หลอกผีแต่โดนผีหลอก

เวลาต่อมา 

“ ที่นี้อากาศดีจัง “ พิกุลหลังจากเก็บของเสร็จเรียบร้อยเธอก็ออกมาดูบรรยากาศทางด้านนอกกระท่อมที่มีน้ำตกส่งเสียงก้องกังวารอย่างได้บรรยากาศ บวกกับบรรยากาศที่เริ่มมืดมิด พระอาทิตย์เริ่มลาลับขอบฟ้าเมื่อเธอเห็นว่าเริ่มค่ำแล้ว ด้วยความที่เธออยู่ที่น่นก็เป็นคนใช้อยู่แล้วพอมาอยู่ที่นี้เธอก็เลยสบายมาก 

“ ok มีข้าวสาร มีไข่ แล้วก็นี้ดีนะที่ยัยแป้งทำน้ำพริกกากหมูมาให้กันตายด้วย “ พิกุล ที่เอาของที่เธอคิดว่าจำเป็นสำหรับเธอออกมาจากกระเป๋าด้วยความที่เธอคิดว่าเธอมาใช้หนีแทนลุงกับป้า บวกกับเธอมาอยู่ที่นี้แล้วก็อยู่ฟรีแถมทำงานยังได้เงินด้วยเธอก็เลยซื้อของใช้ที่เธอคิดว่าจำเป็นมาด้วย นั้นก็คือ ไข่ ข้าวสาร อาหารแห้ง และก็น้ำพริกกากหมูของแป้งเพื่อนรักของเธอนั้นเอง เมื่อเธอเห็นของที่เอาติดตัวมาเธอก็นึกถึงเพื่อนขึ้นมาแล้วก็คิดถึงเป็นอย่างมาก เมื่อคิดได้แบบนั้นเธอก็เอาโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าแล้วก็กดโทรออกหาเพื่อนทันที 

ตื้ด…ตื้ด….ตื้ด

( พิกุลฉันก็นึกว่าแกตายแล้วโทรหาเป็นร้อยสายทำไมไม่รับสายยะยัยปอบ ) แป้งที่เป็นคนอีสานแล้วมาเรียนที่กรุงเทพวิทยาลัยเดียวกันกับพิกุล ด้วยความที่ทั้งคู่มีชีวิตคล้ายกันนั้นเลยทำให้ทั้งคู่สนิทกัน เพียงแต่แป้งเธอดีหน่อยมีแม่อยู่ด้วยส่วนพิกุลเธอไม่มีใครเลยนอกจากตัวเองเท่านั้น 

“ โทษทีแกฉันเพิ่งมาถึงน่ะจ๊ะ “ พิกุลเมื่อโดนเพื่อนด่าว่าปอบเธอก็รู้ได้ทันทีว่าเพื่อนคงจะเป็นห่วงมากนั้นแหละ ด้วยความที่เธอนั่งรถเมล์มามันไกลพอสมควรเธอก็เลยปิดเสียงเพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนในการเดินทาง ด้วยความก่อนที่จะมาเธอได้เครียงานที่ติดค้างเอาไว้แทบไม่ได้พักกว่าจะเสร็จก็เล่นกินเวลาเป็นอาทิตย์ ไม่อย่างนั้นเธอก็คงเก็บหน่วยกิจไม่ทันแน่ จากนั้นสองเพื่อนสาวก็คุยกันเรื่องต่างๆนาๆ พิกุลก็เลยถือโอกาสพูดเรื่องที่นี้ว่าบรรยากาศดีแค่ไหนแต่เธอไม่ได้เล่าเรื่องคนที่นี้ให้เพื่อนฟังเพราะเธอคิดว่าไม่ได้จำเป็นอะไรที่เธอจะเล่า เพราะผู้ชายที่เป็นเจ้าของที่นี้ไม่ได้สำคัญอะไรกับเธอ สิ่งที่เธอต้องทำระหว่างที่อยู่ที่นี้ก็คือ การทำงานใช้หนี้แล้วก็ทำงานเพื่อเรียนรู้สิ่งที่เธอเรียนมาว่ามันใช้ได้จริงไหมก็แค่นั้น นั่นเลยทำให้เธอไม่ค่อยใส่ใจอะไรกับผู้ชายคนนั้นมาก ระหว่างที่พิกุลคุยกับเพื่อนอยู่นั้นฟ้าก็เริ่มมืดลงเรื่อยๆ นั้นเลยทำให้พิกุลต้องรีบวางสายเพื่อที่จะได้ไปอาบน้ำมาทำอาหารจะได้กินแล้วก็นอน 

“ อ้าว…มีแต่ห้องส้วมแต่ไม่มีห้องน้ำ ตายจริงนี่เราต้องอาบน้ำที่น้ำตกจริงๆใช่มั้ยเนี่ย “ พิกุลที่เตรียมตัวจะอาบน้ำหลังจากที่วางสายจาเพื่อนแล้ว แต่พอเธอเตรียมตัวจะเข้าไปที่ห้องน้ำเธอก็ต้องตกใจ เพราะห้องน้ำที่เธอเห็นตอนนี้มีแค่ห้องส้วมเท่านั้นส่วนที่อาบน้ำอะไรไม่มีเลย พิกุลที่เห็นแบบนั้นเธอก็รู้ได้ทัีนทีว่าเธอโดนแกล้งแล้วละ 

“ เอาสิ ในเมื่อนายคนนั้นต้องการแกล้งฉัน ฉันก็ไม่หวันหรอก เป็นบ้ารึไงคิดว่าฉันจะมาเอาอะไรจากเขากันไม่เข้าใจคำว่ามาทำงานใช้หนี้เหรอฉันไม่ได้มาเป็นเมียหรือว่ามาเป็นลูกบุญธรรมแม่เขาสักหน่อย จะได้กลัวว่าฉันจะมาแย่งสมบัติ ฉันจะบ้าตาย “ พิกุล ที่เดินถือเครื่องอาบน้ำแล้วก็ตะเกียงเดินมาที่น้ำตกเธอก็บ่นอุบออกมาอย่างนึกมั้นใส้คนที่แกล้งเธอ อย่างคนไม่รู้เรื่องแต่เธอหารู้ไหมว่าการที่เธอพูดแบบนั้นดันมีคนที่กำลังจะมาแกล้งเธออย่างที่คิดมาได้ยินเข้าพอดี ว่าสิ่งที่เธอพูดนั้นหมายถึงอะไร นนท์ที่ตั้งใจจะมาแกล้งหลอกผีเธอเขาก็มาด้อมๆมองๆอยู่ในความมืดอยู่คนเดียวเพื่อรอเวลาแต่พอได้ยินสิ่งที่เธอบ่น นนท์ก็ไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไรเพราะที่แม่เขาเล่าให้เขาฟังนั้นคือ เด็กคนนี้มาเพื่อที่จะแต่งงานเป็นเมียของเขา แต่คำพูดเมื่อกี่ที่เธอพูดออกมาว่าเธอมาทำงานใช้หนี้ไม่ได้มาเป็นเมียหรือว่ามาเป็นลูกบุญธรรมอะไรนั้น นั่นเลยทำให้นนท์ขมวดคิ้วหนาคุ้นคิดอย่างประหลาดใจ 

“ รึว่าเธอไม่รู้ว่าที่เธอมาที่นี้มาเพื่ออะไร “ นนท์ ที่ได้ยินเธอบ่นเขาก็พูดออกมากับตัวเองเบาๆอย่างคนใช้ความคิด 

ตูม……

“ อ๊าาาาาาาาา เย็นจัง “ ระหว่างที่นนท์กำลังยืนใช้ความคิดอยู่มืดๆคนเดียวอยู่นั้น เสียงของคนที่กระโดดน้ำลงไปก็ทำให้เขาหลุดออกมาจากภวังค์ แล้วก็หันไปสนใจกับนางเหงือกที่ตอนนี้กำลังดำผุดดำว่ายอยู่ที่น้ำตกด้วยรอยยิ้มที่ดูจะมีความสุข ยิ่งใบหน้าที่ไร้เครื่องสำอางกระทบเข้ากับแสงของตะเกียนั้นยิ่งทำให้หญิงสาวที่ผิวพรรณสว่างอย่างกับก้อนเมฆ ดูหน้าพิศมัยเป็นอย่างมากความงามของเธอสะกดตานนท์เป็นอย่างมากเล่นเอาเขาไม่สามารถระสายตาจากเธอได้เลย 

“ หนาวจัง // มีคนอยู่แถวนี้ไหมนะ “ พิกุลที่เป็นเด็กกรุงเทพด้วยความที่เธอไม่เคยอาบน้ำตามแม่น้ำแบบนี้เธอก็ไม่ได้เอาผ้าถุงหรือว่าผ้าอะไรมาเตรียมเพื่อที่จะอาบน้ำ นั้นเลยทำให้เธอใส่เสื้อผ้าลงอาบน้ำ พอลงไปในน้ำเธอก็ค่อยๆถอดเสื้อผ้าถอดชุดชั้นในออกทีละชิ้น จนตอนนี้เนื้อตัวเธอไม่มีอะไรติดตัวอยู่แม้แต่ชิ้นเดียว แต่พอเธอจะขึ้นมาจากน้ำนี้สิเล่นเอาเธอต้องแอบกลัวว่าจะมีคนมาเห็น นั้นก็เลยทำให้เธอหันมองซ้ายมองขวา บวกกับสิ่งที่เจ้าของไร่บอกไปว่ากระท่อมที่นี้อยู่ไกลจากบ้านพักของคนงานนั้นเลยทำให้เธอคิดว่าคงไม่มีคนอยากมาที่นี้หรอกเพราะไกลมืด และที่สำคัญที่นี้มีผี เมื่อเธอคิดได้แบบนั้นเธอก็หันมองซ้ายมองขวาเมื่อมั้นใจแล้วว่าไม่มีคนมาเห็นอย่างแน่นอน เธอก็ผุดขึ้นมาจากน้ำโดยที่เนื้อตัวของเธอไม่มีอะไรหรือเสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียวติดตัวเธอขึ้นมาจากน้ำเลย นนท์ที่แอบมองเธออยู่เมื่อเห็นแบบนั้นเขาถึงกับตาเบิกกว้างด้วยความตกใจกับสิ่งที่เขาเห็น เขาไม่คิดว่าสิ่งที่เขาเห็นอยู่ตอนนี้หญิงสาววัยเพียง19ปีจะกล้าทำ บวกกับรูปร่างผิวพรรณ และที่สำคัญ หน้าอกที่สวยใหญ่เกินตัว ดอกไม้งามที่ไร้ขนกระทบกับแสงของตะเกียงนั้นเล่นเอาสะกดสายตา ยัวยวนความเป็นชายของเขามาก 

“ เหี้ย…..นี้เธอกล้าทำแบบนี้ได้ยังไงกัน “ นนท์ ที่เห็นร่างที่ขาวโพนยัวยวนเอาง่ายๆว่าโคตรเซ็กซี่ซ้อนรูปมาก ไม่เหมือนเด็กสาววัยกระเตาะเลยละ นนท์ที่เห็นแบบนั้นหน้าตา หู หัว หน้า ตา ของเขาก็รู้สึกร้อนวูบวาบอย่างกับมีไฟมาสุมอยู่ด้านใน เลือดของเขาที่ไม่เคยสูบซีดมานานมากแล้ว พอเขาเห็นแบบนี้ก็เล่นเอาเขาถึงกับตะลึงตาค้างอย่างไม่คิดว่าจะมาเจออะไรแบบนี้ ตอนแรกคิดว่าจะมาหลอกผีแต่กับกันเขาโดนผีหลอกซะงั้น 

“ หนาว ๆ “ พิกุลที่เช็ดตัวอย่างลวกๆด้วยความรีบร้อนเธอก็รีบเอาผ้าขนหนูของเธอกระโจมอกแล้วก็ลวบเอาข้าวของแล้วก็เครื่องอาบน้ำของเธอติดมือมาด้วยความเร็วเพราะตอนนี้น้ำที่เธออาบรู้สึกว่าจะเย็นมากจนทำให้เธอรู้สึกหนาวเลยละ จากนั้นเธอก็เดินด้วยความเร็วเข้ามาในกระท่อม แล้วก็รีบเช็ดตัวเองให้แห้ง ก่อนจะมาทาครีมแล้วก็เครื่องบำรุงต่างๆเพื่อไม่ให้ผิวของเธอเสีย

“ ที่แท้เธอมันก็เด็กใจแตกที่คุณหญิงจำปาอยากเอามาชุบตัวหลอกขายให้แม่ฉัน เธอก็คงคิดว่าจะออ่ยเพื่อจับฉัน หึหึหึ แผนสูงดีนิ “ นนท์ที่แอบดูอยู่ในความมืดเมื่อร่างบางเดินเข้าไปในกระท่อมเสร็จเรียบร้อยเขาก็พูดออกมาด้วยความรู้สึกนึกสมเพสตัวเองที่โดนคุณหญิงจำปาหลอกเอาเด็กใจแตกมาเพื่อใส่ตะกร้าล้างน้ำ สิ่งที่พิกุลพูดเมื่อกี่นนท์ลืมไปหมดแล้ว ตอนนี้สิ่งที่เขาคิดอยู่ในหัวก็คือผู้หญิงคนนี้คิดจะมาจับเขาเพื่อหวังรวย 

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***