เช้าวันต่อมา
“ โห้…….น่ารักจังเลยป้า….// นั้นใครอ๊ะฉันไม่เคยเห็นเลยเด็กมาทำงานใหม่เหรอครับป้า “ เสียงของเด็กในไร่ที่เห็นพิกุลในชุดที่ดูทะมัดทะแมงแล้วก็สมุดจดบันทึกเล่มใหญ่ที่เธอเอาไว้สำหรับจดสิ่งที่เธอคิดว่าหน้าจะสำคัญ และก็กระเป๋าโน๊ตบุ๊คคู่ใจของเธอ
“ ดูท่าแล้วกูว่าไม่ใช่เด็กใหม่หรอกคงเป็นพวกผู้หญิงที่จะมาจับเจ้านายของเรามากกว่านะป้า ไม่อย่างนั้นพ่อเลี้ยงจะเอานางไปไว้ที่พักส่วนตัวทำไมละ “ เสียงของหญิงสาวที่เข้ามาร่วมประสมโรงพูดขึ้นมา เพื่อออกความเห็น จากนั้นทุกอย่างก็เงียบลงอย่างกับว่าที่นี้ไม่มีคน เพราะพิกุลที่ตื่นแต่เช้ามาอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะได้ออกมาแต่เช้าเธออยากรู้ว่าที่นี้มีอะไรมั้งแล้วเขาทำงานกันแบบไหน ด้วยความอยากรู้แล้วก็เอามาทำโครงงานวิจัยส่งให้กับอาจารย์ เธอก็เลยตื่นมาแต่เช้า แต่พอเดินออกมาเธอก็เห็นว่ามีคนงานเริ่มออกมากันแล้ว นั้นเลยทำให้เธอสนใจอยากเรียนรู้มาก เพราะนายหัวอะไรนั้นบอกว่าต้องเข้างานก่อน8โมง ตอนนี้เพิ่ง7โมงครึ่งเลยทำให้เธอมีเวลาพูดคุยกับคนงานเรื่องงาน นั้นเลยทำให้เธอเดินเข้ามาหากลุ่มคนที่กำลังจบกลุ่มนินทาเธออยู่โดยที่เธอไม่รู้ถึงรู้เธอก็ไม่สนใจอยู่ดี
“ สวัสดีคะทุกคนหนูชื่อพิกุลนะคะเป็นพนักงานใหม่ที่นี้คะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ “ พิกุลเธฮเดินเข้ามาทักทายและก็แนะนำตัวกับกลุ่มคนที่กำลังจับกลุ่มนินทาเธออยู่ เมื่อทุกคนเห็นหญิงสาวที่เดินเข้ามาทักอย่างใกล้น้นเล่นเอาทุกคนถึงกับอ้าปากค้างในความน่ารักอย่างกับตุ๊กตาและก็รอยยิ้มที่สดใสของเธอที่สะกดตาและก็สะกดใจของพวกเขามากเช่นกัน
“ ส สะ สวัสดี ดี ครับ “ ชายหนุ่มที่อ้าปากค้างตกตะลึงกับความงามน่ารัสดใสของหญิงสาวตรงหน้าเขาถึงกับกล่าวทักทายตอบเธอด้วยน้ำเสียงตะกุตะกัก พืกุลที่เห้นแบบนั้นเธอก็ยิ้มหวานจนตาหยี๋ส่งให้ชายหนุ่ม นั้นทำให้ชายหนุ่มพนักงานของไร่ถึงกับหน้าแดงเขิลหญิงสาว นนท์ที่ออกมาแต่เช้าเพื่อที่จะมาตรวจตาความเรียบร้อยก่อนที่จะเริ่มงานอย่างทุกวันแล้วก็คิดว่าจะมาจับผิดเด็กสาวว่า เธอคงตื่นสายมาเข้างานไม่ทัน แต่พอเขาเห็นเธอแบบนั้นนนท์ก็รู้สึกแปลกใจแต่ที่ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมากเมื่อเขาเห็นเธอยิ้มให้คนงานในไร่แล้วไอ้ทิดคนงานในไร่ที่หน้าตาของมันแดงซ่านเพราะเขิลอายเธอ นนท์ที่เห็นแบบนั้นก็รู้สึกหัวร้อนขึ้นมาอย่างนึกลืมตัว นั้นเลยทำให้เขาเดินลงจากรถกล๊อฟมาทันที ลุงเสริมที่เป็นพลขับที่เห็นเจ้านายรีบเดินบึงเข้าไปหาคนงานในไร่แบบนั้นเขาก็แปลกใจก่อนจะเห็นเด็กสาวที่ตนไปรับมาเมื่อวานนี้อยู่ตรงนั้นด้วย นั้นเลยทำให้ลุงเสริมลงจากรถเพื่อที่จะเดินเข้าไปทักทายเธอด้วยความนึกเอ็นดู
“ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ เสียงหัวเราะของคนงานในไร่ที่หัวเราะกับความตลบกน่ารักของพิกุลที่เธอพูดอย่างเป็นกันเองกับพวกเขา นั้นเลยทำให้เธอมาแค่ไม่กี่นาทีก็เข้ากับคนงาน4-5คนได้แล้ว
“ ไม่ทำงานกันเหรอ ถึงได้มายืนหัวเราะอะไรกันตรงนี้ “ นนท์ที่เดินเข้ามาเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะบวกับยิ้มของเธอที่ยิ้มหวานส่งให้ไอ้ทิดคนงานในไร่ ก็ทำให้นนท์รู้สึกหัวเสียจนพูดอะไรออกมา อย่างที่ไม่เคยพูดกับคนงานมาก่อน เมื่อคนงานได้ยินแบบนั้นทั้งหมดก็ก้มหน้าเงียบแล้วก็ทำท่าจะแยกย้ายกันไปทำงานทั้งที่ตอนนี้เพิ่งจะ7โมงครึ่งแท้ๆ พิกุลเมื่อได้ยินแบบนั้นแล้วก็คนงานที่หน้าจ๋อยก้มหน้างุดทำท่าจะเดินออกจากที่นี้ เธอก็ยกนาฬิกาที่แขนขึ้นมาดู จากนั้นเธอก็ขมวดคิ้วเรียวแล้วก็พูดส่วนขึ้นมาทันทีว่า
“ นี้คุณจะรีบไปไหนกันนี้เพิ่งจะ7โมงครึ่งเอง เวลาทำงานตามกฎหมายแล้ว 8โมงหรือว่า10โมงไม่ใช่เหรอคะ แล้วนี้เพิ่งจะ7โมงครึ่งคุณจะไม่หน้าเลือดไปหน่อยเหรอคะ “ พิกุลที่เป็นคนเกลียดการถูกเอาเปรียบเป็นอย่างมาก เมื่อเธอเห็นว่าอะไรที่ไม่ถูกต้องแล้วก็เป็นการถูกเอาเปรียบนั้นก็ทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจและก็พร้อมจะตอบโต้ทันที เมื่อนนท์มี่ไม่ใครกล้าขึ้นเสียงและก็พูดกับเขาเกิน3คำนอกจากคนสนิทแล้วก็เพื่อนเท่านั้นที่จะกล้าพูดแต่วันนี้เขาโดนเด็กเกิดเมื่อวานนี้ตอกหน้าเข้าจนหงายก็ทำเอานนท์ถึงกับมองหน้าเธอนิ่งทันที คนงานในไร่ที่ได้ยินสิ่งที่เด็กสาวพูดทั้งที่ก้าวขาจะเดินออกจาตรงนั้นแล้วทั้งหมดก็หยุดอย่างกับโดนสะกดจิตรเอาไว้ พร้อมกับเบิกตากว้างอ้าปากค้างด้วยความตกใจกับสิ่งที่หญิงสาวพูดออกมา
“ ทำไมคะพูดไม่ออกละสิ หน้าตาก็ดีไม่เห็นต้องหน้าเลือดขนาดนี้เลย “ พิกุลที่เห็นว่าชายหนุ่มเงียบเอาแต่มองหน้าเธออย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ เธอก็พูดลอยหน้าลอยตาออกมาอีกว่า เขาหน้าเลือดลุงเสริมคนสนิทของนนท์และก็ครอบครัวของนนท์ผู้เป็นนายใหญ่ของที่นี้ ที่อ้าปากค้างอยู่ก็รีบพูดออกมาห้ามหญิงสาวทันทีเขากลัวว่าเรื่องจะบานปลายไปกันใหญ่ ก็เลยรีบเข้ามาห้ามพิกุลทันที ล
“ คุณหนูพิกุลครับ อ้าพูดอะไรอีกเลยนะครับผมขอละครับ “ ลุงเสริม วิ่งเข้ามาขนาบข้างหญิงสาวแล้วก็กระซิบบอกให้หญิงสาวหยุด พิกุลเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ทำท่าจะอ้าปากพูดอะไรออกมาเธอก็ต้องหุบปากทันทีเมื่ออยู่ๆมือหนาของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้านายกระชากเรียวแขนเธออย่างแรงแล้วดึงกระฉากเธอให้เดินตามมาที่รถกล๊อฟ
