Ep.5 เงาของอดีต

มินอารู้สึกว่าทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไปหลังจากวันนั้น ความรู้สึกที่เธอมีต่อโดฮวามันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ในทุกๆ การพบกัน ทุกๆ การพูดคุย ทุกๆ ครั้งที่เขามองมา มินอารู้สึกเหมือนหัวใจของเธอกำลังถูกดึงให้เข้าใกล้เขามากขึ้นเรื่อยๆ แต่มันก็ยังมีบางสิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกไม่มั่นใจอยู่ดี

วันหนึ่งหลังเลิกเรียน มินอานั่งอยู่ในห้องเรียนคนเดียว ขณะกำลังเก็บหนังสือใส่กระเป๋า เห็นโดฮวายืนอยู่ที่ประตูห้องเรียน รอเธออยู่ ทันทีที่เธอเห็นเขาก็รีบลุกขึ้นยืน "มีอะไรหรือคะโดฮวา?"

โดฮวายิ้มให้เธอ แต่สายตาของเขากลับดูเหมือนจะมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ "วันนี้ไปที่บ้านฉันหน่อยได้ไหม?" เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูจริงจัง

มินอารู้สึกตกใจเล็กน้อย "ทำไมล่ะ?"

โดฮวาไม่ได้ตอบคำถามนั้นตรงๆ แค่ยิ้มบางๆ และพูด "อยากให้เธอไป...มีเรื่องที่ต้องคุยกัน"

มินอารู้สึกถึงความเครียดในตัวเอง แต่ในขณะเดียวกันก็อยากรู้ว่าเขาต้องการพูดอะไร “ก็ได้ค่ะ” เธอตอบไปโดยไม่คิดอะไรมากนัก

เมื่อมาถึงบ้านของโดฮวา มินอาอดที่จะสังเกตไม่ได้ว่า บ้านของเขาดูแตกต่างจากบ้านของคนอื่นๆ ที่เธอเคยเห็น ภายในบ้านดูเรียบง่ายและเงียบสงบ แต่ก็แฝงไปด้วยความรู้สึกหนาวเย็นบางอย่าง เธอเดินตามเขาเข้าไปในห้องนั่งเล่นที่ดูเหมือนจะเป็นห้องโปรดของเขา

"นั่งเถอะ" โดฮวาพูดพร้อมชี้ไปที่โซฟา

มินอานั่งลงอย่างระมัดระวัง ขณะเดียวกันก็รู้สึกถึงความอึดอัดในอากาศ "โดฮวา...เกิดอะไรขึ้นเหรอ?"

โดฮวาหยิบกล่องไม้เล็กๆ ออกมาจากลิ้นชักโต๊ะ เขามองไปที่มันด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง "นี่คือของที่พี่ชายฉันเคยทิ้งไว้...ก่อนที่เขาจะ..." เขาหยุดพูดและกลืนคำพูดของตัวเอง

มินอารู้สึกถึงความเจ็บปวดในคำพูดของเขา เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าโดฮวามีพี่ชายที่จากไปแล้ว "พี่ชายของนาย...เกิดอะไรขึ้น?"

โดฮวากำลังพยายามยิ้ม แต่สายตาของเขากลับเศร้า “เขาตายไปแล้ว...ในอุบัติเหตุ" เขาพูดเสียงเบาและเศร้า "มันเป็นเหตุการณ์ที่ฉันไม่สามารถลืมได้เลย"

มินอาเงียบไปชั่วขณะ ไม่รู้จะพูดอะไรดี เธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังยืนอยู่ในที่ที่ไม่สามารถเข้าใจความเจ็บปวดของเขาได้

"ตอนนั้นฉันไม่สามารถทำอะไรได้เลย...ฉันรู้สึกว่าฉันเป็นคนที่ทำให้เขาต้องจากไป" โดฮวาพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น "ตั้งแต่วันนั้น ฉันก็ไม่เคยเป็นตัวเองอีกเลย"

มินอาไม่รู้จะพูดอะไรดี เธอเพียงแค่เงียบและมองไปที่เขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเห็นใจ เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าเบื้องหลังความเย็นชาและท่าทางที่มั่นคงของโดฮวาจะมีเรื่องราวที่เจ็บปวดขนาดนี้

"ฉันเข้าใจนะ" มินอาพูดเบาๆ "มันยากที่จะลืมสิ่งที่เกิดขึ้น...แต่เราก็ต้องเรียนรู้ที่จะไปข้างหน้า"

โดฮวาหันมามองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความขอบคุณ "ขอบคุณนะมินอา...ที่อยู่ข้างๆ"

มินอารู้สึกถึงความอบอุ่นในคำพูดของเขา แม้ว่ามันจะเป็นคำพูดที่สั้นๆ แต่เธอรู้สึกว่ามันมีความหมายมากมาย

"เธอไม่ต้องขอโทษหรอก" มินอาพูดพร้อมยิ้มเบาๆ "เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอดีตได้ แต่นี่คือสิ่งที่ทำให้เราเป็นเราในวันนี้"

โดฮวามองเธอด้วยสายตาที่นุ่มนวล "ขอบคุณจริงๆ"

ในวันนั้นมินอารู้สึกว่าความสัมพันธ์ของเธอกับโดฮวาเริ่มจะเปลี่ยนไป การได้เข้าใจเขามากขึ้นทำให้เธอรู้สึกใกล้ชิดกับเขามากขึ้น แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็รู้สึกว่าเธอยังไม่สามารถทลายกำแพงในใจของเขาได้ทั้งหมด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***