บทที่ 9 ยังคงตามหา

ในห้องออนเซ็นยามค่ำคืน บังริและไอจิกำลังแช่น้ำพร้อมกับชมวิวท้องฟ้า

บังริ: สบายจังเลยนะ

ไอจิ: ใช่ครับ

ไอจิ: ...อึม

บังริ: มีไรเหรอ?

ไอจิ: แค่สงสัยนิดหน่อยว่า บังริซังเป็นอะไรกับ นารุมิ จิโยะ รึเปล่า?

บังริ: อ๋อ เป็นลูกพี่ลูกน้องหน่ะ อายุห่างกันเป็นยี่สิบปีเลย เค้าเลี้ยงดูผมมาตลอดหน่ะ

ไอจิ: ถูกเลี้ยงดูโดยลูกพี่ลูกน้อง...น่าสนใจ

บังริ: มีเรื่องน่าสนใจเยอะแยะเลยในชีวีตผมหน่ะ

ไอจิ: งั้นรบกวนเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหมครับ?

บังริ: คืออย่างนี้นะ...

บังริ: พ่อกับแม่ทิ้งผมไว้กับลูกพี่ลูกน้อง และไม่กลับมาอีกเลย ตอนนั้นจิโยะซังก็ยังวัยรุ่นอยู่ แต่ถึงอย่างไรก็รักและใส่ใจผมมากเหมือนกัน เค้าเป็นคนที่ร่าเริงไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น สร้างรอยยิ้มให้ผมเสมอ และทำให้ผมรู้ว่าชีวิตผมมีคุณค่า อย่างน้อยก็สำหรับเค้า

บังริ: ตอนผมเพิ่งเข้าโรงเรียน จิโยะซังก็เริ่มชอบดารา และมีเวลาว่างน้อยลง ผมอยากให้เค้ามีความสุขก็เลยเรียนเสริมร้องเพลงกับเต้นที่โรงเรียนจัด ผมมักจะทำให้เค้าดู แต่เค้าก็มองผมด้วยสายตาแปลกๆ

บังริ: ผมก็ไปรู้ว่า ผมเองติดข้อเสียอยู่อย่างหนึ่ง คือเรื่องหน้าตา ไอดอลคนที่จิโยะซังชอบ หน้าตาแบบพระเอก หล่อละมุน ซึ่งผมไม่ใช่ แต่ด้วยความเป็นเด็ก ผมก็ไม่ได้คิดเลยว่ามันเป็นประเด็นใหญ่อะไรมาก และจิโยะซังก็รักผมอยู่แล้ว ไม่ว่าผมจะหน้าตาเป็นอย่างไร

บังริ: จิโยะซังสัญญาว่าจะไปส่งผมขึ้นมัธยมต้นวันแรก แต่ในวันนั้นจิโยะซังไม่อยู่แล้ว และทิ้งจดหมายไว้ให้ผมว่า ไม่ต้องเป็นห่วงเค้า ผมก็เลยวางใจว่าเค้าไม่ไปไหนไกล

บังริ: เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ผมก็เริ่มใช้ชีวิตลำบากมากขึ้น เค้าไม่กลับมาอีกเลย มันนานแล้ว ผมเลยตัดสินใจที่จะค้นข้อมูลตามหา จนกระทั่งผมไปเจอในทีวี ว่าจิโยะซังกลายเป็นดาราไปแล้ว

บังริ: ผมเลยเริ่มหาเงินหลังเลิกเรียน ไปล้างจานในร้านอาหารนับร้านไม่ถ้วน เหนื่อยแต่ก็ทำเพราะเก็บเงินศัลยกรรม ทำมาหลายเดือนก็ไม่ไหว ก็เลยเลิกทำ

บังริ: วันหนึ่ง มีงานอีเว้นท์ที่โรงเรียน เป็นงานที่จะเปิดโอกาสให้นักเรียนวาดรูปส่งให้ทางโรงเรียน และจะนำไปวางให้คนอื่นๆประมูล ผมไม่ได้เก่งวาดรูปขนาดนั้น แต่ผมก็ส่งไป เผื่อผมจะได้เงินมาเยอะๆ

บังริ: ก็มีคนประมูล ได้ราคาสูงประมาณหนึ่ง สุดท้ายผมก็ได้เงินมา แต่มันก็ไม่พออยู่ดี ผมเอาเงินไปลงทุนหุ้นชาติตะวันตก ซื้อหลายตัวอยู่ กลับกลายเป็นว่า พอกลับไปดู มันติดลบ ผมขาดทุน ผมก็ไม่ยุ่งกับมันอีก ทิ้งมันไว้แบบนั้น

บังริ: ผมก็ไปเจอโปสเตอร์ออดิชั่นที่นี่แหละ ก็เป็นหนทางสุดท้ายที่ผมจะประสบความสำเร็จ และอาจจะได้เจอจิโยะซัง

ไอจิ: ผมเข้าใจเลย น้องสาวของผมเป็นไอดอล เค้าก็ยุ่งมากจริงๆ

บังริ: จิโยะซังยุ่งจนไม่ได้เจอกันอีกเลย...

ไอจิ: บังริซังสมัครใจรึเปล่าในการเป็นไอดอล

บังริ: อยากเป็นมานานแล้วหล่ะ

ไอจิ: ดีแล้วครับ จริงสิ บังริซังมีเป้าหมายอะไรในการเป็นไอดอลไหมครับ

บังริ: มีสิ อยากเป็นไอดอลเพราะอยากให้คนที่ผมรักมีความสุข

บังริ: ...และอยากเจอเค้าอีกครั้ง

✦•·············•✦•·············•✦

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***