อาภรณ์ขาวเพลิงทมิฬ
ราชวงศ์เซี่ย/ฮั่วเป้ย(ก่อนคริสต์ศักราช2,000ปี)
ณ สถานที่แห่งหนึ่งที่ปกคุมไปด้วยต้นไม้และความมืดที่มีพลังหยินแผ่ออกมาตลอดเวลาเต็มไปด้วยสัตว์มีพิษนานาพันธ์ และยังมีหมอกพิษที่คอยกัดกร่อนพลังวิญญาณ ในที่แห่งนี้เป็นที่ที่ไม่มีใครกล้าย่างกายเข้ามาแม่งเพียงครึ่งก้าว และยังมีข่าวลือจากผู้คนในหนู่บ้านว่า คนที่ผลัดหลงเข้าไปจะไม่มีผู้ใดสามารถกลับออกมาอย่างมีชีวิตได้อีกเลย
แต่ลึกเข้าไปในสถานที่แห่งนี้ได้มีบุรุษผู้นึงนามว่า "ไป่เย่วหลุน" ได้รักษาตนอยู่ คนผู้นี้เคยเป็นยอดฝีมือแห่งยุค เค้าได้ปรารถนาในพลังมาจนเกินไป
จนวันนึงชายผู้นี้ได้ไปพบเจอวิชานอกรีด ด้วยความปรารถราในพลังของเค้า เค้าได้ฝึกฝนวิชานอกรีดนั้นจนธาตุไฟเข้าแซก จึงเกิดจิตมารภายในใจจนตกอยู่ในวิถีมาร
เค้าได้ไล่ฆ่าประชาชนตาดำๆและลูกศิษย์ของสำนักใหญ่ทั้ง 4 ทิศได้แก่ลูกศิษย์ของ สำนักประจิมหยกแห่งทิศประจิม , สำนักทะเลหมอกแห่งทิศอุดร , สำนักทะเลบูรพาแห่งทิศบูรพา , สำนักราชันทักษิณแห่งทิศทักษิณ
ไป่เย่วหลุนเค้าได้ฆ่าผู้คนเหล่านี้ไปมากนัก จนกระทั้งได้มีไต้ซือองค์หนึ่งนามว่า"ฉิกกง"ได้เดินสัญจรผ่านมาเห็นเลยเข้าไปห้ามปราม แต่ไป่เย่วหลุนได้ลุดเข้าโจมไต้ซือฉิกกง อย่างเติมแรงแต่ไต้ซือ เพียงแค่กระแทกไม้คฑาลงกับพื้นก็ทำให้ไป่เย่วหลุนกกระเด็นออกไปทันที
ไป่เย่วหลุนท่านพอแค่นี้เสีย ถือว่าอัตมาของบิณฑบาต :ไต้ซือกล่าว
ไอเจ้าพระหัวโล้นแกอย่ามายุ่งเรื่องของข้าให้มากนักเลย :ไป่เย่วหลุนกล่าว
ในเมื่อพูดดีๆแล้วไม่เชื่อฟังก็มีแต่ต้องใช่กำลังแล้วละ
:ไต้ซือกล่าว
หลังจากนั้นไต้ซือก็ได้กล่าวบทสวดออกมาเป็รูปร่างของระฆังสีทองขนาดใหญ่ไปล้อมรอบตัวไป่เย่วหลุนแล้วเข้าโจมตีโป่เย่วหลุนในทันที ไป่เย่วหลุนทำได้แต่ป้องกันอยู่อย่าเดียวจนตนเองรับการโจมตีของไต้ซือไม่ไหวจึงได้รับบาดิก็ยัง ไป่เย่วหลุนจึงถอยหนีออกมาเพื่อรักษาชีวิตของตนเอาไห้ว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments