........................ 08:10 น ..........................
"ลินน์ ทำไมวันนี้มาทำงานสายล่ะ ปกติเธอไม่เคยมาสายนะ ไม่สบายหรือป่าว" สีฝุ่น เพื่อนสนิทที่สุดของฉันเอง เราทำงานที่ร้านกาแฟด้วยดัน
" ป่าว ลินน์สบายดี พอดีแวะไปหาพ่อมาน่ะ เลยมาสาย ขอโทษที่มาสายนะฝุ่น"
"แต่ลินน์ดูหน้าซีดๆนะ หรือว่าทะเลาะกับป้าหน่องมาอีกแล้ว แม่แกนี่นะ ทำตัวไม่สมกับเป็นแม่เลย..ย..ย อุ่ยฝุ่นลืมตัว ฝุ่นขอโทษนะ😅"
"ไม่เป็นไร เขาไม่ใช่แม่เราสะหน่อย" ฉันยิ้มตอบกลับฝุ่นไปพร้อมหัวเราะพลางๆ
"ลินน์"
"หื้อ ว่าไง"
"คือ ฝุ่นจะมาทำงานที่นี่สัปดาห์สุดท้ายแล้วนะ"
"ทำไมล่ะ" ฉันถามพร้อมมองหน้าฝุ่น
"ได้งานที่ใหม่น่ะ เป็นงานเด็กเสริฟ ร้านนั่งชิลไรงี้ ถ้าทำกลางคืนแล้วกลัวตื่นมาทำตอนเช้าไม่ทัน"
"เข้าใจแล้ว☺️" ฉันยิ้มพร้อมตอบเพื่อนด้วยความจริงใจ
........................ 12:30 น ..........................
"เลิกงานแล้ว เดี๋ยวฝุ่นกลับบ้านก่อนนะ"
"อะเค"
"ลินน์ ให้ฝุ่นไปส่งมั้ย"
"แค่นี้ ลินน์กลับเองได้"
"งั้น ฝุ่นกลับก่อนน้า ถึงบ้านแล้วทักมานะ" หลังจากนั้นเราก็เดินแยกย้ายกันกลับบ้าน
"นี่ น้อง" เสียงชายหนุ่มวัยกลางคน ที่แปลกหน้า
"คะ เรียกหนูหรอคะ" ฉันตอบด้วยความงึนงง
"ใช่ครับ น้องอายุเท่าไหร่ครับปีนี้"
" 19 ค่ะ พี่มีอะไรหรือป่าวคะ"
"ดีเลย เลขสวยมาก คืองี้ครับน้อง คือพี่มาคนไปทำงานพาร์ทไทม์กลางคืน รายได้ดีครับน้อง น้องสนใจไหม หน้าตาน้องก็สวยใช้ได้เลยนะ"
"งานอะไรหรอคะ"
"งานเพื่อนเที่ยว เพื่อนนอน"
"ไอ่บ้า!! โรคจิตหรอเนี่ย" ฉันก็รีบเดินหนีทันที
"เดี๋ยวครับน้อง ฟังพี่ก่อนนะครับ" ชายหนุ่มวัยกลางคนรีบวิ่งตามฉันมาทันที
"ไม่ฟังค่ะ หนูจะรีบกลับบ้าน"
"แต่ได้เงิน 20,000 ต่องานเลยน่ะครับ ไม่สนใจแน่หรอน้อง"
หลังจากที่ฉันได้ยินจำนวนเงินนั้น ทำให้ฉันหยุดนิ่งทันที
"ถึงน้องจะยังไม่สนใจไม่เป็นไร เอางี้ เอาเบอร์นี้ไปนะ สนใจติดต่อเบอร์นี้นะครับ"
"พี่โรคจิต ป่ะเนี่ย บอกไม่สนใจไงคะ ไปหาคนอื่นเถอะค่ะ"
"ค่อยๆคิดนะครับ เปลี่ยนใจเมื่อไหร่ ก็ไปตรวจร่างกาย ตรวจภายใน ว่ายังซิง เอาใบตรวจยืนยันมานะครับ แล้วติดต่อมานะ พี่ไปละ" ชายแปลกหน้าคนนั้น นำกระดาษจดเบอร์มาใส่มือฉันก่อนเดินจากไป
"ไอ่บ้า ไอ่โรคจิต" ฉันกำลังจะโยนกระดาษทิ้งแต่ เก็บไว้ก่อนก็ไม่เสียหาย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments
Koichi Zenigata
ครึกครื้น
2025-01-14
1