เรื่อง บุปผาต้องห้าม (ความรักสองตระกูลที่มีปัญหากันมายาวนาน)
เสียงฆ้องดังขึ้นในค่ำคืนอันเงียบงัน พระจันทร์เต็มดวงส่องประกายเหนือจวนตระกูลเหวิน ทว่าสายลมเย็นที่พัดผ่าน กลับนำพาเงาดำหลายสายแฝงตัวเข้ามา
เหวินลี่เซียนยืนอยู่ที่ระเบียง เรือนผ้าไหมบางเบาพลิ้วไหวไปตามลม เธอเพิ่งกลับจากงานเลี้ยงในจวนบิดา ขณะที่ดวงตาหญิงสาวทอดมองดวงจันทร์อย่างเหม่อลอย เสียงฝีเท้าเบา ๆ ก็แว่วมา
เธอหันกลับไป—แต่ไม่ทันแล้ว
เงาดำพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว ผ้าแพรเนื้อดียังไม่ทันสะบัด หญิงสาวก็ถูกโอบรัดแน่น มือหยาบกระด้างกดลงที่ริมฝีปาก บดบังเสียงร้องของเธอ สติพร่าเลือนเมื่อยาสลบแตะจมูก...
---
เหวินลี่เซียนรู้สึกตัวอีกทีเมื่อร่างของเธออยู่บนหลังม้า ตลอดทางมีเพียงเสียงกีบเท้าสะท้อนในหุบเขา เธอพยายามดิ้น แต่ข้อมือถูกมัดแน่น
"เจ้าจะพาข้าไปที่ใด!" เธอพยายามตะโกนออกไป แต่บุรุษที่ขี่ม้าข้าง ๆ กลับเพียงปรายตามอง
"ไปยังที่ที่เจ้าไม่อาจหนี" น้ำเสียงนั้นเย็นชา แต่ลึกล้ำ
และเมื่อถึงจุดหมาย สิ่งที่เธอเห็นคือจวนขนาดใหญ่ กำแพงสูงชัน และธงมังกรดำโบกสะบัด...
"จวนตระกูลหลง"
หัวใจของเหวินลี่เซียนหล่นวูบ ริมฝีปากสั่นระริก นาง...ถูกลักพาตัวมายังแดนศัตรู!
---
ในเงามืดของจวนตระกูลหลง
หลงอวิ๋นเจี๋ยนั่งอยู่ในศาลากลางสวน มือข้างหนึ่งถือถ้วยสุรา อีกข้างหนึ่งแตะปลายดาบข้างกายอย่างเคยชิน เขาได้ข่าวว่าคนของตระกูลพา 'ตัวประกัน' มาถึงแล้ว
'เหวินลี่เซียน...'
ชื่อของนางไม่ใช่ชื่อที่ไม่คุ้นหู สำหรับคนอื่นนางคือบุตรีศัตรู แต่สำหรับเขา...มันซับซ้อนกว่านั้น
และเมื่อหญิงสาวก้าวเข้ามาในโถงใหญ่พร้อมเชลยศึกคนอื่น ๆ นางแหงนหน้าขึ้นสบตาเขา
เพียงเสี้ยววินาทีนั้น หัวใจของหลงอวิ๋นเจี๋ยพลันสั่นไหว...
เพราะดวงตาคู่นั้น ดันทำให้เขานึกถึงใครบางคนที่เคยอยู่ในความทรงจำ
"แต่ในหัวก็หยุดคิดเรื่องนี้ลงในชั่วขณะ"O_o
'นายท่านปล่อยข้าไปเถอะ พ่อข้ามีเงินทองมากมายพวกท่านอยากได้อะไรบอกข้า พ่ออ...พ่อของข้าท่านรักข้ามาก ปล่อยยยยข้าเถอะนะ' เสียงเฉลยหญิงสาวตระกูลหนึ่งที่ถูกลักพาตัวมาเช่นกันเอ่ยปากขอร้องต่อหน้า ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าข้า
"ปิดปากนางให้สนิท อย่าให้พูดอะไรออกมาอีก เงินทองหรือ"
"ข้ามิได้ขาดเงินทอง....""นำตัวพวกนี้ออกไป" ชายหนุ่ม ฝหลงอวิ๋นเจี๋ย คนนี้รูปร่างหน้าตาในความมึดสลัวของแสงไฟ ทำให้เห็นใบหน้าที่เย็นชา และน่ากลัวในเวลาเดียวได้ชัดเจน เหวินลี่เซียน นั่งพึมพำอยู่ด้วยความตระหนกเล็กน้อย แต่แล้วเสียงชายคนนี้ก็ดังขึ้รอีกครั้ง "เอาตัวออกไป และคุ้มกันให้ดี" เสียงหลงอิ๋วเจี๋ย "ขอรับนายท่าน" ทหารรับใช้ในจวนพูดพร้อมนกัน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments