ยักษ์หลงกางดงไพร่ เสือสมิง

-มาต่อ-

ได้กลางดึกคืนเดียวกันนั้น

มีเสียงคนเรียกขวัญให้ลงจากห้างไปหา

มึงไผ??

ขวัญช่วยข้าด้วย//เรียกขวัญจากข้างล่าง

ขวัญ(นายเอก💐)

พรานอินมีคนเรียกฉันด้วย//สะกิดกินที่นั่งหลับอยู่ข้างๆ

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

อย่าไปเชื่อคำลวงมันมันเป็นสมิงมึงลงไปมันจะจับมึงกิน//ตอบทั้งที่ยังไม่ลืมตา

ขวัญ(นายเอก💐)

แต่ถ้าเขาเป็นคนละพราน//จองได้อิน

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

งั้นเดี๋ยวเองดูนี้//หยิบกระต่ายตัวหนึ่งที่ล่าได้เมื่อตอนเย็นโยนลงไป

ท่านใดนั้นมีรากหนึ่งจะจนเข้าหากระต่ายและฉีกกระต่ายเป็นชิ้นๆ

ขวัญ(นายเอก💐)

อุ้ย/ทำได้สยิว

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

พระเอกลงไปเอ็งก็จะไม่ต่างจากกระต่ายตัวนั้น//ชี้ให้ขวัญดู

ขวัญ(นายเอก💐)

นี่คือเหตุผลที่พรานไม่ให้พวกเราลงจากห้างใช่ไหม//แพทมาถามอิน

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

ใช่//หลับตานอนต่อ

ผ่านไปไม่ทันรับก็มีเสียงปืนมาจากฝั่งของไอ้เกิด

เกิด(ลูกน้องอิน)

พี่อินวันมาทางนี้มันจะขึ้นมาแล้ว//ร้องตะโกนเรียกอิน

สิ้นสุดเดี๋ยวเกิดก็ตามด้วยเสียงกระสุนไรเฟิลปืนล่าสัตว์ของพรานแต่ละคนดังขึ้นตามมาติดๆ

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

พวกมึงอย่าให้มันขึ้นไปแล้วก็อย่าลงมาเดี๋ยวกูเอง//ว่าจบก็หยิบปืนขึ้นมาแล้วจกเอาลูกกระสุนในย่า

พรานอินบริกรรม คาถาใส่ในลูกกระสุนยัดลงไปในกระบอกปืนและบริการคาถาเมื่อเห็นเสือตัวนั้นอยู่กลางร้านที่พวกเขาทำห้างล้อมรอบไว้และลั่นไกยิงไปที่มันเสือกตัวนั้นแน่นิ่งไป

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

นอนก็ได้แล้ว//ตะโกนเสียงดัง

และแล้วก็ผ่านคืนนั้นมาอย่างหวุดหวิด

จัดมาที่ตอนเช้าของอีกวัน

ขวัญ(นายเอก💐)

เฮ้ย//ร้องเสียงหลง

ภาพที่อยู่ตรงหน้าขวัญตอนนี้คือร่างผู้หญิง

อิน(พระเอก+ร่างมนุษย์💐)

ไม่ต้องมาสนใจมันปล่อยมันไว้ดีแหละเดี๋ยวมันก็หายไปเอง//บอกร่างไร้วิญญาณที่ตอนอยู่กับพื้น

ขวัญ(นายเอก💐)

แต่นี่คนเลยนะพาล//ชีไปที่ร่างไร้วิญญาณ

เกิด(ลูกน้องอิน)