เมื่อผมตกหลุมรักเงาในห้องสมุดเก่า"

เมื่อผมตกหลุมรักเงาในห้องสมุดเก่า"

การพบกันครั้งแรกในห้องสมุดเก่า

เสียงกริ่งดังขึ้นเป็นสัญญาณบอกว่าเลิกเรียนแล้ว พอดีกับที่ฟ้าเริ่มมืด ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วขอเดินเล่นในโรงเรียนอีกสักหน่อยแล้วกันนะ

ผมเดินเล่นไปเรื่อย ๆ จนมาถึงห้องสมุดเก่าหลังตึกเรียน อาคารหลังนี้ดูเงียบ ๆ มีบรรยากาศแบบลึกลับหน่อย ๆ แต่ผมกลับชอบนะ

"มีอะไรให้สำรวจอีกมั้ยเนี่ย"

พอผมผลักประตูห้องสมุดออกเท่านั้นแหละ ชีวิตผมก็เปลี่ยนไปตลอดกาล

แสงแดดสุดท้ายลอดผ่านหน้าต่างเก่า ๆ สาดส่องลงบนชั้นหนังสือที่สูงตระหง่านเต็มไปด้วยหนังสือเก่า ๆ ผสมกับฝุ่นละอองที่ล่องลอยอยู่ในอากาศ

แสงแดดสุดท้ายลอดผ่านหน้าต่างเก่า ๆ สาดส่องลงบนชั้นหนังสือที่สูงตระหง่านเต็มไปด้วยหนังสือเก่า ๆ ผสมกับฝุ่นละอองที่ล่องลอยอยู่ในอากาศ ทำให้ผมจามออกมาเบา ๆ

"มีคนอยู่รึเปล่า"

ผมลองตะโกนถามดู แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาเลย จังหวะนั้นเองที่ผมสังเกตเห็นเงาบาง ๆ นั่งอยู่ที่โต๊ะอ่านหนังสือทางด้านซ้ายมือ

"หรือว่าจะมีคนอ่านหนังสืออยู่จริง ๆ"

ผมคิดในใจแล้วค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้เงาคนนั้นมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่ถึงแม้จะเดินเข้าไปใกล้มากแค่ไหน ผมก็ยังเห็นเงาคนนั้นไม่ชัดอยู่ดี

"ขอโทษนะครับ" ผมเอ่ยทัก "ตรงนั้นมีคนอยู่รึเปล่าครับ"

เงาคนนั้นยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม ไม่มีการตอบรับใด ๆ กลับมา ผมจึงตัดสินใจเดินเข้าไปใกล้กว่าเดิมอีก

"ขอโทษนะครับ ผมรบกวนอยู่รึเปล่า"

ผมถามด้วยน้ำเสียงที่ดังขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย แต่เงาคนนั้นก็ยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่เดิมเหมือนเดิม ผมจึงตัดสินใจเดินเข้าไปใกล้เงาคนนั้นอีกจนกระทั่ง... ผมได้เห็นใบหน้าของเขา

"..."

ผมถึงกับพูดไม่ออก

"..."

เงาคนนั้นก็ไม่ได้พูดอะไร

เราสองคนนั่งจ้องหน้ากันอยู่แบบนั้นอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเงาคนนั้นก็เอ่ยปากพูดขึ้นมา

"..."

ทำให้ผมจามออกมาเบา ๆ

"มีคนอยู่รึเปล่า"

ผมลองตะโกนถามดู แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาเลย จังหวะนั้นเองที่ผมสังเกตเห็นเงาบาง ๆ นั่งอยู่ที่โต๊ะอ่านหนังสือทางด้านซ้ายมือ เงาคนนั้นพยักหน้าเล็กน้อยเป็นเชิงรับรู้ จากนั้นเขาก็กลับไปอ่านหนังสือต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"เอ่อ... คือว่า..."

ผมยังคงยืนอยู่ที่เดิม ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ

"มีอะไรงั้นเหรอ"

เงาคนนั้นถามขึ้นมาโดยที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือ

"คือว่า... ผมเห็นนายอยู่ที่นี่ทุกวันเลย"

ผมพูดออกไปตามความรู้สึก

"..."

เงาคนนั้นเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบกลับมาว่า

"ฉันก็มาที่นี่ทุกวันเหมือนกัน"

"..."

ผมไม่รู้จะพูดอะไรต่ออีก ได้แต่ยืนมองเงาคนนั้นอ่านหนังสือต่อไป

"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวอ่านหนังสือต่อนะ"

เงาคนนั้นพูดขึ้นมา

"อ่า... ครับ"

ผมตอบรับแล้วเดินออกจากห้องสมุดเก่าไป

ระหว่างทางกลับบ้าน ผมยังคงคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ไม่หาย

"เขาเป็นใครกันนะ"

ผมถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมา

"ทำไมฉันถึงรู้สึกแปลก ๆ แบบนี้"

ผมไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเองเลย

"หรือว่า..."

ผมคิดถึงความเป็นไปได้หนึ่งอย่าง

"หรือว่าฉันจะตกหลุมรักเขาแล้ว"

ผมตกใจกับความคิดของตัวเอง

"ไม่จริงมั้ง"

ผมส่ายหน้าปฏิเสธความคิดนั้น

"แต่ว่า..."

ผมก็ยังคงคิดถึงเขาอยู่ดี

"..."

ผมตัดสินใจที่จะไปที่ห้องสมุดเก่าอีกครั้งในวันพรุ่งนี้

"ผมจะต้องรู้ให้ได้ว่าเขาเป็นใคร"

ผมพูดกับตัวเองด้วยความมุ่งมั่น

เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!