Chapter 1 Dream Come True

...Chapter 1...

..."Dream Come True"...

เดือนพฤษภาคม ค.ศ.2123 รัฐฟลอริดา ประเทศสหรัฐอเมริกา

ณ บ้านหลังนึงในรัฐฟลอริดา

"เซเฟอร์ลูกเอ้ยจะรีบไปไหนกันเนี่ยนี่พึ่งตี 4 เองนะกว่าเครื่องจะออกก็ตั้ง 8 โมงเช้า"

เสียงของผู้เป็นแม่ดังขึ้นและเธอก็ยืนพิงประตูห้องของลูกชายด้วยใบหน้ายิ้มเจื่อนๆก่อนจะหาวไปหนึ่งทีด้วยความง่วงและเกาผมสีบลอนด์เข้มยุ่งเหยิง เธอมองดูลูกชายของเธอที่กำลังตื่นเต้นอย่างมากในการจะไปสถานที่แห่งนึง

"ก็ต้องเตรียมตัวไงครับคุณแม่!! ผมหน่ะต้องเผื่อเวลาไว้เยอะๆเพื่อความมั่นใจ!!"

เซเฟอร์ แลนดอร์ฟ ลูกชายของเธอกล่าวอย่างตื่นเต้น เขาจัดทรงผมตัวเองแล้วจัดอีกจนพอใจก่อนจะหันมามองแม่ของเขาด้วยดวงตาสีฟ้าเข้มเฉกเช่นเดียวกับแม่

"นั่นหน่ะแม่เข้าใจแล้ว แต่ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้มั้ง สนามบินอยู่ห่างจากบ้านเราแค่10นาทีเองแถม Hybrid Biosphere Park ห่างจากไมอามี่โดยนั่งเครื่องบินเฉพาะของสายการบิน Biosphere ไปไม่กี่ชั่วโมงก็ถึงแล้ว ยิ่งลูกมีตั๋วพิเศษจากพี่เซย์เดน ก็แทบไม่มีปัญหาอย่างอื่นเลยนะ"

ชาร์ล็อตต์ผู้เป็นแม่หัวเราะเล็กน้อยและวางมือลงบนเอว แล้วมองลูกชายของตนด้วยรอยยิ้มด้วยความเอ็นดู

"แต่ว่าเอาให้ชัวร์จะดีกว่านะคับ!"

เซเฟอร์จัดแว่นดีๆแล้วยิ้มแฉ่งจนเผยให้เห็นเหฃ็กดัดฟันให้ชาร์ล็อตต์พร้อมกับหยิบกระเป๋าสะพายหลัง และกระเป๋าถือของเขาอย่างตื่นเต้นเหมือนเด็กน้อย ที่เขามีพฤติกรรมแบบนี้ก็เพราะป่วยเป็นออทิสติก

"จ้า จ้า เข้าใจแล้ว ลูกคงคิดถึงพี่เซย์เดนสินะ ไปทำงานพาร์ทไทม์ที่นู่นก็อย่ากวนพี่เขาให้มากหล่ะ"

ชาร์ล็อตต์พยักหน้าแล้วพูดเตือนลูกชายของตัวเองด้วยความเป็นห่วง เซเฟอร์พยักหน้าด้วยความเข้าใจและทำมือโอเค

"สัญญาเลยครับ! ว่าจะไม่สร้างปัญหาให้พี่เซย์เดน! อีกอย่างผมโตแล้วนะแม่! จะเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว! ไม่ต้องห่วงผมหรอกน่า!"

"ยิ่งพูดแบบนั้น ยิ่งห่วงใหญ่เลย!"

บทสนทนาของแม่ลูกก็จบลง ก่อนที่ชาร์ล็อตต์ไม่มีทางเลือกเธอทนความกระตือรือร้นของเซเฟอร์ไม่ไหวที่ขอให้เธอไปส่งที่สนามบินทันที ไม่งั้นเซเฟอร์จะไปเอง ชาร์ล็อตต์เธอก็ต้องไปอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยเพื่อขับรถไปส่งลูกชายของเธอที่สนามบิน เพราะเธอไม่ค่อยอยากให้เซเฟอร์นั่งรถไปเอง เพราะครั้งล่าสุดที่ปล่อยให้นั่งรถไปเองเซเฟอร์โดนพวกประชาชนในรถโดยสารปฎิบัติตัวไม่ดีใส่เพียงเพราะเขาเป็นออทิสติก

เวลาผ่านมาหลายชั่วโมง ก็ใกล้ถึงเวลาเครื่องออกแล้ว ก่อนเซเฟอร์จะไปชาร์ล็อตต์ก็จับไหล่เซเฟอร์ไว้ก่อน แล้วดึงเขามาจะพูดคุยด้วย

