เงาแห่งอดีต

เอลิอาร์ลืมตาขึ้นช้าๆ ดวงตาของเธอปรับเข้ากับแสงสลัวที่ลอดผ่านหน้าต่างไม้เก่าๆ กลิ่นของฟืนที่กำลังเผาไหม้ลอยคลุ้งอยู่ในอากาศ เสียงฝนที่เธอจำได้ว่าตกกระหน่ำเมื่อคืนนี้ เหลือเพียงเสียงหยดน้ำที่ตกกระทบหลังคา

เธอขยับตัวเล็กน้อย ความเจ็บปวดแล่นพล่านไปทั่วร่างกาย ทุกกล้ามเนื้อของเธอปวดร้าวราวกับถูกบดขยี้ แต่เธอรู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่

"ตื่นแล้วสินะ"

เสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้น เธอหันไปมอง เห็นชายผู้ช่วยเธอเมื่อคืนนี้กำลังนั่งอยู่ข้างเตาผิง เขาถือถ้วยไม้ที่มีไอน้ำลอยขึ้นจางๆ

"ดื่มนี่ซะ จะช่วยให้เจ้ารู้สึกดีขึ้น"

เอลิอาร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรับถ้วยมาถือไว้ ของเหลวในนั้นมีกลิ่นสมุนไพรที่เธอไม่คุ้นเคย

"เจ้าชื่ออะไร?" ชายคนนั้นถาม

เธอนิ่งไปชั่วครู่ คำถามง่ายๆ กลับยากที่จะตอบ เพราะแม้แต่ชื่อตัวเองก็รู้สึกเหมือนเป็นของใครบางคนที่เธอเคยเป็น แต่ไม่ได้เป็นอีกต่อไป

"...เอลิอาร์" เธอตอบเสียงเบา

"ข้า ไอแซค" เขาพยักหน้ารับ "เมื่อคืนข้าเจอเจ้าหมดสติอยู่กลางป่า เจ้าทำอะไรอยู่ที่นั่น?"

เธอไม่ตอบ

เธอจะบอกเขาได้อย่างไรว่าตัวเองเป็นใคร? ว่าตัวเองไม่ได้เป็นมนุษย์? ว่าตัวเองเป็นนางฟ้าที่ถูกขับไล่จากสวรรค์?

เธอเม้มปากแน่น แล้วเบือนสายตาออกไปนอกหน้าต่าง ดวงตาของเธอจับจ้องไปยังป่าไม้ทึบที่ปกคลุมไปด้วยหมอก เธอจำได้ถึงเงามืดที่เคลื่อนไหวในคืนก่อน ดวงตาสีเหลืองเรืองรองที่จับจ้องเธอ

"เมื่อคืนนี้..." เธอเอ่ยขึ้นช้าๆ "เจ้ามองเห็นสิ่งนั้นไหม?"

ไอแซคเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้า

"เห็น"

"มันคืออะไร?"

เขาไม่ตอบในทันที ดวงตาของเขาดูลึกลับและหม่นหมองไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นมา

"บางสิ่งที่ไม่ควรมีอยู่ในโลกนี้"

เธอขมวดคิ้ว "เจ้ารู้จักมัน?"

"ข้าเคยเห็นมันมาก่อน และข้ารู้ว่าเจ้าก็เห็นมันเช่นกัน"

เขาจ้องมองเธอราวกับกำลังประเมินบางสิ่ง

"เจ้าไม่ใช่มนุษย์ใช่ไหม?"

หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นมาในทันที มือของเธอกำถ้วยไม้แน่นโดยไม่รู้ตัว

"ข้า..."