เคลียร์

โรงพยาบาล

พิชาภา นอนอยู่บนเตียงเมื่อคุณมณีกับอาทิสมาถึงโดยมีคุณอาภาป้าของพิชาภาที่พึ่งเดินทางมาถึงนั่งอยู่ข้างๆมีแดนดินนั่งอยู่อีกด้านนึง คุณอาภามีสีหน้าบูดบึ้งทันทีเมื่อรู้ว่าผู้มาใหม่เป็นใคร

พิชาภา

"สวัสดีค่ะแม่ใหญ่-คุณอาทิส ป้าภาคะนี่คุณมณีแม่ใหญ่ของคุณเทวาค่ะอีกคนคือคุณอาทิสพี่ชายคนรองค่ะ"

แนะนำให้รู้จักกัน

อาทิส

"สวัสดีครับ"

คุณมณี

"สวัสดีค่ะคุณได้เจอกันซะทีนะคะ" ทักทายขึ้นก่อน

คุณอาภา

"เอากองไว้ตรงนั้นแหละคุณคือแม่ของไอ้นายเทวานั่นใช่มั๊ย"😤😤

คุณมณี

"ใช่ค่ะ เทวาเป็นลูกชายคนนึงของชั้น"

คุณอาภา

"คุณมีลูกหลายคนเหรอถึงได้ดูแลไม่ทั่วถึงปล่อยให้มารังแกคนอื่นน่ะ"

คุณมณีหน้าถอดสีทันที อาทิสก้อพลอยหน้าบอกบุญไม่รับไปด้วย

คุณอาภา

"ชั้นก้อพอรู้น่ะนะว่าครอบครัวของพวกคุณน่ะยิ่งใหญ่ขนาดไหนแต่ขอเหอะนะสมัยนี้ละ"

"มันใช่เหรอที่จะมาเอาเปรียบรังแกคนอื่นตามอำเภอใจแบบนี้"

"ชั้นก้อเคยเห็นแหละนะตามข่าวน่ะแต่ไม่เคยคิดเลยว่าจะมาเจอกับตัวเองแบบนี้"

"หลานสาวชั้นไปทำไรให้พวกคุณ พวกคุณถึงได้ทำขนาดนี้"

"พ่อเค้าทำก้อไปเอากะพ่อเค้าสิ!!"😡😡

คุณมณี

"ใจเย็นก่อนนะคุณ เรามาเยี่ยมหนูลูกพีชค่ะไม่ได้มาฟังคุณด่า"

คุณอาภา

"ห๊ะ!!😡😡ชั้นไม่ให้เยี่ยมกลับไปซะ เราไม่มีไรต้องพูดกันละ ชั้นได้ติดต่อทนายละคุณบอกลูกชายคุณด้วยว่าห้ามมายุ่งกะหลานชั้นอีกแล้วเราก้อไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวไรกันอีกด้วย"

"ไว้เจอกันในศาลจะดีกว่านะ"

คุณมณี

"นี่คุณถึงกะฟ้องศาลเลยเหรอ" 😲😲

คุณอาภา

"แน่นอนสิและชั้นก้อร้องขอการคุ้มครองโจทก์ละด้วย"

"จากนี้ไปพวกคุณคือบุคคลอันตรายสำหรับหลานสาวชั้น"

"พวกคุณกลับไปซะอย่าให้ชั้นต้องโมโหกว่านี้"

"อย่าคิดว่าชั้นจะกลัวพวกคุณนะถึงจะใหญ่ล้นฟ้าขนาดไหนชั้นก้อไม่กลัวบอกเลย"😡

พูดจบก้อเดินไปเปิดประตูไล่ให้ออกไป

คุณมณี

"ลูกพีช แม่ใหญ่ว่าเราน่าจะพอพูดกันได้นะไม่น่าต้องให้ถึงขั้นขึ้นโรงขึ้นศาลกันเลย"

อาทิส

"ลูกพีชเทวาไม่ใช่คนผิดนะ น้องชายผมมาช่วยคุณนะ"

"ตอนนี้เค้าก้อถูกควบคุมตัวอยู่ละถ้าทางนี้ยื่นฟ้องไปอีกจะมีผลกะการยื่นขอประกันตัวเค้านะ พี่ว่ามีไรก้อคุยกันก่อนดีมั๊ย!!"

แดนดิน

"มีไรต้องคุยครับถึงขนาดนี้ละ นี่มันคดีพยายามฆ่านะครับ!!"

พิชาภา

"หนูคงทำอะไรได้ไม่มากค่ะ หนูบอกคุณป้าละว่าจะไม่เอาเรื่องอะไรอีกจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวกันอีกแต่คุณป้าโมโหมากค่ะ"

"หนูขอโทษแม่ใหญ่กะคุณอาทิสนะคะ"

"หนูจะพยายามพูดกะคุณป้าอีกทีค่ะ แต่ตอนนี้ขอให้กลับไปก่อนได้มั๊ยคะ"

"คุณป้ากำลังโกรธมากแบบนี้คงจะไม่ยอมง่ายๆแน่ไว้ให้ท่านใจเย็นลงกว่านี้ก่อนนะคะค่อยคุยกัน"

"หนูกราบขอโทษแทนคุณป้าด้วยค่ะ"

คุณอาภา

"ลูกพีช!!ทำไมต้องไปขอโทษไรด้วย เราไม่ผิดนะ พวกเค้าทำกับเราถึงขนาดนี้ละยังต้องไปขอโทษทำไม"

พิชาภา

"คุณป้าคะเรื่องนี้คุณเทวาทำคนเดียวนะคะไม่เกี่ยวกับคนอื่นๆ"

"อีกอย่างแม่ใหญ่กับคุณอาทิสก้อเคยช่วยเหลือหนูมาก่อนด้วย หนูถือว่ามีพระคุณกับหนูค่ะ"

"อย่าห้ามหนูเลยนะคะ คุณป้าเองก้อมานั่งพักผ่อนให้ใจเย็นก่อนเถอะค่ะ"

คุณอาภา

"จะใจเย็นได้ไงถ้ายังมีพวกเค้าอยู่ที่นี่"😡😡

คุณมณี

"งั้นพวกเรากลับกันก่อนก้อได้ไว้ให้เทวาได้ประกันตัวก่อนเราค่อยมาคุยกันใหม่ละกัน"

คุณอาภา

"ยังหวังจะได้ประกันตัวเหรอ คดีลักพาตัวข่มขืนกระทำชำเรา และยังพยายามฆ่าอีก"

"ชั้นได้แจ้งไปแล้วด้วยว่าเป็นบุคคลอันตรายสำหรับหลานสาวชั้น"

"แบบนี้ละคงต้องอยู่ในเรือนจำกันยาวๆละมัง"😡😡

อาทิส

"แต่ละคดีดูเหมือนจะเห็นน้องผมเป็นอาชญากรไปแล้วนะครับนั่น"

แดนดิน

"เราก้อว่ากันไปตามที่เห็นป่ะ!!ขนาดนี้ละไม่ใช่อาชญากรก้อใกล้เคียงละครับ"

คุณมณี

"ไปๆๆกลับไปดูน้องกันก่อนดีกว่า "

"ไม่ว่าจะยังไงก้อตามนะคะ ชั้นขอบอกไว้ตรงนี้เลยถ้าเทวาออกมาแล้วคุณไม่มีสิทธิมาห้ามผัว-เมียเค้าเจอกันนะ อีกอย่างจะทำไรก้อคิดถึงผลที่จะตามมาด้วย"

"อย่างน้อยๆตอนนี้หลานชั้นก้ออยู่ในท้องหลานคุณละ"

"ชั้นไม่อยากเห็นหลานชั้นเป็นเด็กมีปัญหาขาดพ่อ"

"อีกอย่างคุณน่าจะคิดถึงสุขภาพของลูกพีชมั่งนะ กะลังท้องกะลังไส้แบบนี้. ควรเหรอต้องมาคิดมากกะเรื่องแบบนี้"

"มันจะทำให้เครียดและมีผลกะหลานชั้นได้นะ"

คุณอาภา

"ไหนว่าจะไปไง ยังพล่ามอะไรอีก"

"รึจะรอให้ชั้นเอาตำรวจมาลากออกไป"

อาทิส

"ไปกันก่อนเหอะครับแม่ใหญ่"

"ผมลานะครับคุณป้าอาภา"

"ลูกพีชอย่าคิดไรมากนะเดี๋ยวจะมีผลกะลูก"

พิชาภา

"หนูทราบดีค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยม" ยกมือไหว้

สถานีตำรวจ

เทวา

"ห๊ะ!!ฟ้องเหรอครับ!!"

อาทิส

"ใช่!!คราวนี้ละเรื่องใหญ่ละ"

"เค้าส่งทนายมายื่นฟ้องละอีกเดี๋ยวคงได้รู้"

เทวา

"ลูกพีช!!" 😖😖

อาทิส

"ไม่ใช่ลูกพีชหรอกเป็นป้าเค้าน่ะ ท่านโมโหมากและกำลังทำเรื่องพาลูกพีชกลับเมืองไทยด้วย เราไปถึงท่านกำลังเดือดสุดๆเลยโดนไล่กลับมา "

"เค้าด่าแบบไม่ไว้หน้าเลยเล่นเอาแม่ใหญ่กะพี่ต้องรีบวิ่งหนีมาตั้งหลักนี่แหละ"

กองทัพ

"แล้วแบบนี้จะประกันตัวได้ป่าววะเนี่ย ที่นี่ไม่เหมือนบ้านเราทำไรก้อยุ่งยาก"

อาชา

"แต่ก้อไม่เกินความสามารถเราหรอกน่า"

กองทัพ

"ผมไปดูก่อนดีกว่าเค้าว่าไงกันมั่ง" เดินออกไป

เทวา

"ป๋าครับ แม่ใหญ่ครับ ผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้ต้องหนักใจ"

อาชา

"แกจะพูดไรไปทำไมละ เรื่องนี้น่ะ เราต้องช่วยกันแก้ไขไม่ใช่เวลามาขอโทษ ป๋าจะทำทุกทางให้แกได้กลับบ้าน"

เทวา

"ผมขอบคุณครับป๋า"

กองทัพ

เดินยิ้มกลับมา

"ตำรวจดูกล้องของโรงบาลละตอนนี้เทวาพ้นผิดแล้วนะ และได้ประกันตัวแล้วด้วย"

เทวา

"ผมดีใจจัง ขอบคุณครับพี่ทัพ "

คุณอาชา

"งั้นก้อไปเตรียมตัวกลับบ้านกัน"😁😁

เทวา

"ครับป๋า" 😁😁

ระหว่างทางกลับบ้าน

เทวา

"ผมอยากไปหาลูกพีชก่อนได้มั๊ยครับ"

คุณมณี

"อย่าไปเลย เดี๋ยวจะปะทะคารมกันเปล่าๆ"

"กลับบ้านไปอาบน้ำปัดเป่าสิ่งไม่ดีก่อนดีกว่านะแม่ใหญ่ว่า"

อาทิส

"ป้าเค้าขอความคุ้มครองจากตำรวจละ แกคงไม่ได้เข้าหาง่ายๆหรอก"

เทวา

"แต่ผมอยากไป ผมห่วงเค้ากะลูก ผมคิดถึงเค้า"😖😖

อาทิส

"พวกเราทุกคนเข้าใจแกนะเทแต่แกต้องใจเย็นๆไว้ก่อน"

"ไว้ให้ลูกพีชเค้ากล่อมป้าเค้าสำเร็จก่อนค่อยว่ากัน ถึงตอนนั้นเราค่อยไปช่วยกันพูดก้อยังทันนะ"

เทวา

"แต่ผมคิดถึงเค้านิพี่ทิส"😫😫

คุณมณี

"อย่ามาทำตัวเป็นเด็กร้องจะเอาแต่ใจไปหน่อยเลย"

"ไม่เพราะความเอาแต่ใจไม่คิดหน้าคิดหลังของแกเหรอปัญหามันถึงได้มีเรื่องมาให้แก้แบบนี้"

"เตรียมตัวกลับไปเผชิญหน้ากับความเป็นจริงกันเถอะ"

คุณอาชา

"ป๋าคงต้องจัดการเรื่องที่นี่ให้เสร็จก่อนถึงจะกลับ ตอนนี้อองตวนคงมันรู้ตัวแล้วว่าเรารู้เรื่องที่มันทำกันละ"