"ไปอยู่ที่นั่น 2 เดือนตั้งใจทำงาน เป็นเด็กดีของพี่เซย์เดนนะอย่าไปรบกวนพี่เขามาก แค่พี่เขาส่งตั๋วพิเศษมาให้ก็รบกวนพี่เขามากแล้ว...อีกอย่างนะอย่าปล่อยให้คนอื่นมารังแกลูกเด็ดขาด อย่าไปสนใจคำพูดพล่อยๆของคนที่ไม่เข้าใจเรา ดูแลตัวเองดีๆ อย่ากินแต่ขนม ถ้าถึงแล้วโทรหาแม่ด้วยนะ"

ชาร์ล็อตต์ลูบผมสีบลอนด์เข้มของเซเฟอร์อย่างอ่อนโยน แล้วเผยรอยยิ้มแฉ่งเหมือนของเซเฟอร์ให้ เซเฟอร์พยักหน้ายิ้มแฉ่งและกอดแม่ของเขา

"ครับ! ผมสัญญา! ไปแล้วนะครับ! คุณแม่ก็ดูแลตัวเองด้วย! อย่าให้ผมรู้อีกนะครับว่าสูบบุหรี่!!"

เซเฟอร์โบกมือลาชาร์ล็อตต์และเดินขึ้นเครื่องบินไปอย่างตื่นเต้นเหมือนเด็กน้อย

ไม่นานนักเครื่องบินตัวใหญ่ที่เขียนว่า Biosphere แทบสีเหลืองก็ออกตัวจากสนามบินไปทันทีและตรงดิ่งไปตามเส้นทางของน่านน้ำท้องทะเลแห่งสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า สามเหลี่ยมปีศาจในตำนานที่รัฐบาลสามารถควบคุมสภาพอากาศอันเลวร้ายที่เป็นสาเหตุของการสูญเสียชีวิตและทรัพย์สินในช่วงเวลามากกว่า 100 ปีที่ผ่านมา ต้องขอขอบคุณเทคโนโลยีของโลกที่ก้าวหน้าขึ้นไปทุกๆวัน

เซเฟอร์ยกโทรศัพท์ขึ้นมาและถ่ายรูปวิวผ่านหน้าต่างด้วยความตื่นเต้น แต่เขาก็พยายามสงบสติอารมณ์ตัวเองเพื่อไม่ให้รบกวนแขกคนอื่นที่ต้องการมุ่งหน้าไปยัง Hybrid Biosphere Park เหมือนกัน ตอนนี้เซเฟอร์กำลังจินตนาการภาพของสวนสนุกและสวนสัตว์ในฝันของเขาและชีวิตการเป็นพนักงานพาร์ทไทม์ที่นั่นตั้ง 2 เดือน

"ขอบคุณพี่เซย์เดนนะฮะ.."

เขาพึมพัมในใจขอบคุณพี่ชายสุดที่รักของเขาที่ให้โอกาสเด็กออทิสติกที่เป็นเนิร์ดแฟนคลับเกี่ยวกับชีววิทยาและสิ่งมีชีวิตโลก ได้ไปอยู่ในสถานที่ระดับโลกที่มี รัฐบาลอเมริกา จีน รัสเซีย ญี่ปุ่น และ ออสเตรเลีย หนุนอยู่

ผ่านไปแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้นเครื่องบินก็ลงจอดที่สนามบินทางใต้ของ เกาะขนาดใหญ่มโหฬารกลางสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า ซึ่งเป็นที่ตั้งของ Hybrid Biosphere Park เมื่อเซเฟอร์ลงเครื่องมาแล้วและได้สัมภาระคืนเขาก็รีบไปนั่งเรือสำราญต่อเพื่อลงยังหน้าสวนสัตว์ผสมผสานกับสวนสนุกดังว่าที่หมายปองเอาไว้

ในขณะที่อยู่บนเรือสำราญ เซเฟอร์ตื่นตาตื่นใจมากโดยเฉพาะเมื่อเข้าเขตของของ Hybrid Biosphere Park ขึ้นทุกทีเขาก็นำโทรศัพท์มาถ่ายทุกช็อตเพื่อเก็บความทรงจำ

จู่ๆก็มีเสียงนักท่องเที่ยวโห่ร้องด้วยความชอบใจต่อบางอย่างที่กระโดดขึ้นมาเหนือน่านน้ำ เซเฟอร์เลยรีบไปมุงดูด้วย

"นั่นมัน MandarinDolph Bloom! โลมาปากขวดที่ถูกตัดต่อพันธุกรรมรวมกับปลาแมนดารินและแพลงตอนเรืองแสงทำให้มันมีสีสันสวยมาก ถ้าเป็นตอนกลางคืนมันจะเรืองแสง!"

