"ไอ่สัสส"เขาพูดออกมาด้วยความตกใจอีกครั้งแต่ก็เสียงตอบกลับมาว่า "ฉันเองไง" พร้อมกับมีเงาจางๆของสาวคนหนึ่สะแยะยิ้มอยู่ตรงหน้า สาวน้อยกรี๊ดลั่นสนั่น ทั่วโรงเรียน "อ๊ายยย" เขากลัวมากจึงก้มหน้าลง และทำท่าที่ดั่งกะคนที่กำลังเมาสารเสพติด จนกระทั่ง!!! ยามโรงเรียนเดินเข้ามา
"เป็นอะไร หรอหนู" ยามคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ๆ ใกล้ๆ และเมื่อยามคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ๆ เขาเห็นเงาของคุณลุงยามคนนั้นอยู่ด้านหน้าของเขา เขารู้สึกโล่งอกมาก และเเขาก็เงยหน้าขึ้นมา ทันใดนั้น สาวลูกครึ่งเกาหลีถึงกับผงะ เพราะว่า ยามที่เขาเห็นนั้นมีเลือดเต็มหัวไปหมด และเงาก็ได้ยินเสียงจากเงามืดมาอีกว่า "มีน" "มีน"
"ห้ะๆ" ที่แท้แล้วเรื่องเมื่อกี้เป็นพียงความฝันเทานั้นเอง
"มึงเป็นอะไรของมึงเนี่ยมีน" "ใช่ๆ พวกกูปลุกตั้งนานก็ไม่ตื่น" "กูเป็นห่วงมึงนะเว้ย นอนอยู่ดีๆก็กรี๊ด"
"คือกูฝันว่ะพวกมึง" "ฝันเรื่องอะไรว่ะ"
(มีนสาวผมงได้เล่าเรื่องความฝันของเขาให้ นานิ าวน้ำตาลแดง และนาราสาวผมน้ำตาลฟัง) หลังจากที่มีนเล่าเรื่องความฝันใหเเพื่อนๆของเขาฟังแล้ว เพื่อนๆของเขาก็ทำท่าทีตกใจเป็นอย่างมากจึงทำให้มันอยากรู้เป็นอย่างมากว่ามันคือเรื่องอะไรกันแน่
ขอตัดจบไว้เพียงเท่านี้นะทุกคนนนน อ่านแล้วรู้สึกยังไงกันบ้างคอมเม้นหน่อยยยยย เค้าพึ่งเคยแต่งนิยายครั้งแรก อย่างให้ปรับเปลี่ยนอะไรตรงหนบอกได้เลยนะหรือยากให้ทำเรื่องเกี่ยวกับอะรบอกได้เลยแต่ขอไปหาแรงบันดาลใจแป๊ป ตอนแรกต่งเรื่องนี้มาเพราะช่วงนั้นินกับหนังผีมากๆเลยอยากลองแต่งนิยายดู เป็นไงบ้างสนุกมั้ยคะ แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยอินแล้วอ่าาาไม่รู้จะให้เรื่องจบแบบไหน ไม่รู้จะให้เรื่องไปต่อยังไง แล้วก็ ไม่รู้ว่าตอนต่อไปะให้เป็นเรื่องราวแบบไหน ช่วงนี้ออกไปทางอินกับซีรีส์วาย หรือให้เป็นเรื่องผีแล้วมีคู่วายปนนิดๆดี วยคิดหน่อยค่าาา เดี๋ยวถ้าเรื่องนี้จบแล้วเค้าว่าเค้าจะแต่งเพิ่มอีกเรื่องนึงป็นรื่องเกี่ยวกับคู่รักหญิงๆคู่นึงที่พัฒนาความสัมพันธ์จากเพื่อนกลายเป็นเพื่อนสนิทแล้วก็กลายเป็นคู่จิ้นแล้วก็เป็นคู่รักกันในตอนหลังอยากจจะบอกว่าเรื่องนี้มีแรงบันดาลใจจากเรื่องจริงนะจ้ะแต่ไม่ได้เกิดกลับตัวเองหรอกนะเกิดกับเพื่อนคิดว่าควรแต่งขึ้นมาดีมั้ย เอางี้จบแค่นี้ล่ะกัน เอาเป็นว่าเรื่องนี้ไม่จบง่ายๆหรอกแต่อยากให้ตอนต่อไปเป็นยังไงลองคอมเม้นดูน้าาาาาา
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments