เกมอาจจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย

กองยานของจักรวรรดิโจมตีมาอย่างไม่ทันตั้งตัวแต่ทว่าก็ยังส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือทันก่อนที่จะถูกตัดสัญญาณพวกทหารก็ได้อพยพคนงานเหมืองไปหลบที่บังเกอร์และนั่งรอคอยความช่วยเหลือ

“เราจะรอดไหมว่ะ” คนงานเหมืองคนนึงพูดขึ้น

“แน่นอนเพราะเรายังมีพ่อมดปฏิหาริย์แห่งดาวทะเลทรายอยู่” คนงานเหมืองอีกคนตอบกลับ

“หวังว่าปฏิหาริย์จะเกิดขึ้นอีกครั้งนะ”

ที่ห้องควบคุมใต้ดิน

“ยังทันอยู่สินะ ดีที่ผมยังฟังคำเตือนของคุณ ร้อยเอก” คริสโตเฟอร์พูด

“ดีแล้วครับ ขอแค่มีคนรอดชีวิตให้มากที่สุดก็พอ”

“คุณยังมีแผนอะไรไหม”

“ผมขอจอมเวทย์สัก 10000 คน ก็พอ”

“เรามีจอมเวทย์ 10000 คนพอดีเลย ตอนแรกผมก็ไม่เข้าใจหรอกว่ากองทัพจะเอาจอมเวทย์มาประจำการ ร้อยเอก”

“ผมคิดว่ายุโธปกรณ์มันไม่พอเลยส่งจอมเวทย์มาประจำการก่อน”

“งั้นเหรอ ต่อจากนี้การบัญชาการทั้งหมดผมขอมอบให้คุณล่ะกัน หวังว่าปฏิหาริย์จะเกิดอีกครั้ง”

“รับทราบครับท่าน ผมจะทำให้ปฏิหาริย์เกิดอีกเป็นครั้งที่สอง”

**********

ยานลาดตระเวนที่จักรวรรดิส่งลงมาที่พื้นดาวได้เข้าปะทะกำทหารที่รอดชีวิต พันเอกเอเดน มิวกิน กัปตันของยานได้ลงไปที่พื้นด้วยตัวเองและนำทหารราบเข้าไปจัดการกับผู้รอดชีวิตที่เหลือทั้งหมด พันเอกเอเดนได้เข้าไปต่อสู้กับร้อยเอกสยามและจัดการเขาได้อย่างง่ายดาย จากนั้นเขาก็ติดต่อกับผู้บัญชาการและรายงานสิ่งที่เกิดขึ้น

“ท่านผู้บัญชาการครับ ผมจัดการกับผู้ใช้เวทย์ปืนใหญ่แล้วครับ”

“เยี่ยม...ดีมากพันเอก” ออกัสตอบกลับด้วยความดีใจที่ทุกอย่างยังราบลื่นตามแผนของลู่เซียง

“พันเอกเอาศพของมันขึ้นมาด้วย ส่งมาที่ยานธงเลย” ลู่ เซียงพูดขึ้น

“มีอะไรรึเปล่าลู่ เซียง”

“ผมแค่อยากตรวจสอบว่ามันตายจริงไหมด้วยเวทย์ของผม”

“แล้วการที่เอาศพของมันมาที่ยานเราจะไม่เสี่ยงไปหน่อยเหรอ”

“ผู้จะให้ผู้ใช้เวทย์อีก 10 คน มาเฝ้าและสังเกตุการศพด้วย”

“เอาตามที่นายว่าล่ะกัน อีก 6 ชั่วโมงสินะ”

พันเอกเอเดน ได้ส่งศพของสยามมากับยานขนส่งที่ไร้คนขับตามที่ลู่ เซียงบอก ลู่เซียงได้มารับศพด้วยตัวเองที่โรงเก็บยาน แล้วเข้าไปตรวจสอบพร้อมกับผู้ใช้เวทย์อีก 10 คนคอยคุ้มกันอยู่

ที่สระพานเดินเรือ ออกัสนั่งอย่างสบายใจที่เก้าอี้ของผู้บัญชาการ และจากนั้นก็มีคนเข้ามาที่ข้างหลังและใช้มีดจี้คอของเขา คนนั้นคือสยามเขาใช้เวทย์ล่องหนย่องเข้ามา

“ถ้าพวกนายไม่อยากให้ผู้บัญชาการตายก็ยอมจำนนซะ”

“ยิงฉันซะ ให้ตายไปพร้อมกับมันนี่แหละ”

ออกัสพูดขึ้นอย่างกล้าหาญ

จากนั้นก็มีทหารคนนึงได้ยิงเข้าที่หัวของสยามทำให้ออกัสรอดมาได้ สยามล้มลงจมกองเลือดของเขาเอง ลู่ เซียงก็เข้ามาที่สระพานเดินเรือหลังจากได้รับรายงานว่าผู้บัญชาการที่ลอบสังหาร

“เป็นไปตามที่คาดไว้จริงๆ” ลู่ เซียงพูดโดยที่ทุกอย่างถูกเตรียมการไว้แล้ว

“ถ้าฉันตายขึ้นมาจะทำไงล่ะลู่ เซียง”

“ไม่มีทางเกิดขึ้นแน่นอนครับท่าน”

“อย่าให้มีครั้งที่ 2”

ศพนั้นเป็นศพปลอมสยามใช้เวทย์ล่องหนแอบขึ้นยานขนส่งมาเพื่อที่จะลอบสังหารผู้บัญชาการ แต่สิ่งนั้นลู่ เซียงคาดการไว้แล้ว ทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาคิด หลังจากตรวจสอบศพที่สระพานเดินเรือ พบว่ามันคือศพของสยามจริงๆจากนั้นเขาก็โยนศพทิ้งไปในอวกาศ

“มันทำไปเพื่ออะไรกันนะ” ลู่เซียงบ่นพึมพันกับตัวเอง

“มีอะไรรึเปล่าลู่ เซียง”

“ต่อให้ท่านออกัสตายผลของสงครามก็ไม่เปลี่ยน มันทำไปเพื่อ”

“ต่อให้ฉันตายงั้นเหรอ...เห้อชั่งเถอะ ฉันคิดว่ามันอาจจะถ่วงเวลาก็ได้”

“แต่ว่ามันเป็นคนใช้เวทย์ปืนใหญ่ทำลายยานของเราได้หนึ่งลำ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะรอบสังหารพลาด ในตอนที่พันเอกมิวกินบอกว่าสังหารผู้ใช้เวทย์ปืนใหญ่ได้ ผมคิดว่ามันเป็นแผนตบตาเพื่อที่จะส่งทหารสักคนมารอบสังหารท่าน แต่มันกลับลงมือด้วยตัวเอง”

“ไม่ต้องคิดมากหรอกลู่ เซียง นายทำหน้าที่ได้ดีแล้วลู่ เซียง”

“ขอบคุณครับท่านออกัส”

“อีก 2 ชั่วโมงสินะชัยชนะของฉันกำลังจะมา”

ลู่เซียงนั่งครุ่นคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเขารู้สึกว่ามันง่ายดายเกินไป ‘ทำไมมันไม่ฆ่าท่านออกัสในทันที่กันนะ เราคาดว่าจะเป็นแบบนั้นแต่มือปืนที่เตรียมไว้ก็น่าจะยิงทันอยู่แล้วทำไมกันนะ’ ลู่ เซียงคิดอยู่ในใจ เหมือนทุกอย่างจะเป็นไปตามที่คิดแต่ก็ไม่สักทีเดียว

มีบางอย่างเกิดขึ้นจู่ๆยานทุกลำยกเว้นยานธงของกองยานที่ 46 ระเบิดทุกลำในพริบตา สิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าทำให้ออกัสตกใจมาก ทั้งทีทุกอย่างเหมือนจะเป็นไปตามแผนแล้วแท้ๆ จากนั้นก็มีการติดต่อมาจากภาคพื้นดินของดาวเกียชโช

“ผมพันเอกคริสโตเฟอร์ โรนัลโด ผู้บัญชาการกองกำลังภาคพื้นดินที่ 1243 เราได้ทำลายก่อนยานของพวกคุณแล้วโดยตั้งใจเหลือยานธงไว้ อีกไม่ถึง 5 นาที กำลังเสริมของเราก็มาถึงแล้วยอมจำนนซะอย่างให้ต้องทำลายยานลำสุดท้ายของคุณ”

“หมายความว่ายังไงลู่ เซียง” ออกัสพูดด้วยความโกรธ

“อย่างที่ท่านกล่าวเลข 13 มันเป็นเลขไม่ดีจริง” หลังจากลู่เซียง ตอบกลับด้วยความเศร้าสร้อย ออกัสก็ใจเย็นลง

“ไม่ใช่ความผิดของนายหรอกลู่ เซียง เราแค่คาดเดาปฏิหาริย์ไม่ได้ ขอบคุณนายที่ทนความเอาแต่ใจของฉันได้”

จากนั้นออกัสก็ประกาศยอมแพ้ หลังจากที่กำลังเสริมของสหพันธ์มาถึง หลังจากที่ปลดอาวุธและทหารทุกคนถูกจับเป็นเชลยเรียบร้อย ออกัสก็ได้พบความจริง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นแค่เพียงเวทย์ลวงตาที่ผู้ใช้เวทย์ของสหพันธ์ 10000 คน ร่ายไว้กองยานของพวกเขาไม่ได้ถูกทำลายจริงๆ

ที่คุกยูโรป้าของสหพันธ์ ลู่ เซียงก็ได้ถูกผู้คุมเรียกตัว ผู้คุมบอกว่ามีคนมาเยี่ยมหลังจากที่เข้าไปในห้องเยี่ยมนักโทษ

“คุณอยากเจอผมรึเปล่าพันเอกลู่ เซียง”

“คุณ...ร้อยเอกสยาม”

“ตอนนี้ผมยศพันโทแล้วล่ะ”

“คนที่เข้าไปลอบสังหารท่านออกัสเป็นแค่เพียงเวทย์ลวงตาของคุณสินะ”

“มันก็เป็นไปตามที่คุณคิดนั่นแหละพันเอก”

“พันโท...คุณช่วยจบสงครามครั้งนี้ให้ทีนะ”

“เข้าใจแล้วล่ะ สิ่งที่มองเห็นอาจไม่ใช่ความจริง” จากนั้นสยามก็เดินจากไป

“ผมจะจำเอาไว้”

ลู่ เซียง เขาเกิดที่ดาวเน็กซัก สหพันธการค้าลูเซียน พ่อของเขาคือ ลู่ เหยาเป็นพ่อค้าที่ค้าขายทุกที่ ไม่ว่าจะเป็นจักรวรรดิหรือสหพันธ์ดาวเคราะห์ ในตอนที่ลู่ เซียงอายุ 7 ปี เขาได้เดินทางไปค้าขายกับพ่อของเขาเป็นครั้งแรก แต่ทว่ายานของพ่อเขาบังเอิญได้รับลูกหลงจากการสู้รบของจักรวรรดิและสหพันธ์ เหตุการณ์นี้ทำให้พ่อของเขาเสียชีวิตส่วนลู่ เซียงถูกช่วยเหลือจากกองทัพจักรวรรดิและถูกพามาที่แคว้นไมเนอร์ซึ่งเป็นเขตปกครองของตระกูลเอ็ดมันด์ซึ่งทำให้เขาได้ถูกรับเลี้ยงให้เป็นคนรับใช้ของตระกูลเอ็ดมันด์

หน้าที่ของลู่ เซียงคือต้องคอยรับใช้ออกัสทำให้พวกเขาสนิทกัน แต่ความฉลาดของลู่ เซียง ได้ชักนำให้ออกัสไปเป็นทหารเหตุผลลู่ เซียงต้องการเป็นทหารเพื่อที่จะทำตามความฝันนั้นก็คือ การที่ทำให้สงครามยุติลง เพราะสงครามเป็นสาเหตุที่ทำให้พ่อของเขาตาย การที่จะทำให้สงครามยุตินั้นคือต้องให้ฝ่ายใดฝ่ายนึงชนะ

ในขณะที่กำลังเรียนอยู่โรงเรียนนายร้อย ลู่ เซียงพยายามผลักดันออกัสให้โดดเด่นและเก่งกาจ เพื่อที่จะทำให้เขาได้เลื่อนยศได้อย่างรวดเร็ว ถึงแม้ลู่ เซียงจะเก่งกว่าออกัส แต่เขาก็ได้ผลักดันเจ้านายจนจบที่ 1 ของรุ่นเขาไม่ต้องการหักหน้าเจ้านายของเขา ลู่ เซียงพยายามเป็นที่ปรึกษาที่ดีของออกัส ตัวของออกัสนั้นเขารับฟังลู่ เซียงทุกเรื่องเพราะไม่ว่าลู่ เซียงจะพูดหรือให้คำแนะนำอะไรมักจะตรงตามที่พูดทำให้ออกัสนั้นเชื่อในตัวลู่ เซียงอย่างสนิทใจ

ลู่ เซียงนั้นมีความสามารถในการอ่านใจหรือคาดเดาการกระทำของผู้คนได้ จากการสังเกตสีหน้า ท่าทางและดวงตา เขาได้ความสามารถนี้มาจากการที่เห็นพ่อของเขาพูดคุยกับลูกค้า เขาเป็นคนหัวดีอ่านหนังสือครั้งเดียวก็เข้าใจเนื้อหาที่อยู่ในนั้นแล้ว

หลังจากที่ถูกจับเป็นเชลย ลู่ เซียงได้ครุ่นคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น การกระทำที่ไม่เป็นเหตุเป็นผลของสยามถึงแม้จะคาดเดาได้ แต่ก็ไม่เข้าใจเหตุผลของการกระทำนั้นอยู่ดีลู่ เซียงลืมไปว่าตัวของสยามนั้นเป็นจอมเวทย์ที่เก่งกาจ การที่สยามป่าวประกาศไปว่าตัวเองจบที่ 1 ของรุ่นนั้นเป็นเรื่องจริง ปกติแล้วอัจฉริยะจะไม่โอ้อวดตนเองพยายามเป็นน้ำที่ไม่เต็มแก้วคนแบบสยามนั้น เขาพึ่งเจอเป็นครั้งแรกและมันทำให้เขาอยากพูดคุยกับสยาม อยากล้วงลึกไปจนถึงจิตใจและวิธีคิดของสยาม

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***