คู่แข่งขัน คู่ใจ 2

---

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ต้าจบการศึกษาจากมัธยมศึกษาปีที่ 6 และได้ไปเรียนต่อในมหาวิทยาลัยที่ต่างจังหวัด ส่วนโต้เองก็ไปศึกษาต่อในที่ห่างจากบ้านเหมือนกัน พวกเขาทั้งสองยังคงติดต่อกันบ้างผ่านทางข้อความและโซเชียลมีเดีย แต่ก็ไม่ค่อยมีเวลาพบปะกันบ่อยนัก

หลายปีผ่านไป ต้าสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยและกลับมาทำงานในเมืองเดียวกันกับที่เขาเคยเรียนตอนมัธยม และมันเป็นช่วงเวลาที่เขาได้รู้จักกับสิ่งใหม่ๆ ในชีวิต

ในช่วงหนึ่งของการทำงาน ต้าได้รับการชักชวนจากเพื่อนเก่าที่เคยเล่นแบดมินตันด้วยกันตอนเรียนมัธยมให้เข้าร่วมสโมสรกีฬาท้องถิ่น ซึ่งพวกเขากำลังต้องการนักกีฬามืออาชีพเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการแข่งขัน

“เฮ้ ต้า อยากเข้าร่วมสโมสรกีฬาเรามั้ย? พวกเรายังขาดนักกีฬาแบดมินตันระดับมือโปรเลยนะ!” เพื่อนเก่าของต้าโทรมาเชิญชวน

ต้าไม่ลังเล เขาตัดสินใจที่จะเข้าร่วมสโมสรกีฬาและกลับมาทำสิ่งที่เขารักอีกครั้ง เขาคิดว่าไม่ว่าจะทำอะไรก็ไม่เสียหายที่ได้ลองลองบางสิ่งใหม่ๆ เพื่อพัฒนาตัวเอง

วันแรกที่เขาไปถึงสโมสรกีฬา เขาก็เห็นกลุ่มคนที่กำลังฝึกซ้อมกันอย่างขยันขันแข็ง แต่สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจคือหนึ่งในนักกีฬาคนนั้นที่กำลังฝึกอยู่...คือ นุ

“ต้า!” นุร้องเรียกชื่อเขาเมื่อเห็นต้าเดินเข้ามาในสนามกีฬา

ต้าเกือบจะลืมหายใจ เมื่อได้เห็นนุในชุดกีฬาแบบนั้น ความรู้สึกเก่าๆ เริ่มกลับมาอย่างรวดเร็ว นุเองก็รู้สึกเหมือนกันว่าเจอกันอีกครั้งหลังจากเวลาผ่านไปนาน ทำให้ทุกอย่างดูเหมือนจะย้อนกลับไปในอดีต

ทั้งสองยืนนิ่งอยู่ท่ามกลางเสียงของนักกีฬาที่กำลังฝึกซ้อม แต่บรรยากาศกลับเงียบลงเหมือนทุกคนรู้สึกได้ถึงการพบกันใหม่ที่แปลกประหลาดนี้

“มึง...อยู่ที่นี่ได้ไง?” ต้าเอ่ยถามด้วยเสียงที่ตึงเครียด

“กู...ก็มาเล่นแบดมินตันที่นี่เหมือนมึงไง” นุตอบกลับด้วยเสียงที่เบาลง

ทั้งสองยืนนิ่งกันอยู่ในสถานการณ์ที่ค่อนข้างตึงเครียด จนโค้ชของสโมสรกีฬาเดินเข้ามาพร้อมเสียงหัวเราะ

“เอาล่ะๆ พวกคุณสองคนอย่าทำหน้าเครียดกันไปเลย มาร่วมทีมกันดีกว่า! เรากำลังขาดคนที่เก่งๆ อยู่พอดี” โค้ชพูดด้วยน้ำเสียงที่เบาลง

ต้าและนุได้แต่มองหน้ากัน ไม่มีคำพูดใดๆ ระหว่างกัน นี่เป็นการกลับมาพบกันในสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด แต่ทั้งคู่ก็รู้ดีว่าการจะร่วมทีมกันอีกครั้งมันคงเป็นเรื่องที่ต้องเผชิญ

ทั้งสองร่วมฝึกซ้อมกันหลายวัน และทุกวันหลังจากฝึกซ้อมเสร็จ พวกเขาก็เริ่มพูดคุยกันมากขึ้น แม้ว่าจะมีความขัดแย้งในอดีต แต่การกลับมาครั้งนี้ทำให้พวกเขาเริ่มพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงที่ห่างกัน

“ต้า...กูรู้ว่ากูทำอะไรผิดไปตอนนั้น” นุพูดขึ้นในวันที่พวกเขานั่งพักหลังซ้อมเสร็จ

“กูก็รู้...มันผ่านมานานแล้วน่ะ” ต้าตอบกลับด้วยเสียงที่นิ่งๆ

“กูแค่อยากบอกว่า...ถ้ากูมีโอกาสได้ทำอะไรใหม่กับมึงได้ กูจะทำให้ดีกว่าเดิม” นุพูดด้วยเสียงจริงจัง

ต้าเงียบไปสักพัก ก่อนจะมองหน้าของนุ “ถ้ามึงอยากให้โอกาสมันเป็นแบบนั้น...กูก็ไม่ปิดกั้นอะไรหรอก” ต้าตอบกลับเสียงเบา

มันยังคงเป็นการเริ่มต้นใหม่ที่เต็มไปด้วยความท้าทาย แต่นี่คือเส้นทางที่ทั้งสองได้เลือกเดินอีกครั้ง ในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ลึกซึ้งขึ้นและเต็มไปด้วยความเป็นไปได้ใหม่ๆ

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว การฝึกซ้อมที่สโมสรกีฬากลายเป็นกิจวัตรประจำวันของทั้งต้าและนุ พวกเขาฝึกซ้อมด้วยกันทุกวัน ทั้งสองเริ่มรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในความสัมพันธ์ที่ค่อยๆ ดีขึ้น ความสัมพันธ์ที่เคยเป็นแค่เพื่อนร่วมทีม ตอนนี้มันกลายเป็นการสนับสนุนกันและกันในทุกๆ ด้าน

ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา การฝึกซ้อมกับโค้ชที่ทุ่มเททำให้ทั้งสองพัฒนาทักษะการเล่นแบดมินตันไปในทางที่ดีขึ้น จนกระทั่งถึงวันสำคัญ วันที่พวกเขาจะต้องแข่งขันในรายการชิงรางวัลระดับจังหวัด

การแข่งขันที่รอคอยมานานมาถึงแล้ว และทุกคนในสโมสรกีฬาต่างรู้สึกตื่นเต้นกับโอกาสที่กำลังจะมาถึง

“เราจะทำได้ไหม?” ต้าถามนุด้วยความกังวล

“มึงมั่นใจในตัวเองสิ” นุตอบกลับด้วยรอยยิ้ม “เรามาฝึกกันมาเยอะแล้ว ไม่ต้องกังวลหรอก”

ในขณะที่พวกเขาพูดคุยกันรอบๆ สนามการแข่งขัน ทั้งคู่ไม่อาจปฏิเสธความรู้สึกที่เริ่มเกิดขึ้นระหว่างกัน ทั้งคู่ต่างก็รู้ดีว่ามันไม่ใช่แค่ความสัมพันธ์ของนักกีฬาอีกต่อไป แต่มันเป็นสิ่งที่กำลังเติบโตขึ้นในรูปแบบที่ทั้งสองไม่คาดคิด

การแข่งขันเริ่มต้นขึ้น และทั้งสองก็เตรียมพร้อมที่จะลงสนามในประเภทคู่ ผนึกกำลังกันเพื่อคว้าชัยชนะ

“พร้อมนะ?” นุถามก่อนที่จะเดินออกไปที่สนาม

“พร้อม” ต้าตอบสั้นๆ แต่ในใจเขากลับเต็มไปด้วยความกังวล

การแข่งขันดุเดือดกว่าที่คิด ทุกการเคลื่อนไหวบนสนามเต็มไปด้วยความท้าทายที่ทั้งสองต้องเผชิญ แต่การที่พวกเขามีความมั่นใจในกันและกันมันช่วยให้ทุกอย่างราบรื่นขึ้น

จังหวะของนุที่มักจะคาดเดาและเคลื่อนตัวไปในทิศทางที่ถูกต้องทำให้ต้าไม่ต้องคิดมาก เขามั่นใจในตัวของนุมากขึ้น แม้ว่าจะเคยมีช่วงเวลาที่เขารู้สึกห่างเหิน แต่ตอนนี้ทุกอย่างกลับมีความหมายขึ้นในสายตาของเขา

“ทำได้ดีมาก!” นุตะโกนด้วยความดีใจเมื่อทั้งคู่ได้คะแนนชัยชนะในเกมแรก

“มึงก็เช่นกัน” ต้าตอบด้วยรอยยิ้ม

เกมผ่านไปอย่างดุเดือดจนกระทั่งถึงเกมสุดท้ายที่ทั้งคู่ต้องเล่นเพื่อชิงแชมป์ ในช่วงเวลาสำคัญนั้น ต้ารู้สึกถึงความท้าทายที่สุดในชีวิต แต่เมื่อเขามองไปยังนุ เขากลับเห็นแววตาของความมั่นใจที่ทำให้เขารู้สึกว่าทุกอย่างมันจะออกมาดี

“เราเชื่อมั่นในตัวกัน” นุบอกกับต้า

“พร้อมแล้ว” ต้าพูดเสียงหนักแน่น

การแข่งขันในเกมสุดท้ายเป็นอะไรที่ตื่นเต้นมาก ทั้งสองทีมสู้กันอย่างสุดชีวิต แต่ด้วยความเข้าใจที่มีต่อกัน ทุกการเคลื่อนไหวของต้าและนุเหมือนเป็นการต่อสู้ที่มีความหมาย

และในที่สุด เสียงนกหวีดดังขึ้น เมื่อทีมของต้าและนุได้คะแนนชัยชนะและคว้าแชมป์ไปครอง

“เรา...ชนะแล้ว!” ต้าตะโกนด้วยความดีใจ

นุยิ้มกว้างและเอื้อมมือไปจับมือของต้า “เราทำได้แล้ว!”

ทั้งสองยืนมองถ้วยรางวัลในมือ พวกเขารู้ดีว่ามันไม่ใช่แค่ชัยชนะในเกมเท่านั้น แต่เป็นชัยชนะของความสัมพันธ์ที่เติบโตขึ้นจากการฝึกซ้อมและการสนับสนุนกัน

“เราทำได้ เพราะเรามีมึง” ต้าพูดกับนุด้วยรอยยิ้ม

“มึงก็ทำได้ เพราะเรามีกัน” นุกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มที่อบอุ่น

ในช่วงเวลาที่ความสำเร็จได้มาเยือน ทั้งคู่รู้ดีว่าพวกเขาผ่านการท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตมาแล้ว ความสัมพันธ์ที่เริ่มจากคู่กัด จนกลายเป็นคู่ที่พร้อมจะเผชิญกับทุกอย่างร่วมกัน

ทั้งคู่ได้เดินผ่านช่วงเวลาแห่งการฝึกซ้อมและการแยกทางในอดีตมาแล้ว ตอนนี้พวกเขาพร้อมที่จะเริ่มต้นบทใหม่ในชีวิตของพวกเขา

หลังจากการแข่งขันชิงแชมป์ครั้งใหญ่ ต้าและนุได้ร่วมฉลองความสำเร็จด้วยกัน พวกเขาทั้งสองกลับมานั่งพักที่สนามกีฬา มองถ้วยรางวัลที่ได้มาเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความทุ่มเทและความพยายามของพวกเขา

“มึงเชื่อไหมว่าเรามาถึงจุดนี้ได้?” ต้าเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม

“เชื่อสิ เราเคยฝึกฝนมาเยอะ และตอนนี้มันก็ผลิดอกออกผลแล้ว” นุตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น

แต่ถึงแม้จะมีชัยชนะในสนามกีฬา ทั้งสองยังคงรู้ดีว่าเรื่องราวระหว่างกันนั้นยังไม่จบลงแค่การได้ถ้วยรางวัล ทั้งคู่ต้องเผชิญกับความจริงในชีวิตที่ไม่ใช่แค่ชัยชนะจากการแข่งขัน

“ต้า...” นุเริ่มพูดขึ้นในขณะที่ทั้งคู่เดินออกจากสนามกีฬา

“มีอะไร?” ต้าถามหันไปมอง

“เรา... เราคงต้องคุยกันให้ชัดเจนกว่านี้เกี่ยวกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นระหว่างเรา” นุพูดด้วยเสียงเครียด

ต้ายิ้มอ่อนๆ เขารู้ดีว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาต้องผ่านบททดสอบอีกมากมาย แต่เขาก็รู้สึกว่าทุกอย่างในตอนนี้มันได้พัฒนาไปในทางที่ดี

“กูก็รู้...กูไม่ได้คิดว่าเราจะมาถึงจุดนี้ได้ แต่ตอนนี้กูเข้าใจแล้วว่าอะไรที่สำคัญ” ต้าตอบ

“มึงหมายความว่าไง?” นุถามด้วยความสงสัย

ต้าเดินไปหยุดตรงข้างๆ นุ ก่อนจะยิ้มให้เขา “หมายความว่า...กูเชื่อใจมึงแล้ว มึงก็เชื่อใจกู”

นุยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน “เราคงต้องลองดูอีกทีว่าเราจะไปด้วยกันได้ยังไงใช่ไหม?”

“ใช่” ต้าตอบเสียงเบา

เวลาผ่านไปอีกสักพัก ทั้งสองเริ่มเรียนรู้ที่จะปรับตัวและสร้างความเข้าใจในตัวกันมากขึ้น พวกเขาตระหนักดีว่าแม้จะมีความแตกต่างกันในหลายๆ ด้าน แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการสนับสนุนและอยู่เคียงข้างกันในทุกช่วงเวลา

วันหนึ่ง เมื่อการแข่งขันระดับชาติใกล้เข้ามา ทั้งสองก็มาถึงจุดที่พวกเขารู้ว่าการเดินร่วมกันไปในเส้นทางนี้เป็นสิ่งที่พวกเขาต้องทำ

“ต้า...เราทำได้แล้วนะ” นุพูดในวันที่พวกเขาฝึกซ้อมร่วมกันเป็นครั้งสุดท้ายก่อนการแข่งระดับชาติ

“กูรู้...แค่ขอให้เรามีกันและกันตอนที่มันยากสุดก็พอ” ต้าตอบด้วยรอยยิ้ม

ในที่สุด วันที่การแข่งขันระดับชาติก็มาถึง และครั้งนี้พวกเขากลับมารวมทีมกันอีกครั้งเพื่อลงแข่งขันในรายการสำคัญ ทีมของพวกเขาทั้งคู่ได้ทำผลงานที่น่าประทับใจและคว้าชัยชนะกลับมาอีกครั้ง

“เราเป็นทีมที่ดีที่สุด” นุกล่าวด้วยความมั่นใจ หลังจากชัยชนะในครั้งนี้

“ใช่...และเราก็เป็นทีมที่ยิ่งใหญ่ที่สุด” ต้าพูดพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น

จากคู่กัดที่ไม่ชอบหน้ากัน จนกลายเป็นคู่ที่เชื่อใจและรักกันอย่างจริงจัง ทั้งสองได้เดินทางมาไกลมาก พวกเขามองไปข้างหน้าอย่างมั่นใจว่าในเส้นทางของพวกเขา ทั้งกีฬาและความรักจะเป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขามีกำลังใจในการเผชิญกับอนาคต

และนี่คือจุดเริ่มต้นของการเดินทางใหม่ๆ ที่พวกเขาจะก้าวเดินไปด้วยกัน ทั้งในฐานะนักกีฬาและคนรัก

---

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***