สิ่งมีชีวิตตัวน้อย..
...'เจ็บจัง' เจ้าสัตว์ตัวน้อยกำลังพูดในใจ มันกำลังเจ็บปวดเพราะร่างกายของมันนั้นมีเเต่บาดแผลของการโดนอะไรบางอย่างทำร้าย มีทั้งเเผลเล็กเเผลใหญ่ รอยขีดขวนหรืออะไรอีกมากมาย 'น่าสงสาร' เสียงๆหนึ่งที่ดังมาจากที่ไหนสักที่เเน่นอนว่าสัตว์น้อยตัวนั้นไม่ได้ยิน.. เเต่ใครจะรู้สักวันอาจจะได้ยินก็ได้ กลับเข้าเรื่องกันดีกว่า...
...ความเจ็บปวดจากบาดเเผล หลายๆสิ่งหลายๆอย่างกำลังผุดขึ้นมาในหัวสมองภาพที่เคยมีความสุข ภาพที่เคยโดนทำร้าย ภาพที่เคยวิ่ง..วิ่งหนีสัตย์ที่มีขนาดใหญ่กว่าเขา ภาพในช่วงเวลาชีวิตที่เขาเกิดเป็นสัตว์ตัวน้อย กำลังฉายภาพออกมา ที่ละฉากทีละฉาก บางฉากล้วนเเต่ไม่อยากจำเเละบางฉากที่อยากจะจดจำ ความสุขเพียงเเค่ไม่กี่ครั้งในชีวิตได้กำลังฉากออกมาเป็นฉากๆ ทั้งฉากที่ได้กินอาหารอร่อยๆที่เจ้าของร้านขายเนื้อเอาให้กิน ทั้งฉากที่โดนโอบกอดจากสัตว์2ขา อ่าา ช่างน่าเวทนา.. 'เราอยากเป็นเเบบเจ้าพวกสัตย์2ขาจัง..อยากมีความสุข' ความคิดนั้นได้ดังขึ้นอีกครั้งหนึ่ง ใช่มันเป็นความคิดของเจ้าสัตว์ตัวน้อย ความปรารถนาที่อยากจะมีความสุข ความปรารถนาที่อยากมีชีวิตอยู่ เเละ ความปรารถนาที่อยากจะเป็นเหมือนพวกสัตว์สองขาพวกนั้น... 'ข้าได้ยินเเล้วละความปรารถนาของเจ้า เจ้าต้องการเเบบนั้นเองรึ..'เสียงที่ดังมาจากที่ไหนสักที่ได้ดังขึ้นอีกครั้ง 'ข้าจะให้พรเเก่เจ้าเอง ข้าขอให้เจ้ามีขีวิตนิรันดร ข้าขอให้เจ้ามีความสุข ' เสียงนั้นได้พูดออกมาพร้อมกับลมหายใจสุดท้ายของ เจ้าเเมวตัวน้อย...
...'อึก! อืม' เสียงครวญครางของสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กได้ดังขึ้น 'ที่นี้ที่ไหน ไม่ใช่ว่าเราตายไปเเล้วเหรอกเหรอ?' ความสงสัยเกิดขึ้นเมื่อเขาได้ลืมตา เขาใช่สายตามองไปรอบๆ 'ที่นี้คือป่า?' ใช่ ที่นี้คือป่า ป่าที่อุดมสมบูรณ์ อากาศบริสุทธิ์ มีสัตย์ป่าใากมายที่อยู่ในนั้น ไม่ว่าจะเป็นสัตว์นักล่า เเละ สัตว์ที่ถูกล่า ซึ่งตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะต้องรับบทเป็นสัตว์ที่ล่า:)...
... ร่างกายของสัตว์ตัวน้อยนั้นดูเล็กมากเขาคิด 'นี้เราได้เกิดใหม่เหรอ? ใครเป็นคนมอบชีวิตนี้ให้กับเรากัน? อ่าไม่อยากคิดเเล้ว ' 'เราหน้าตาเป็นไงนะ' เขาได้มองดูข้างล่าง ใช่เขาอยู่บนต้นไม้ขนาดใหญ่ข้างล่างดูเหมือนว่าจะเป็น เเอ่งน้ำ! เขารีบปีนลงไปเพื่อสำรวจดูร่างกายของตัวเอง ภาพที่สะท้อนอยู่บนผิวน้ำคือร่างของเเมวขนสีขาวบริสุทธิ์ดุจดั่งแพรไหมไม่มีสีอื่นใดมาแทรกแซงสีขาวปุ้ยนั่นเลยดวงตาทั้งสองข้างมีสีที่แตกต่างกันข้างหนึ่งมีฟ้าอ่อนดุจดั่งสีของท้องฟ้าเเละท้องทะเลส่วนอีกข้างสีเป็นเหลืองทองอร่ามดูสูงส่ง ศักสิทธิ์ เเละน่าเกรงขาม 'นี้ข้าเหรอ?' เหมียวว เสียงของเเมวขนสีขาวบริสุทธิ์ดั่งออกมา ฟังดูเหมือนจะเป็นเสียงที่ดูอารมณ์ดี 'อ่า ชักจะหิวช่ะเเล้วสิ ไปล่าดีกว่า!' ...
......................
......................
......................
มาลุ้นกันว่าน้องจะได้ล่าหรือโดนล่าฮิๆ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
ตอเเหล
มึงมาเรียนเเต่งนิยายตั้งเเต่ตอนไหน🧐
2025-02-25
1