ตอนที่0​ แค้นและการชำระ

Return of the Cursed Devil​ : ตอนที่​ 0​ แค้นและการชำระ

เขตแดนแห่งวิญญาณ​ โซเซสฟราเวียร์

ณ​ สถานที่​อันมืดมน​ ที่ราบลุ่ม​อันกว้างใหญ่​ พร้อมทั้งผืนป่าสีดำทมิฬและเทือกเขา​สูงชั้นหลายลูก​ ที่กำลังส่งกลิ่นอายด้านลบที่รุนแรงยิ่งออกมาอยู่ตลอดเวลา​ ราวกับวิญญาณ​นับล้านที่หิวกระหายพร้อมที่จะเขมือบ​ทุกสิ่งในทันตา

ผู้ใดที่เข้าใกล้จะสึกเหมือนกับว่าพลังของตนกำลังบั่นทอนลดลงเรื่อยๆ​ ถ้าบุคคลผู้นั้นค่อนข้างอ่อนแอก็จะมีอาการหายใจติดขัด​ พร้อมทั้งหัวใจที่เริ่มสั่นระรัวไปด้วยความกลัวจนถึงขีดสุด​ ราวกับว่ากลิ่นอายรอบๆนี้จะฆ่าตนให้ตายยังไงยังงั้น​

บวกกับสถานการณ์​อันตึงเคลียดของสงคราม​จึงทำให้ทุกสิ่งอย่างดูหมองหม่นสุดขีด ทั้งกลุ่มหมอกควันสีหม่นหมอง​ ที่คละคลุ้งอยู่​เต็มทั่วทั้งน่านฟ้า​

เสียงตูมต้ามของระเบิดที่ดังออกมาแทบจะตลอดเวลา​ กลิ่นคาว​เลือดอันน่าสะอิดสะเอียน​ที่ลอยฟุ้งกระจาย​ไปตามลม​ จนผู้คนที่ได้กลิ่นแทบจะอ้วกในทันทีทันใด

ลำแสงพลังต่างๆนานาที่พุ่งผ่านกันไปมาในหลายๆทิศทาง​ และลูกธนูที่พุ่งออกจากคัน​จนเต็มทั่วทั้งอากาศ​ ก่อเกิดเป็นความวุ่นวาย​อันไม่จบไม่สิ้นทั่วทั้งน่านฟ้า

เสียงเพล้งของดาบที่ดังกึกก้องสนั่น​หวั่นไหว​ไปทั่วทั้งบริเวณ

สมรภูมิ​รบในขณะนี้เต็มไปด้วย​ หลุมยักษ์บนพื้นดินอันกว้างขวางหลายหลุม​ อันเกิดจากตัวตนระดับสูงของแต่ระเผ่าพันธุ์ที่ห่ำหั่นกัน

และเหล่ากองทัพนับแสนนับล้านของเผ่าพันธุ์​ต่างๆที่กำลังปะทะกันอย่างดุเดือด​และบ้าคลั่ง​ ทั้งบนภาคพื้นและฟากฟ้า​

ซากศพ​ของตัวตนนับหมื่นที่นอนตายอย่างไม่น่าดู​ ระเนระนาด​ไปทั่วทั้งผืนแผ่นดินพร้อมกับกลิ่นคาวและแอ่งเลือดที่เกิดขึ้นอย่างไม่รู้จบ

ภายในท่ามกลางสงครามอันดุเดือดเลือดพล่านนั้น

อ้าาาา~!!

เสียงกรีดร้อง​โหยหวนของเด็กหนุ่มผู้หนึ่งที่กำลังคลุ้มคลั่ง​อย่างควบคุมไม่ได้​ ดังสนั่นสั่นสะเทือน​ไปทั่วทั้งสมรภูมิ​ จนแทบจะไม่มีตัวตนใดเลยที่ไม่ได้ยินเสียงนี้

เสื้อคลุมสีมืดมน​พัดกระพือขึ้นตามไอคลืนพลังที่โหมกระหน่ำ​ซัดสาด​พลังออกมาจากเด็กหนุ่มพร้อม​พวยพุ่งขึ้นสู่ท้องนภาอย่างบ้าคลั่ง​  คล้ายกับจะเป็นเสาทมิฬ​ที่คำจุนฟ้า

