...เสียงระฆังดังขึ้นบ่งบอกถึงช่วงพักกลางวัน นักเรียนหลายคนทยอยออกจากห้อง บ้างก็ไปโรงอาหาร บ้างก็จับกลุ่มพูดคุยกันตามมุมห้อง แต่ฟ้ายังคงนั่งนิ่งอยู่ที่โต๊ะของตัวเอง ดวงตาของเธอจ้องไปที่สมุดจดที่เปิดค้างไว้อย่างเหม่อลอย...
...ตั้งแต่วันนั้น... ทุกอย่างมันแปลกไป...
...เธอเริ่มฝันเห็นเขาบ่อยขึ้น บางคืนเขาแค่ยืนอยู่ปลายเตียงจ้องมาที่เธอด้วยแววตาว่างเปล่า แต่บางคืนเขากระซิบข้างหู พึมพำอะไรบางอย่างที่เธอฟังไม่ออก พอตื่นขึ้นมา หัวใจเธอเต้นแรงเหงื่อโชกเหมือนเพิ่งวิ่งหนีอะไรสักอย่าง...
...แต่ที่น่ากลัวกว่าความฝัน คือเธอเริ่มเห็นบางอย่างตอนที่ยังตื่นอยู่...
...แรกๆ เธอคิดว่ามันเป็นเพียงภาพหลอนจากความเครียด เงาดำๆ ที่เดินผ่านขอบตาไปอย่างรวดเร็ว หรือเสียงกระซิบที่ดังขึ้นจากความเงียบของห้องเรียน แต่เมื่อเวลาผ่านไป... สิ่งเหล่านั้นมันชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ...
...และวันนี้ มันก็เกิดขึ้นอีกแล้ว...
..."เป็นอะไรหรือเปล่า?"...
...เสียงของเคดังขึ้นข้างๆ ฟ้าสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันไปมอง เคยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะพร้อมกับสีหน้ากังวล...
..."ช่วงนี้ดูไม่ค่อยดีเลยนะ"...
...ฟ้ายิ้มเจื่อนๆ "อาจจะแค่พักผ่อนไม่พอมั้ง"...
..."เธอแน่ใจนะว่ามันแค่เรื่องนั้น?"...
...เคพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ฟ้าก้มหน้าลงแล้วเม้มปาก เธอรู้ว่ามันไม่ใช่แค่เรื่องของการพักผ่อน แต่มันเป็นเรื่องของสิ่งที่เธอเริ่มมองเห็น... หรือบางที สิ่งที่ไม่ควรเห็น...
..."ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น บอกเราได้นะ"...
...เสียงของเคอ่อนลงเล็กน้อย ฟ้ามองหน้าเพื่อนสนิทของเธอ ...
...เธออยากจะบอกเขาเหลือเกินว่าเธอกำลังเห็นอะไร แต่เธอกลัว...
...กลัวว่าแค่พูดออกไป ทุกอย่างจะยิ่งแย่ลง...
...ช่วงบ่ายของคาบเรียน อากาศในห้องดูอึดอัดกว่าปกติ ฟ้านั่งอยู่ที่โต๊ะของเธอ พยายามตั้งสมาธิกับกระดานตรงหน้า แต่เธอกลับรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง......
...เสียงกระซิบเบาๆ ดังอยู่ข้างหู เธอรีบหันไปมองแต่ไม่พบใคร...
...จากนั้น เธอเห็นบางอย่างสะท้อนจากกระจกหน้าต่างข้างห้อง...
...มีคนยืนอยู่ตรงนั้น......
...ฟ้าเบิกตากว้าง หัวใจเธอเต้นระรัว...
...ภาพที่สะท้อนในกระจกเป็นเด็กนักเรียนคนหนึ่ง ผิวซีด ดวงตากลวงลึก และที่สำคัญคือเสื้อของเขาเปื้อนเลือด......
...เธอหันขวับไปมองที่หน้าต่างโดยตรง แต่ไม่มีใครอยู่ตรงนั้น...
...เธอเริ่มหายใจถี่ขึ้น มือของเธอสั่นเล็กน้อย เธอไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม? เธอเห็นเขาจริงๆ ใช่ไหม?...
..."ฟ้า! เธอเป็นอะไร?"...
...เสียงของเคดังขึ้นอีกครั้ง ฟ้ากลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก เธอส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะพึมพำเบาๆ "ไม่มีอะไร..."...
...เธอพยายามบังคับตัวเองให้สงบลง แต่ยิ่งพยายาม ก็ยิ่งรู้สึกได้ว่ามีอะไรบางอย่างผิดปกติ...
...หลังเลิกเรียน ฟ้าเดินไปตามทางเดินของโรงเรียนด้วยความรู้สึกหนักอึ้ง เธอไม่แน่ใจว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ เธอแค่อยากหนีออกจากห้องนั้น ออกจากความรู้สึกอึดอัดที่ดูเหมือนจะไม่จางหาย...
...แต่เมื่อเธอเดินผ่านหน้าห้องเรียน......
...เธอเห็นเงาของใครบางคนยืนอยู่ข้างใน...
...หัวใจของเธอแทบหยุดเต้น...
...ร่างนั้นสูงโปร่ง สวมชุดนักเรียน และกำลังจ้องมาทางเธอ...
...แม้จะมองไม่ชัด แต่เธอรู้ว่าเป็นใคร...
...เธอถอยหลังไปก้าวหนึ่ง หัวใจเต้นแรงจนเจ็บหน้าอก...
...แล้วทันใดนั้น... เงานั้นก็หายไป...
...เหมือนไม่เคยมีอะไรอยู่ตรงนั้น...
...ฟ้าหายใจหอบ...
...เธอกำลังตกอยู่ในบางสิ่งที่ไม่มีวันหนีพ้น...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments