...Chapter 2...
...Meeting ...
เซย์เดนขับรถจี๊ปเข้ามาตามทางเพื่อมุ่งหน้าไปยังโซนหอพักสำหรับเจ้าหน้าที่พนักงาน โดยในระหว่างที่เซเฟอร์ทำงานเป็นพนักงานพาร์ทไทม์อยู่ที่นี่เขาจะอยู่ห้องเดียวกันกับเซย์เดน ตอนนี้ก็มาถึงแล้ว เซย์เดนจอดรถและพาน้องชายขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นสิบซึ่งเป็นห้องพักของเขา เซย์เดนนำคีย์การ์ดของตนมาแสกนเปิดให้ ก่อนจะนำอันสำรองยื่นให้ไซเฟอร์
"อ่ะนี่คีย์การ์ดสำรองของห้องนี้อย่าทำหายเชียวล่ะ เพราะพี่มีสำรองอยู่อีกแค่อันเดียว"
"ครับผม จะเก็บรักษาอย่างดีเลย!!"
เซเฟอร์ทำท่าทางสาบานและเก็บคีย์การ์ดห้องเข้าในช่องใส่กระเป๋าเงินของตนเองทันที เมื่อเปิดเข้าห้องไปก็เป็นห้องขนาดใหญ่มีเตียงไซส์คิง โซนนั่งเล่น ห้องน้ำส่วนตัว และอุปกรณ์อำนวยความสะดวกมากมายแบบครบครัน เซเฟอร์ไม่รอช้ารีบจัดสัมภาระของตนให้เป็นระเบียบทันที
"เอาหล่ะนี่คือชุดพนักงานพาร์ทไทม์ของนายมีมาให้แค่ 3 ชุดทั้งเสื้อและกางเกง และก็มีป้ายพนักงานห้อยคอเอาไว้ เข็มขัด วิทยุสื่อสารรุ่นล่าสุด แท็บเล็ตพกพา หมวกพนักงานจะใส่หรือไม่ใส่ก็ได้ไม่ได้บังคับ รองเท้าอะไรก็ได้ที่ใส่แล้วทำงานสะดวกและสุภาพ อย่างสุดท้าย.."
เซย์เดนแจกแจงอุปกรณ์และเครื่องแบบของพนักงานพาร์ทไทม์ให้เซเฟอร์รู้ ก่อนจะเดินไปหยิบของอย่างสุดท้ายนั่นก็คือ โฮเวอร์บอร์ดชนิดลอยได้ เมื่อไซเฟอร์เห็นเขาก็ดวงตาลุกวาวและไปหยิบมาเช็คดูทันที
"ใช้เป็นใช่มั้ย?"
"ครับ! ใช้เป็น!"
"ดีๆ แล้วก็รายละเอียดงานที่นายทำรู้แล้วใช่มั้ย?"
"ครับรู้แล้ว! เป็นพนักงานคอยตรวจเช็คอาหารสัตว์พันธุ์ผสมแผนกสัตว์มีกระดูกสันหลัง! ประจำการอยู่ที่แผนกสัตว์ปีกที่เป็นแผนกย่อย! คอยตรวจเช็คดูถ้าหากอาหารหมดอายุ ขาด เหลือหรือเต็มก็กดรายงานผ่านแท็บเล็ตไป!"
เซเฟอร์อธิบายงานให้ฟัง เซย์เดนฟังอย่างตั้งใจแล้วพยักหน้าพึงพอใจ
"เยี่ยมมาก! งานเริ่มพรุ่งนี้ 7 โมงเช้า แล้วพร้อมไปหาแอสเตรลล่า แฟนของพี่ยังหล่ะ?"
เซย์เดนยิ้มกรุ่มกริ่มแล้วกอดอก และควงกุญแจรถจี๊ปไปหนึ่งที
"พร้อมแล้วฮะ!"
เซเฟอร์โดดโลดเต้นแล้ววิ่งออกจากห้องไปทันทีแทบไม่ทิ้งฝุ่น เซย์เดนได้แต่ยืนหัวเราะและปิดไฟและล็อคห้องด้วยระบบคีย์การ์ด รีบตามไปทันที เมื่อถึงรถเซย์เดนก็ขับรถไปตามทางป้ายบอกไปยัง โซนพฤกษศาสตร์และไบโอมทางชีวภาพ ทันทีโดยโซนนี้ จะจัดแสดงพืช ผลไม้ ทุกนานาชนิด ทุกอย่างในธรรมชาติที่ไม่รวมกับสัตว์ที่ถูกตัดแต่งพันธุกรรมและการจำลองไบโอมต่างๆในโลกรวมถึงการดูแลสภาพแวดล้อมกรงสัตว์ผสมด้วย โดยทีมนักวิจัย HC ทีมวิจัยที่อยู่มาตั้งแต่ยุคบุกเบิก
ขับมาได้สัก 10 นาทีก็มาถึงจนได้ โซนนี้จะเห็นได้ชัดก็คือโดมกระจกขนาดใหญ่ที่ขอบตกแต่งด้วยไม้และมีพืช ดอกไม้ งดงาม ห้อยลงมาและป้ายขนาดใหญ่ที่ติดชัดเจน อีกอย่างที่น่าสนใจคงเป็นรถไฟฟ้ารางเดี่ยวหรือโมโนเรลที่คอยให้บริการทัวร์โดยรอบของโซน
"นี่มันสุดยอดไปเลยนี่หว่า! อย่างกับหลุดไปยังอีกมัลติเวิร์สนึงเลยพี่!!"
เมื่อรถจี๊ปจอดเซเฟอร์ก็รีบเปิดประตูลงไปและวิ่งเข้าโดมกระจกไปทันที จนเซย์เดนแทบตามเจ้าน้องชายไม่ทัน
"โว้วๆ ใจเย็นไอ้น้องชาย"
เซย์เดนพยายามห้ามปรามเซเฟอร์ให้ใจเย็นลงหน่อยแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเลยสักนิด เขาก็ทำได้แต่เดินตามเจ้าน้องชายออทิสติกอัจฉริยะคนนี้ไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข
"นี่มันดอก Hydranrose เป็นการตัดแต่งพันธุกรรมจากดอกไฮเดรนเยียกับกุหลาบเข้าด้วยกัน ทำให้กุหลาบเป็นช่อดอกเล็กๆ เหมือนกันกับไฮเดรนเยียแต่ก็มีพิษเหมือนกัน! ว้าวหลากหลายสีสุดๆ!"
เซเฟอร์แทบยื่นหน้าเข้าไปจุ่มกับดอกไม้สีสันงดงามถึงจะรู้ว่ามีพิษแต่ก็อยากแตะ เซเฟอร์ก็พยายามห้ามใจตัวเองอยู่เหมือนกัน
"หว๊านี่มัน! Sunepiphyte นี่น่า! การตัดต่อพันธุกรรมระหว่างดอกทานตะวันกับพืชอิงอาศัยอย่างกล้วยไม้! ทำให้กลายเป็นดอกทานตะวันที่เล็กลงแต่เกาะอิงอาศัยตามไม้!'
เซเฟอร์ชี้ไปอีกทางนึงและเริ่มพูดบรรยายราวกับว่าเป็นวิทยากรที่นี่ จนเซย์เดนที่ไม่ได้รักวิชาการมากนักเหงื่อตกไปเรียบร้อย
"เซเฟอร์..ลืมไปแล้วหรอว่าจะไปเจอแฟนพี่?"
เซย์เดนจับไหล่น้องชายตนและพูดเตือนสติจนไซเฟอร์นึกถึงได้แล้วรีบก้มหัวขอโทษทันที
"ขอโทษครับพี่! ผมตื่นเต้นจนเผลอตัว!"
"ช่างมันเถอะน่า รีบไปเถอะ!"
เซย์เดนรีบลากเซเฟอร์ไปทันที ก่อนที่เขาจะเผลอพูดแบบวิทยากรพาเที่ยวอีกรอบ ตรงดิ่งไปยังอาคารวิจัยประจำแผนกทันที
ในที่สุดเซย์เดนก็ลากเซเฟอร์มาอย่างทุลักทุเล เพราะในระหว่างทางไซเฟอร์ก็พูดไม่หยุดเกี่ยวกับข้อมูลเชิงวิชาการต่างๆนาๆ ที่เซย์เดนไม่เข้าใจสักเท่าไหร่นัก ตรงหน้านั้นคืออาคารตระหง่านขนาดใหญ่ที่ออกแบบมาให้เหมาะสมกับการวิจัยพืชและสิ่งแวดล้อมโดยเฉพาะและมีเครื่องมืออำนวยความสะดวกทุกย่างก้าว
"สุดยอด! สุดยอด! ผมอยากดูให้หมดทุกซอกทุกมุมเลย!"
เซเฟอร์มองดูอาคารวิจัยสูงใหญ่กว้างขวางรอบๆและถ่ายรูปอีกเช่นเคย ก่อนจะหันไปทางพี่ชายของตนที่กำลังพิมพ์คุยโทรศัพท์อยู่
"คุยกับแฟนพี่หรอ?"
"ใช่ ตอนนี้เธอบอกว่าเธออยู่ที่โดม..เอ่อ..โดมพืชดัดแปลงพันธุกรรมไฮโดรโปนิกส์ มันคืออะไรหล่ะนั่น"
"ก็หมายถึงพืชดัดแปลงพันธุกรรมแบบไร้ดินโดยใช้เทคนิคปลูกพืชในน้ำและสารเหลว"
"งั้นเองหรอกหรอเนี่ย พี่ก็ไม่ค่อยเข้าใจพวกคำศัพท์พวกนี้เท่าไหร่ ตามมา!"
เซย์เดย์เดินนำพาน้องชายของตนมุ่งตรงไปยังโดมพืชตัดต่อพันธุกรรมแบบไฮโดรโปนิกส์ ด้วยความที่สองพี่น้องนี้เป็นคนที่เดินไวแปปเดียวก็ถึงแล้ว
"มาแล้วจ้า แม่ตาหวาน~"
เซย์เดนเดินไปหาหญิงสาวผู้นึงที่สวมชุดสีขาวเป็นชุดกาวด์แบบใส่แล้วทิ้ง ถ้ามองจากด้านหลังเธอจะมีผมสีบลอนด์ยาวรวบ พอเธอได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเธอก็หันมา ดวงตาของเธอนั้นเป็นสีกาแล็คซี่ เนื่องจากโรค Galaxy eyes เกิดจากความผิดปกติของเม็ดเมลานินสีตาที่แตกไม่เท่ากันจนกลายเป็นสีแบบกาแล็คซี่และฟุ้งๆแบบดวงดาว เมื่อเธอหันมาพบกับเซย์เดนเธอก็หันมาทักทายอย่างเงียบๆ พร้อมกับมองมาทางไซเฟอร์แบบสงสัย
"อ่อเด็กคนนี้เซเฟอร์ น้องชายของฉันเองที่เคยเล่าให้ฟังหน่ะ และเซเฟอร์เธอคนนี้ก็คือแฟนสาวของฉันเองไงหล่ะ แอสเตรลล่า ฮูเวอร์"
"สวยจังเลยนะพี่สาว สวัสดีนะครับยินดีที่ได้รู้จักนะครับ!"
เซเฟอร์เริ่มใช้ภาษามืออย่างชำนาญ จนแอสเตรลล่าถึงกับดวงตาเบิกกว้างด้วยความประทับใจก่อนส่งยิ้มให้แล้วใช่ภาษามือกลับมาเพื่อสื่อสาร
"ขอบคุณนะ และยินดีที่ได้รู้จักนะเซเฟอร์ ขอฝากตัวด้วยนะ"
"เอาหล่ะดูเหมือนจะสนิทกันไวจังเลยนะ แล้วนี่อะไรกันเนี่ยเบอร์รี่งั้นหรอ?"
เซย์เดนกำลังจะยื่นมือไปแตะแต่ว่าเซเฟอร์รีบคว้ามือพี่ชายตนเองทันที
"ห๊ะ? อะไรหรอเซเฟอร์?"
"นี่คือ Drososberrytrap เบอร์รี่ที่ถูกตัดต่อพันธุกรรมกับกาบหอยแครงแล้วก็ดอกน้ำค้าง ภายนอกอาจดูเหมือนพืชในตระกูลเบอร์รี่ทั่วไปแต่ถ้าหากยื่นอะไรเข้าไปใกล้มันจะอ้าออก!"
เซเฟอร์อธิบายก่อนที่เจ้าพืชตัดต่อพันธุกรรมนี่จะงับนิ้วของเซย์เดนไปก่อน แอสเตรลล่าพยักหน้าและปรบมืออย่างประทับใจในความรู้ของไซเฟอร์ ก่อนจะลองทดสอบนำแท่งไม้มาแหย่ใกล้ๆ ก็พบว่าเบอร์รี่ลูกนี้มันอ้าออกแบบครึ่งนึงเหมือนกาบหอยแครง พอนำออกมันก็ค่อยๆหุบลง
"งี้เองหรอเนี่ย..."
เซย์เดนทำหน้าครุ่นคิดก่อนที่จะมีเสียงข้อความเด้งขึ้นมาพอเขาอ่านข้อความแล้วก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปกลายเป็นจริงจัง
"เอ่อคือฉันมีประชุมด่วน เซเฟอร์นายเดินชมได้เต็มที่เลยนะ อ่ะนี่ตั๋วVIP สิทธิพิเศษสำหรับญาติคนทำงานที่นี่ นายมีตั๋วนี้นายเดินทั่วที่นี่ได้เลย ส่วนแอสเตรลล่าตั้งใจทำงานนะจ๊ะ ไปก่อนละ"
คงเป็นประชุมด่วนจริงๆ เซย์เดนรีบออกไปทันที เซเฟอร์เลยขออนุญาตแอสเตรลล่าเดินชมโดมนี้ก่อนเดี๋ยวจะเดินออกไปดูโซนอื่น แอสเตรลล่าก็พยักหน้าตอบรับเธอเองก็ไม่ได้หวงหรืออะไรอยู่แล้ว
เมื่อเยี่ยมชมเสร็จแล้วเซเฟอร์ก็เดินไปดูโซนอื่นอย่างตื่นเต้น ตอนนี้ไม่มีเซย์เดนคอยคุมแล้วเขาเลยอยากดูอันไหนนานเท่าไหร่ได้เต็มที่ จนตอนนี้เซเฟอร์เดินมาถึงโดมพืชสมุนไพรรักษาโรคแบบตัดแต่งพันธุกรรมแล้ว
"ว้าว..นี่มัน AloeGotu..ว่านหางจระเข้รวมกับบัวบกนี่น่า..แสดงว่าใช้รักษาแผลกับสมานแผลได้.."
ตุบ!
"โอ้ย! เจ็บนะ!"
ในระหว่างที่เซเฟอร์กำลังชื่นชมอยู่นั้นก็ถูกใคนบางคนฟาดหัวด้วยสมุดอย่างแรง จนเขาต้องหันไปดู
"ตีฉันทำไมอ่ะ มันเจ็บนะ!"
เซเฟอร์กุมหัวตัวเองแล้วมองคนที่ทำ เธอเป็นผู้หญิงที่สูงน้อยกว่าเซเฟอร์หน่อย เธอมีผมสีดำมัดหางม้า หน้าม้าซีทรู มีดวงตาสีเฮเซล เธอยืนเท้าเอวอยู่ตรงหน้าเซเฟอร์
"นายเป็นใคร? เข้ามาที่นี่ได้ยังไง? โซนนี้เขาให้นักวิจัยกับผู้เกี่ยวข้องเท่านั้น! หรือว่า..สายลับ!แอบมาเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอ!?"
เธอเริ่มพูดเยอะและคิดไปไกลจนไม่เว้นช่องไฟให้เซเฟอร์แทรกแถมตีเซเฟอร์ด้วยสมุดเล่มเดิมอีก
"ไม่ใช่นะ ไม่ใช่! ฉันมีตั๋ว VIP!"
เซเฟอร์นำแขนข้างนึงมาปกป้องตัวเองแล้วหยิบตั๋วสีทองมาให้ดู เธอคนนั้นจ้องอยู่สักพักแล้วหยิบไปดูดีๆ
"แน่ใจนะไม่ใช่ของปลอม"
"ก็ไม่ใช่หน่ะสิ! พี่ชายฉันเอามาให้กับมือเลยนะ!"
เซเฟอร์โวยวายยกใหญ่และกอดอกมองเธอคนนั้น
"ของจริงแหะ..ขอโทษนะ แฮะๆ"
เธอคนนี้ใจเย็นลงสักทีก่อนจะขอโทษเซเฟอร์และคืนตั๋ว VIP ให้เซเฟอร์พยักหน้าและรับมาเก็บไว้ดีๆเหมือนเดิม
"ไม่เป็นไรหรอก..ถ้าเป็นฉันฉันก็คงคิดแบบเธอ..ว่าแต่เธอชื่ออะไรหรอ..?"
"ธาราริน ฟลอเรนซ์ เรียกฉันว่ารินเถอะ แม่ฉันเป็น1ในทีมนักวิจัยแผนกพฤกษศาสตร์หน่ะ ส่วนพ่อเป็นหัวหน้าแผนกแมลงหน่ะ เลยมีสิทธิ์พิเศษไปได้ทุกที่ในนี้ยกเว้นเขตที่หวงห้ามจริงๆ"
เธอแนะนำตัวเองและยืนมองเซเฟอร์ด้วยสีหน้าที่อ่อนลง เซเฟอร์พยักหน้าอย่างสนใจ
"ฉันเซเฟอร์ แลนดอร์ฟ พี่ชายของฉันเป็นหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยระดับสูง..แต่ว่านะเจ๋งสุดๆเลย! มีพ่อแม่ทำงานที่นี่!!"
เซเฟอร์มีท่าทางตื่นเต้นอีกครั้งเหมือนทุกที จนธารารินหัวเราะแห้งๆ
"มาที่นี่ครั้งแรกหรอ?"
ธารารินเท้าเอวและมองเซเฟอร์ที่กำลังโดดไปรอบๆเหมือนเด็กน้อย
"อ่าใช่ๆ! เลยตื่นเต้นมากๆ!"
"งั้นใหฉันพาทัวร์มั้ยหล่ะ?"
"เห๊ะ จะดีหรอ?!"
"เอาน่า ฉันก็ว่างๆพอดี"
"งั้นรบกวนด้วยนะะะ!!"
จบ Chapter 2 Meeting
To be continued
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 10
Comments