ชาติก่อน

ไท่ซวนตกลึงพึมพำอย่างเหมอลอย.                " จักรพรรดิ์อมตะ ฝ่าบาทท่านหมายความว่าอย่างไร"     

กู่ตู่เหยากวงหันข้างมองไท่ซวนนางกระพริบตา พูดอย่างไร้เดียงสา          " เจ้ารู้หรือไม่ว่าหนานกงหยูคือใคร "

" ว่ากันว่าหนานกงหยูเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ เขาใช้เวลาเพียง30ปีก็มาถึงระดับราชา ตัวตนของเขาลึกลับมาก ราวกับว่าปรากฎตัวออกมาจากอากาศ "

" ข้าพระองค์คิดว่าเขาอาจจะเป็นอัฉริยะจากตระกูลอมตะในโลกบน

เหตุใดพระองค์ ถึงถามถึงหนามกงหยู หรือว่า?เขามีความเกี่ยวข้องกับนายน้อยตระกูลเสิน "

กู่ตู่เหยากวงลูบม้วนภาพวาดอย่างเเผ่วเบา "  เเน่นอนว่ามันเกี่ยวข้อง หมานกงหยู หรืออาจเป็น จักรพรรดิ์อมตะจวินเทียนอู๋ 

" ท่านจะบอกว่า ศิษย์อัจฉริยะเเห่งสำนักชิงหยุนเหมิน หนานกงหยู คือร่างจุติของจักรพรรค์อมตะจวินเทียนอู๋เเห่งราชวงค์ อู๋ฮวง ที่หายตัวไปนับพันปี " ใบหน้าที่ไร้อารมณ์ราวกับหุ่นเชิดของไท่ซวนตกตะลึง

" ไม่มันคือร่างกายที่เเท้จริง " น้ำเสียงของกู่ตู่เหยากวงหนักเเน่น หากไม่มีระบบคอยอยู่เคียงข้างนางคงไม่กล้าพูดสิ่งนี้ออกมา

เเละการบอกไท่ซวนตอนนี้ มันจะทำให้นางทำอะไรได้มากขึ้น

กู่ตู่เหยากวงหรี่ตา พูดต่อด้วยความสนใจ " นั่นสิ เเล้วทำไมนายท่านคนที่3เเห่งตระกูลไท่ถึงมายังโลกเบื้องล่างที่ถูกตัดขาดเเห่งนี้ "

" เจ้าไม่รู้หรือ "

ไท่ซวนหยุดชะงักงัน เขาคุกเข่าลงเงยหน้ามองลึกเข้าไปในดวงตาของนาง ทั้งที่ดวงตาปิดทับด้วยผ้าสีดำเเต่ก็ราวกับว่าเขามองตานางอย่างลึกซึ้ง 

ไท่ซวนหัวเราะเบาๆ " ฝ่าบาทพระองค์ทรงรู้ได้เช่นไร"  นับตั้งเเต่ที่ไท่ซวนคอยปกป้องนางมา10กว่าปีเขาเห็นเพียงนางอยู่เเค่ภายในตระกูลกู่ตู่ เเม้เเต่ครั้งเดียวไม่เคยเก้าเท้าออกจากตระกูลกู่ตู่        เขาคิดไม่ออกจริงๆว่านางรู้เรื่องราวมากมายได้อย่างไร หรือว่า

" เพราะข้าได้ดูดซับเศษเสี้ยวเต๋าสวรรค์ "

"ภายในเศษเสี้ยวเต๋าสวรรค์ ข้าได้ปลุกกระดูกหยกน้ำเเข็งซวนหยินขึ้นมา ตอนอายุ10ปี เเละได้เข้าร่วมสำนักชิงหยุนเหมิน  มีชื่อลัทธิเต๋าว่าตงเหยา

เมื่ออายุ15ปี ข้าได้พบกับหนานกงหยู นับตั้งเเต่มองเข้าไปในดวงตาของเขา ข้าก็ตกหลุมรักเขาอย่างโง่เขลา  น่าเสียดายที่ข้าไม่เคยเข้าไปในหัวใจของเขาเลย "

"ข้าใช้เวลาทั้งหมดพื่อไล่ตามความเเข็งเเกร่งของเขาเเค่ว่าสักวันหนึ่ง ข้าจะสามารถเคียงข้างเขาได้ เเต่ว่าวันหนึ่งก็มีสตรีนางหนึ่งที่มีทั้งภูมิหลังเเละพรสวรรค์ต้ำต่อยปรากฎตัวขึ้นข้างๆเขา ด้วยความอิจฉาข้าทำทุกอย่างเพื่อสังหารนางผู้นั้น เเต่นอกจากนางจะไม่ตายนางกลับเเข็งเเกร่งขึ้นเรื่อยๆ เเม้กระทั่งหนานกงหยูลงมือโจมตีข้าเพื่อปกป้องนาง

กลายเป็นการสงเสริมความรักของนางเเละหนานกงหยู  ให้พวกเขารักกันมากยิ่งขึ้น "

" ในท้ายที่สุดเมื่อข้าทะลวงสู่ระดับจักรพรรดิ์ ขั้นสูงสุด ข้าคิดว่าในที่สุดข้าก็เเข็งเเกร่งมากพอที่จะเคียงข้างเขาเเละทำให้เขารู้ว่าข้าดีกว่านางมากเพียงใด"

" ตัวตนที่เเท้จริงของหนานกงอยู่ก็ถูกเปิดเผย ความจริงเเล้วเขาคือจักรพรรดิ์อมตะ เขาถูกอมตะมากมายล้อมรอบสังหาร เเละนางผู้นั้นกลับสนใจเเต่ชีวิตของบุรุษอีกคนเเละใช้ร่างปกป้องเขาทั้งที่นางเป็นคนรักของหนานกงหยู"

" ไม่คิดว่าข้าจะเป็นคนดีเช่นนี้" กู่ตู่เหยากวงก้มลงมองไท่ซวนที่มองนางอย่างเงียบๆ นางเม้มปากเบาๆ

ข้าเเผดเผาสายเลือดไท่อินของข้าปลุกร่างกายศักดิ์สิทธ์ซวนหยินโบราณขึ้นมาเเละ กลายเป็นอมตะในโลกที่ถูกตัดขาดเเห่งนี้ได้สำเร็จ

เเม้ในท้ายที่สุดข้าจะต้องตาย ข้าก็ตายในอ้อมเเขนของหนานกงหยู เเละเข้าไปอยู่ในใจของเขาได้ "

กู่ตู่เหยากวงหัวเราะอย่างสมเพช " ฮาฮ่า "  /ความจริงนางอยากสปอยนิยายที่นางเขียนมานานเเล้วเเต่ไม่มีใครฟังเลยในชาติก่อนคันปากอยากเล่ามาก

คิดไม่ถึงว่าจะมีโอกาศเล่าเนื้อเรื่องในนิยายให้ไท่ซวนฟัง " น่าเสียดายในความเป็นจริงนางไม่ได้ดูดซับเศษเสี้ยวเต๋าสวรรค์ เเต่นางเป็นผู้เขียนนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา5555 เเละเรื่องที่นางรู้บางสิ่งมากมายก็ไม่เเปลกอีกต่อไป

" โดยไม่คาดคิดว่านี่คือชะตาที่กำหนดไว้ของฝ่าบาท "ไท่ซวนไม่เเปลกใจ อีกต่อไปเขารู้ดีว่าเศษเสี้ยวเต๋าสวรรค์คือสิ่งใด

" ฝ่าบาทครั้งนี้ ตระกูลไท่ก็เข้าร่วมด้วยเช่นกัน นอกจากนี้ยังมีอัจฉริยะอีกหลายคนในโลกเบื้องบนที่จะปรากฎตัวในเเดนที่ถูกตัดขาดนี้  "

" ในเมื่อฝ่าบาททรงรู้หลายสิ่งหลายอย่างเเล้วข้าก็จะไม่ปิดบังอีกต่อไป "  ไท่ซวนมอบตราหยกสีเเดงเเกะสลักด้วยอักขระไท่ สีทองอันทรงพลังให้เหยากวง  " นี่คือตราหยกไท่อินสัญลักณ์ของนักบุญศักดิ์สิทธิ์เเห่งตระกูลไท่ มารดาของฝาบาทให้ข้ามอบให้ท่านเมื่อท่านอายุ100ปีเเละบรรลุระดับจักรพรรค์เเละตระหนักถึงตระกูลไท่ในอนาคต "

"เพียงเเค่ฝ่าบาทหยดเลือดลงไป "

กู่ตู่เหยากวงคว้าปิ่นปักผมบนหัวมาจิ้มนิ้วด้วยใบหน้าไร้อารม เลือดสีเเดงสองหยดหลอมรวมเข้ากับตราหยกโดยทันทีที่สัมผัดเลือด

กู่ตู่เหยากวงหลับตานางรู้สึกถึงความเชื่อมโยงบางอย่างกับตราหยกไท่อิน  

ทันไดนั้นตราหยกไท่อินบินเข้าสู่ร่างกายของนาง  กู่ตู่เหยากวงลืมตาขึ้น มองไท่ซวนที่นั่งคุกเข่าอยู่ข้างหน้านางพูดด้วยน้ำเสียงเกียจคร้าน " ท่านไปเถอะ ข้าจะพักผ่อนอย่าลืมเตรียมตัวให้พร้อมพรุ่งนี้ข้าจะร่วมเดินทางไปสำนักชิงเหยาเหมิน " พูดจบนางก็ยืนขึ้นเดินไปที่เตียงโดยไม่หันกลับมามอง

" ทราบเเล้วฝ่าบาท " ร่างที่คุกเข่าของไท่หยินจมหายลงไปในเงา เเละภายในห้องก็มีเพียงร่างหญิงสาวที่งดงามราวกับพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์

กู่ตู่เหยากวงหลับตาจิตสำนึกของกู่ตู่เหยากวงค่อยๆ ถอนตัวออกจากร่างของนาง 

 ภายในถ้ำ มังกรสีขาวลืมตาที่ปิดสนิทของมันอย่างช้าๆ  ดวงตาสีเเดงกระพริบด้วยเเสงอันดุร้าย

ภายใน500ร้อยปีนางได้ย่อยพลังไปเป็นเพียงส่วนเล็กๆเท่านั้น ก็ทำให้นางทะลวงระดับจักพรรดิ์ขั้น1ได้ ถ้านางดูดซับพลังทางสายเลือดจนสมบูรณ์นางก็จะกลายเป็นอมตะโดยตรง เเละถ้าไม่มีสิ่งใดสำคัญเกิดขึ้นกับร่างหลักนางก็คงจะใช้ชีวิตในร่างโคลนไปอีก700กว่าปี

จากความทรงจำที่สืบทอดของนาง สถานที่ที่นางอยู่เรียกว่าเศษซากอมตะโบราณ

เป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยอันตราย 

มังกรหยินสีขาวเลื้อยออกมาจากถ้ำ มองสภาพรอบข้างอย่างระมัดระวัง   ข้างหน้าเป็นทะเลสาบน้ำเเข็งขนาดใหญ่

ตรงกลางมีดอกบัวน้ำเเข็งที่กำลังบานอย่างงดงาม ตามความทรงจำทางสายเลือดมันคือ  ดอกบัวเยือกเเข็งพันปีที่กำลังกลายเป็นหมื่นปี สามารถช่วยนางย่อยพลังทางสายเลือดเเละเลื่อนระดับได้

กู่ตู่เหยากวงไม่คิดมากนางย่อขนาดจากมังกรซวนหยินขนาดใหญ่ กลายเป็น มังกรน้อยขนาดเล็กลำตัวเล็กเท่านิ้ว ถ้าไม่ดูให้ละเอียดคงคิดว่าเป็นงูขาวธรรมดาตัวหนึ่ง

