ตอนที่2

"ยังไงดีครับคุณเรืองเดช

ให้ผมพูดให้ลูกของคุณฟังดีมั้ย

หรือว่าคุณจะพูดเองว่า เมื่อ3ปีก่อน

คุณไปทำเลวอะไรไว้บ้างงง"

^^เสียงแข็งที่ทรงพลังเอื้อนเอ่ยออกมา^^

ทำเอาพวกคุณถึงกับสะดุ้งสุดตัว

"สรุปแล้วมันเกิดอะไรขึ้นคะพ่อ

น้าจันทร์ ว่ายังไงคะ"

^สาวน้อยเอ่ยเสียงแข็ง^

"เอ่อออ.... คือว่าาา..."

พ่อของคุณไม่กล้าที่จะพูดออกมา

เอาแต่อ้ำๆ อึ้งๆ จนชานนท์รู้สึกหงุดหงิด

"งั้นผมจะเล่าให้เธอฟังนะสาวน้อย"

ชานนท์เล่าเรื่องทุกอย่างเป็นฉากๆ

หลังจากเล่าจบ เขาก็นั่งลงและใช้มือ

หนาๆของเขา ตบเบาๆไปที่ใบหน้า

น้อยๆของคุณ ที่ตอนนี้มันเต็มไปด้วยคราบน้ำตา

ที่เสียใจอย่างถึงที่สุดกับสิ่งที่

พ่อและน้าจันทร์ทำลงไป

"อื่มมม....เธอก็ได้รู้แล้วเนาะ

ว่าพ่อของเธอไปทำเรื่องบัดซบอะไรไว้

เอาหล่ะ คราวนี้...

เรื่องทั้งหมดต้องมีคนมารับผิดชอบ"

งั้นเธอก็แล้วกันนนน"!!!

เขาพูดจบก็เดินเข้ามา

กระชากแขนของคุณให้ลุกขึ้น

"นี่!!!คุณจะทำอะไร

ปล่อยชั้นนะ

ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้"

คุณพูดพลางพยายามจะดึงแขน

ให้ออกมาจากเขา

เขาค่อยๆบีบแขนคุณให้แรงขึ้น

"ชั้นเจ็บนะ โอ้ยยย!!!ปล่อยย"

"ไปกับชั้นนน!!ชั้นจะไม่พูดซ้ำ

ชั้นไม่ใช่คนใจดี ถ้าเธอไม่อยาก

เห็นชั้นฆ่าพ่อและครอบครัวของเธอ

ก็ไปกับชั้นดีๆ"

"คุณชานนท์ครับ ผมไหว้ล่ะ

ลูกสาวผมไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย

ได้โปรดล่ะครับ ผมยินดีกลับไปรับโทษ"

พ่อ น้าจันทร์ และน้องชายของคุณ

ร้องไห้และยกมือขึ้นไหว้ชานนท์

ขอร้องให้ชายหนุ่มปล่อยคุณ

"พี่ครับบบ อย่าเอาพี่ผมไปเลยนะครับ

ขอร้องล่ะ ฮือๆๆๆๆ"

*ชนา*น้องชายของคุณ

พยายามที่จะเอื้อนเอ่ยขอร้องชานนท์

"ขอร้องนะคะคุณชานนท์

ณิชา เธอไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยเลย"

"งั้นชั้นถามหน่อย แล้วหลานของชั้น

ที่เค้าต้องกำพร้าแม่ หลานของชั้นเกี่ยวอะไรด้วย

ที่พี่ของชั้นต้องมาตายเพราะคนเห็นแก่ตัว

เธอเกี่ยวอะไรด้วยมั้ย"

*ชานนท์ตะคอกเสียงดัง*

"เอาหล่ะถ้าอยากให้ชั้นปล่อยยัยนี่

ก็เอาเงินที่กู้ชั้นไป พร้อมกับดอกเบี้ยตลอด3ปี

ที่พวกแกไม่ได้จ่ายมากองให้ชั้นตอนนี้สิ

ต้องครบทุกบาท ทุกสตางค์นะ มาสิ๊!!!"

*แท้จริงแล้วบ่อนพนันนั้นก็เป็นของชานนท์*

ชานนท์พูดพร้อมกับยิ้มเยาะ

พวกคุณ ใบหน้าของเขา

เต็มไปด้วยความแค้นและไฟโกรธ

ที่ดูแล้วชานนท์ในตอนนี้น่ากลัวมากๆ

"มีมั้ย ถ้าไม่มีก็ตามนี้

ยัยนี่ก็ไปขัดดอกก่อนแล้วกัน"

คุณทำหน้าตาตกใจทันที

ที่ได้ยินคำพูดนี้

"ปล่อยยชั้น ชั้นไม่ไป"

"ไปกับชั้นเดี๋ยวนี้"

คุณเริ่มดิ้นและสะบัดตัวไปมา

จนชานนท์แทบจะจับคุณไม่อยู่แล้ว

เขายังคงฉุดกระชากคุณ

และลากตัวคุณเพื่อไปขึ้นรถ

ทุกคนในครอบครัวของคุณทำได้เพียงร้องไห้

และมองดูคุณที่กำลังถูกดึงตัวไป

น้องชายของคุณที่ร้องไห้ออกมา

จนแทบจะขาดใจ

เอาแต่เรียกคุณอยู่แบบนั้น

และทำท่าจะวิ่งเข้าไปหาคุณ

แต่ก็ถูกน้าจันทร์และพ่อดึงเอาไว้

เพราะกลัวว่าทุกอย่างมันจะแย่ไปกว่านี้

คุณเองที่ตอนนี้ถูกลากมาถึงที่รถ

น้ำตาก็เอ่อไหลออกมาอาบสองแก้มสวยๆ

จนเปียกไปทั่วทั้งใบหน้า

คุณตอนนี้ที่ขึ้นมาอยู่บนรถ

ก็พยายามที่จะดิ้นหนีตลอด

ทำให้ชายนนท์ทนไม่ไหว

เขาต้องหยิบเชือกและผ้า

มามัดมือและปิดปากคุณไว้

คุณตอนนี้ก็เหมือนจะสิ้นฤทธิ์แล้ว

เพราะต้องยอมรับว่า เริ่มหมดแรงแล้วจริงๆ

จากที่ดิ้นและส่งเสียงมาสักพัก

คุณจึงเผลอหลับไป

ในเวลาที่รถขับแล่นไป

ทำให้คุณฟลุบหลับลงไปที่ตักของชานนท์

เขาด้วยสัญชาตญาณจึงได้ยื่นมือ

ไปรองศรีษะของคุณไว้

ในจังหวะนั้น เขาก็ได้จ้องมองใบหน้า

สวย ดูมีเสน่ห์ ที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา

ทำให้ในใจนึกคิดว่า

สิ่งที่เขาทำอยู่นี้เพื่ออะไรกันแน่

เพื่อคืนความยุติธรรมให้พี่สาว

เพื่อความสะใจหรือ

สิ่งที่เขาทำอยู่มันจะเกินไป

สำหรับเด็กคนนึงกันแน่น้ะ

แต่ความโกรธที่มีมากกว่า

ภาพต่างๆก็วนกลับมา

ทำให้แววตาของชานนท์

กลับมามีไฟแค้นอีกครั้ง

เขาผลักตัวคุณออกจากตัวของเขา

จนตัวคุณนั้นต้องสะดุ้งตื่นขึ้น

และเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วก็พบว่ารถแล่นเข้าจอด

ที่คฤหาสน์หลังใหญ่ หลังหนึ่ง

ทันทีที่รถจอด ชานนท์ก็ลงจากรถ

และลงมาเปิดประตูรถฝั่งคุณ

จากนั้นเขาก็อุ้มคุณขึ้นและเดินสาวเท้า

เข้าไปในคฤหาสน์ทันที

คุณที่พยายามจะดิ้นและส่งเสียง

แต่ก็ทำได้แค่ส่งเสียง อื้อ อื้ม

ออกมาเท่านั้นเพราะถูกปิดปากอยู่

ชานนท์อุ้มคุณมาถึงห้องนอนชั้นสอง

เขายื่นมือไปเปิดประตู

จากนั้นก็อุ้มคุณเข้าไปในห้อง

และหันหลังไปปิดล็อกประตูทันที

คุณที่รู้สึกใจคอไม่ค่อยดีแล้วตอนนี้

ชานนท์ทุ่มร่างบางๆของคุณลงบนเตียงใหญ่

คุณพยายามที่จะหนี โดยลุกขึ้นและออกตัววิ่ง

แต่ก็ถูกชานนท์ดึงผมเอาไว้ แล้วเขาก็กระชาก

เหวี่ยงตัวของคุณลงไปที่โซฟาที่อยู่ปลายเตียง

แล้วเขาก็ขึ้นมาค่อมร่างน้อยๆของคุณไว้

เขาใช้มือดึงเน็คไทค์ที่คอของตัวเองออก

แล้วใช้มือเพียงข้างเดียว

ปลดกระดุมเสื้อของตัวเอง

ชานนท์ดึงผ้าที่ปิดปากของคุณอยู่ออก

"อย่าทำอะไรชั้นเลยนะ

ขอร้องงงงงงหล่ะ ชั้นขอร้องงงฮือๆๆ"

*เสียงขอร้องอ้อนวอนจากสาวน้อยตรงหน้า*

"ชั้นเอาเธอมา เพื่อขัดดอก

ที่พ่อของเธอกู้เงินของชั้นไป

เธอไม่มีสิทธิ์ ที่จะเรียกร้องอะไร

นอกจากยอมตกเป็นของชั้น"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***