เซเฟอร์พูดอย่างตื่นเตนและถ่ายรูปรัวๆ เขาแอบเสียดายนิดหน่อยไม่ได้เห็นพวกมันตอนกลางคืน เพราะถ้าเป็นตอนค่ำมันจะเรืองแสงสวยมาก

ไม่ทันไรเซเฟอร์ก็หันไปอีกทางก็เจอกับน้ำพุขนาดใหญ่ถูกพ่นมาจากใต้ผืนมหาสมุทรก่อนจะปรากฎร่างใหญ่ของวาฬ

"Glass Whale!! วาฬสีน้ำเงินที่ถูกตัดแต่งพันธุกรรมรวมกับหมึกแก้ว! เลยกลายเป็นวาฬยักษ์ตัวใส!!"

เซเฟอร์ยิ่งตื่นเต้นขึ้นไปใหญ่แล้วก็ถ่ายเก็บรูปภาพโดยไม่พลาดสักจังหวะ แล้วยิ้มแฉ่งเหมือนทุกครั้งเวลามีความสุขมากๆ

ช่วงเวลาก็จบลงเมื่อเรือสำราญจอดเทียบท่า เซเฟอร์ก็ลงไปจากเรือพร้อมกับโทรหาชาร์ล็อตต์ไปด้วย

"คุณแม่ฮะ! ผมถึงแล้วนะ! แค่เริ่มมาผมก็ตื่นเต้นจนใจแทบหลุดออกมาเลย! Glass Whale มันสวยมากๆ!"

เซเฟอร์เริ่มพูดไม่หยุดในขณะที่ถือสายกับชาร์ล็อตต์ แล้วพยายามมองหาเซย์เดนพี่ชายของตนเองท่ามกลางฝูงชนนักท่องเที่ยวที่พลุกผล่าน

"อย่ามัวแต่คุยกับแม่นะ เดินระวังๆด้วย

"คับผม! อ๊ะ! เจอแล้วว! ผมเจอพี่เซย์เดนแล้ว วางสายแล้วนะครับ!"

"จ้า"

เซเฟอร์กดวางสายและรีบเดินไปหาพี่ชายของตนที่ยืนรออยู่ข้างๆรถจี๊ปสีเขียวเข้ม เขาเป็นชายหุ่นดีตัวสูง ใบหน้าคมกว่าเซเฟอร์หลายเท่า เขามีผมสีบลอนด์เข้มเหมือนกันแต่มีดวงตาสีเขียวอมเทา เขาสวมเครื่องแบบเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยระดับสูง ดูจากป้ายบัตรประจำตัวไกลๆยังรู้เลยว่าเป็นหัวหน้า

"พี่เซย์เดน!!"

เซเฟอร์ตะโกนเรียกความสนใจของพี่ชายตัวใหญ่เบิ้มให้หันมาทางเขา เมื่อเข้าไปใกล้ได้แล้วเซย์เดนก็ยิ้มให้น้องชายของตนอย่างอ่อนโยนก่อนจะพาดแขนไปที่ไหล่และคอของเซเฟอร์ แล้วยีหัวด้วยความขี้เล่น

"ไม่เจอกันนานเลยเซเฟอร์น้องรักของพี่!! สูงขึ้นนะเนี่ย! ล่าสุดยังอยู่แค่อกพี่เลย ตอนนี้ขึ้นมาถึงไหล่แล้ว!!"

"ก็คุณแม่หน่ะ! ทำอาหารให้ผมกินเยอะมากๆเลย กินแทบไม่ไหว! เต็มจานทุกมื้อเลยด้วย!"

เซเฟอร์หัวเราะคิกคักอย่างดีใจที่ได้เจอกับพี่ชายตนเองที่ไม่ได้เจอกันนานหลายปีมากๆ

"แล้วพี่มีแฟนรึยังอ่ะ?"

เซเฟอร์ถามเชิงหยอกล้อ จนเซย์เดนหัวเราะชอบใจและยีหัวผู้เป็นน้องชายด้วยความเอ็นดูอีกรอบ

"หล่อขนาดนี้ก็ต้องมีสิ! นี่ใคร? เซย์เดน แลนดอร์ฟ! อดีตยามฝั่งสหรัฐของกองทัพสหรัฐ! ที่ถูกคุณดราเวน ไบโอสเฟียร์ เชิญให้มาเป็นหัวหน้ารักษาความปลอดภัยระดับสูง! อย่าดูถูกพี่นะไอ้น้องชาย"

เซย์เดนปล่อยเซเฟอร์ไปแล้วชนไหล่เล็กน้อย จนเซเฟอร์เซไปอีกทาง

"อยากรู้เลยว่าเป็นผู้หญิงแบบไหน?!"

