นักเขียนจำเป็น (?)

บรรยากาศในร้าน "Rain & Pages" เริ่มแปลกไปเมื่อเคียร์เข้ามา เขากระโดดขึ้นนั่งบนโต๊ะไม้ตรงข้ามอเล็กซ์โดยไม่รอคำอนุญาต รอยยิ้มขี้เล่นของกระต่ายหนุ่มทำให้ทุกคนหันมามอง

"โอ๊ะ โอ๊ะ~ พวกเรากำลังปั้นนักเขียนหน้าใหม่กันอยู่เหรอครับ?" เคียร์ถามอย่างสนุกสนาน ขณะที่ลูคัสยิ้มเล็กน้อยแต่ยังคงเงียบอยู่

"อะไรของนาย?" อเล็กซ์ขมวดคิ้วด้วยความงุนงง

"ก็ดูจากบรรยากาศแล้วนี่ไง!" เคียร์บอกพร้อมกับชี้ไปที่ลูคัสซึ่งกำลังจ้องอเล็กซ์ด้วยแววตาฉายความสนใจอย่างเห็นได้ชัด และเรนที่ยังคงนั่งดื่มชาอย่างใจเย็น แต่ท่าทางของเขากลับออกมาดูอบอุ่นเหมือนกำลังให้การสนับสนุนอะไรบางอย่าง

"ตอนแรกก็เป็นแค่ลูกค้าหลงเข้ามาหลบฝน ตอนนี้กำลังจะเป็นนักเขียนซะแล้ว— โอ้ย!" เคียร์สะดุ้งเมื่อเรนเอื้อมมือไปตบหัวเขาเบา ๆ เพื่อเตือนสติ

"พอเลยเคียร์" เสียงของเรนดุเบา ๆ แต่ในน้ำเสียงนั้นยังแฝงด้วยรอยยิ้มบาง ๆ

เคียร์ยิ้มแหย ๆ "แหม ผมก็แค่แซวเล่นเอง" เขาพูดพลางยิ้มขำ ๆ ก่อนจะหันไปมองอเล็กซ์ "แต่ก็นะ… พี่เรนนี่ไม่ค่อยสนใจลูกค้าคนไหนเป็นพิเศษ แต่กับคุณนี่… ดูเหมือนพี่เรนจะให้ความสำคัญมากกว่าปกติเลยนะ~"

อเล็กซ์ชะงักไปเล็กน้อย ดวงตาของเขาหม่นลง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเรนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขา ท่าทางของเรนยังคงเรียบเฉย แต่มันก็ทำให้หัวใจของอเล็กซ์เต้นแรงขึ้นโดยไม่รู้ตัว

"ผมแค่เห็นว่าเขาอาจต้องการหนังสือดี ๆ สักเล่ม" เรนพูดพร้อมกับยิ้มบาง ๆ ให้กับอเล็กซ์ เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบ แต่เต็มไปด้วยความหมายที่ทำให้หัวใจของอเล็กซ์รู้สึกอบอุ่นขึ้นเล็กน้อย

"แค่หนังสือแน่นะครับ?" เคียร์พูดไปพร้อมกับขยิบตา

"เคียร์" เสียงของเรนดังขึ้นอีกครั้งอย่างสงบ แต่ครั้งนี้มันทำให้กระต่ายหนุ่มหยุดพฤติกรรมของตัวเองลง

"โอเค ๆ ผมหยุดแล้วก็ได้" เคียร์หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเอนตัวพิงเก้าอี้อย่างสบายใจ "แต่ผมว่าคุณลองเขียนอะไรสักอย่างก็น่าสนุกดีนะครับ อาจจะค้นพบพรสวรรค์ใหม่ก็ได้" เขาหันไปมองอเล็กซ์ด้วยรอยยิ้มขี้เล่น "คุณรู้ไหมครับ? บางทีการเขียนมันอาจจะช่วยให้คุณได้เข้าใจตัวเองมากขึ้นก็ได้"

อเล็กซ์จ้องมองไปที่ถ้วยชาในมือของเขา รู้สึกเหมือนคำพูดของเคียร์มันสะกิดใจเขาบางอย่าง เขาเคยเขียนเรื่องราวมากมายในอดีต แต่การเขียนไม่เคยให้ผลลัพธ์ที่เขาคาดหวังไว้ เขาเคยคิดว่าเขาอาจจะไม่เหมาะกับการเป็นนักเขียน แต่…

"พวกนายจะทำให้เรื่องนี้เป็นประเด็นไปถึงไหนกัน?" อเล็กซ์ถอนหายใจเบา ๆ และมองไปที่เคียร์ที่ยังคงยิ้มขี้เล่น

"ก็แค่สนุกกับมันน่ะครับ" เคียร์ยักไหล่ ก่อนจะพูดต่อ "จะว่าไป… ถ้าคุณเขียนจริง ๆ คุณจะเขียนเรื่องแนวไหน?"

อเล็กซ์ขมวดคิ้ว ขณะที่คำถามของเคียร์วนเวียนในหัวของเขา "เรื่องแนวไหน?"

"เอาแบบที่คุณอยากจะเล่าไงครับ เรื่องที่มันออกมาจากใจคุณน่ะ" เคียร์ยิ้มกว้าง "บางทีเราอาจจะได้เห็นมุมมองที่คุณไม่เคยเปิดเผยให้ใครเห็นมาก่อนก็ได้นะ"

อเล็กซ์นิ่งไปพักหนึ่ง ดวงตาของเขาหม่นลงด้วยความคิด ก่อนที่จะตอบกลับไป "ฉันไม่รู้…"

คำตอบนั้นทำให้เคียร์หยุดไปพักหนึ่ง เขาทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะพูดขึ้น "ทำไมไม่ลองเริ่มเขียนอะไรสักอย่างแล้วดูสิครับ บางทีแค่การเริ่มต้นมันอาจจะทำให้ทุกอย่างกระจ่างขึ้น"

"ผมเห็นด้วย" เรนพูดเสียงเบา เขายิ้มเล็กน้อย "บางครั้งการเริ่มต้นจากสิ่งที่เล็กน้อยก็สามารถนำไปสู่สิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้"

อเล็กซ์มองทั้งสองคนที่กำลังพูดอย่างจริงจัง รู้สึกเหมือนตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

"ไม่… ฉันจะไม่เขียน" เขาตอบเสียงแข็ง แต่ในใจเขากลับเริ่มรู้สึกว่าสิ่งที่พวกเขาพูดมันเริ่มทำให้เขาคิดมากขึ้น

"คุณแน่ใจเหรอ?" เคียร์ถามพร้อมกับยิ้มร่า "แล้วถ้าคุณเขียนขึ้นมา มันจะเป็นเรื่องที่ทำให้คุณรู้สึกดีขึ้นไหมล่ะ?"

อเล็กซ์กัดริมฝีปาก เขาไม่รู้จะตอบยังไง แต่เขาก็ไม่ได้ตอบกลับอะไร

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***