เรื่องสั้น4 ตอนจบ

ทางเดินสู่ห้วงนรก (ต่อ)

---

บทที่ 11: สิ่งที่อยู่อีกฟากของประตู

ทันทีที่ประตูเปิดออก ลมเย็นยะเยือกก็พุ่งออกมาปะทะใบหน้าของทุกคน

เบื้องหลังประตูไม่มีอะไรเลย มีเพียงความมืดอันลึกล้ำ... และบางสิ่งที่กำลังจ้องมองพวกเขา

กานต์ก้าวถอยหลัง "มันมีอะไรอยู่ในนั้น..."

แทนเพ่งมองเข้าไปในเงามืด ก่อนที่เขาจะเห็น... ใบหน้าหนึ่งโผล่ออกมา

ใบหน้าของ "ตัวเขาเอง"

---

บทที่ 12: กฎของสถานที่นี้

ร่างนั้นยิ้มให้แทน ก่อนจะพูดออกมา

"กลับมาอยู่ที่นี่อีกครั้งแล้วสินะ"

"อะไรนะ!? ฉันไม่เคยมา!"

"หรือนายแค่ลืมไป?"

เสียงกระซิบแผ่วเบาโอบล้อมพวกเขา

และทันใดนั้น... บันไดที่พวกเขาเดินลงมาก็กลับมาอีกครั้ง แต่คราวนี้มัน ทอดลงไปลึกกว่าเดิม

ไม่มีทางขึ้น มีแต่ทางลงไป...

และกฎของที่นี่คือ 'เมื่อก้าวลงไปแล้ว จะไม่มีวันย้อนกลับได้'

---

บทที่ 13: เงาที่หลอมรวม

"เราต้องออกไปจากที่นี่!" อิ้งตะโกน แต่ทุกเส้นทางล้วนแต่พาพวกเขาลงไปลึกกว่าเดิม

ทันใดนั้น เงาดำจากกำแพงก็ไหลออกมา มันรวมตัวกันจนกลายเป็นรูปร่างของ "มนุษย์"

แต่ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา...

พวกมันคือเงาของ 'คนที่เคยเดินลงมา และไม่มีวันได้กลับขึ้นไป'

---

บทที่ 14: ประตูลวงตา

พวกเขาวิ่งหนีสุดชีวิต ก่อนจะเจอประตูอีกบาน

"นี่แหละ! น่าจะเป็นทางออก!"

ภาคินกระชากมันเปิดออก... แต่สิ่งที่อยู่ด้านหลังทำให้ทุกคนต้องกรีดร้อง

เพราะเบื้องหลังประตูนั้นคือ... "ภาพของพวกเขา" ที่ยังคงยืนอยู่บนพื้นโลกข้างบน

แต่ร่างจริงของพวกเขา... ติดอยู่ที่นี่

---

บทที่ 15: ภาพสะท้อนที่ผิดเพี้ยน

แทนมองเข้าไปในประตู เห็นร่างของตัวเองที่ยังมีชีวิตอยู่บนโลกด้านบน

แต่เมื่อเขามองลึกลงไปในดวงตาของตัวเอง... เขากลับเห็นเงาดำอยู่ในร่างนั้น

"เราไม่ได้อยู่ในร่างเดิมแล้ว..." กานต์พูดเสียงสั่น

ที่อยู่บนโลกตอนนี้... อาจไม่ใช่พวกเขาอีกต่อไป

---

บทที่ 16: ผู้ที่รออยู่เบื้องล่าง

ไม่มีทางเลือก พวกเขาต้องเดินลงไปต่อ

ยิ่งเดินลึกลงไป พวกเขาก็เริ่มเห็น "ร่องรอย" ของคนที่เคยลงมาก่อนหน้า

เสื้อผ้าเก่าๆ เศษกระดูก และรอยเล็บที่ขูดอยู่บนกำแพงหิน ราวกับว่ามีคนพยายามปีนกลับขึ้นไป

แต่ไม่เคยมีใครทำสำเร็จ

และสุดท้าย... พวกเขาก็มาถึง "จุดสิ้นสุด" ของบันได

---

บทที่ 17: กรงขังของวิญญาณ

เบื้องหน้าคือห้องขนาดใหญ่

ที่นี่เต็มไปด้วยกรงเหล็กเก่าคร่ำคร่า และในนั้น... มีเงาดำถูกขังอยู่

"พวกเขาคืออะไร?" อิ้งถามเสียงสั่น

แล้วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากเงามืด

"พวกเขาคือ 'พวกเจ้า' ในอนาคต"

---

บทที่ 18: การทำสัญญา

เสียงนั้นมาจากเงาสูงใหญ่ที่ยืนอยู่ตรงกลางห้อง

"พวกเจ้ามาไกลถึงขนาดนี้ คงเข้าใจแล้วใช่ไหม... ไม่มีใครออกไปจากที่นี่ได้โดยไม่มี 'ข้อแลกเปลี่ยน'"

"ข้อแลกเปลี่ยนอะไร!?" ภาคินถาม

"ง่ายมาก..."

"สละใครสักคนไว้ที่นี่ แล้วคนที่เหลือจะได้กลับขึ้นไป"

---

บทที่ 19: การตัดสินใจที่เป็นไปไม่ได้

พวกเขามองหน้ากัน ไม่มีใครอยากเป็น "เหยื่อ" ที่ถูกทิ้งไว้ที่นี่

"ต้องมีวิธีอื่นสิ!" กานต์พูด แต่เงาดำกลับหัวเราะ

"ไม่มีทางอื่น นี่คือกฎของที่นี่"

แล้วพวกเขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องจากกรงเหล็ก

เสียงของคนที่ "เคยถูกทิ้งไว้ที่นี่" มาก่อน...

---

บทที่ 20: ทางเดินที่ไม่มีวันสิ้นสุด

ไม่มีใครยอมสละใคร

แต่ทันใดนั้น ภาคินก็รู้สึกเหมือนมีมือมากมายคว้าตัวเขาเอาไว้

"ไม่! ปล่อยฉันนะ!"

เงาดำนับร้อยดึงตัวเขาเข้าไปในความมืด

"พวกแกหนีไปซะ!!!"

แทน อิ้ง และกานต์ รีบวิ่งขึ้นบันไดที่ทอดยาวขึ้นไปทันที

บันไดที่เคยหายไป... กลับปรากฏขึ้นอีกครั้ง

และเมื่อพวกเขาก้าวขึ้นไปถึงด้านบน...

ภาคินก็หายไปตลอดกาล

---

เช้าวันรุ่งขึ้น

แทน อิ้ง และกานต์ ตื่นขึ้นมาในป่ารกร้างเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่เมื่อพวกเขามองหน้ากัน พวกเขากลับไม่แน่ใจเลยว่า...

"พวกเขายังเป็นคนเดิมอยู่หรือเปล่า"

เพราะในเงาของพวกเขา...

มีเงาดำกำลังจ้องมองกลับมา

---

จบบริบูรณ์... หรือบางที มันอาจจะยังไม่จบ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***