Episode 3

บทที่ 3

ถึงกำหนดนัดเจอกันอีกครั้ง

อาชาส่งคนมารอรับพลอยมายาที่หน้ามหาลัยของเธอ เธอเหลียวซ้ายแลขวา

จนแน่ใจแล้วว่าไม่มีใครเห็นถึงได้เดินข้ามถนนไปอีกฟากเพื่อที่จะขึ้นรถ

คราวก่อนนุ๊กเพื่อนบ้านเล่นเธอไว้เกือบแย่ คราวนี้เธอจะไม่เสี่ยงอีกแล้ว

ทำอะไรต้องทำให้รอบคอบ

พลอยมายาเดินข้ามถนนแล้วเดินหารถตามรูปที่หลิวส่งให้จากนั้นก็เช็กดูป้ายทะเบียนจนแน่ใจ

แต่พอขึ้นมานั่งบนรถ เธอไม่เจอกับอาชา

มีเพียงคนขับรถหน้าตาหล่อนั่งหน้านิ่งติดเครื่องรถรอเธออยู่เท่านั้น

“รอนานไหม”

คนที่เพิ่งขึ้นรถมาตัดสินใจถาม เพราะกว่าจะเดินหารถเจอก็ใช้เวลาอยู่พอสมควร

คนขับรถนั่งนิ่งไม่พูดไม่จาอะไร เห็นก้มหน้ากดโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่งก็ออกรถมาเลย 'หยิ่งเหลือเกิน ไม่พูดก็ไม่พูดวะ!!' พลอยมายาพลางก้มหน้ากดโทรศัพท์ระหว่างทางเพราะมันไม่มีอะไรจะทำ

คนขับรถก็ไม่พูดไม่จาอะไรกับเธอเลย

แทนที่จะได้คุยกันบ้างไม่ให้เงียบเป็นป่าช้าแบบนี้

“มองอะไร!!”

คนที่กำลังเล่นโทรศัพท์เงยหน้าขึ้นมาโวยขึ้นเมื่อรู้สึกว่า

คนขับรถกำลังมองเธออยู่ผ่านกระจกมองหลัง แม้เขาจะสวมแว่นดำแต่ด้วยความรู้สึก

มันรับรู้ได้ว่าเขากำลังมองอยู่

“ฉันถามว่ามองอะไร!!”

พลอยมายาถามซ้ำอีกครั้งเมื่อไม่ได้รับคำตอบ

แต่คนขับยังคงนิ่งและตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อไปอย่างไม่สนใจคำถามของเธอเลยสักนิด

“จะไม่ตอบใช่ไหม

ได้ฉันจะฟ้องคุณอาชา ว่าแกแอบมองฉัน”

เธอตัดสินใจเอาอาชาเจ้านายของเขาขึ้นมาขู่เพื่อจะเอาคำตอบ

คนขับรถยกมือขึ้นขยับแว่นแล้วยิ้มเย้ยหยันคนถามพร้อมกับหัวเราะในลำคอ

“ตลกเหรอ

หัวเราะอะไร!!”

“คุณอาชาไม่ชอบผู้หญิงขี้วีนหรอกนะ

อีกอย่างที่มองก็เพราะแปลกใจเฉยๆ ไม่ได้นึกพิศวาสอะไรเลย” เขาตอบด้วยน้ำเสียงเรียบ

แต่แฝงไปด้วยพลังงานความกวนประสาทอย่างบอกไม่ถูก

“พูดแบบนี้หมายความว่าไง”

“ก็หมายความว่า

มองด้วยความสงสัย ไม่คิดว่าคนรูปร่างหน้าตาแบบนี้ มีการศึกษาระดับนี้

ท่าทางก็ไม่ใช่คน....แบบนั้น แต่มาทำอาชีพขายศักดิ์ศรี” ฉันเดือดจนเลือกขึ้นหน้า

หนอยยย กล้าดียังไงมาว่าฉันแบบนี้ ตัวเองดีนักหรือไง

“อาชีพคนขับรถมันมีศักดิ์ศรีนักนี่

ฉันจะขายอะไรมันก็เรื่องของฉัน ทำไม!? คนอื่นที่เคยมารับมันเป็นยังไง

ปากแบบนี้น่าจะโดนคนอื่นเอารองเท้าส้นสูงฟาดจนปากแตกไม่น่ามาว่า

มาพูดจาดูถูกคนอื่นได้อีกนะ”

“สภาพมันไม่เห็นน่าซื้อเลยไง

จืดอย่างกับน้ำเต้าหู้ค้างคืน ปกติเห็นคนอื่นเขาสวยเช้ง เงินที่ได้เอาไปไหนหมด

อย่างน้อยน่าจะเก็บไปอัปไซส์หน้าอกหน่อยก็ยังดี มันดูไม่ดึงดูดอะไรเลย”

“ไอ้ทุเรศ!!

นี่แกแอบมองหน้าอกฉันเหรอ” เธอร้องว่าพร้อมทั้งยกมือขึ้นมากอดกุมที่หน้าอกตัวเอง

“แหม

อีกไม่นานเดี๋ยวก็ต้องไปถอดแบให้ลูกค้าแล้ว ทำมาอายอะไรกับแค่คนมองผ่านเสื้อผ้า

แอ๊บอินโนเซนท์ไปก็เท่านั้น คุณอาชาน่ะเขาโชกโชนเรื่องนี้ เขาดูรู้”

“ฉันไม่ได้แอ๊บอินโนเซนท์

แต่ฉันยังบริสุทธิ์จริงๆ” เธอพยายามจะต่อล้อต่อเถียงกับคนขับรถปาก จนเริ่มรู้สึกเหนื่อยแล้วจึงได้หยุด

“ที่บอกให้

เพราะหวังดี สวยกว่านี้ทีสองทีเขาก็ยังเขี่ยทิ้ง

กลัวจะขยี้เส้นพรหมจรรย์แหลกแล้วก็ไม่รับเลี้ยงน่ะสิ” คนขับยังไม่เลิกพูดจาถากถาง

แต่พลอยมายาไม่อยากจะเถียงอะไรกับเขาอีกแล้ว

“เก็บปากไว้กินข้าวเถอะ

ไม่ต้องมาหวังดีกับฉัน ฉันน่ะจะเสียอะไรที ต้องไตร่ตรองดีแล้วว่ามันคุ้ม

จำหน้าฉันไว้เลย ฉัน...!! พลอยมายา แกจะได้รับส่งฉันจนเบื่อหน้าแน่นอน”

คนขับรถเองก็ไม่ตอบอะไรมีแต่เหลือบตามองคนที่นั่งอยู่เบาะหลังผ่านกระจกมองหลังแล้วแสยะยิ้มแบบดูถูก 'พอ ไม่ไปเถียงกับมันแล้ว

เก็บเสียงไว้ครางแบบที่ดูคลิปมาดีกว่า เถียงกับคนขวางโลกแบบนี้

เถียงให้ตายก็เหนื่อยเปล่า' พลอยมายาพูดกับตัวเองในใจ

สักพักรถก็แล่นมาถึงหน้าคอนโดหรูที่เธอเคยมาคราวก่อน

พลอยมายารีบลงจากรถทันที

หลังจากลงรถมาแล้วก็จัดระเบียบเสื้อผ้าให้มันดูเรียบร้อยก่อนจะสาวเท้าเดินตรงเข้าไปในคอนโด

พลอยมายายื่นบัตรแสดงตัวกับพนักงานที่อาชาฝากหลิวมาให้เพื่อขอขึ้นไปบนชั้นวีไอพี

จากนั้นก็ตรงขึ้นไปชั้นที่เป็นห้องของอาชาเลย

คราวนี้เธอไม่ได้โง่เง่าเคาะประตูอีกแล้ว ถึงหน้าห้องก็กดกริ่ง

ไม่นานเจ้าของห้องก็เปิดประตูรับ

“ตรงต่อเวลาดีนี่”

เขาว่าพร้อมกับผายมือให้เด็กสาวเข้าไปในห้อง วันนี้เธอยังคงใส่ชุดนักศึกษามาเพราะเขาได้ส่งข้อความไปสั่งเอาไว้แล้วว่าอยากเห็นเธอในชุดนักศึกษาอีกครั้ง

พลอยมายาเดินถือซองเอกสารตรงไปนั่งที่โต๊ะ

ส่วนอาชาเมื่อปิดประตูแล้วก็รีบเดินตามเข้ามานั่งคนละฝั่ง

เด็กสาวรู้สึกเกร็งอย่างบอกไม่ถูก สายตาของอีกฝ่ายดูหื่นกระหายมากผิดกับคราวก่อนอย่างกับคนละคน

“เริ่มตกลงเรื่องสัญญาเลยก็แล้วกัน

เอาที่เธอกรอกมาแล้วส่งมาให้ฉัน จะได้รู้ว่าทำอะไรกับเธอได้บ้าง

อ่านทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่ไหม” เขาถามขณะที่เธอกำลังยื่นเอกสารให้

“ค่ะอ่านอยู่หลายรอบ

หาข้อมูลจากอินเทอร์เน็ตประกอบด้วยเพราะบางข้อพลอยก็ไม่เข้าใจเลย”

เขาเพียงพยักหน้ารับก่อนจะเปิดเอกสารสัญญาและข้อตกลงอ่านอย่างละเอียด

“ทำไมถึงแทบจะใช้อุปกรณ์อะไรไม่ได้เลย? กลัวเหรอ?” หลังอ่านข้อตกลงฝั่งของพลอยมายาจนครบหมดแล้ว

เขาจึงเงยหน้าขึ้นมาถาม

“ค่ะ

พลอยเปิดรูปแล้วก็คลิปดูประกอบแล้ว พลอยว่ามัน....ค่อนข้างจะน่ากลัว”

เธอตอบกับเขาไปตรงๆ

“เธอเรียนภาษาอังกฤษใช่ไหม?”

“การตลาด

อินเตอร์ค่ะ แต่ก็ใช้ภาษาอังกฤษทั้งหมด”

“เคยอ่านนิยายภาษาอังกฤษเพื่อฝึกภาษาไหม?” เขาถามต่อ พลอยมายาเองก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่นักว่าถามทำไม

แต่ก็ยินดีจะตอบ

“เคยค่ะ

พวกเฌอร์ล็อร์กโฮม แฮรี่พ็อตเตอร์ แวมไพร์ทไวไลท์...”

“เคยอ่านฟิตตี้เชร์ดไหม?” เธอคิดแล้วไม่มีผิดว่ามันคล้ายๆ กับนิยายที่เคยอ่าน 'แสดงว่าเขาก็เป็นแบบนั้นน่ะเหรอ พวกรสนิยมมีเซ็กซ์แบบซาดิสม์' คนถูกถามนิ่งไปครู่หนึ่ง

“เคยค่ะ”

“เธอไม่อยากเป็นทาสสวาทให้ฉันเหรอ

เราจะมีความสุขไปด้วยกัน ฉันรับประกันว่าเธอจะต้องเพลิดเพลินกับสิ่งที่ฉันมอบให้”

เขาว่าพร้อมทั้งเอื้อมมือมาจับมือของเธอ จริงๆ

แล้วในใจของพลอยมายานั้นกลัวอยู่มากเพราะเห็นมาหมดแล้วว่าไอ้กระบวนท่าในข้อตกลงมันเป็นอย่างไร

แต่ดูเหมือนว่าอาชาเขาจะอยากทำมาก และเธอก็คิดว่าถ้าเธอยอมรับตรงนี้ได้ เงินจำนวนไม่น้อยเลยนะที่จะเข้ามาหา

อีกอย่างเธอก็อยากขอให้เขาช่วยหาที่พักใหม่ให้ด้วย

ถ้าเธอยอมเขาได้มันคงไม่ยากหรอกกับอีแค่ขอค่าหอเดือนละไม่เท่าไหร่

พลอยมายาชั่งใจไม่นานคิดคำนวณดูกะว่าน่าจะคุ้มจึงได้ตกลงตัดสินใจ

“ค่อยเป็นค่อยไปได้ไหมคะ

หนู...ไม่มีประสบการณ์ตรงนี้เลย”

“ได้สิ

ฉันไม่รีบหรอก ค่อยๆ เรียนรู้ไปถ้าเธอทำให้ฉันพอใจ เราก็จะได้พึ่งพาอาศัยกันอีกนาน

และที่สำคัญถ้าเธอให้ความสุขกับฉันได้อย่างเต็มที่ เธออยากได้อะไรฉัน

ก็ให้เธอเต็มกำลังฉันเหมือนกัน” เด็กสาวพยักหน้าตอบ เธออ่านประวัติของเขามาแล้ว

ความรวยเขาน่ะไม่มีปลอมแน่นอน เจ้าของธุรกิจนำเข้า-ส่งออกอัญมณี อันดับต้นๆ

ของประเทศ แต่ประวัติไม่มีเรื่องผู้หญิงให้เห็นเลย

ไม่มีข่าวเสียหายมีแค่ว่าเป็นพ่อหม้ายเนื้อหอม เคยแต่งงานมีลูกแล้ว

แต่ไม่มีภาพลูก-เมียให้เห็นสักภาพ แต่พลอยมายาก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่

เธอเพียงอยากได้เงินไม่ได้อยากได้ตัวหรือหัวใจของเขาอยู่แล้ว

“อ่านข้อตกลงทางกฎหมายแล้วใช่ไหม”

“ค่ะ

อ่านและเซ็นต์เรียบร้อยแล้ว

“ดี

งั้นคงจะเข้าใจดีแล้วนะ อย่าคิดแบล็กเมล์ฉันเป็นอันขาด

เพราะฉันเกลียดการถูกหักหลังเป็นที่สุด และมันก็ไม่คุ้มด้วย กลับกัน

ถ้าเธอซื่อสัตย์และภักดีต่อฉัน ฉันสามารถบันดาลให้เธอได้ทุกอย่าง

ไม่ว่าเธอจะเอาอะไร”

“หนูจะเชื่อฟังคุณทุกอย่าง

ทำทุกอย่างที่คุณสั่งให้หนูทำ จะอยู่ในเขตของตัวเอง ไม่ล้ำเส้น ไม่วุ่นวาย

ไม่ทำให้คุณต้องเหนื่อยเรื่องอื่น นอกจากเรื่องบนเตียง...” บทพูดที่จำมาจากนิยาย

พร้อมท่าทางยั่วยวนที่จำจากละคร ดูมันจะทำให้หนุ่มใหญ่นักธุรกิจพอใจอย่างมาก

เขายิ้มออกมาทันทีพร้อมกับลุกขึ้นเดินอ้อมมาที่ด้านหลังของเธอ

ก่อนจะใช้แขนโอบรัดร่างของเธอจนแน่น มือสองข้างค่อยๆ

จับประคองสองเต้าอวบและออกแรงบดขยี้ช้าๆ

มันให้ความรู้สึก....เสียววาบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน น้ำหนักมือที่พอเหมาะนวดกลึงอยู่บนเนินเนื้อหน้าออกในจังหวะที่พอดี

“เรียกฉันว่า...แด๊ดดี้ตกลงไหม”

เขากระซิบบอกเสียงกระเส่าอยู่ที่ข้างหู ก่อนจะก้มลงไซร้ไปตามซอกคอ

มันสยิวจนเธอขนลุกซู่

แผงหนวดที่ไล้ไปบนผิวที่ลำคอผสมกับจังหวะมือที่บีบขยำอยู่บนอก

พาให้เด็กสาวเคลิบเคลิ้มไปตามสัมผัสที่ได้รับ

“อื้อ...”

เธอหลุดครางไปอย่างไม่ตั้งใจเมื่อถูกปลายลิ้นที่ให้ผิวสัมผัสที่หยาบและสากตวัดเข้าที่ซอกคอช้าๆ

ก่อนจะไล่เลียไปตามผิวบริเวณคอ มือหนาของอาชาเริ่มขยับมาปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด

จนหมดจากนั้นเขาจึงสอดมือเข้าไปวนเสื้อแล้วโอบขยำสองเต้าอวบไปพร้อมกับการดูดเหน็บที่ลำคอขาว

“ซ่อนรูปเอาเรื่องอยู่นะ”

เขาเอ่ยปากบอกก่อนจะยิ้มหยันอย่างพอใจ เขาประคองเธอให้ลุกขึ้นก่อนจะหมุนเก้าอี้ให้หันหน้าเขาหาตัวแล้วกดพลอยมายาให้กลับลงไปนั่งบนเก้าอี้

อาชาแหวกเสื้อนักศึกษาออกก่อนจะมุดหน้าเข้ามาไซร้ที่หน้าอกอวบ และสูดดมอย่างคนหื่น

สลับกับใช้ลิ้นเลียที่เนินเนื้อเหนือบลาสีดำ

“ซู๊ดดด

อืม....กลิ่นมันหอมรัญจวน” เขาว่าก่อนจะซุกหน้าลงไปที่อกอีกครั้ง

มือข้างหนึ่งล้วงไปที่ด้านหลังเพื่อปลดตะขอเสื้อใน

เขาทำมันอย่างชำนาญเมื่อตะขอถูกปลดบลาที่เกาะอยู่บนอกก็หลุดหลวมเผยให้เห็นอกอวบที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้าอย่างเต็มตา

เขาซบหน้าลงสูดดมและโลมเลียอย่างหื่นกระหายเสียงหายใจหอบพาให้

คนถูกกระทำสยิวซู่พาลมหายใจหอบตามอย่างไม่รู้ตัว

เขาเริ่มใช้ปากดูดเม้มบนเนินนมและขยับเข้าที่ที่ยอดสีชมพูอ่อน จากเบาและแรงขึ้น

แรงขึ้น

“อู้ววว....”

มันคือรสสัมผัสที่เธอไม่เคยพบเจอมาก่อน มันร้อนระอุดั่งไฟเผา

ซาบซ่านสยิวกายอย่างบอกไม่ถูก มันไม่เห็นจะแย่ตรงไหน

ไม่แปลกใจเลยว่าคนอื่นทำไมถึงทำงานแบบนี้ได้ทั้งที่มันถูกเหยียดหยามนักว่าเป็นงานขายศักดิ์ศรี

เขาเริ่มล้วงมือไปใต้กระโปรงหนักศึกษา

แล้วถอดเอากางเกงในตัวน้อยที่ชุ่มไปด้วยความต้องการของเด็กสาวออกมาแล้วยกขึ้นสูดดมกลิ่นสาวกระตุ้นความราคะตัวเอง

ทั้งสองสบประสานสายตาอย่างรู้กัน อาชาถลกกระโปรงนักศึกษาทรงเอของพลอยมายาขึ้นก่อนจะจับขาของเธออ้าออกแล้วมุดหน้าลงไปลิ้มชิมรสน้ำหวานจากกลีบสาวที่กำลังชุ่มแฉะ

สัมผัสที่ลิ้นแตะลงบนกลับแล้วชอนไชเข้าไปดูดเลียที่เกสรมันคือสัมผัสสวรรค์

พลอยมายาในตอนนี้ ทั้งซี้ดปาก ทั้งร้องคราง เอวก็แอ่นรับด้วยความปรารถนา

มือข้างหนึ่งเกาะอยู่ที่โต๊ะข้างๆ

ส่วนอีกข้างก็กดศีรษะของคนที่นั่งอยู่ที่พื้นอย่างไร้ยางอาย

ไม่นานเมื่อเขาดูดชิมน้ำหวานจนพอใจแล้วเขาก็ลุกขึ้นก่อนจะช้อนอุ้มร่างของเธอไปที่เตียงและวางลงอย่างเบามือ

จัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมด แล้วค่อยๆ คลานขึ้นมาคล่อมบนตัว กระโปรงที่ถูกถลกขึ้นอยู่ถูกถอดออกและโยนลอยหายไปกลางอากาศ

แต่เสื้อยังคงสวมอยู่ในสภาพปลดเปลื้องกระดุมแต่แหวกออกให้เห็นหน้าอกที่เปลือยจากเสื้อในที่ไม่ได้ติดตะขอ

เขาก้มหน้าลงดูดเลียสองอกอวบอีกครั้งและค่อยๆ

เอาแก่นกายถูบนเนินเนื้อที่เปียกเยิ้มด้วยน้ำหวาน เธอรู้สึกเสียวกระสันครั่นเนื้อครั่นตัว

ร่างกายร้อนวูบวาบเหมือนจะอดรนทนรอขั้นต่อไปไม่ไหว แต่เมื่อมันค่อยๆ

ขยับเคลื่อนเข้ามาในตัวกลับรู้สึกเจ็บแปล๊บจนแทบสิ้นใจ

มันคือความเจ็บบนความสุขสมและเป็นความเจ็บที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับร่างกายมาก่อน

“อื้อ....แด๊ดดี้ขาหนูเจ็บ”

เธอเริ่มดิ้นเมื่อมันเจ็บเกินกว่าที่ร่างกายต้องการ

มือทั้งสองเริ่มออกแรงดันอกที่ทาบอยู่บนตัวให้ออกห่าง

แต่เขาก็จับมือของเธอรวบขึ้นไปกดไว้ที่เหนือร่างและออกแรงดันกิจกรรมที่ค้างอยู่ให้ไปต่อ

“เจ็บนิดเดียวก็สบายแล้ว”

เธอรู้ว่าขั้นตอนนี้หากไม่เคยผ่านอะไรมาจะเจ็บมาก แต่ไม่ได้คิดว่ามันจะมากเท่านี้

พลอยมายาเริ่มดิ้นและขัดขืนด้วยความที่เจ็บเหลือทน แต่แรงของผู้หญิงตัวเล็กๆ

หรือจะสู้ผู้ชายร่างกายกำยำซ้ำยังออกกำลังกายเป็นประจำอย่างสม่ำเสมอ

เธอทนเจ็บอยู่พักหนึ่งอาการก็ค่อยทุเลาลงและกลับสู่ความรู้สึกก่อนหน้าโดยมีความเจ็บซ่อนอยู่ลึกๆ

เมื่อมันเข้าที่เข้าทางดีแล้ว เขาก็ออกแรงกระทำเต็มที่

แม้เธอจะยังเจ็บอยู่แต่มันก็ดีขึ้นมากเริ่มมีความรู้สึกร่วมเคลิบเคลิ้มเพลิดเพลินไปกับแผ่นดินกามโลกีย์ที่ท่องไปด้วยกันบนเตียง

ใช้เวลาอยู่พักหนึ่งทุกอย่างก็สิ้นสุดลง พลอยมายาไม่ได้รู้สึกอุ่นอย่างที่อ่านมาจากอินเทอร์เน็ตเพราะอาชาใส่ถุงยาง

แต่นี่ก็ถือว่าเป็นครั้งแรกที่สุขสม เหมือนกับที่คาดไว้ก่อนแล้ว

งานนี้ไม่ได้ยากอะไรเลยแค่นอนทนเจ็บเสียหน่อยเท่านั้นเอง....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***