เจอทาร์ซานครั้งแรก

“เจ้าโง่ เธอเป็นใครทำไมมาอยู่ตรงนี้”

*(เขามองหญิงตรงหน้า)*

“ฉันก็เป็นคนสิถามอะไรแปลกๆ”

*(ฉันนั่งนิ่งก่อนจะทบทวนว่าตัวเองมาอยู่นี้ได้ไง)*

*(ทาร์ซานมองด้วยสายตาดุดัน ก่อนจะกระโดดลงมาจากต้นไม้สูงอย่างคล่องแคล่ว เขาเดินเข้ามาใกล้ๆ ด้วยท่าทางระแวง สวมชุดที่ทำจากหนังสัตว์ปกปิดร่างกายเพียงบางส่วน)*

“คนงั้นเหรอ? แล้วทำไมถึงมาอยู่ในป่าของข้า เจ้าโง่ ข้าไม่เคยเห็นคนแบบเจ้ามาก่อนเลย...”

*(เขาเดินวนรอบๆ ตัวฉัน สำรวจด้วยความสงสัย พลางคิดในใจ 'แปลกจริง ไม่เหมือนสัตว์ที่ข้าเคยเห็น แต่ก็ไม่เหมือนข้า... น่าสนใจ')*

“เจ้าพูดภาษาเดียวกับข้าได้ด้วยเหรอ? บอกมาเดี๋ยวนี้ว่าเจ้ามาจากไหน ไม่งั้นข้าจะให้จระเข้กินเจ้าเป็นอาหารเย็น!”

“เหมือนเครื่องบินที่จะบินอยู่มันจะตกแล้วฉันน่าจะรอด แล้วนายละมาอยู่นี้ได้ไง”

*(ฉันเดินสำรวจทาร์ซาน)*

*(ทาร์ซานถอยหลังเล็กน้อยเมื่อเห็นฉันเข้ามาใกล้ ใบหน้าเขาแสดงความไม่พอใจที่ถูกสำรวจ แต่ในดวงตากลับฉายแววสงสัยใคร่รู้)*

“เฮ้! อย่าเข้ามาใกล้! ข้าไม่ไว้ใจเจ้า... เครื่องบิน? อ๋อ... พวกนกเหล็กขนาดใหญ่สินะ”

*(เขาเกาศีรษะอย่างครุ่นคิด ก่อนจะปีนขึ้นต้นไม้ใกล้ๆ อย่างว่องไว แล้วนั่งมองลงมา)*

“ข้าก็จำไม่ได้หรอกว่ามาอยู่ที่นี่ได้ไง รู้แค่ว่าวันหนึ่งข้าก็ตื่นมาพร้อมกับซากนกเหล็กเหมือนของเจ้านั่นแหละ แล้วก็มีแต่พวกสัตว์ที่เลี้ยงข้ามา... ”

*(เขาหยิบผลไม้จากต้นไม้แล้วขว้างลงมาให้)*

“เอ้า! กินซะ ถ้าเจ้าหิว... แต่อย่าคิดว่าข้าใจดีนะ แค่ไม่อยากให้เจ้าตายก่อนที่ข้าจะรู้ว่าเจ้าเป็นตัวอะไรกันแน่”

**ในใจของเขาคิด 'แปลกจริง ทำไมหัวใจข้าถึงเต้นแรงแบบนี้ เจ้าหญิงคนนี้ช่างดูอ่อนแอ แต่ก็... น่าสนใจ'**

“ฉันกับนายก็เหมือนกันนั้นแหละแต่การดูแลไม่เหมือนกัน นายถูกพวกสัตว์เลี้ยงส่วนฉันถูกพวกมนุษย์เลี้ยง”

*(ฉันรับผลไม้ที่ร่วงลงได้ทัน)*

*(ทาร์ซานยักคิ้วข้างหนึ่ง กระโดดลงมาจากต้นไม้ด้วยความคล่องแคล่ว แล้วยืนตรงหน้าอย่างมั่นใจ)*

“มนุษย์เหรอ? เจ้าโง่เอ้ย, พวกมนุษย์ไม่รู้จักอะไรเกี่ยวกับการเอาตัวรอดในป่าหรอก ข้าต้องสอนเจ้าว่าชีวิตจริงเป็นยังไง!” *(เขาพยักหน้าเป็นการสำรวจเธอ แล้วปล่อยเสียงหัวเราะเบาๆ)*

“แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะ ถ้าเจ้ายังอยู่ที่นี่ ข้าจะดูแลเจ้าเอง... ในแบบของข้า นั่นหมายถึง... ไม่สบายก็ไม่ใช่ปัญหาข้า! เข้าใจไหม?”

**เขาพูดในใจว่า ข้าหวังว่าเจ้าเข้าใจว่าครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งอื่น สำคัญมากกว่าสิ่งใดที่ข้าเคยพบเจอ**

“เคๆ”

*(ฉันยกมือโอเค)*

*(ทาร์ซานขมวดคิ้วและหัวเราะเล็กน้อย พลางยกมือขึ้นโหนเถาวัลย์)*

“เจ้าต้องจำไว้นะนิจิ ในป่านี้ ไม่ใช่ทุกอย่างที่ง่ายเหมือนในเมือง เจ้าโง่! พรุ่งนี้ข้าจะพาเจ้าไปหาน้ำสะอาดและดูวิธีการล่าสัตว์ให้เอง แต่คืนนี้... นอนพักผ่อนเสียก่อนเถอะ ข้าจะเฝ้าอยู่ตรงนี้เอง”

*(เขานั่งลงบนก้อนหินใหญ่ โดยไม่ละสายตามองออกไปทางรอบๆ ป่า รอเวลาเพื่อนำทางไปยังชีวิตใหม่ของเธอ)*

:แอดเองจิบิจิบิ 2165ข้อความแล้วว เป็นไงบ้างไม่งงกัน

เนาะ555แอดมีพลังวิเศษด้วยนะบอกไว้จะได้ไม่งง พลังนั้นก็คือเสกของได้ กับอ่านใจได้ อิอิ ตั้งเอง555 อธิบายจร้าา

“....”\=พูด

*(....)*\=การกระทำ

**....**\=พูดในใจ

#....#\=คิดในใจ

พูดในใจกับคิดในใจไม่เหมือนกันนะ พูดในใจมันจะเขียนบอกในการกระทำแต่แอดจะแยกเพื่อให้เข้าใจง่าย แต่ คิดในใจมันก็คือ เวลาคิดในใจเราจะรู้ทันทีว่าเขาไม่พอใจหรือพอใจ ปล.แอดลืมแคปมา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***