ยักษ์หลงกางดงไพร่ น้ำตก

ขอโทษที่แอดหายไปนานนะครับ

พอดีว่าแอดดองครับ

งั้นตอนนี้จะขอเป็นตอนยาวพิเศษเพื่อชดเชยที่หายไป 1 เดือนเลยแล้วกัน

พูดมากมากความเริ่มเลย

...

ในขณะที่ชาวคณะ8 คนกำลังเดินทางอยู่ในป่าลึก

ขวัญ(นายเอก💐)

นี่นายอินที่ที่เราจะไปเนี่ยมันอันตรายกว่านี้ไหมมันจะมีไอ้ตัวแปลกๆแบบเมื่อคืนนี้ให้เห็นบ่อยๆใช่หรือไม่//เอ่ยถามขณะที่กำลังเดินตามด้วยเสียงที่แผ่วเบา

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

มันก็จะมีให้เห็นบ่อยๆและอาจจะแปลกตามากกว่ามันเสียอีกครับ//เดินนำทางและตอบคำถามที่ขวัญถามมา

ขุน(เพื่อนนายเอก)

แปลว่าข้างหน้านี่มันยังมีไอ้ตัวพิสดารพวกนี้อยู่เยอะเลยล่ะสิใช่ไหมนายอิน//แทรกบทสนทนา

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

ใช่ครับตัวผมเองก็ไม่เคยเข้ามาลึกขนาดนี้

สิ้นคำของพานอินขบวนนักเดินทางทั้ง 8 คนก็เงียบสนั่นลง

ไม่รู้เดินกันมานานแค่ไหนจนขวัญได้ยินเสียงน้ำตก

ขวัญ(นายเอก💐)

นี่นายอินฉันได้ยินเสียงเหมือนน้ำตกไปดูกันเถอะจะได้เติมน้ำด้วย//เดินมาพูดข้างๆอิน

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

ได้ครับ//เดินนำไปทางน้ำตก

เกิด(ลูกน้องอิน)

ป่าตรงนี้ไม่คุ้นตาเลยนะพี่อิน//แทรกขึ้นมา

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

มันใกล้จะเข้าเขตป่าหิมพานต์แล้วน่ะสิไอ้เกิดพอผ่านวังน้ำตกนี่ไปก็ต้องเพิ่มความระวังและความป้องกันเพิ่มขึ้นอีก//หันมาบอกกับทุกคน

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

ชาวคณะทั้ง 8เดินมาจนถึงน้ำตก

ขวัญ(นายเอก💐)

โหสวยเหลือเกิน//จ่ำอ่าวเข้าหาน้ำตก

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

ระวังตัวด้วยเดี๋ยวข้าจะขัดห้างคืนนี้จะค้างกันที่นี่

พออินพูดจบก็เดินแยกตัวออกไปกับไอ้เกิด 2 คน

เมื่อตะวันบ่ายคล้อยจนฟ้าเป็นสีผีตากผ้าอ้อม

อินก็สั่งให้ทุกคนขึ้นห้างและอยู่ให้เงียบที่สุด

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

คืนนี้ถ้าได้ยินหรือได้เห็นอะไรอย่าส่งเสียงเอะอะโวยวายอยากเมื่อคืน//อินกำชับ

สันทัด(เพื่อนนายเอก)

โถพ่อคุณจะให้โวยวายไม่ได้เลยหรือคนก็ตกใจกันนะ//พูดแทรกขึ้น

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

ถ้าอยากเป็นทหารของไอ้เสือสมิงแบบเมื่อคืนนั่นก็ร้องตามใจเถอะครับ//พูดจบก็ปีนบันไดขึ้นทางของตน

สันทัด(เพื่อนนายเอก)

น้อยไอ้พรานล่างยักษ์คิดว่าตัวใหญ่แล้วข้าจะกลัวเหรอ//โวยวายตามหลังอิน

ขวัญ(นายเอก💐)

พอเถอะไอ้สันขึ้นห้ามแล้วนอนตามที่พรานเขาบอกเถอะแล้วพรุ่งนี้ค่อยเสียงดังหรือเจรจาอันใดก็ได้//ตบหมาเพื่อนสนิทก่อนจะเป็นขึ้นห้างตามอินไป

เกิด(ลูกน้องอิน)

ขึ้นห้างกันเถอะครับค่ำกว่านี้จะไม่ดีเอา//บอกกับผู้เป็นนายจ้าง

มอแต(ลูกน้องอิน)

ผมก็เห็นดีอย่างที่มันว่ารีบขึ้นกันเถอะครับ//พูดต่อจากเกิด

เส่ย(ลูกน้องอิน)

ใช่ที่นี่เป็นป่านอกเขตของพรานอินมีภยันตรายรอบตัวต้องระวังกันหน่อย//ไต่บันไดขึ้นห้างของตน

เวลาโพล้เพล้ล่วงเลยมาเป็นเวลายามค่ำคืนที่แสนเงียบสงบไม่มีแม้เสียงจั๊กจั่นเรไร

ตัดจบแบบละครไทย

แอดเองงงง

เป็นไงฮะชอบบ่

แอดเองงงง

แอดจะพยายามกลับมาอัพบ่อยๆถ้าแอดว่างนะฮะ

แอดเองงงง

ก็อยากให้แอดอัพบ่อยกรุณาเป็นกำลังใจให้แอดด้วยขอแค่คนละ 1 ดวงใจกับหนึ่งติดตามขอบคุณฮ่ะ

แอดเองงงง

😘

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