ไอระ: แล้วเราจะอำพรางเรื่องนี้กันยังไงดี
อุมิริ: ถ้าเราให้คนที่ใช่รู้ เราก็จะยังปลอดภัย
ไอระ: คนที่ใช่?
อุมิริ: ฮะ เราต้องระวังตัวว่าเราบอกเรื่องนี้กับใคร
อุมิริ: คนที่จะพอจะเป็นมิตรและปกป้องเราคือ...อึม เสนอชื่อมา แต่ไม่ใช่ยุซุรุแน่นอน
ไอระ: ทัตสึยะซัง?
อุมิริ: ใช่แล้ว!
ในห้องสมุด ทัตสึยะกำลังนั่งดูนอกหน้าต่าง เขาหันมาหาทั้งคู่
ทัตสึยะ: มีเรื่องจะเล่างั้นรึ?
อุมิริ: ใช่ฮะ
ทัตสึยะ: เห้อ...
ทัตสึยะถอนหายใจนิดหน่อยและพูดขึ้นว่า
ทัตสึยะ: ก็ได้... แต่ฉันอาจจะไม่เห็นใจนะ
ทัตสึยะ: ...ว่าแต่เรื่องอะไร?
อุมิริ: เรื่องพี่ไอระกับพี่สุบารุหน่ะฮะ
ทัตสึยะ: ฉันรู้น่า...เรื่องนี้
ทัตสึยะ: แต่พวกนายก็เหมือนว่าจะฉลาดนะที่บอกฉัน...ไม่ใช่โยโซระซัง
ทัตสึยะ: ...และนั่นก็ไม่ได้จะทำให้ฉันสงสารอะไรหรอกนะ
อุมิริ: ไม่ต้องสงสารหรอกฮะ ขอเป็นลมใต้ปีกให้เราก็พอ
ทัตสึยะ: เห้อ...
เขาถอนหายใจอีกครั้ง
ทัตสึยะ: ...นายกำลังขอให้ฉันเป็นผู้ร่วมสมรู้ร่วมคิดด้วยอยู่นะ
ทัตสึยะ: ฉันยอมนะ...แต่จำไว้ว่า นี่ก็เพื่อการต่อต้านโยโซระเท่านั้น
ไอระ: มีคนมา
ไอระได้ยินเสียงคนเดินตรงมาที่ห้อง และคนคนนั้นก็ผลักประตูออก
บังริ: เอ้า ไอระคุง?
ไอระ: ค่อยยังชั่วครับ ที่เป็นบังริซัง
บังริ: ไม่มีปัญหาเลยนะ
บังริ: อีกอย่างผมคิดว่าทัตสึยะซังทำถูกแล้วด้วย
โฮทารุ: มันจะดีเหรอ?
ไอระ: พี่–!
โฮทารุ: สุดท้ายทุกคนก็ต้องรู้น่า
ทัตสึยะ: แต่เราผ่อนหนักให้เป็นเบาได้เสมอ
โฮทารุ: นั่นสินะครับ
อุมิริ: เชื่อเถอะ ถึงแม้จะไม่ใช่เรื่องของพวกเราโดยตรง แต่ถ้ายังมีกัน พี่ไอระก็จะสามารถปิดบังความลับได้เนียนอย่างไร้ร่องรอย
โฮทารุ: ก็ได้ๆ นี่ผมทำเพราะไอระเป็นรุ่นน้องที่ผมชอบเลยนะ
ไอระ: ขอบคุณนะทุกคน...
✦•·············•✦•·············•✦
ทุกคนนั่งด้วยกันอยู่ที่โต๊ะอาหาร ในขณะที่โยโซระกำลังตักอาหารให้ทุกคน
โยโซระ: เอาหล่ะทุกคน เหนื่อยจากการซ้อมกันแล้วก็ทานข้าวกัน
สุบารุนั่งทานข้าวเงียบๆ โดยมีสึคาสะคอยดูแลอยู่อย่างเป็นห่วงเป็นใย
โยโซระ: สุบารุคุง วันนี้ดูเงียบๆแฮะ ไม่สบายใจเรื่องอะไรบอกได้นะ
สุบารุ: ผม...เปล่าครับ
สุบารุหันหน้าหนีและตอบไปด้วยเสียงแผ่วเบา โยโซระได้บังเอิญเห็นเฝือกที่พันอยู่ที่ขาของสุบารุ
โยโซระ: ขอให้หายเจ็บไวๆนะ จะได้แสดงได้อย่างเต็มที่
สุบารุ: ครับ...
ไอระ ที่อีกฝั่งของโต๊ะ พยายามสบสายตากับสุบารุเงียบๆ แววตานั้นมีทั้งความเศร้าโศกและกังวล เหมือนกับว่าเขารู้สึกผิดต่อสิ่งที่กระทำไป
อุมิริเช่นเดียวกัน เขามีสีหน้าที่สงสัยโดยเฉพาะตอนที่มองไปที่สึคาสะ
อุมิริ(ในใจ): ฉันไม่สามารถจะปิดบังอะไรสึคาสะได้...หรือเปล่านะ?
✦•·············•✦•·············•✦
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 29
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments