ตอนที่ 2

หลังจากที่มินน่าร่ายมนต์บางอย่าง

ฉันก็โผล่มาที่แห่งหนึ่ง ในร่างของผู้หญิงผมสีเงิน รูปร่างผอมปาง ในตาสีแดง

ดูเหมือนว่าจะเป็นเผ่าแวมไพร์(เลือดผสม) ที่โดนแดดได้ ราวกันมนุษย์ เสื้อผ้าที่ฉันใส่อยู่ออกจะ อืม... ว่าไงดี แบบ เหมือนคนจนไม่มีตังค์ซื้ออาหาร เอาง่ายหรือจน แต่ดูเหมือนว่าน่ะจะเป็นชุดนอนมากกว่า อืม...... อ๋อใช่ดูเหมือนว่าเผ่าแวมไพร์บนโลกใบนี้ก็..... เหลือแค่เราสิ

เฮ้อ

"คุณหนูค่ะ"เสียงของเด็กหญิงได้ดังออกมาจากประตู

"ว่าไงจ่ะ"มิลล่าได้กล่าวทักออกไป

ว่าแต่เสียงของฉันก็เปลี่ยนไปมากเหมือนกันนะเนี่ย

โอยอยากได้อย่างนี่(เสียง)ตั้งแต่ชาติที่แล้วอ่ะ เสียงน่ารักอ่ะ(ตัวเอง)

"มีอะไรหรอ"มิลล่าได้กล่าว

"顺便问一下，我可以杀了你吗"สาวใช้คนนั้นได้กล่าว

พูดอะไรของเค้านิ ชั่งเถอะ

"สวัสดียามเช้าค่ะคุณหนู"หญิงสาวคนนั้นได้เอ่ยออกมา

"ขอโทษที่เสียมารยาทค่ะ ข้ามีนามว่า มินตรา ฟราเมนท์ เป็นสาวใช้ของคุณหนูหลังจากนี้เป็นต้นไปค่ะ"หญิงสาวคนนั้นได้เอ่ยนามของนาง

"มีอะไรหรอ?"ฉันได้เอ่ยไป

"ท่านราชาบอกคุณหนูแล้วไม่ใช่หรือค่ะ"หญิงสาวคนนั้นได้เอ่ยออกมาด้วยความงุ่นงง (ถูกป่าวว่ะ ... ชั่งมัน)

"เอ่~~ อย่าบอกน่ะว่าท่านความจำเสื่อมน่ะ

"อืม....ประมาณนั้น ฉันชื่ออะไรยังจำไม่ได้เลย"ฉันได้เอ่ยออกไป

"เฮ้อ งั้นงานนี้ก็คงล้มแล้วสิ"หญิงสาวคนนั้นได้เอ่ยออกมา

..."เรื่องนี้ดิฉันพูดไม่ได้ค่ะ"หญิงสาวได้กล่าว...

ผ่านไปสักพัก

"ไปเรียนงั้นเหรอ"ฉันเอ่ยออกมาด้วยความตกใจ

"งั้นฉันจะบอกสิ่งที่สำคัญให้น่ะค่ะ

ท่านมีนามว่าอลิญา เป็นแวมไพร์ตนสุดท้าย อายุ19,283,847,560+ปี อยู่ในวัยที่ต้องเรียนองค์าาชาหน้าโง่นั้นก็เลยส่งลูกของเขาไป ท่านก็เลยต้องไปเป็นองครักษ์ให้กับองค์ชายค่ะ"หญิงคนนั้ได้กล่าว

ถ้างั้น

แปลว่ามินน่าอยากให้ข้าทำอะไรบางอย่างสิน่ะ

ส่งเราไปร่างนี้ตอนเด็กก็ได้นิฉันจะได้เข้าใจ

งั้น

"งั้น ดิฉันต้องไปแจ้งองค์ราชาก่อน "หญิงสาวคนนั้นได้กล่าว

"นี้มินน่า ไม่ต้องเล่นละครกันก็ได้นิ ทำไหมต้องมากลายร่างเป็นเมดล่ะ"ฉันได้กล่าวออกไป

"แหม แหม โดนจับได้ชะแล้วสิ คุณนี้ก็เก่งเหมือนกันนิค่ะ มิลล่า " หญิงสาวคนนั้นได้กล่าว

จบ

ติดตามชมตอนต่อไป

วันเสาร์

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***