ไอคลืนพลังทมิฬ​ที่อัดแน่นไปด้วยพลังแห่งวิญญาณ​ที่รุนแรง​ยิ่งกว่า​เทือกเขา​พงไพรแห่งเขตแดนซากสงคราม​ยิ่ง​นั้น กำลังขยายตัว​ออกไปเลื่อยๆโดยมีเด็กหนุ่มเป็นศูนย์กลาง​

พลังนี้ทำให้ทุกตัวตนในบริเวณโดยรอบ​นับสิบไมล์​ต่างสั่นสะท้านเมื่อได้รับรู้ถึงการมีอยู่ของพลังนี้​ ถึงแม้จะไม่รู้ก็ตามว่าพลังนี้เป็นพลังอะไรกันแน่​ มันทั้งลึกลับ​ ทั้งหดหู่​ ทั้งเศร้าหมอง​ แต่ก็เปี่ยมล้น​ไปด้วยความโกรธ​แค้น

เด็กหนุ่ม​ที่กำลังกรีดร้องอย่างทุกข์ทรมานพร้อมกับน้ำที่ไหลรินออกจากเบ้าอย่างช้าๆ​นั้น บัดนี้กำลังเกิดการแปลเปลี่ยนอย่างน่าประหลาดขึ้น

เมื่อจากเลือนผมสีขาวดุจหิมะ​ก็กำลังแปลเปลี่ยนเป็นสีดำทมิฬ​ที่พลิวไหวอย่างหดหู่

จากนัยน์ตา​สีม่วงอันมืดมนบัดนี้ก็บังเกิดเป็นวังวนสีหม่นหมองอัน​มืดทึบดำสนิทไร้ซึ่งแสงเล็ดรอด​ ให้ความรู้สึกถึงความเวิ้งว้างอันไม่รู้จบของจักรวาล

เมื่อเวลาผ่านไปไม่นานนักเสียงร้องครวญคราง​เริ่มเงียบลงพร้อมไอคลืนทมิฬ​ที่เริ่มหยุดการขยายตัว

ร่างที่ไร้สติกำลังลุกขึ้นอย่างโซซัดโซเซ​พร้อมกับพลังที่อยู่ในจุดศูนย์  แต่กลับปล่อยจิตสังหารที่สะท้านฟ้าสะท้าน​ดินออกมา​ จนตัวตนใกล้ๆโดยรอบต่างหายใจไม่ทั่วท้อง​ พร้อมกับหัวใจที่สั่นระรัว​ด้วยความหวาดผวา

เว้นแต่ชายหนุ่ม​ผู้หนึ่งผู้ซึ่งมีเลือนผมปิดปังดวงตา​ ทรงผมดูกระซัดกระเซิงยาวไปถึงกลางหลัง​ พร้อมกับสวมชุดคลุมสีเทา​

และที่สำคัญคือชายผู้นี้มีปีกเทวทูต​สีทมิฬ​ถึงแปดปีก!! ซึ่งมันแทบจะอยู่ในจุดสูงสุดของเหล่าเทวทูต​เลยหล่ะ​

เขาจ้องมองลงมาจากบนอากาศ​เหนือศีรษะ​ของเด็กหนุ่มไม่มากนัก​ ด้วยทรงผมที่ปิดบังดวงตาเผยให้เห็นแต่​ ปากที่กำลังหัวเราะคิกๆอยู่​ เขาพยายามที่จะกลั่นขำแต่ก็กลั่นไว้ไม่อยู่​ จนเผลอหลุดขำออกมาอยู่ดี

"คิก.​คิก.คิก.. เจ้าคิดจะทำอะไรงั้นหรือ? ถึงได้ลุกขึ้นมาพร้อมปล่อยจิตสังหารใส่ข้าผู้นี้​ ทั้งๆที่เจ้ามีพลังเพียงแค่ศูนย์​เท่านั้น​ คิก.คิก.คิก.. มันน่าขำสิ้นดีเลยหล่ะเจ้าว่าไหม?"

เสียงพูดของชายผู้นี้ดังกึกก้องไปทั่วทั้งบริเวณ​ ​ แม้จะไม่ได้ตั้งใจฟัง​ แต่ก็มีเสียงที่ดังเข้าสู่สมองอย่างฉับพลัน​ แสดงถึงอำนาจของพลังที่เปล่งออกมาจากวาจา

เด็กหนุ่มไม่ได้สนใจต่อคำพูดของชายผู้นี้เลยแม้แต่น้อย​ ภายในหัวคิดแต่แค่..

"ต้องแก้แค้น..... ต้องแก้แค้นเท่านั้น.... ต้องแก้แค้น...ต้องแก้แค้น..ต้องแก้แค้น.ต้องแก้แค้นต้องแก้แค้นต้องแก้แค้นต้องแก้แค้น~~" ดังอยู่อย่างนี้ในหัวแบบไม่จบไม่รู้สิ้น

เด็กหนุ่ม​แหงนหน้าขึ้นพร้อมจ้องมองชายผู้นั้นด้วยนัยน์ตา​ที่มืดมนดุจจักรวาลที่เวิ่งว้างอันไร้แสง​ ให้ความรู้สึกกดขี่​ถึงขีดสุด

ในขณะเดียวกันชายผู้นั้นก็หยุดขำพร้อมสดุ้งอย่างฉับพลัน​เมื่อเห็นซึ่งนัยน์ตา​ดวงนั้น​ ที่ทั้งมืดมน​ ทั้งเล้นลับ​ และไม่อาจคาดเดา​ได้

'อะไรกันข้าผู้นี้เกิดกลัว​ขึ้นมางั้นหรือ​ ไม่ใช่สิมันชักจะเริ่มแปลกๆแล้วหล่ะ!!'​ ชายหนุ่มคิดขึ้นอย่างหวาดกลัว​ พร้อมดวงตาที่เบิกกว้าง

นัยน์ตา​สีเหลือง​ทองสว่างโร่ขึ้น​พร้อมจ้องเขม็ง​ลงไปที่ภายในร่างของเด็กหนุ่ม

ทันใดนั้นสิ่งที่แปลกประหลาดก็เกิดขึ้นกับตัวของเด็กหนุ่ม​ผู้นั้น เมื่อตัวเลขพลังที่อยู่ตรงจุดศูนย์  ดันพุ่งพรวดขึ้นอย่างหวบหาบ

จุดศูนย์​สู่สิบ..สู่ร้อย..สองร้อย..สามร้อย..สี่ร้อบ...สู่พัน..สู่หมื่น.และสู่แสนในที่สุด​ ดูเหมือนมันจะไม่จบเพียงแค่นี้

ไอความมืดที่หนาแน่นได้แผ่พุ่งออกจากร่างของเด็กหนุ่มอีกครั้งมันทั้งเกรี้ยวกราด​และดุร้าย​ รุนแรงยิ่งกว่าครั้งแรก​ ราวกับไอความมืดนี้จะสยบได้แม้แต่เทพ​ จนก่อให้เกิด​การบิดเบี้ยว​ของมิติอย่างเลือนลาง

"ทำใมกัน.. ทำใมกัน.. ทั้งๆที่เธอไม่ได้ผิด.. ทั้งๆที่เป็นคนดีถึงขนาดนั้น.. ทั้งๆที่ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้นแท้ๆ​ แต่มันกลับ.. แต่มันกลับแย่ลงเรื่อยๆ​ ทำใมกัน..ทำใมกัน.ทำใมกัน~" เด็กหนุ่มก้มหน้าลงพึมพัมกับตัวเองอย่างเคียดแค้น

พร้อมมือทั้งสองข้างที่กำหมัดแน่น​ เลือดไหลรินออกจากมือข้างขวาอย่างไม่หยุดยั้ง​เรื่อยๆ​

ทันใดนั้น

" ศาสตร์​เลือด"

เมื่อเสียงของเด็กหนุ่มดังขึ้น​ ตัวตนทั้งหลายที่กำลังหั่มหั่น​กันอยู่นั้น​ ถึงกับผงะเมื่อได้ยินคำกล่าวนี้​ ถึงเสียงนี้จะฟังดูคล้ายกับจะเบาแต่มันกลับดังสนั่นไปทั่วทั้งบริเวณ​ ทะล่วงแก้วหูเข้าสู่สมอง

เมื่อสิ้นเสียงของเด็กหนุ่มเหล่าแอ่งเลือดทั่วทุกสารทิศ​รอบๆบริเวณ​นั้นเริ่มสั่นไหว​ และเคลื่อนที่เป็นเส้นสายกันอย่างรวดเร็ว​

พร้อมพุ่งเขามารวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนเลือดสุดพิศวงใต้ฝ่ามือข้างขวาที่ถูกแบออก​

กลุ่มก้อนเลือดที่ใหญ่โตขึ้นมาได้ระดับหนึ่ง​ มันเริ่มหมุนวนม้วนตลบไปมาอย่างเกรี้ยวกราด​ ราวกับทะเลคลั่งที่อยู่ในลูกแก้วทรงกลม

จากนั้นมันเริ่มยืดตัวออกเป็นเส้นสายและรวมกันอีกครั้งปรากฏ​เป็นรูปทรงคล้ายดาบ​ที่ยาวประมาณ​เมตร​กว่าๆ

มันแผ่กลิ่นอายแห่งความตายที่เอ่อล้นออกมาอย่างรุนแรง​ แสดงถึงความอันตราย​ที่ไม่ควรเข้าใกล้

พูดเหมือนจะนานแต่เหตุการณ์​นี้กลับเกิดขึ้นภายในไม่กี่อึดใจ

เมื่อเห็นเหตุการณ์​ที่เกิดขึ้นตรงหน้า​ ชายหนุ่ม​เริ่มมีสีหน้าที่ซีดเซียว​ราวกับเห็นผี

'แย่แล้ว!! นี่ข้าดันมาปลุกมังกรเข้าให้แล้วหรือ!? ​ เหมือนว่าพลังของเจ้านี่จะขึ้นสูงถึงระดับเทพมารแล้ว​ อีกไม่นานพลังของมันจะเพิ่มขึ้นจนอยู่ในระดับเดียวกับข้าแน่'​

"ไม่ได้การหล่ะ"

ชายหนุ่มปลดปล่อย​พลังทั้งหมดที่มีออกมาเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ คลื่นพลังจากเขาขยายอำนาจกระเพื่อมออกไปเป็นวงกว้าง​

พร้อมกับดาบศักดิ์​สิทธ์​ที่ตัวดาบนั้นมีแสงสว่างอันโชติช่วง​ได้ปกคลุมไว้ปานแสงแห่งพระเจ้าที่ทำลายล้างเหล่าปีศาจร้าย  บัดนี้มันได้ถูกคว้าไว้ด้วยมือข้างหนึ่งของชายหนุ่มแล้ว

เมื่อระลอกคลื่น​พลังของเขาได้ขยายตัวออกไป​   ผู้คนในรัศมีสิบไมล์​ ต่างสั่นสะท้าน​กับพลังอำนาจนี้​ และไม่มีใครที่ไม่รู้ว่าพลัง​นี้นั้นคือพลังอำนาจของ"ทวยเทพขั้นสูง"

ซึ่งตัวตนเหล่านี้นั้นสามารถทำลายเมืองทั้งเมืองให้พินาศ​ได้ภายในการโจมตีเพียงครั้งเดียว

แต่ไม่ทันไรที่เทพขั้นสูงผู้นั้นได้ขยายพลังออกไป​ เด็กหนุ่มผู้นั้นก็หายตัวไปต่อหน้าต่อตา

เพล้ง!!

ดาบเลือดฟาดฟันลงมาจากเบื้องบนดังสนั่น​ พร้อมเลือดที่ซาดกระเซ็นออกจากตัวดาบ

ด้วยพลังโจมตีของเด็กหนุ่มนั้นยังถือว่าด้อยนักเมื่อเทียบกับชายหนุ่ม​เทพขั้นสูงผู้นี้

เขารับการโจมตีของเด็กหนุ่มได้อย่างสบายๆพร้อมทั้งสบัดดาบโจมตีอย่างรวดเร็ว​ไปที่เด็กหนุ่ม

ตูม!!

