพื่อนและหุ้นส่วนโชว์รูมของไอ้ภพมัน" เอ็มแนะนำตัวเองและแนะนำคิงที่ยิ้มบางๆ ให้อยู่ข้างๆ

"ครับ ผมชื่อการันต์นะ เป็นเพื่อนงั้นก็ต้องเรียกว่าพี่เอ็มกับพี่คิงสิ" การันต์เอ่ยยิ้มกว้างอย่างเป็นมิตร

"เรียกไอเหี้ยเอ็มก็ได้" ข้ามภพว่าจ้องหน้าเพื่อนที่ทำท่าทางยีวยวนใส่

"ให้กลับก่อนไหม จะได้อยู่คุยกับเพื่อน" การันต์หันไปถามข้ามภพที่เอามือโอบหลังตัวเองไว้

"พวกนี้มันจะกลับแล้ว ใช่ไหมพวกมึง" ข้ามภพถามแกมบังคับหันมองเอ็มและคิงที่มองหน้ากันเลิกลัก

"ใช่ เดี๋ยวพวกพี่ก็กลับแล้ว พอดีผ่านมาเลยแวะซื้อของมาฝากภพมันน่ะ ยังไงรันต์กินได้เลยนะ ไปไอ้เอ็ม" คิงว่าก่อนจะชวนเอ็มที่ยังมีของกินในปากอยู่เต็มและมีใบหน้างง

"ไว้เจอกันนะครับน้องรันต์ ไว้เจอกันมึง" เอ็มว่ายอมจำใจเดินตามคิงที่ลากเขาออกไป

"ขอบใจนะเว้ย" ข้ามภพตะโกนส่งแขกไล่หลัง

"ไล่เพื่อนทำไมอะ พี่เค้าน่ารักดีออก" การันต์ว่าหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม เขาว่าเพื่อนของข้ามภพก็ดูคุยสนุกดีและไม่ได้มีพิษมีภัยอะไร

"อย่าชมมัน! ให้มันกลับไปแหละดีแล้ว" ข้ามภพว่าเสียงเข้มเอามือมากอดอีกคนไว้แน่นจนการันต์ส่ายหัว

"ช่วงโปรโมชั่นแหละเนอะ" การันต์ว่าแซ็วข้ามภพที่ดูจะหวงตนเองจนอดหยอกเล่นไม่ได้

"เดี๋ยวก็รู้" ข้ามภพว่า

อีกคนก็ยังคงหยิบอาหารขึ้นกินและมองดูทีวีไม่ได้ใส่ใจอะไร

แรกรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน...

รีไรท์ 28.08.2021

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***