"เดี๋ยวก็รู้ เอ้าขึ้นมาได้แล้ว! สัมภาระโยนเข้าข้างหลังไปตอนขึ้นนะ!"

เซย์เดย์หันหลังให้น้องชายแล้วขึ้นไปยังฝั่งคนขับ เซเฟอร์ไม่รอช้ารีบตามขึ้นไปทันที

"งั้นช่วยบอกแฟนพี่มาหน่อยอะไรก็ได้!..นิดๆหน่อยๆก็ยังดี! พี่กำลังทำให้ผมจะใช้โหมดพูดมากจนพี่รำคาญและพูดออกมานะ! แล้วคุณแม่รู้ยังเนี่ย?"

เซเฟอร์พูดอย่างกระตือรือร้นและคาดเข็มขัดก่อนมองพี่ชายตัวเองด้วยความอยากรู้อยากเห็น

"แม่ยังไม่รู้"

"ก็ได้ๆบอกก็ได้เธอชื่อ แอสเตรลล่า ฮูเวอร์ เป็นนักวิจัยในแผนกพฤกษศาสตร์และไบโอมชีวภาพ แต่เธอเป็นใบ้พี่กับเธอเลยคุยภาษามือกัน เซเฟอร์คุยภาษามือได้ใช่มั้ย รับได้ใช่มั้ยเนี่ย?"

เซย์เดนยิ้มมุมปากแล้วเริ่มสตาร์ทรถ เซเฟอร์พยักหน้ารับ

"ง่ายๆน่าพี่! หืม?ถามแปลกๆ เธอก็คนเหมือนกันน่าพี่!"

เซเฟอร์ยักไหล่ แล้วมองไปทางด้านหน้า เซย์เดนถอนหายใจแล้วยิ้มให้ด้วยความโล่งและพึงพอใจ

"นายมองโลกในแง่ดีแบบนี้พี่ก็ดีใจนะ"

"ก็คุณแม่บอกมาแบบนั้นนี่น่า ใครจะพูดอะไรก็ช่างหัวเขาเถอะพี่"

"ถูกต้อง บนโลกใบนี้มีเป็นสิบล้านคนต้องฟังพวกเขาทุกคนรึไงเนอะ"

เซย์เดนพูดติดตลกและขับรถจี๊ปไปตามทางที่ปูมาให้สำหรับรถตามกฎระเบียบ โดยไม่ไปแย่งที่สำหรับนักท่องเที่ยวที่เดินมา

ยินดีต้อนรับสู่ Hybrid Biosphere Park สวนสัตว์พันธุ์ผสมทุกสายพันธุ์บนโลกและพฤกษานานาชนิด ไม่ว่าจะจากยุคปัจจุบันและสัตว์ยุคก่อนประวัติศาสตร์ และสวนสนุกยกระดับความสนุกไปอีกล้านเท่า หวังว่าท่านผู้มาเยือนนักท่องเที่ยวทุกท่านจากทั้งใกล้และไกลจะพึงพอใจได้ประสบการณ์อันมีค่าร่วมกับครอบครัว เพื่อน หรือคนรักกลับไป ขอขอบคุณสำหรับการมาเที่ยวชม และ ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพค่ะ

เสียงประกาศตามสายอัตโนมัติดังขึ้นเมื่อเซย์เดนขับรถเข้าผ่านประตูทางเข้าใหญ่มโหฬารไป ราวกับว่าในนี้กลายไปเป็นอีกโลกนึงเลยก็ว่าได้..ทั้งเทคโนโลยีระดับสูง สิ่งปลูกสร้างต่างๆนาๆที่ออกแบบโดยสถาปนิกระดับโลก สร้างโดยทีมวิศวกรระดับโลกเช่นกัน พร้อมกับทีมรักษาความปลอดภัยมาตราฐานโลก และ ทีมนักวิจัยอัจฉริยะที่ได้สรรสร้างสิ่งมีชีวิตในสวนแห่งนี้ รวมถึง CEO บริษัท Biosphere ที่เป็นคนริเริ่มแนวคิดแห่งนี้

"ราวกับฝันเป็นจริงเลย.."

End Chapter 1 Dream come True

To be continued

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***