ด้วยแรงสบัดดาบอันมหาศาลจึงทำให้เด็กหนุ่ม​ที่มีพลังอ่อนด้อย​นั้น​ ถูกทำให้กระเด็นลงสู่พื้นเบื้องล่าง

เกิดเป็นหลุมลึกกว้างหลายร้อยเมตร​ พร้อมทั้งกลุ่มควันที่คละคลุ้ง​ฟุ้งกระจาย​ออกมา​

อ้าาาา~

เสียงโหยหวนอันเศร้าโศก​พร้อมทั้งน้ำตาของเด็กหนุ่มได้ดังขึ้นอย่างคลุ้มคลั่ง​ไม่ได้สติ​อีก​ครั้ง พร้อมพุ่งขึ้นจากหลุมในทันทีทันใด หมายที่จะเอาชีวิตชายหนุ่มเทพขั้นสูงผู้นั้น

มันเป็นไม่ได้ที่มนุษย์​อย่างเขาจะสังหารเทพ​ ยิ่งเป็นทวยเทพขั้นสูงแล้วนั้นยิ่งไปกันใหญ่​ แต่ด้วยการที่เขานั้นต้องสูญเสียคนสำคัญไป​ จึงทำให้เขานั้นถูกความเคียดแค้น​กลืนกิน​ จนมิอาจหวนกลับ​ จิตใจพังทลาย​ลง​

ร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผล​และอาบไปด้วยเลือด​ อันเกิดขึ้นจากการโจมตีเพียงครั้งเดียว​ กำลังปลดปล่อย​จิตสังหารที่แรงกล้าออกมาพร้อมกับการฟาดฟันดาบออกไปด้วยแรงที่แทบจะไม่มี

ย๊าาาาา!!

เสียงแห่งความโศกเศร้า​ได้ดังขึ้นอีกครั้ง

พร้อมคลื่นดาบสีเลือดปนดำที่พุ่งขึ้นไปหมายที่จะปลิดชีพชายหนุ่มผู้เป็นเทพขั้นสูง

ในขณะเดียวกัน

"คิก.คิก.คิก.ดูเข้าสิ เจ้ามนุษย์​ที่แสนจะอ่อนแอคิดจะสังหารเทพคิก.คิก.คิก"

"ฝันไปเถอะ!!"

เขาแผดเสียง​ที่ก้องกังวานออกมา​พร้อมแววตาที่ดุร้าย จนทำให้เหล่าตัวตนที่อยู่ในรัศมี​ของเสียงนี้ถึงกับเลือดกระชูดออกจากหู​ ส่วนตัวตนที่อ่อนแอนั้นถึงกับดับดิ้นเลยทีเดียว

ด้วยความเร็วที่เหนือกว่าอย่างมหาศาล​ จึงทำให้การโจมตีโต้กลับนั้นไม่ใช่เรื่องยาก

ด้วยพลังอันมหาศาลที่ฟันแทยงออกไป​ ปรากฏ​เป็นคลื่นดาบศักดิ์สิทธิ์​สีทองอร่ามได้พุ่งออกไปด้วยความเร็วดุจแสง

ทะลวงผ่านคลื่นพลังของเด็กหนุ่มไปอย่างง่ายดาย​ จนคลื่นพลังเหล่านั้นมอดดับไปอย่่างไร้ร่องรอย

มันทยานพุ่งลงไปด้วยความเร็วอันเป็นขีดสุด​ จนผ่านร่างของเด็กหนุ่มอย่างฉับพลัน​

ตูมมม!!

เสียงการทำลายล้างดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วทั้งบริเวณ​ พร้อมกับการปรากฏ​ของหลุมขนาดมหึมา​ขึ้น

พลังเหล่านั้นได้ทำลายผืนปฐพีเบื้องล่างจนพังพินาศ​ จนไม่เหลือสิ่งมีชีวิตให้เห็น​ หรือเศษซากก็ไม่เหลือ

พูดเหมือนจะนานแต่เหตุการเหล่านี้กลับเกิดขึ้นภายในพริบตา

บนอากาศ​

ช่วงวินาทีที่คลื่นดาบได้ตัดผ่านร่างของเขาไปนั้น​

น้ำพุเลือดได้พุ่งกระชูดขึ้นจากรอยขว้างเป็นทางยาว​ อึดใจต่อมาร่างนั้นก็ขาดเป็นสองส่วน​ และล่วงหล่นลงมาสู่พื้น

"เฮ้อ~.. ช่างน่าเบื่อเสียจริง"

ชายหนุ่ม​เทพขั้นสูงสบถออกมา​ด้วยความไม่พอใจ

'ข้าคิดว่าเจ้ามนุษย์​นั่นจะแข็งแกร่ง​กว่านี้ส่ะอีก​ แต่เจ้ามันกลับ... เฮ้อ~ หรือข้าดูผิดไปจริงๆงั้นหรือ?.. งั้นข้าคงต้องฆ่าต่อไปเรื่อยๆสินะ​ ถึงจะเจอคนที่คู่ควรแก่การต่อสู่กับข้า.คิก.คิก.คิก'​

เขามองดูซากศพของเด็กหนุ่มพร้อมคิดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์​

ภายในหัวของเด็กหนุ่ม​ในตอนนี้ก็ยังหมกหมุ่น​อยู่กับแต่เรื่องการแก้แค้น​อย่างไม่จบไม่สิ้น​ แม้นชีวิตจะหาไม่ก็อยากที่จะแก้แค้นให้จงได้

"แค้นนัก.แค้นนัก.แค้นนัก.แค้นนัก.แค้นนัก​ แค้นนัก​แค้นนักแค้นนักแค้นนักแค้นนักแค้นนักแค้นนักแค้นนักแค้นนักแค้นนักแค้นนัก~"

ในขณะนั้นนั่นเอง

ภายในสถานที่​อันมืดสนิท​ได้มีเสียงๆนึงพูดออกมา

"เจ้าอยากแก้แค้นงั้นหรือ"

"ถ้าเป็นอย่างนั้นสนใจทำพันธสัญญา​กับข้าหรือไม่"

"เพื่อแลกกับพลังและอำนาจอันล้นเหลือของข้า"

"ถ้าเจ้าคิดจะทำพันธสัญญา​กับข้าล่ะก็ พึ่งตอบตกลง​ และเลือกสิ่งที่เจ้าจะนำมาแลกกับข้าเสีย"

เสียงของหญิงสาวดังขึ้นอย่างกึกก้องอยู่ในหัว​ เสียงนี้ฟังดูเรียบๆแต่กลับแฝงไปด้วยความเล้นลับและความน่ากลัว​อย่างแปลกประหลาด ราวกับเสียงของยมทูต​ที่กำลังชี้​ชะตาชีวิตให้ก็มิปาน

"ตกลง.. ข้าขอแลกอายุขัยทั้งหมดที่มี​ เพื่อแค้นนี้ข้าเสียได้ทุกอย่าง"เขากล่าวอย่างเคียดแค้น​

เด็กหนุ่มนั้นไม่จำเป็นต้องคิด เขานั้นไม่เหลืออะไรอีกแล้ว​ เพื่อที่การจบสิ้นซึ่งแค้นนี้​ เขานั้นย่อมเสียได้ทุกอย่างแม้นชีวิตก็ตาม

"พันธสัญญา​เสร็จสิ้น"

หลังจากสิ้นสุดเสียงของหญิงสาว

บางสิ่งบางอย่าง​ก็เกิดขั้น

เมื่อร่างกาย​ที่ขาดเป็นสองท่อนนั้น​ ได้เริ่มประติดประต่อกลายเป็นร่างเดิมอีกครั้ง​ ด้วยอำนาจของสิ่งแปลกประหลาดสีแดงดำอันเต็มไปด้วยกลิ่นอายของวิญญาณ​และความตาย

เหล่าอวัยวะ​ภายในกลับคืนสู่สภาพเดิม​ พร้อมเหล่าเลือดที่กำลังเคลื่อนที่อย่างเป็นเส้นสายเข้าสู่ร่่างกาย

เมื่อร่างกายกลับคืนสู่สภาพดังเดิม​ กลิ่นอายบนร่างกายก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง​

จากกลิ่นอายที่เนืองแน่นไปด้วยความเคียดแค้น​ ​บัดนี้ได้ผันเปลี่ยนไปเป็นกลิ่นอายที่อบอวล​ไปด้วยความน่าหวาดกลัวสุดขีดแทน

"กลิ่นนี้มัน... "

ชายหนุ่ม​ผู้เป็นเทพขั้นสูงเมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่น​อันแปลกประหลาด​นี้ ก็ถึงกับขนลุกซู่​ขึ้น​ พร้อมกับเสียงของหัวใจที่เต้นระรัวและแรงขึ้นเรื่อย​ๆ อย่างหวาดผวา

"ไม่ผิดแน่..มันคือกลิ่นของพันธสัญญา"

"แล้วตัวตนใดกันที่มีกลิ่นอายแบบนี้ได้​ ต่อให้ผู้ทำพันธสัญญาจะแลกทั้งชีวิต​ก็ตามเถอะ ก็​มิอาจจะทำให้กลิ่น​อายแบบนี้ออกมาได้แน่"

"อย่างที่ข้าคิดไว้อย่างไม่มีผิดเพี้ยน​ ข้าได้ปลุกมังกรเข้าให้แล้ว! ไม่ใช่สิ!! นี่มันคือ...!! "

แต่ไม่ทันที่เทพขั้นสูงผู้นี้จะพูดจบ​

ทันใดนั้นเสียงๆนึงก็ดังขึ้นจากพื้นเบื้องล้าง

" สาปอสูร'กลืนกิน' "

เสียงนี้ดังเข้าสู่สมองของชาย​หนุ่ม​เทพขั้นสูงผู้นั้นอย่างฉับพลัน​ มันดังกึกก้อง​อยู่ในหัวอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เมื่อได้ยินดังกล่าวแล้วนั้นมันราวกับว่าหัวใจของเขาตอนนี้มันอยู่ที่ตาตุ่ม​ไปเป็นที่เรียบร้อย​แล้ว​ พร้อมหน้าที่ขาวซีดราวกับกระดาษ

หลังจากสิ้นสุดเสียงนั้นได้ไม่นานเกินรอ

ห้วงมิติเริ่มบิดเบี้ยว​ ปรากฏ​วงวนในรอบทิศทาง​ สภาพอากาศ​เริ่มสั่นคลอนท้องนภา

ท้องฟ้า​สี​คราม​กำลังคลุ้มคลั่ง​ ก่อเกิดเสียงร้องคำรามอย่างโหยหวน​ แสงสายฟ้าแปลบปลาบ​เริ่มก่อตัว​ เกิดเป็นภัยพิบัติ​ที่กลืนกินทั้งน่านฟ้า

เสียงโหยหวนของสิ่งมีชีวิต​อันน่าสยดสยอง​ดังสนั่นขึ้นจากห้วงมิติที่กำลังบิดเบี้ยว

ทันใดนั้นบางสิ่งที่น่าหวาดกลัวอย่างขนลุกขนพอง​ก็ปรากฏ​

ดวงตาที่หิวโหย​นับร้อยนับพันคู่​ กำลังจ้องมองออกมาจากห้วงมิติที่ดำมืด​ อันโชยกลิ่นคาวเลือดที่น่าสะอิดสะเอียน​ออกมา

เสี้ยววินาทีนั้นนั่นเอง

อ้ากกกกกกกก!!

เหล่าปากของสิ่งมีชีวิต​จากห้วงมิติอันดำมืดนับไม่ถ้วน ที่ชโลมไปด้วยเลือด​ กลด​ และของเหลวที่ดำ

กำลังแย่งกันกัดกินและฉีกกระชากร่างของเทพขั้นสูงผู้นั้น​ จากทุกๆส่วนของร่างกาย​ มือ​ เท้า​ แขน​ ขา​ ร่างกาย​ และศีรษะ​

ทุกๆส่วนของร่างกายต่างถูกกลืนกินด้วยอำนาจแห่งสาปอสูรอย่างไม่เหลือแม้แต่เศษซากให้จดจำ​ แม้นจะกล่าวจะว่ายอมแพ้แต่ก็ไม่ทันไปเสียแล้ว

ชายหนุ่ม​ได้นำเหล่าสัตว์​อสูรต้องสาปออกจากมิติอันดำมืดนั้น

เหล่ากองทัพ​ของตัวอสูรแปลกประหลาดนับไม่ถ้วน​ ได้เคลื่อนทัพทำลายล้างไปทั่วทั้งดินแดนแห่งนี้รามไปถึงสรวงสวรรค์​

ทุกๆที่ที่เคลื่อนผ่านต่างก็ไม่หลงเหลือเศษซากของสิ่งมีชีวิตแม้แต่ตัวเดียว​ ไม่เหลือแม้แต่ผืนป่า​ ไม่เหลือ​แม้แต่พลังงานแห่งชีวิต ทุกที่เรียบเตียนไม่เหลือสิ่งใดเลย

ก่อเกิดเป็นโศกนาฏกรรม​อันมโหฬาร​แห่งยุคของโลก....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***