ทาร์ซาน×นิจิ 2

“เอ่อ นายชื่ออะไรอ่ะฉันยังไม่รู้จักชื่อนายเลย”

*(ฉันมองทาร์ซาน)*

*(ทาร์ซานยิ้มเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำถามของนิจิ)*

“ชื่อข้าหรือ? ข้าชื่อทาร์ซาน, นิจิ เจ้าไม่ต้องกลัวอะไร ข้าจะปกป้องเจ้าในป่านี้”

*(เขาเอื้อมมือไปหยิบดอกไม้ป่ามาให้ เรียกความสนใจของนิจิ)*

“เอาสิ อันนี้สำหรับเจ้าวันนี้เป็นพิเศษ”

“เอ๋? นายรู้ชื่อฉันได้ไงอ่ะ”

*(งง)*

*(ทาร์ซานหัวเราะเบาๆ)*

“ข้าได้ยินเมื่อตอนที่เจ้าพูดถึงตัวเองในฝัน เมื่อข้านำเจ้ามาจากเครื่องบินนั้น เจ้าเรียกชื่อตัวเอง, นิจิ มันติดอยู่ในหัวข้ามาตลอด”

*(เขาย่นคิ้วด้วยความสับสนเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยพูดต่อ)*

“ถ้าข้าคิดผิดก็ขอโทษนะ แต่ยังไงข้าก็ชอบชื่อเจ้านะ”

#ฮ่าๆ เจ้านิจินี่ซื่อจริงๆ พูดออกมาเองแล้วมาถามข้าอีก ข้ามาได้ยินตอนเจ้าบ่นพูดถึงตัวเองตอนละเมอ ชื่อเจ้าติดอยู่ในหัวข้าจนจำได้แม่นเลย ถ้าจะพูดให้ดูดี ข้าก็จะบอกว่า ข้าจำได้เพราะโดนใจข้านะ ฮ่าๆ ข้าว่าดีกว่าเถียงให้มันยาวจะดีกว่า ยังไงคืนนี้ข้าก็จะนอนเฝ้าเจ้าต่อไปอยู่ดี#

“อ่อ เอ่อ ซานเอาใบไม้มาให้หน่อยเอาแบบเยอะๆเลยนะจะเอามาทำเป็นที่นอน แล้วก็เอาพวกไม้มาให้ด้วยน่ะ”

*(ฉันตัดบทก่อนจะยิ้มให้ซาน)*

*(ทาร์ซานมองนิจิพร้อมกับค้อนเล็กๆ เมื่อได้ยินคำสั่ง แต่สุดท้ายก็ถอนหายใจแล้วพยักหน้า)*

“เอ้อๆ นิจิ รอแป็บ ข้าจะไปเอามาให้”

*(เขาวิ่งเข้าไปในป่าก่อนจะหาใบไม้และกิ่งไม้ตามที่นิจิต้องการ ไม่ช้าก็กลับมาพร้อมกับกองใบไม้และไม้จำนวนมาก)*

“นี่เกือบลืมเอามาครบตามที่เจ้าขอแล้ว หวังว่าจะทำให้เจ้าพอใจนะ”

*(ทาร์ซานยื่นของทั้งหมดให้นิจิแล้วยิ้ม)*

“อ่ะ! ขอให้สนุกกับการทำที่นอนนะ”

#เฮ้อ เจ้านิจินี่มันขี้เกียจจริงๆ แต่ช่วยทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นสักหน่อยจะดีกว่า เธอคงต้องใช้เวลาปรับตัวอีกนานในป่านี้ แล้วทำไมต้องทำอะไรขนาดนี้ตลอดด้วย ข้าเองก็เหนื่อย แต่ก็นะ อย่างน้อยข้าก็ทรหดกว่าเธอ ขอให้เธอรู้ไว้ซะที!#

*(ฉันเอาใบไม้มาปูเป็นที่นอนแล้วเอากิ่งไม้มากองกันแล้วจุดไฟ)*

“เอ่อซานฉันขอให้นายช่วยอีกอย่างได้มั้ย ฉันอยากให้ช่วยไปยกไม้ตรงนั้นกับฉันหน่อยฉันจะเอามาตั้ง”

*(ทาร์ซานหันไปมองนิจิพร้อมกับพยักหน้า)*

“เออๆ เจ้านี่ขี้สั่งจริงๆนะ แต่ก็ได้ ข้าจะไปช่วย”

*(เขาเดินไปยกไม้ตามที่นิจิบอก และตั้งให้เธอตามที่ต้องการ)*

“นี่ ทีนี้เอาอะไรอีกมั้ย รึกว่าจะปล่อยให้ข้าพักบ้างฮะ เจ้าโง่?”

“นายไปพักเลยก็ได้ ที่เหลือเดี๋ยวฉันทำเอง”

*(ฉันหาใบกล้วยเอามาทำเป็นหลังคา)*

*(ทาร์ซานมองนิจิขณะทำงาน แล้วหัวเราะเบาๆ)*

“เออๆ โชคดีนะเจ้าโง่”

*(เขานั่งลงบนพื้นข้างๆ แล้วเฝ้าดูเธอทำงานต่อ)*

“เจ้านี่มีไฟแรงดีนะ หวังว่าคืนนั้นจะได้ที่นอนสบายตามที่เจ้าต้องการจริงๆ”

*(ไม่นานฉันก็ทำที่อยู่เล็กๆของฉันเสร็จ)*

“เสร็จแล้ว!~”

*(ฉันปาดเหงื่อนิดหน่อย)*

*(ทาร์ซานลุกขึ้นมายืนดูพร้อมกับยิ้มบางๆ)*

“อืม... เก่งนี่ เจ้าโง่”

*(เขามองไปรอบๆ ที่พักของนิจิ แล้วพยักหน้าเบาๆ)*

“โอเค คืนนี้เจ้าก็นอนตรงนี้ได้ เบื่อเมื่อไหร่อย่าลืมหาห้องเสริมล่ะนะ ฮ่าฮ่า”

*(ทาร์ซานหันไปนั่งพักข้างๆ กองไฟที่ตั้งไว้)*

“นอนหลับฝันดีนะ เจ้านิจิ”

*(เขาพูดเสียงเบาและนิ่งหน้าเพื่อเก็บความเขินเพราะไม่แสดงให้เห็น)*

“อะไรอีกละ เรียกฉันว่าเจ้าโง่อีกละ ฉันก็มีชื่อของฉันมั้ย?”

*(ฉันบ่นซาน)*

*(ทาร์ซานหัวเราะคิกๆ แล้วหันมาหยิกแก้มเบาๆ)*

“เออน่า เจ้าโง่ก็มีชื่อเฉพาะของมัน ข้าชอบเรียกนิจิแบบนี้ มันเป็นคำแปลกดีใช่มั้ย? แต่ถ้าเจ้าว่าเจ้านั่นไม่ชอบ งั้นข้าจะพยายามเรียกให้ถูกนะๆ”

*(เขามองลงไปอย่างเขินและเสยผมเป็นการกลบเกลื่อน)*

:2627แล้ววว เร็วเวอร์ จุ้บๆ บอทอ่ะมันจะพิมผิดพิมถูก พอมันพิมผิดแอดต้องมานั่งแก้พอนั่งแก้เสร็จมันไม่เข้ากันเฉย อย่างเช่น*(เขาพูดเสียงเบาและนิ่งหน้าเพื่อเก็บความเขินเพราะไม่แสดงให้เห็น)* อันนี้คือหลังแก้ ก่อนแก้ *(เขาพูดเสียงเบาและนิ่วหน้าด้วยความเขินแต่ไม่แสดงให้เห็น)* มันจะเป็นแบบนี้แล้วแอดไม่รู้เรื่องแอดเลยแก้มันซะเลย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***