ตอนที่ 5 ห้องลับ

ทินยืนอยู่ในมุมห้องใต้ดิน ดวงตาของเธอยังจับจ้องไปที่เธียร์ ผู้ชายที่เธอเคยรู้จักดี ตอนนี้กลับกลายเป็นแค่เงาร่างในโลกที่บิดเบี้ยว ความเจ็บปวดในสายตาของเขาทำให้เธอรู้สึกถึงความสิ้นหวังที่แฝงอยู่ในทุกคำพูดที่เขาพูดออกมา

"คุณต้องไปหาสิ่งที่อยู่ในห้องลับ... มันคือคำตอบสุดท้ายที่จะทำให้คุณหยุดทุกสิ่งได้..." เธียร์พูดคำสุดท้ายออกมา ก่อนที่ร่างของเขาจะเริ่มสั่นไหวและจางหายไปในความมืด

ทินมองไปยังเงาของเธียร์ที่เริ่มหายไป เหมือนกับการที่เขากลายเป็นส่วนหนึ่งของโลกที่เขาสร้างขึ้นมาเอง เธอรู้สึกถึงความเศร้าและความผิดที่พุ่งออกมาจากตัวเขา แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกถึงความสงสัยที่ท่วมท้นในใจ

"ห้องลับ...?" ทินพึมพำกับตัวเองด้วยความงุนงง "มันอยู่ที่ไหนกัน?"

ซียอนยืนนิ่งอยู่ข้างๆ ราวกับรอคำถามนี้มานานแล้ว "ห้องลับนั้น... มันอยู่ในบ้านหลังนี้ แต่ไม่มีใครสามารถหามันเจอได้ง่ายๆ มันถูกซ่อนเอาไว้ และต้องการบางสิ่งเพื่อเปิดมันออกมา"

"บางสิ่ง?" ทินหันไปมองซียอน "คุณหมายถึงอะไร?"

ซียอนถอนหายใจหนักๆ ก่อนจะตอบ "บางสิ่งที่คุณต้องค้นหาด้วยตัวเอง... อาจเป็นสิ่งที่คุณไม่เคยรู้ตัวมาก่อน แต่คุณมีความเชื่อมโยงกับมัน มันเป็นเหมือนปริศนาที่คุณต้องไข เพื่อที่จะเข้าใจว่าคุณสามารถหยุดทุกสิ่งได้"

ทินมองไปยังทางเดินที่ทอดยาวไปข้างหน้า ความมืดในบ้านดูเหมือนจะเข้ามาครอบงำทุกสิ่งอย่างช้าๆ ราวกับเวลาที่ถูกยืดออกไปจนทำให้โลกนี้เริ่มหลอมรวมกับโลกที่เธียร์สร้างขึ้นมาเอง เธอเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างที่เชื่อมโยงเธอกับบ้านหลังนี้มากกว่าที่เธอเคยรู้

"ฉันจะต้องทำยังไงบ้าง?" ทินถามเสียงเบา

ซียอนก้าวเข้าไปใกล้ทิน เขาจับที่ข้อมือของเธอเบาๆ "คุณต้องตามหาห้องลับให้เจอ แต่คุณจะต้องใจเย็น และฟังเสียงในใจตัวเอง เพราะมันคือสิ่งที่นำทางคุณไป"

ทินพยักหน้า ขณะที่ความตึงเครียดในใจเริ่มทวีคูณขึ้น แต่เธอก็รู้ว่าไม่มีทางเลือกอื่น หากเธอไม่ทำอะไรบางอย่าง โลกที่เธอรู้จักอาจจะหายไปและถูกแทนที่ด้วยโลกที่เธียร์สร้างขึ้น

การเดินไปตามทางที่เต็มไปด้วยความมืดและความเงียบสงัดนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ทินรู้สึกเหมือนกับว่ามีบางสิ่งที่เฝ้ามองเธอจากที่ไหนสักแห่ง แต่เธอก็ยังเดินต่อไป

เสียงฝีเท้าของเธอดังก้องในห้องที่แปลกประหลาดและแสนคุ้นเคย ทุกอย่างเริ่มบิดเบี้ยวไปตามกฎของโลกที่เธียร์สร้างขึ้น เสียงลมหรือเงาสะท้อนในกำแพงทำให้เธอไม่แน่ใจว่าตัวเองอยู่ในโลกนี้หรือในอีกโลกหนึ่งกันแน่

จนกระทั่ง... เธอเห็นมัน

ห้องที่ซ่อนอยู่ในมุมหนึ่งของบ้าน ราวกับว่ามันถูกปิดบังเอาไว้จากการมองเห็นของทุกคน ทินเดินไปที่ประตูไม้เก่าๆ ที่ถูกปิดผนึกด้วยรอยร้าวลึก บนประตูมีรหัสลับบางอย่างที่ดูเหมือนจะเป็นการเขียนภาษาที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ภายในใจของเธอกลับรู้สึกถึงการดึงดูดบางอย่าง

เธอยื่นมือไปแตะที่ประตู และทันใดนั้นเอง ความร้อนแรงและแรงสั่นสะเทือนบางอย่างก็กระจายออกมาจากประตู ทำให้เธอสะดุ้งตกใจ แต่เมื่อเธอหยุดอยู่ตรงนั้น ใจของเธอกลับรู้สึกสงบลง

"มันคือตัวเธอ... ที่สามารถเปิดประตูนี้ได้" เสียงของซียอนดังขึ้นจากด้านหลัง

ทินหันไปมองเขา แต่เขาก็ยืนอยู่ห่างๆ เหมือนกับเขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงนี้แล้ว

"ทำไม... ทำไมฉันถึงรู้สึกว่า... ฉันเคยเห็นมันมาก่อน?" ทินพูดเสียงเบา พลางยื่นมือไปอีกครั้งเพื่อสัมผัสที่ประตูนั้น

ทันใดนั้นเอง เสียงกระหึ่มที่ไม่สามารถอธิบายได้ก็ดังขึ้น ทุกสิ่งรอบตัวเธอเริ่มหมุนเวียนไปอย่างรวดเร็ว ภาพทุกอย่างเริ่มแตกออกเป็นชิ้นๆ ก่อนที่จะรวมตัวกันใหม่ เสียงจากโลกภายนอกดูเหมือนจะค่อยๆ หายไป

"นี่มันเกิดอะไรขึ้น...?" ทินถามด้วยความหวาดกลัว ขณะที่ภาพของบ้านเริ่มบิดเบี้ยวและเปลี่ยนแปลงไปตามแรงดึงดูดที่เธอไม่สามารถต้านทานได้

ในที่สุด... ประตูเปิดออก

ทินก้าวเข้าไปในห้องนั้น และพบว่ามันไม่ได้เป็นแค่ห้องธรรมดา มันเหมือนกับห้องที่มีการเชื่อมต่อกับโลกอื่น ภายในห้องมีหนังสือเก่าๆ ที่เต็มไปด้วยข้อความลึกลับ ภาพวาด และสัญลักษณ์ที่เธอไม่เข้าใจ

แต่บางสิ่งในนั้นก็ทำให้เธอรู้สึกเหมือนว่าเธอได้พบคำตอบที่เธอกำลังมองหา

---

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***