เดท..(แรก)?

ฉันลืมตาตื่นมาตอนนี้เวลาประมาณ..บ่ายโมงกว่าๆ

เพราะหิวน้ำ พยายามดีดตัวลุกจากที่นอนอยู่สักพักใหญ่เรยกว่าจะออกมาได้ วันนี้ที่นอนดูดฉันกว่าปกติทุกวันเรยแหละ

ฉันปวดหัวมากแยกไม่ออกเรยว่าเป็นเพราะ เมา หรือ แฮงค์...^^

แต่พยายามเดินออกมาหาน้ำดื่ม..

เปิดประตูเดินลงมา

ก็เห็นเด็กฝั่งตัวบางกำลังเก็บกวาดบ้านและเคลียร์พื้นที่ที่ฉันทำเละไว้เมื่อตอนหัวเช้า..

ฉันยืนมองด้วยสายตาเอ็นดู เด็กคนนี้มากๆ ทั้งๆที่วันแรกที่วันแรกๆ มัน..เอิ่มมม

เริ่มต้นค่อยไม่ดีเท่าไหร่เรย><

ไม่ใช่สิต้องบอกว่าไม่ดีเรยต่างหาก^^

เพราะตัวฉันเองทั้งนั้นเรย....

วันแรกๆ..ที่น้องย้ายเข้ามา

เด็กฝรั่งพยายามชวนฉันคุย..ด้วยการพยายามเข้าหาก่อน เเต่ฉันก็ยิ้มให้แล้วเดินหนี. (อาจเป็นเพราะฉันโลกส่วนตัวสูงละมั่ง เรยไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้าสักเท่าไหร่!!)

ตอนเช้า ยัยเด็กนั้นก็ตื่นเช้ากว่าฉัน..ทุกวัน!

(อ่อ ต้องบอกว่ารู้เพราะฉันไปทำงาน ตอนเช้าด้วยแหละมั่ง ไม่ได้ตั้งใจจะมองส่ะหน่อย..)

แต่ก็อย่างว่าแหละ ไม่รู้จะรีบตื่นไปไหน!!

ตกเย็นฉันเลิกงานก็ยังเจอ *ยัยเด็กฝรั่งขี้เซ่าซี้* คนนี้ทุกวัน....

ไม่รู้เอาเวลาไหนไปเรียนอ่ะเนาะ..

แต่มันก็ดีที่พอกลับมาถึงก็ไม่เงียบดี.. แต่ก็เพราะฉันต้องหัวเสียทุกวันกับการหาของไม่เจอ...

แรกๆก็หัวเสียแต่ไม่พูด...

หลังๆก็ แหกปากไปเรยดิค่าบบบ><

น้องชอบเก็บบ้านนะแต่ก็เก็บเป็นระเบียบ เกินกว่าคนไม่มีเวลาแบบฉัน จะหาอะไรต่อมิอะไรเจอ

(ปกติ ก็โยนๆ..ทิ้งๆไว้ นึกขึ้นได้ก็มาหยิบ)

นี้แหละ..คือสิ่งที่ทำให้ฉันหงุดหงิดใส่เด็กนั้น แทบทุกวัน

เด็กนั้นต้องรับมือกับความขี้โมโหของฉันทุกวันเรย..

สงสารเหมือนกันนะ..พอนึกๆดู

และวันนี้ ก็อาจจะเป็นเพราะ...ฉันเมารึป่าวนะถึงได้พูดแบบนั้นไป

เคท:"ซอน..!"

ซอน:"ค่ะ...ว่าไงค่ะ"

เคท:"คือ..(อ่ำอึ่ง อึกอัก ยุกสักแป๊บ)

ซอน:" เอ่า..เรียกแล้วไม่พูด (หน้าเวียงนิดหน่อย)

เคท: " ไป...ป กินข้าวกับพี่ได้ไหมเย็นนี้"

ซอน :" อ่อก็แค่นี้..

ก่อนจะหั่นมาด้วยความตกใจ

"ห๊ะะะ.... ว่าไงนะ"

เคท:" ไปกินข้าวกัน" (หน้านิ่งๆ แต่จริงๆก็แอบเขินนะ)

เด็กฝรั่ง พยักหน้าแล้วทำเป็นำม่ค่อยเชื่อในคำชวนของฉัน(ถ้าเป็นฉันเองก็คงไม่เชื่อเหมือนกัน ฮ่าาาๆๆ^^!)

ก่อนจะบ่นพรึมพรำ

ให้ฉันได้ยิน...

ซอน: " แปลก..จริงๆด้วย" (พรึมพรำ)

เคท :" บ่นอะไรของเธอ"

"แล้ว.. ตกลงจะไปไหม?"

ซอน :" ไปก็ได้" (หันมายิ้มแป้นให้)

ตกช่วงเย็น..

เราก็ออกจากบ้าน มาร้านอาหารแห่งหนึ่ง คนเป็นร้านกึ่งคาเฟ่..

ผู้คนไม่ค่อยพลุกพล่านเท่าไหร่ ฉันเรยตัดสินใจพาน้องมาทานข้าวร้านนี้..

พอถึงร้านเราก็เนียกพนักงาน สั่งอาหารเสร็จสับ

ก็นั่งรออาหารกัน..แต่ฉันมองไปที่เด็กหน้าฝรั่งตรงหน้าฉัน

ก็เห็นว่าเด็กนี่ จองมองฉันเหมือนอยากจะถามอะไรสักอย่าง แต่เพราะคงกลัวฉันรำคาญ ล่ะมั่ง

เลยนั่งจองแบบนี่..

พนักงานเอาอาหารมาเสริฟ!

ตามที่เราสั่งไป4,5อย่างได้ ระหว่างที่ฉันกำลังสนใจอาหารที่ตั้งบนโต๊ะ อยู่นั้น

กลับมีสายตาของยัยเด็กหน้าฝรั่งจองมองอยู่ตลอด จนฉันต้องพูดออกไปว่า..

เคท : "มองอยู่นั้นแหละจะกินไหม ข้าวเนี้ย!?"

ก่อนที่เด็กนั้นจะละสายตาจากฉันแล้วก็อมยิ้ม

พอกินเสร็จ ฉันก็เริ่ม..ต้นคุยกับน้องเขาก่อนดูบ้าง..

เคท:" เราอยู่บ้านหลังเดียวกันมาก็สักพักแล้วเนาะ"

"อืมม....พี่ยังไม่ได้..อ่าา..ทำความรู้จักกับน้องซอน จริงๆจังๆส่ะทีเรย"

น้องที่กำลังดื่มน้ำก็ว่างแก้ว มองหน้าแล้วส่ายหัวแล้วก็ยิ้ม

ซอน :" เรียก..ซอน เฉยๆ ก็ได้ค่ะ"(ยิ้มกวาง)

ฉันยิ้มตอบ(แบบเขินๆแปลกๆ แบบทำตัวไม่ถูกเรย)

ซอล:" จริงๆซอนก็พยายามเข้าหาพี่นะ..แต่...พี่..เอาแต่วีน"

เคท:"55.."(ฉันหัวเราะแบบเขินอายกับพฤติกรรมที่ทำจนชิน)

"งั้น..วันนี้พี่ขอเลี้ยง ขอโทษ สำหรับที่ผ่านมาแล้วกันนะ"

"ที่พี่...วีนใส่อ่ะ"

ซอน "อืมมม"

"ด้วยความยินดีค่ะ"

ก่อนที่ฉันจะพูดทิ้งท้ายไปว่า..

เคท:" ถ้าสงใสอะไร.. หรืออย่ารู้อะไรถามพี่ได้นะ ถ้าพี่ตอบได่ก็จะตอบ"

แค่นั้นแหละ!!!!

ฉันก็โดนยิงคำถามใส่รัวๆ..แต่ก็คุยกันสนุกและถูกคอมาก..

(เด็กนั้นถามเรื่องที่เกี่ยวกับฉันแทบทุกๆรายละเอียดเรย)

พอเราคุยและเคลียร์ ค่าอาหารเรียบร้อย อยู่ยัยเด็กนั้นก็พูด..ขึ้นว่า

ซอน : " วันนี้หนูสนุกมากเรยค่ะ.. อืม...คือว่า !!"

ฉันทำน่าสงสัยแล้วถาม

เคท :" อะไรหรอ?" (สงสัย)

ซอน : " หนูขอให้วันนี้เป็นเดทแรกของเราได้ไหมค่ะ"

ฉันทำหน้าประมาณว่า อิหยังว่ะ เดทให้กับคนเป็นแฟนไม่ใช่หรอ เอะยังไงกันแต่ฉันก็ได้แค่ ..

เคท :" ห๊ะ!!!!! (ตกใจ)"

ก่อนที่เด็กฝรั่งจะรีบพูดแทรกแบบรีบๆว่า

ซอน : " ก็ เดท แบบ พี่น้องไง!"

ฉันก็เรยอ่อ... แล้วตอบไปว่า

เคท : " ได้ดิ" (ตอบแบบหายข้องใจ)

ก่อนเราจะลุกจากโต๊ะแล้วกลับบ้าน..

เอาจริงๆฉันก็ตกใจนั้นแหละแต่..ก็ไม่คิดว่าเด็กนั้นจะตั้งใจพูดหรอก เพราะฉันไม่คิดว่าน้องจะจริงจังอะไรกับคำพูดหรอก อีกอย่าง เด็กฝรั่งนี้ทั้งสวยและหน้ารัก ใครๆ

ผู้ชายตามจีบเยอะแยะไป

(น่าจะใช้คำผิด)

พวกฉันกลับบ้านแล้วพักผ่อน..

หลังจากวันนั้นเป็นต้นมาเราสนิทกันมากขึ้น คุยกันแทบทุกเรื่อง...

วันหยุดหรือวันไหนว่าง..ฉันก็จะพายัยเด็กฝรั่งไปเที่ยว

หรือบางทีก็ไปรับไปส่ง ที่ มหาลัย

.......

ตัวติดกันตลอด เวลาอยู่กัน2คนฉันจะโดนเด็กนี้แกล้งอยู่เรื่อย..

ชอบเข้ามาอยู่ใกล้ๆ ชอบกอดเวลาดีใจ

ฉันรู้สึกเหมือนว่า..ใจสั่นทุกครั้งที่อยู่ใกล้เรยยย..

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***