หลิงเซียนเดินทางต่อไปกับจิ้งหลัน ท่ามกลางป่าทึบที่มีความเงียบสงบ ทั้งสองไม่พูดอะไรมากนัก ต่างคนต่างรู้ดีว่าการเดินทางครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย จิ้งหลันรู้ดีว่าเธอจำเป็นต้องเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้น และหลิงเซียนก็ยังคงอยู่ในภาวะที่ไม่รู้จักตัวตนของตัวเองเท่าไรนัก
“ท่าน... ท่านพูดถึงการต่อสู้ระหว่างเทพและมาร” หลิงเซียนพูดขึ้นหลังจากที่เดินเงียบๆ มานาน “มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? ทำไมข้าถึงไม่ได้รับความทรงจำเกี่ยวกับมัน?”
จิ้งหลันหันมามองเธอด้วยแววตาเศร้าๆ เขาเข้าใจดีว่าเป็นเรื่องยากที่หลิงเซียนจะทำความเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต เพราะมันไม่ใช่เพียงแค่ความสูญเสียของเธอ แต่เป็นการสูญเสียของโลกทั้งหมด
“มันเป็นสงครามที่ยาวนาน สงครามที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้” จิ้งหลันตอบ “เมื่อหลายร้อยปีที่ผ่านมา เทพและมารเคยเป็นพันธมิตรที่ร่วมมือกันดูแลโลกนี้ แต่เมื่อราชามารเกิดความทะเยอทะยานที่จะครอบครองทุกสิ่ง เขาได้เริ่มต้นการโจมตีเทพ และท่าน... ท่านคือผู้ที่รับผิดชอบในการปกป้องโลกจากเขา”
หลิงเซียนฟังอย่างตั้งใจ เธอรู้สึกได้ถึงความตึงเครียดในคำพูดของจิ้งหลัน แต่มันก็ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้เธอเข้าใจว่าทำไมเธอถึงถูกทิ้งให้อยู่ในสภาพนี้
“ทำไมข้าถึงสูญเสียความทรงจำ?” หลิงเซียนถามเสียงเบา
จิ้งหลันหยุดเดินและหันไปมองเธออย่างจริงจัง “ท่านไม่ได้สูญเสียความทรงจำโดยบังเอิญ การทำลายความทรงจำของท่านเป็นการกระทำของราชามาร มันเป็นการป้องกันไม่ให้ท่านสามารถใช้พลังของเทพได้อย่างเต็มที่เพื่อท้าทายเขา”
หลิงเซียนรู้สึกเจ็บแปลบในใจ “ราชามาร... เขาคือศัตรูของข้า”
“ใช่” จิ้งหลันพยักหน้า “ราชามารไม่เพียงแต่ต้องการทำลายเทพ แต่เขาต้องการทำลายทั้งโลก ถ้าท่านไม่หาวิธีเรียกคืนพลังของตัวเอง และหาคำตอบเกี่ยวกับอดีต มันอาจจะสายเกินไป”
หลิงเซียนมองไปยังท้องฟ้าที่เริ่มมืดลง เธอเริ่มรู้สึกถึงน้ำหนักของภารกิจที่รออยู่ข้างหน้า ทุกก้าวที่เธอเดินก็เหมือนกับการเข้าใกล้คำตอบที่ลึกซึ้ง แต่ก็เต็มไปด้วยอันตรายที่ไม่อาจคาดเดา
จิ้งหลันมองหลิงเซียนด้วยสายตาแน่วแน่ “ท่านไม่เพียงแต่ต้องหาคำตอบเกี่ยวกับตัวเอง แต่ต้องหาวิธีที่จะหยุดสงครามครั้งนี้ให้ได้”
หลิงเซียนลูบแขนของตัวเอง ความรู้สึกบางอย่างที่ลึกลงไปในจิตใจทำให้เธอรู้สึกถึงความรับผิดชอบอันใหญ่หลวงที่ทับถมอยู่บนบ่า แม้เธอจะยังไม่จำได้ทั้งหมด แต่เธอก็รู้ว่าเธอไม่สามารถหลีกเลี่ยงชะตากรรมนี้ได้
“ข้าจะทำให้ได้” หลิงเซียนกล่าวด้วยความมั่นคง “ข้าจะกลับไป... และหยุดสงครามนี้”
จิ้งหลันพยักหน้าและหันไปข้างหน้า “การเดินทางของท่านจะไม่ง่ายดาย แต่มันจำเป็น”
ในขณะที่ทั้งสองเดินต่อไปในความมืดที่คืบคลานเข้ามา พวกเขาก็รู้ดีว่าอันตรายที่กำลังรออยู่ข้างหน้าไม่ใช่แค่การเผชิญหน้ากับศัตรู แต่เป็นการต่อสู้กับความจริงที่อาจทำให้ทั้งโลกต้องตกอยู่ในอันตราย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 45
Comments