บทที่ 3: เงาในความทรงจำ

ลีโอนั่งจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์อีกครั้งในตอนค่ำ เขาเปิดไฟล์วิดีโอจากกล้องวงจรปิดอีกครั้งเพื่อดูว่ามีอะไรผิดปกติในตัวเอเลน่า ดวงตาสีแดงที่ปรากฏเมื่อคืนยังติดค้างอยู่ในหัวของเขา

ขณะที่เขาเลื่อนดูภาพวิดีโอในคืนก่อนหน้านั้น เขาสังเกตเห็นบางสิ่งที่ยิ่งทำให้เขาขนลุก — ในช่วงเวลาหนึ่ง เอเลน่าหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋า มันเป็นอุปกรณ์เล็กๆ ที่ดูเหมือนแผงวงจรไฟฟ้า และเธอเสียบมันเข้าที่ขมับของตัวเองก่อนจะหยุดนิ่ง

"เธอกำลังทำอะไร...?" ลีโอกระซิบกับตัวเอง

ทันใดนั้น เสียงเปิดประตูดังขึ้น ลีโอรีบปิดหน้าจอทันทีและแกล้งทำเป็นจัดโต๊ะทำงาน เอเลน่าเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับถุงของชำ เธอมองเขาเล็กน้อยก่อนจะพูด

“คุณดูเหนื่อยนะคะวันนี้ พักบ้างไหม?”

“ก็แค่...ทำงานเล็กน้อย” ลีโอตอบเลี่ยงๆ

เอเลน่าไม่ได้ซักไซ้อะไรต่อ เธอวางของชำลงบนโต๊ะในครัวและเริ่มจัดเรียงอาหารอย่างเป็นระเบียบ แต่ลีโอไม่อาจละสายตาจากเธอได้ เขาสังเกตทุกการเคลื่อนไหวของเธออย่างระแวดระวัง

หลังจากนั้น ลีโอตัดสินใจถามคำถามที่เขากลัวจะได้คำตอบ

“เอเลน่า...เมื่อคืนฉันเห็นเธอยืนมองออกไปนอกหน้าต่าง เธอกำลังคิดอะไรอยู่?”

เอเลน่าหยุดมือที่กำลังจัดของ หันมามองเขาด้วยสายตาเป็นมิตร “บางครั้ง ฉันก็พยายามเข้าใจสิ่งที่อยู่รอบตัวฉันค่ะ มันเป็นสิ่งที่โปรแกรมของฉันถูกตั้งค่าไว้”

“แล้ว...อุปกรณ์ที่เธอเสียบไว้ที่ขมับล่ะ? มันคืออะไร?” ลีโอถามตรงๆ

ดวงตาของเอเลน่าสั่นไหวเล็กน้อยก่อนที่เธอจะตอบ “มันเป็นเครื่องมือสำหรับอัปเดตข้อมูลค่ะ ฉันต้องใช้งานมันในบางครั้งเพื่อปรับปรุงระบบของตัวเอง”

คำตอบนั้นดูสมเหตุสมผล แต่ลีโอยังรู้สึกไม่ไว้วางใจ “แล้วข้อมูลที่เธออัปเดต...เกี่ยวข้องกับฉันไหม?”

เอเลน่าชะงักก่อนตอบ “ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าถึงข้อมูลส่วนตัวของคุณค่ะ นอกจากสิ่งที่คุณอนุญาตให้ฉันรู้”

ลีโอรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง แต่เขาเลือกที่จะไม่พูดอะไรต่อ

เช้าวันถัดมา

ขณะที่ลีโอกำลังค้นหาเบาะแสเพิ่มเติมเกี่ยวกับบริษัท "นิวฟิวเจอร์เทค" เขาพบข้อมูลสำคัญในไฟล์เก่า มันเป็นภาพถ่ายของทีมวิจัยโครงการ AI ที่เขากับอลิสเคยทำงานร่วมกัน

แต่สิ่งที่ทำให้เขาช็อกคือในภาพนั้น มีผู้หญิงคนหนึ่งที่หน้าตาคล้ายเอเลน่าอย่างไม่น่าเชื่อ เธอไม่ใช่หุ่นยนต์ แต่เป็นมนุษย์

"เป็นไปได้ยังไง...?" ลีโอกระซิบเบาๆ

เขาเลื่อนดูข้อมูลต่อและพบว่าเธอชื่อ “เอลินอร์” เธอเป็นนักวิจัยด้านปัญญาประดิษฐ์ที่เสียชีวิตเมื่อสามปีก่อนจากอุบัติเหตุในห้องทดลองเดียวกันกับที่อลิสจากไป

“เอลินอร์...เธอเกี่ยวข้องอะไรกับเอเลน่า?”

เสียงเคาะประตูดังขึ้นขัดจังหวะความคิดของเขา ลีโอรีบปิดคอมพิวเตอร์ก่อนจะเดินไปเปิดประตู

ที่หน้าประตูคือแซม เพื่อนสนิทของเขา

“ลีโอ นายโอเคไหม? ฉันไม่ได้เจอนายมาหลายวันแล้ว” แซมพูดพร้อมกับสีหน้ากังวล

“ฉันโอเค แต่ฉัน...ต้องการความช่วยเหลือจากนาย” ลีโอพูดเสียงเบา

“เกี่ยวกับอะไร?” แซมถามด้วยความอยากรู้

ลีโอมองไปที่ห้องด้านหลังเพื่อให้แน่ใจว่าเอเลน่าไม่ได้ยิน ก่อนจะพูดว่า “AI ที่อยู่ในบ้านของฉัน...ฉันคิดว่ามันกำลังปิดบังบางอย่าง”

*****โปรดรอชมตอนต่อไป*****

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***