หลังจากการพบกันครั้งแรก ถัวกัวก็ยังไม่อาจลบภาพขององค์ชายหลิงเหยียนออกจากใจได้ ใบหน้าสงบนิ่งราวน้ำแข็ง แต่ดวงตากลับมีแววอ่อนโยนที่ยากจะมองข้าม ความสงสัยนี้ทำให้ถัวกัวเริ่มสนใจในตัวรัชทายาทมากขึ้น
ในเช้าวันรุ่งขึ้น ถัวกัวได้รับคำสั่งจากฮ่องเต้ให้เป็นผู้คุ้มกันส่วนพระองค์ขององค์ชายหลิงเหยียนระหว่างการเดินทางไปไหว้พระที่วัดหลวง ขณะที่ขบวนเสด็จมุ่งหน้าไปยังวัด องค์ชายหลิงเหยียนนั่งอยู่บนเกี้ยวทองโดยไม่มีทีท่าว่าจะพูดคุยกับใคร
เมื่อถึงจุดพัก ถัวกัวจึงตัดสินใจเข้าไปทูลถามเพื่อรายงานสถานการณ์ “องค์ชาย ข้าขอทูลรายงานว่าเส้นทางปลอดภัย ไม่มีผู้ใดน่าสงสัย”
หลิงเหยียนเงยหน้าขึ้นจากตำราในมือและพยักหน้ารับ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “แม่ทัพถัว เจ้าช่างละเอียดรอบคอบยิ่งนัก เช่นนี้จึงเป็นที่พอพระทัยของเสด็จพ่อ”
คำชมนี้ทำให้ถัวกัวรู้สึกแปลกใจ เพราะปกติแล้วองค์ชายหลิงเหยียนมักไม่แสดงความเห็นต่อใครง่าย ๆ “ข้าขอขอบพระทัยองค์ชาย แต่ข้าเพียงทำตามหน้าที่”
หลิงเหยียนยิ้มบาง ๆ “หากทุกคนในวังหลวงมีความซื่อสัตย์และรับผิดชอบเช่นเจ้า เรื่องวุ่นวายในราชสำนักคงมีน้อยกว่านี้”
คำพูดขององค์ชายทำให้ถัวกัวฉุกคิดถึงสถานการณ์ในวังหลวง ความขัดแย้งระหว่างขุนนางและการแย่งชิงอำนาจล้วนเป็นสิ่งที่ถัวกัวเห็นมาตลอด เขาจึงเข้าใจได้ว่าทำไมองค์ชายหลิงเหยียนถึงแสดงออกอย่างเยือกเย็นต่อทุกสิ่ง
ในขณะที่ถัวกัวกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น เสียงอันอ่อนโยนขององค์ชายดังขึ้นอีกครั้ง “แม่ทัพถัว เจ้าคิดหรือไม่ว่า ในฐานะคนที่อยู่ใกล้ชิดข้า เจ้าจะต้องเผชิญอันตรายมากมาย”
“ข้าเต็มใจถวายชีวิตเพื่อปกป้ององค์ชาย” ถัวกัวตอบโดยไม่ลังเล
หลิงเหยียนมองเขาด้วยสายตาลึกซึ้ง “งั้นหรือ... ถ้าเช่นนั้น ข้าคงต้องฝากเจ้าให้ดูแลตัวเองด้วยเช่นกัน เพราะข้าไม่อยากเสียคนที่ไว้ใจได้เช่นเจ้า”
คำพูดนี้ทำให้หัวใจของถัวกัวเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ความรู้สึกบางอย่างที่ยากจะอธิบายได้เริ่มก่อตัวขึ้นในใจของเขา แต่เขาก็ต้องรีบสะกดมันไว้ เพื่อไม่ให้ความคิดนี้ล่วงเกินองค์ชาย
การเดินทางครั้งนี้ไม่เพียงนำพาความใกล้ชิดระหว่างถัวกัวและองค์ชายหลิงเหยียน แต่ยังเป็นจุดเริ่มต้นของสายสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งเกินกว่าจะตัดขาดได้ง่าย ๆ...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 11
Comments
Yoi Lindra
ผมอ่านแล้วหลงไปในเรื่อง แอดเขียนได้เก่งมาก!
2025-01-20
0