บ้านดอกรัก
"เป็นไงบ้างลูก"
"ดีครับแม่ ผมเห็นเพื่อนสมัยเด็กผมด้วย"ยิ้ม
"จริงหรอจ๊ะฟ้าครามย้ายมาเรียนอยู่ที่นี่แล้วเหรอจ๊ะ"
"ใช่ครับแม่"
ดอกรักพูดไปยิ้มไปด้วยความดีใจที่ได้เห็นเพื่อนสมัยเด็กของตัวเอง แต่เขาก็ยังคิดว่าฟ้าครามจำเขาไม่ได้เพราะถ้าฟ้าครามจำเขาได้เขาคงทักเราแล้ว
"ป่ะไปกินข้าวลูก"
"ครับแม่"
หลังจากที่ดอกรักกินข้าวเสร็จแล้วเขาก็ขอตัวกับแม่เพื่อจะไปนอนในทันทีเพราะตอนนี้เขารู้สึกเหนื่อยมากเหนื่อยกับการเรียนเหนื่อยกับการที่ต้องเข้าสังคมเหนื่อยไปหมดไม่มีอะไรจะทำอแล้วนอกจากนอน
เช้า
"เอ้าฟ้าคราวยังไม่ไปเรียนอีกหรอ"
"อืม..แล้วนายยังไม่ไปโรงเรียนอีกหรอนี่มันสายแล้วนะ"
"อ๋อพอดีว่าฉันตื่นสายไปหน่อยนะก็เลยมาสายนายก็ตื่นสายด้วยใช่ไหม"
"ไม่อ่ะ ฉันมารอนายนี่แหละ"
"รอฉันทำไมหรอ"
"ฉันก็แค่อยากไปโรงเรียนกับนาย"
ฟ้าครามพูดด้วยความเขินอายแล้วหลบหน้าดอกรักไม่ให้เห็นหน้าเขาในตอนนี้
"งั้นก็ขอบคุณนะที่อยากไปโรงเรียนกับฉัน งั้นเราไปโรงเรียนกันเถอะสายแล้วเดี๋ยวครูด่าอีก"
"อืม"
ณโรงเรียนของทั้งสอง
ฟ้าครามนี่เธอมาสายอีกแล้วหรอ
"ครับ"
แล้วดอกรักทำไมวันนี้เธอมาสายปกติเธอไม่เคยมาสายเลยนะ
"ขอโทษครับผมตื่นสายนะครับต้องขอโทษจริงๆนะครับ"
เออๆไม่เป็นไรไปเข้าเรียนได้แล้ว
ครับ
"หิวจังเลย"
"นายไม่ได้กินข้าวมาเหรอ"
"ไม่อ่ะฉันรีบมา พาไปกินข้าวหน่อยสิ"
"ครับๆยังเหมือนตอนเด็กๆไม่เปลี่ยนเลยนะนายเนี่ย"
"ห๊ะนี่นายไม่ได้ลืมฉันหรอฉันนึกว่านายลืมฉันไปแล้วนะเนี่ย"
"จะลืมได้ยังไงเล่านายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันเลยนะ"
(ใครจะไปลืมคนน่ารักอย่างนายลงรักแรกของฉันเลยนะ)
"ฉันนึกว่านายลืมฉันแล้วซะอีก"
"อย่าคิดแบบนั้นสิไปไปกินข้าวกันเดี๋ยวก็แสบท้องเอาหรอก"
"ค้าบคุณพ่อ"
โรงอาหาร
"เอาก๋วยเตี๋ยวพิเศษ1ครับ"
"จร้าาา"
"นายอยากเอาอะไรไหม"
"ไม่ล่ะขอบคุณ"
(คนอะไรก็ไม่รู้หล่อบาดใจเราเกินหน้าเหมือนโอปป้าเกาหลีเลยไม่แปลกใจทำไมเราแอบชอบคนนี้ตอนเด็กก็หล่ออยู่แล้วโตมาก็ยิ่งหล่อ)
"หนูจ๊ะ!!!"
"คะ...ครับ"
"หนูเหม่อลอยอะไรจ๊ะ?"
"เปล่าครับ"
.
..
.........ผู้หล่ออ่ะเนาะแม่เข้าใจ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
horasios
แอดนะ รอไม่ไหวแล้ว อัพหน่อยๆ
2025-01-03
0