ทินนั่งนิ่งอยู่ในห้องใต้ดิน ความมืดมิดรอบตัวเธอทำให้เธอรู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในโลกอีกใบหนึ่ง ที่ซึ่งไม่มีทางหลบหนีออกไปได้ เสียงกระซิบที่ดังขึ้นในหูของเธอทำให้เธอตั้งคำถามมากมายเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในบ้านนี้ และสิ่งที่เกี่ยวข้องกับซียอนและเธียร์
"ทิน..." เสียงนั้นเรียกชื่อเธออีกครั้ง มันไม่เหมือนเสียงที่เธอเคยได้ยินจากมนุษย์ มันเย็นชาและแหบพร่าเหมือนเสียงของใครบางคนที่ไม่ได้มีชีวิตอยู่แล้ว
ทินยืนขึ้นและพยายามเคลื่อนตัวออกจากห้องใต้ดินนั้น แต่ก่อนที่เธอจะก้าวออกไปจากห้อง ประตูที่เธอเปิดไว้ก็ปิดลงเองอย่างเงียบเชียบ เสียงกระซิบยังคงดังต่อเนื่องในอากาศ
"เธอจะไม่หนีไปไหนทั้งนั้น... ทิน"
ทินต้องใช้เวลานานกว่าจะเปิดประตูออกมาได้ แต่เมื่อเธอก้าวออกมาจากห้องใต้ดิน ก็เหมือนทุกอย่างในบ้านเริ่มเปลี่ยนไป ทุกอย่างเริ่มเบลอและไม่ค่อยชัดเจนเหมือนเดิม เธอกลับไปที่ห้องนั่งเล่นและหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูข้อความที่ซียอนเคยส่งไว้
ข้อความสุดท้ายของซียอนเป็นข้อความที่ทำให้ทินรู้สึกปวดร้าวหัวใจ เพราะเขาเขียนไว้ว่า "ทิน, ฉันขอโทษ... ฉันอาจจะไม่ได้กลับมาอีกแล้ว" ข้อความนี้ถูกส่งมาเมื่อสองเดือนก่อน ขณะที่ทินยังคงคิดว่าเขาแค่หายตัวไป แต่ตอนนี้... ทินเริ่มสงสัยว่าอาจจะมีบางสิ่งที่ไม่ธรรมดาเกิดขึ้น และเริ่มคิดถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น
ทินไม่สามารถละทิ้งความคิดที่เกี่ยวกับซียอนได้ เธอจำได้ว่าเมื่อหลายปีก่อน ซียอนเคยเล่าเรื่องบ้านนี้ให้ฟัง เขาบอกว่าเขาเคยเข้าไปในห้องใต้ดินที่มีความลับบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของเธียร์ นักเขียนชื่อดังที่หายไปเมื่อหลายสิบปีก่อน เธียร์เป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียงและมีการเขียนเกี่ยวกับเรื่องราวลึกลับ ซึ่งในขณะนั้น ซียอนเคยบอกว่าเขากำลังตามหาความจริงเกี่ยวกับการหายตัวไปของเธียร์ และเขาก็ได้รับคำเตือนจากคนในหมู่บ้านว่าไม่ควรเข้าไปในบ้านนั้น
ทินนั่งลงที่โต๊ะในห้องนั่งเล่นและเปิดสมุดบันทึกที่ซียอนเคยทิ้งไว้ให้ เธออ่านบันทึกนั้นจนเจอข้อความหนึ่งที่ทำให้เธอขนลุกไปทั้งตัว
"เธียร์ไม่หายไปเอง... เธอถูกพาตัวไป เพราะบางสิ่งในบ้านหลังนั้น"
ทินตัดสินใจที่จะออกตามหาความจริง แม้ว่าเธอจะรู้ดีว่าอาจจะต้องเผชิญกับสิ่งที่อันตรายและลึกลับก็ตาม
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 11
Comments