“ อ๊ะ “ พิกุลที่ยังไม่ทันได้ตั้งหลักเมื่อเธอโดนแบบนั้นเธอก็ร้องออกมาด้วยความตกใจและก็เจ็บที่แขน ที่โดนดึงกระชากลากถูไปแบบนั้น นนท์ที่ลากเธอมาจนถึงรถกล๊อฟเขาก็จับเธอให้มานั่งข้างแล้วเขาก็นั่งประกบพิกุลที่ทำท่าจะลงจากรถ นนท์ก็เอามือจับขาเธอเอาไว้อย่างแรงพร้อมกับออกแรงบีบ ก่อนจะกักรามแน่นแล้วก็มองหน้าเธอด้วยสายตาดุดัน แล้วก็พูดออกมาว่า
“ เธออย่ามาเรียกร้องความสนใจอยู่ที่นี้ ที่นี้ไม่ใช่ซ่องที่เธอเคยอยู่คิดจะมาขายอย่ามาขายที่ไร่ฉัน ไร่ฉันไม่ใช่สำเพ็งหรือว่าสนามหลวง อย่าเอาสันดารชั้นต่ำของเธอมาใช้กับคนงานที่ไร่ฉัน ถ้าอยากขายบริการก็ไปขายที่ของเธอ แต่ไม่ใช่ที่นี้เธอมาที่นี้เพื่อมาใช้หนี้แทนโคตรเง้าของเธอ แล้วอีกอย่างอย่ามาขึ้นเสียงกับฉันเพราะฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นของเธอจำเอาไว้ “ นนท์กัดกรามแน่นด้วยความโกรธที่โดนเธอตวาดว่าต่อหน้าคนงานในไร่ ด้วยความที่เขาคิดแล้วว่าเธอต้องมาหาออ่ยคนงานที่นี้มากกว่าที่จะมาทำงานนั้นเลยทำให้เขาพูดความคิดที่เขาเชื่ออยู่ในหัวออกไป พิกุลเมื่อเห็นท่าทางดุดันแล้วก็คำพูดที่เขาดูถูกเธอและก็ครอบครัวของเธอ สายตาที่เขามองมาที่เธอมีแต่ความดูถูกแล้วก็ขยะแขยงเธอ พิกุลเธอจ้องหน้าของเขาด้ววยความเกลียดและก็โกรธ น้ำตาที่ระเรื้ออยู่ในสองตาของเธอ เธอก็กลั้นเอาไว้กลืนก้อนน้ำตาแห่งความโกรธแล้วก็เสียใจลงไป ด้วยความที่เธอไม่อยากให้คนอย่างเขาเห็นน้ำตา เธอก็เลยจำเป็นต้องกลั้นมันเอาไว้ จากนั้นทั้งคู่ที่นั่งรถมาด้วยกันอย่างเงียบๆโดยที่ไม่มีใครพูดกับใครเลยแม้แต่คำเดียว พลขับอย่างลุงฃเสริมก็รู้สึกอึดอัดจนไม่กล้าพูดอะไรออกมาเช่นเดียวกัน นอกจากขับไปที่ออฟฟิตอย่างเงียบๆเท่านั้น
office
ปึก
“ นี้งานของเธอทำสะจะได้ไม่คิดถึงเรื่องออ่ยผู้ชาย งานที่เธอเคยทำเก็บเอาไว้ทำตอนที่เธอกลับไป เธอมาที่นี้เธอเป็นคนงานในไร่ก็ทำงานที่ฉันสั่ง “ เมื่อมาถึงออฟฟิต นนท์ก็โยนแฟ้มเกสารของเขาให้พิกุลอย่างแรงลงบนโต๊ะ พิกุลที่โดนแบบนั้นเธอก็กัดปากตัวเองเอาไว้เพื่อระบายความโกรธ ป้ากับลุงแล้วก็พี่สาวของเธอที่ว่าร้ายแล้วยังไม่ร้ายเท่าผู้ชายคนนี้เลย สามคนที่อยู่ที่นั้นถึงแม้จะร้ายแต่ก็ไม่เคยพูดอะไรให้เธอเจ็บช้ำแบบนี้ นอกจากหลอกใช้เธอแล้วเรื่องอื่นก็ไม่มีอะไร ทำร้ายก็ไม่เคย ด่าคำหยาบคายก็ไม่เคย นอกจากหลอกเธอแล้ว เอาเปรียบเธอแล้ว อย่างอื่นก็ไม่เท่าไหร่ แต่กับผู้ชายคนนี้ถึงกับดูถูกเธอ นี้ถ้าไม่ติดว่าต้องทำงานใช้หนี้เขาละก็มีหวังพิกุลได้กระโดดกัดหูเขาแน่ๆ พิกุลที่กัดปากแน่น เธอก็หยิบเอาเอกสารที่เขาโยนใส่หน้าของเธอขึ้นมาดูและก็ทำตามที่เขาพูด ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจแต่เพราะหน้าที่แล้วก็ความรู้ที่เธอจะได้รับในครั้งนี้นั้นเลยทำให้พิกุลต้องยอมทำ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 41
Comments