แวมไพร์และแวมไพร์
"1 วันของโลก
ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วนะ?"
เสียงเด็กวัยรุ่นประมาณ 14 ปีได้พูดขึ้นออกมา
"ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน "
เสียงเด็กหนุ่มที่อายุห่างจากเขา 2 ปีได้พูดแทรกขึ้น
ในห้องเปียโนแห่งหนึ่งมีเด็กหนุ่ม 2 คนกำลังนั่งคุยกันอยู่แน่นอนพวกเขากำลังคุยกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
"ฮ่าๆๆ นั่นสินะบ้าบอจริงที่ฉันกับนายกลายเป็นแบบนี้แหละ5555"
"นายมันก็น่าสมเพชจริงๆแหละ"//พูดไปยิ้มไป
จากนั้นพวกเขาก็นั่งคุยกันสักพักจนถึงเวลาเริ่มเรียน
"ฉันว่าเราไปเข้าเรียนกันเถอะ"
"โธ่เอ้ย เพิ่งจะพักเมื่อกี้เอง"
เด็กหนุ่มบ่นหงุดหงิดก่อนจะเดินไปพร้อมกับเพื่อนของเขาที่เดินนำหน้าไป
ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้
*เสียงนาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืน*
เซอร์วอ://ดูนาฬิกา
ทำไมไอ้มาเทียสยังไม่มาอีกนะ
"บ่นอะไรของนายฉันแค่มาสายเฉยๆ?"
มาเทียสพูดขึ้นจนทำให้อีกฝ่ายสะดุ้งนิดหน่อยก่อนจะหันมาตอบตามตรงว่า"ใช่"แล้วเขาก็พยายามจะใจเย็น
ครูสาว:นี่เธอ เป็นอะไรกันหรอทำไมถึงดูหงุดหงิดขนาดนั้นล่ะเซอร์วอ?
เซอร์วอ:ก็ไอ้หมอนี่แหละครับครู มนัสผมไว้ตอนตี 5 แต่มาตอน 6 โมงเนี่ยนะ เป็นใครเขาก็ต้องโกรธไหมครับนานขนาดนั้น
ครูสาว:แล้วมาเทียสล่ะ?//หันไปถาม
มาเทียส:สงสัยผมคงนอนเพลินไปหน่อย ฮ่าๆๆ
เซอร์วอ:ครั้งนี้ฉันจะให้อภัยนายแล้วกัน เพราะผมยังเห็นนายเป็นเพื่อนอยู่นะ//พูดด้วยความอารมณ์เสียนิดหน่อย
ครูสาว:เอาล่ะในเมื่อพวกเธอคุยกันเสร็จแล้วกูขอให้พวกเธอหลีกทางให้หน่อยนะพวกเธอขวางทางครูอยู่
ทั้งสองสะดุ้งขึ้นเล็กน้อยก่อนจะขอโทษครูไปว่าไม่ได้ตั้งใจจะขวางทางที่ครูจะไปสอนจริงๆ
*ในห้องเรียนเปียโน*
ทั้งสองก็พากันเรียนเปียโนถึงแม้ว่าเซอร์วอจะเล่นเปียโนไม่ค่อยเก่งสักเท่าไหร่เพราะว่าเล่นเปียโนทีไรกลายเป็นบทเพลงสยองขวัญทุกที
เซอร์วอ:เออทุกคนโอเคไหม?//หันมาถาม
เพื่อนในห้อง:เสียงเหมือนคนกรีดร้องเลย!//อุดหู
เมื่อได้ยินดังนั้นเซอร์วอก็ยิ้มแห้งๆแล้วขอโทษเพื่อนทั้งห้องไปรวมถึงครูที่สอนเปียโนด้วยว่าขอโทษด้วยที่ทำแบบนี้จะทำให้ทุกคนเกือบหูแตกกัน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments