ตอนที่3

เขาพูดจบก็บรรเลงจูบมาที่ปาก

และใบหน้าสวยของคุณ

เขาซุกไซร้ใบหน้าที่หล่อคมเข้มของเขา

ไปตามคอระหงของคุณ

คุณที่ตอนนี้ไม่มีแรงที่จะดิ้นแล้ว

เพราะว่าคุณเกิดอาการช็อก

คุณนอนตัวเกร็งแข็งทื่อ

ตาเบิกกว้าง หายใจแรง

หัวใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ

ชานนท์ที่ได้สติก็หยุดการกระทำเหล่านั้น

เเละเงยหน้าขึ้นมองมาที่คุณ

ตอนนี้ นอนหอบ หายใจแรง

ตาค้างด้วยความกลัว

และตกใจแบบสุดขีด

""เพราะคุณไม่เคยถูกกระทำแบบนี้""

ชานนท์ลุกขึ้นเขาตั้งสติแก้มัดที่มือให้คุณ

พร้อมทั้งด้วยรีบผละตัวออกจากคุณ

และรีบวิ่งเข้าไปในห้องแต่งตัว

เค้าค้นหาผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก

เมื่อเจอก็รีบวิ่งนำผ้าไปชุบน้ำ

จากนั้นเขาก็กลับมาที่คุณ

เขาค่อยๆพยุงร่างของคุณขึ้นมา

และใช้ผ้าเช็ดไปที่ใบหน้าและลำตัวของคุณ

เพื่อทำให้คุณมีสติขึ้น

"เธออ!!ตื่นสิ้ มีสติหน่อย

เธออออ"

เขาใช้มือเขย่าตัวคุณ

และใช้มือลูบใบหน้าของคุณ

เขาพยายามเรียกคุณให้มีสติ

เขาดูเป็นกังวลมาก

ที่เห็นคุณเป็นแบบนี้

ส่วนคุณที่ตอนนี้อาการสงบลงแล้ว

แต่ก็สลบหลับไปเลยในอ้อมแขนของชานนท์

ชานนท์ยกมือขึ้นมากุมขมับตัวเอง

พร้อมกับถอนหายใจ ที่คุณนั้นสงบลง

"นี่มันอะไรว่ะเนี่ย เห้ออ!!^^"

^^เขาบ่นพึมพำกับตัวเอง^^

เขาค่อยๆวางร่างน้อยๆของคุณ

ให้นอนที่หมอนใบนุ่มบนเตียงในห้องของเขา

จากนั้นเขาก็ลุกออกจากเตียงไปอาบน้ำ

และออกจากห้องนอนไป เพื่อไปนอนอีกห้องนึง

*เช้าวันต่อมา*

ชานนท์เปิดประตูเข้ามา

อาบน้ำแต่งตัว

เขาเตรียมพร้อมที่จะไปบริษัท

และได้สั่งให้บาส และฟิว

ลูกน้องของเขา

เอาชุดของผู้หญิงมาด้วย

ไม่นานคุณก็ตื่นขึ้นพร้อมกับความงุนงง

คุณยกมือขึ้นมา ทุบที่ขมับตัวเองเบาๆ

เพราะคุณรู้สึกเวียนหัวมากๆ

แต่พอตั้งสตินึกขึ้นได้

คุณก็ต้องสะดุ้งสุดตัว

เมื่อหันไปเห็นชานนท์

นั่งจ้องคุณอยู่

"เอ้ยย!!นี่คุณ มานั่งมองชั้นทำไมเนี่ย"

เขายังไม่ตอบอะไรคุณ

แต่กลับลุกจากเก้าอี้

และเดินเข้ามาหาคุณช้าๆ

คุณที่รู้สึกไม่ค่อยปลอดภัย

พาลนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน

คุณจึงค่อยๆขยับถอยหลัง

จนหลังของคุณติดกับผนังบนหัวเตียง

"ลุกไปได้แล้ว!!! ชั้นไม่ได้ให้เธอมานอนเฉยๆนะ

แต่เธอต้องไปทำงานใช้หนี้ ที่พ่อของเธอติดชั้นไว้"

*เขาพูดกับคุณเสียงแข็ง*

"งานอะไรคะ?"

"ไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวก็รู้เองนั่นแหละ

ชั้นให้คนเตรียมชุดมาให้เเล้ว

เธอเลือกเอาก็แล้วกันชั้นให้เวลาเธอ30นาที

อ้อ...แล้วก็อย่าชักช้า ชั้นไม่ชอบรอใคร"

""พูดจบชานนท์ก็เดินออกจากห้องไปเลย""

คุณนั่งถอนหายใจออกมา

แม้ไม่รู้ว่าจะต้องไปเจอกับอะไรอีก

แต่ก็คงจะปฏิเสธอะไรชานนท์ไม่ได้

คุณจึงค่อยๆหอบร่างของคุณ

ลุกออกจากเตียง เข้าไปอาบน้ำ

เมื่ออาบน้ำเสร็จเรียบร้อยคุณ

ก็ออกมายืนแต่งตัวอยู่ด้านนอกห้องน้ำ

คุณมองดูชุดที่ชานนท์เตรียมมาให้

คุณเลือกแทบไม่ถูก

เพราะมีแต่ชุดสวยๆทั้งนั้นเลย

แต่ก็จำใจเลือกจนได้

เพราะเขาให้เวลาคุณ

แค่30นาทีเท่านั้นเอง

เมื่อเลือกชุดได้แล้ว

คุณก็สวมใส่ชุดนั้นทันที

แต่ชุดเจ้ากรรมคุณดัน

รูดซิปได้ไม่สุดเพราะว่า

มือของคุณเอื้อมไม่ถึง

คุณพยายามอยู่สักพัก

จนรู้สึกหงุดหงิด

และถอนหายใจออกมา

คุณกลัวว่าชานนท์จะ

รู้สึกหงุดหงิดใส่คุณอีก

^^ก๊อก ก๊อก ก๊อก^^

คุณทำหน้าเหลือกตามองบน

ถอนหายใจ เพราะรู้เลยว่า

คนที่มาเคาะจะต้องเป็นเขาแน่นอน

ในขณะนั้นคุณก็คิดได้ว่า!!!!

คุณเปิดประตูออกไป

ก็พบว่าชานนท์

มายืนกอดอกอยู่หน้าห้อง

เขามองหน้าคุณ

และก้มลงไปมองนาฬิกาที่ข้อมือของเขา

ส่งสัญญาณบอกกับคุณ ว่าคุณสายแล้ว

"คือว่า.คุณคะช่วยอะไรชั้นหน่อยสิ"

"อะไร!"

"ช่วยรูดซิปชุดให้หน่อยได้มั้ยคะ

ชั้นเอื้อมไปไม่ถึงหน่ะค่ะ^"

ชานนท์ขมวดคิ้วเล็กน้อย

แต่ก็ยอมที่จะเดินเข้ามาในห้อง

คุณยืนหันหลังให้เขา

พร้อมกับใช้มือเก็บรวบผมดำสลวย

ไปไว้ข้างหน้า ในขณะที่คุณเก็บรวบผมนั้น

ปลายผมของคุณก็สะบัด

ไปถูกที่ใบหน้าของชานนท์เบาๆ

ในตอนนี้บรรยากาศในห้อง

ที่มีความสว่างจากแสงดวงอาทิตย์

เผยให้เห็นหุ่นสวยน่าเย้ายวน

ภายใต้ชุดเดรสที่คุณสวมใส่

ชานนท์จ้องมองเรือนร่างของคุณ

ตั้งแต่หัวจรดเท้า เหมือนกับถูกมนต์สะกด

พร้อมทั้งกลืนน้ำลายไปเฮือกใหญ่

"คุณคะ ช่วยหน่อยค่ะ"

ชานนท์สะดุ้งเล็กน้อย

ที่ได้ยินเสียงของคุณ

"อื้มมม"

ชานนท์ตอบพร้อมกับยื่นมือ

ไปรูดซิปที่ชุดเดรสของคุณจนเรียบร้อย

"เธอแต่งตัวเสร็จแล้วใช่มั้ย"

คุณหันมาพยักหน้าให้เขา

"งั้นก็ไปเถอะ ชั้นจะสายแล้ว

รายละเอียดงาน จะบอกเธอตอน

ขึ้นรถก็แล้วกัน "

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***