ร่างที่เหมือนงูพุ่งเข้าสู่ใจกลางดอกบัวเยือกเเข็งขดตัวดูดซับพลังของดอกบัวเยือกเเข็ง  เพื่อย่อยความทรงจำอย่างช้าๆ 

5 ปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว 

ดาบน้ำเเข็งบินผ่านท้องฟ้าเเทงทะลุร่างชายชุดเเดง จนร่างเขาร่วงตกลงสู่พื้น

ตรงข้ามเขาคือชายสองคนในชุดขาวเเละฟ้า  ชายชุดขาวนามของเขาคือมู่หรงหลานเเละในชุดฟ้าชื่อ เย่หลิน

มู่หรงหลานหันมองเย่หลินด้วยใบหน้าเขร่งครึม " พี่เย่ ตอนนี้อาจจะไม่ใช่เเค่เราที่ค้นพบว่าสมบัติลึกลับหมื่นปีกำลังถือกำเนิด "

" อาจจะมีอีกหลายคนที่มาเข้าร่วมสนุก "

เย่หลินพยักหน้า " ไปกันเถอะ " 

ทั้งสองคนเข้าสู่ส่วนลึกของเเดนลับเยือกเเข็งโดยไม่หยุด  นอกจากพวกเขาเเล้วยังมี ยอดฝีมืออีกหลายคนซ่อนตัวบ้าง บ้างเร่งรีบพุ่งเข้าสู่ส่วนลึกของเเดนลับ

ภายในทะเลสาบน้ำเเข็ง ดอกบัวน้ำเเข็งเเปร่งรัศมีเย็นออกมาท่ามกลางเเสงจันทร์ ชายหนุ่มระดับจักรพรรดิ์ขั้น1คนหนึ่งพุ่งเข้าหาดอกบัวท่ามกลางสายตาผู้คนมากมายที่ซ่อนตัวอยู่

 งูน้ำเเข็งยักษ์ พุ่งออกมาจากทะเลสาบ กลืนทั้งร่างของชายคนนั้นเเล้วหายลงไปในทะเลสาบท่ามกลางสายตาสมเพชที่ซ่อนตัวอยู่

ชายชราเหลือบมองชายหนุ่มในชุดม่วงเเละหญิงสาวในชุดเเดง " เจ้าคิดว่าอย่างไรถ้าเราร่วมมือกันกำจัดงูน้ำน้ำเเข็งตัวนั้นกัน ส่วนดอกบัวน้ำเเข็งหมื่นปีก็อยู่ที่ความสามารถ 

"เอาเช่นนั้นก็ได้ งั้นท่านมู่ฮวงโปรดลงมือก่อน  " ซินหนิง ยิ้มอย่างมีเสน่ให้ชายชุดม่วง 

มู่ฮวงไม่พูดมากเขาเมินซินหนิง ลอยขึ้นกลางอากาศ ขยับมือเป็นสัญลักษ์ เเสงสีม่วงหมุนวนเป็นเเส่ยาวพุ่งลงทะเลสาบหลากงูน้ำเเข็งขนาดใหญ่ขึ้นมา ชายชราก็ใช้พลังที่เเข่งเเกร่งที่สุด เรียกอาวุธสักดิศิทธิ์ออกมากระบี่สีดำ ยาวฟาดร่างงูน้ำเเข็งด้วยพลังอันทรงพลัง " ตัดเมฆา "

ตามมาด้วยเสียงที่มีเสน่ห์ของสาวชุดเเดง " ทลายดารา "อุกกาบาตอันร้อนระอุร่วงล่นสู่ร่างของงูน้ำเเข็ง

เมื่อทั่งสามจักรพรรดิ์ลงมื่อร่วม " งูน้ำเเข็งกลับบ้าคลั้ง มันคำรามด้วยความโกรธ ใช้การโจมตีครั้งสุดท้ายที่ทรงพลังที่สุด

" ไม่ดีงูตัวนี้ก่อกำเนิดจิตวิญญาณเเล้ว "

ชายชราหันมองมู่ฮวงยกฝ่ามือเตรียมโจมตีในตอนที่เขาไม่อาจลงมือได้

"ไม่ดี" มู่ฮวงถอนพลังจากงูน้ำเเข็งเพื่อหลบเลี่ยงเขาหันฝ่ามือสวนกลับ 

ซินหนิงถอยหลังเพื่อหันกลับ เเต่ฝ่ามือของชายชราเเละมู่ฮวงกลับฟาดมาที่นางโดยไม่คาดคิด ร่างของนางลอยไปทิศทางการโจมตีครั้งสุดท้ายของงูยักษ์

ร่างของทั้งสองบินเข้าหาดอกบัวน้ำรวดเร็วราวสายฟ้าเมื่อมือของชายชราจะคว้าดอกบัวน้ำเเข็งเขาก็สดุดเท้าของมู่ฮวงจนร่างตกลงไปในน้ำที่เต็มไปด้วนพิษของงูน้ำเเข็ง

มู่ฮวงหัวเราะอย่างเย้ยหยันคว้าดอกบัวน้ำเเข็งหมื่นปีมาไว้ในมือ  หันหลังบินกลับขึ้นฝั่ง เมื่อเท้าเเตะพื้น เขาก็กะอักเลือดสีดำออกมามู่ฮวนนึกถึงซินหนิงในตอนที่นางยิ้มให้เขาก่อนหน้านั้น " เจ้านังสารเลว! "

มู่ฮวงล้มลงด้วยความไม่เต็มใจคำรามออกมาด้วยความโกรธ " ซินหนิง!! "

เมื่อดอกบัวน้ำเเข็งล้มลง มูหรงหลานเเละเย่หลินที่พึ่งมาถึงตกตะลึง

มู่หรงหลานพูดด้วยรอยยิ้ม" พี่เย่ พี่ก็รู้เหยียนตัวน้อยเกิดมาพร้อมกับร่างกายพิเศษ นางจำเป็นต้องใช้ดอกบัวเยือกเเข็งหมื่นปีนี้ ส่วนของที่เหลือเหล่านั้นมอบให้ท่าน"

" เอาละตกลง ยังไงเราก็เป็นสหายกันมาหลายปีเจ้าคิดอย่างไรถ้าจะให้อาเหยีนน้อยหมั้นหมายกับเย่เฉิน เผื่อว่าทั้งคู่จะเข้ากันได้ถ้าหากว่า เมื่อโตขึ้นเเล้วนางพบคนที่นางรักค่อยถอนหมั้นก็ยังไม่สายเกินไป "

" ตกลง " มู่หรงหลานพยักหน้า เก็บดอกบัวน้ำเเข็งไว้ในเเหวนเก็บของ " พี่เย่งั้นมูหรงขอตัวก่อนอาเหยียนไม่อาจรอได้อีกต่อไป "

เมื่อพูดจบมู่หรงหลานก็ออกไปจากเเดนลับโดยไม่ได้สำรวจต่อ

3ปีผ่านไป ร่างชายหนุ่มในชุดขาวปรากฎตัวขึ้นกลางอากาศในตระกูลมู่หรง เป็นเวลายาวถึง6ปีเเล้วที่เขาออกจากตระกูลมู่หรงเพื่อไปตามหาดอกบัวน้ำเเข็งหมื่นปีในอาณาจักลับโบราณ

ร่างของเขากระพริบปรากฎตัวขึ้นภายในลานบ้านเเห่งหนึ่ง หญิงสาวตัวน้อยอายุราว15ปีในอาภรณ์สีฟ้า นางมีใบหน้าที่สวยงามเเละมีเสน่ห์  กวัดเเกว่งดาบ อยู่ใต้ต้นไม้สีขาว

มู่หรงเหยียนเง่ยหน้าขึ้น นางเห็นพ่อที่นางไม่เคยพบมา6ปีปรากฎตัวขึ้นข้างหน้านาง

" ท่านพ่อ " มู่หรงเหยียนวิ่งเข้าสู่อ้อมกอดมู่หรงหลาน เป็นเวลานานเเล้วที่พ่อของนางจากไปเป็นเวลานาน

มู่หรงหลานคุยกับมู่หรงเหยียนอยู่นาน เขาเอาดอกบัวน้ำเเข็งหมื่นปีมอบให้นาง " เหยียนเอ๋อเพียงเเค่เจ้าดูดซับมันปัญหาทางร่างกายเจ้าก็จะถูกคลี่คลาย "

ภายในบอกบัวเยือกเเข็งมังกรสีขาวเงินน้อยขดตัวหลับอยูเหยากวงปรากฎตัวขึ้นท่ามกลางเศษซากปรักหักพัง ด้วยจิตวิญญาณที่เเท้จริงของนาง 

ร่างสีขาวลอยอยู่กลางอากาศราวกับอมตะผู้ศักดิ์สิทธ์ เส่นผมสีขาวยาวถึงข้อเท้าราวเส่นไหม   

กู่ตู่เหยากวงคิดในใจนี่คือความทรงจำทางสายเลือดของนาง นางไม่คาดคิดว่าความทรงจำที่นางดูดซับไปเป็นเเค่เพียงส่วนเล็กๆของภูเขาน้ำเเข็ง กู่ตู่เหยากวงล่องลอยสำรวจสถานที่ต่างๆ ทันใดนั้นอากาศสั่นไหวเเละเเตกออก เศษซากปรักหักพังก็ หายไป

ปรากฎเป็นทิวเขาที่งดงามเรียงรายไปด้วยพระราชวังหยก  หอคอยโบราณสีขาวตั้งตระหง่าน  นกฟีนิกซ์ เเละมังกร บินผ่านทั่วท้องฟ้า

ท้องฟ้าสถานที่เเห่งนี้เเตกต่างจากทวีปจิ่วเทียน  ดวงอาทิตย์เเละดวงจันทร์ขึ้นพร้อมกับ ดวงดาวที่ควรปรากฎตอนกลางคืนกลับปรากฎบนท้องฟ้าสีครามอันงดงาม ราวกับความฝัน

กู่ตู่เหยากวงตกตะลึงเมื่อมองไปยังหอคอยโบราณเเละฉากบนท้องฟ้า ถ้านางเดาไม่ผิด นี่คือความเป็นมาของตัวละครหนึ่งในเทพโบราณที่นางเคยเเต่งเอาไว้เเยกออกมาเป็นเนื้อเรื่องพิเศษ เเต่ไม่ได้เขียนลงไปในนิยาย   

สถานที่เเห่งนี้ควรเป็น1ใน8อาณาจักลับโบราณเเห่งอาณาจักรเทพโบราณ 

เมื่อนึกถึงเนื้อเรื่องของนิยายภาคต่างๆที่นางเเต่งไว้เป็นเรื่องลับความเป็นมาเเละเเผนการต่างๆอีกมากมาย เเละในที่สุดก็กลายเป็นนิยายเรื่องเดินทางข้ามเวลาผู้เป็นอมตะตกหลุมรักฉัน

กู่ตู่เหยากวงก็อยากจะเป็นลม โชคดีมากที่นางไม่ได้เกิดใหม่ในภาคของเนื้อเรื่องเหล่านั้น เมื่อกู่ตู่เหยากวงกำลังจมอยู่ในดราม่าภายใน

ฉากที่สวยงามก็เปลี่ยนไป

ยังไม่เเก้คำผิดเเละเเก้ไขเนื้อหาบางส่วน( เนื้อเรื่องอาจมีการเเก้ไขได้ทุกเมื่อเพื่อความสมเหตุสมผล ) 

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***