เทวา

"ป๋าครับ ที่ป๋าบอกให้ผมไปตรวจสอบ ผมยังไม่ได้ทำเลยครับ"

คุณอาชา

"ไม่ต้องละ ป๋าตรวจสอบเองละ"

"มันยื่นเรื่องขอครอบครองปรปักษ์ไปละ"

"มันแอบไปขอยื่นเป็นเจ้าของไว้นานละตอนนี้ก้อกำลังอยู่ในระหว่างออกโฉนดให้มัน"

"ดีว่าเรารู้ตัวเร็ว ป๋าไปยื่นคัดค้านไว้ละ ถ้าช้ากว่านี้เราคงต้องเสียบ้านหลังนั้นไป"

เทวา

"ป๋าครับ ผมมีเรื่องอยากขอร้อง"

คุณอาชา

"มีไร..ว่ามา"

เทวา

"ไหนๆอองตวนก้อไปยื่นขอครอบครองปรปักษ์ที่ดินละ"

"ผมขอให้ป๋าไปถอนคัดค้านและยกให้เค้าไปได้มั๊ยครับ"

คุณอาชา

"ทำไมล่ะ มันเป็นของแกนะเจ้าเท"

เทวา

"มันไม่ใช่ของเรามาแต่แรกตะหากล่ะครับ"

คุณอาชา

"แต่พวกมันทำกะแกขนาดนี้นะ แกยังจะยอมให้มันเหรอ"

เทวา

"ผมยอมยกให้ครับ อองตวนเป็นคนดูแลผมมาตลอดหลายปี เค้ามีบุญคุณกะผมครับ"

"ผมอยากตอบแทนเค้า"

คุณอาชา

"งั้นป๋าก้อแล้วแต่แกนะ งั้นเรากลับไปคุยกันและเคลียร์กันให้เสร็จไป อย่าให้มีปัญหากันอีก ต่อไปจะได้ไม่มีไรให้กังวลกัน"

"ส่วนเรื่องของลินีเราคงจะทำไรไม่ได้ละ เค้าทำตัวของเค้าเอง คงต้องให้เป็นไปตามขั้นตอนกฎหมาย"

เทวา

"ผมอยากไปเยี่ยมและถามลินีอีกสักครั้งว่ามันเป็นจริงอย่างที่ใครๆพูดกันมั๊ย!!"

อาทิส

"ยังต้องถามเหรอวะ"

เทวา

"ผมอยากได้ยินจากปากเค้าครับ"

คุณอาชา

"งั้นก้อแล้วแค่แกละกัน"

"กลับบ้านไปเคลียร์ทุกอย่างก่อนค่อยว่ากัน"

บ้าน

อองตวน😲😲เปิดประตูออกมา

"นายหัว!! มากันตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมผมไม่รู้"

คุณอาชา

"ถ้าให้มึงรู้กูก้อไม่ได้รู้ความจริงสิ"😤😤

อองตวน

"ความจริงเรื่องอะไรครับ" ยังทำไม่รู้เรื่อง

กองทัพ

"ยังทำเป็นไม่รู้เรื่องอีกเหรออองตวน อย่าเสแสร้งกันอีกเลยนะ มีไรก้อพูดกันตรงๆเหอะ"

อองตวน

"พูดเรื่องไรครับ"

อาทิส

"ทุกเรื่อง!!"😤😤

เทวา

"อองตวนครับ ผมกะทุกคนรู้เรื่องหมดแล้วนะครับ ผมอยากให้อองตวนพูดความจริงออกมาผมรักเคารพคุณนะ ผมไม่อยากทำไรรุนแรงไปอีก ไม่ว่าจะเรื่องอะไรผมยอมยกโทษให้ครับ "

"เรื่องลินีผมจะไปคุยกันให้เคลียร์เราคงต้องจบกันด้วยดี"

"เรื่องบ้านหลังนี้ผมรู้แล้วว่าเป็นของตระกูลคุณ และคุณก้อได้ไปแจ้งขอครอบครองปรปักษ์ละ"

อองตวน😲

"คุณรู้!!"

เทวา

"คุณไม่ต้องกังวลไปนะอองตวนผมจะคืนบ้านหลังนี้ให้ครอบครัวคุณเพื่อเป็นการตอบแทนที่คุณดูแลผมมาตั้งแต่เด็กๆ"

อองตวน

"คุณเทวา😭😭 ผมขอโทษครับเรื่องบ้าน"

"แต่ผมอยากให้คุณรู้นะครับว่าผมน่ะรักคุณจริงๆ ลินีเองก้อรักคุณจริงๆ" เดินเข้าไปกอด

เทวา

"ผมรู้ครับว่าคุณรักผมจริงๆ"

"แต่ลินีผมไม่แน่ใจ เพราะถ้าเค้ารักผมจริงเค้าคงไม่ทำไรแบบนั้นแน่ๆ"

อองตวน

"เค้าก้อแค่รักสนุกน่ะครับอย่าถือสาเค้าเลยนะครับ"

"ผมขอบคุณที่คุณจะมอบบ้านคืนให้แล้วยังไม่เอาเรื่องอีก"

"ผมรู้สึกละอายใจจริงๆเลยที่ร่วมมือกะพวกเค้าทำร้ายครอบครัวนายหัว"

"เอางี้นะครับเพื่อเป็นการไถ่โทษ ผมจะเป็นพะยานให้นายหัวเรื่องที่นายปารณติดต่อมาให้พวกเราร่วมมือกะเค้าเพื่อใส่ร้ายเรื่องเมื่อสิบปีก่อนดีมั๊ยครับ"

คุณอาชา

"เรื่องเกี่ยวกับที่ดินน่ะเหรอ อันที่จริงก้อไม่ได้จำเป็นอะไรละเพราะผมมีหลักฐานพร้อมละแต่ก้อนะถ้าคุณเต็มใจจะเป็นพะยานให้ ผมก้อยินดี"

อองตวน

"ครับ!!ผมยินดีครับ เรื่องลินีผมคงต้องหาทางช่วยอย่างเต็มที่ ผมสัญญาครับถ้าเค้าออกมาผมจะดูแลเค้าให้ดีจะไม่ให้เค้าไปยุ่งวุ่นวายกะคุณเทวาและครอบครัวอีก"

เทวา

"ผมเสียใจนะครับที่เรื่องมันเป็นยังงี้"

"อันที่จริงผมรักลินีมากไม่คิดเลยว่าลินีจะทำผมได้ขนาดนี้"

อองตวน

"ผมขอให้คุณเทวากะครอบครัวมีความสุขมากๆนะครับ"

คุณอาชา

"เอาล่ะ..หมดเรื่องละป๋าให้ลูกน้องจัดการข้าวของให้แกละ"

คุณมณี

"งั้นเราก้อกลับไปจัดการเรื่องคุณอาภากันเถอะค่ะ"

เทวา

"จัดการไรเหรอครับ แม่ใหญ่"

คุณมณี

"ก้อไปจัดการเรื่องที่เค้ายื่นฟ้องน่ะสิ"

เทวา

"แต่แม่ใหญ่ครับ ผมอยากไปเคลียร์กับลินีก่อน"

"ผมจะได้ไปพูดกับลูกพีชได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่าผมไม่มีพันธะอะไรกับใครละ"

อาทิส

"เคลียร์กะป้าเค้าให้ได้ก่อนเหอะค่อยคิดจะเคลียร์กะลูกพีชน่ะ"

"ดูท่าจะงานยากเลยแหละ...เค้าคงไม่ยอมง่ายๆหรอก"

"ถึงขนาดแจ้งความจับแกแบบนี้แต่ละคดีอย่างโหด พี่ว่าแกรอดยากนะ"

คุณอาชา

"กลับไปโรงเเรมกันก่อน จะเอาไงค่อยว่ากัน"

หลายชั่วโมงผ่านไป

เดินออกมาจากโรงพักกัน

กองทัพ

"ดีนะที่เมลินีเค้ายอมรับแล้วแกเลยหลุดคดี"

อาทิส

"ไม่ยอมรับได้ไงละครับหลักฐานพร้อมยังงั้น"

"ตำรวจที่นี่เค้าไม่เหมือนตำรวจบ้านเรานะที่จะมาทำไรชักช้า"

"ดูสิแป้บเดียวก้อสืบรู้หมดละแบบนี้แกก้อคงจะไปคุยกะทางลูกพีชง่ายขึ้นละ"

เทวา

"งั้นพวกเราไปโรงพยาบาลกันเหอะครับผมคิดถึงลูกเมียผมจะแย่ละ"😁😁

แม่ใหญ่

"ยิ้มออกแล้วล่ะสิลูกชายแม่" กอดลูกชายลูบหลังให้กำลังใจไปอีก

กองทัพ

"งั้น...ผมคงต้องขอตัวนะครับทิ้งงานมาหลายวันละ"

"ป่านนี้คงวุ่นกันน่าดู"

คุณอาชา

"ยังไงก้อรีบเคลียร์งานล่ะ จะถึงวันนัดดูตัวแล้วนะ"

กองทัพ

"ผมรู้แล้วครับป๋าจะเตือนไรบ่อยๆครับ ผมรับปากละก้อต้องทำให้ได้แหละครับ"

แม่ใหญ่

"ให้มันจริงเหอะ ลูกสะใภ้คนนี้น่ะแม่ถูกใจสุดๆละ เพรียบพร้อมทุกอย่างเรียบร้อยยังกะผ้าพับไว้ หน้าตาก้อน่ารักกิริยาก้อน่ามอง"

อาทิส

"แม่ใหญ่เคยเจอแล้วเหรอครับ"

แม่ใหญ่

"ยังอ่ะ!!"

"อ้าว!!!...." พร้อมๆกัน

เทวา

"ก้อนึกว่าเคยเจอกันละเห็นพูดซะ"🤭🤭

แม่ใหญ่

"จะเจอตอนไหนล่ะพ่อเค้าส่งไปเรียนบริหารที่เมืองนอกตั้งกะเล็กๆแน่ะ"

กองทัพ

"แล้วแม่รู้ได้ไงครับว่าจะเรียบร้อยกิริยามารยาทดี"

แม่ใหญ่

"ก้อแม่เค้าน่ะเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้วเลยจบจากโรงเรียนการเรือน ดูนางเค้าให้ดูที่แม่ไม่เคยได้ยินเหรอ"

กองทัพ

"นั่นมันสุภาษิตเมื่อ 3,000 ปีครับเดี๋ยวนี้น่ะไม่มีละแบบนั้นน่ะ"

"ผมดีกลับดีกว่าขี้เกียจฟัง"

เดินออกไป

เทวา

"ขอบคุณนะครับพี่ทัพที่มาช่วยผม" ตะโกนตามหลังไป

กองทัพ

"บาย!!" หันมาโบกมือให้ทุกๆคน

เทวา

"ไปกันได้ยังครับ"

อาทิส

"ใจร้อนนะแก ยกขบวนไปกันก้อไม่รู้เค้าจะให้เข้าเยี่ยมมั๊ย!!

เทวา

"ไม่ให้เข้าผมก้อจะเข้า"

อาทิส

"จะเข้ายังไง ตำรวจคงคุ้มครองเต็มหน้าห้องละป่านนี้"

คุณมณี

"แม่ใหญ่ละหนักใจ อิป้านั่นแก่ไม่แก่เปล่าๆปากยังร้ายด้วย"

อาทิส

"ไปว่าป้าเค้าแก่ผมว่ายังสาวอยู่มากนะครับสำหรับคนอายุ 50 กว่าๆเนี่ย"

คุณอาชา

"ชื่อ อาภา อายุ 50 กว่าๆ🤔🤔จะคนเดียวกันมั๊ยนะ"

คุณมณี

"คนไหนอีกล่ะ!!"

"คนมีเมียเยอะเนี่ยลำบากนะ...กลัวจะเป็นนังอาภาเมียเก่าล่ะสิ!!!"

"แต่...จะว่าไป...ก้อเหมือนนะ" 🤔🤔

คุณอาชา

"ห๊ะ!!! เหมือน!!!"

ฮอต

Comments

Duck

Duck

เมื่อไรจะอัพอีกรอนานแล้วน้าาาาาาา

2020-10-11

1

Duck

Duck

อัพพพพพพ

2020-10-04

1

ทั้งหมด

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!