ตอนที่ฉันเก็บของเสร็จเธอก็เข้ามาถามฉันว่า
"นี่เธอกำลังจะไปไหน"
"ฉันกำลังออกไปจากที่นี้อ่ะ"
"คุณกำลังจะออกที่นี่ทำไม"
ฉันเลือกที่จะไม่ตอบเธอฉันยิ้มให้เธอเบาๆก่อนที่ฉันจะไปเช็คเอ้าท์ฉันเสียใจมากแต่ฉันก็ร้องไห้ออกมาไม่ได้ฉันคิดว่าฉันคงไม่เจอกันอีกแล้วตอนที่ฉะนกำลังจะขึ้นรถเธอเรียกฉันดัวมากแบบไม่อายผู้คน
"เบล"
ฉันหันตามเสียงที่เรียกฉันเห็นเธอกำลังวิ่งมาหาฉันฉันตัดสินใจไม่ขึ้นรถแล้วเดินไปหาเธอฉันถาทเธอว่า
"เธอมาทำอะไรที่นี่"
"ฉันไม่อยากให้เธอไปจากฉัน"
"เธอหมายความว่ายังไง"
เธอชวนฉันไปที่ลับตาผู้คน
"หมายความว่ายังไง"
"ฉัน..นชอบคุณ"
ฉันตกใจมากเธอบอกฉันแบบนี้ทั้งที่เมื่อคืนเธอบอกฉันว่าเธอคิดแค่เธอรู้ดีกับฉัน
"คือฉันก็ชอบคุณเหมือนกันค่ะ"
"คุณชอบฉันตั้งแต่ตอนไหนละ"
"ตั้งแต่แรกที่เราเจอกันเลยค่ะ"
เราตกลงเป็นแฟนกันแต่ก็ไม่กล้าที่จะทุ่มให้เธอหมดใจไม่ใช่ฉันไม่รักแตาฉันกลัวกลัวว่าเธอจะมาหลอกฉันเหมือนกันคนก่อนๆฉันจึงมาเปิดใจคุยกับเธอเรื่องพวกนี้
"เอิ่มนี่เธอ"
"คะ"
"คือที่คุณมาเป็นแฟนกับฉัน"
"คุณรักฉันจริงมั้ย"
"จริงสิ"
"ฉันไม่กล้าที่จะทุ่มให้เธอหมดใจ"
เธอเข้ามากอดฉันเธอเป็นคนที่อบอุ่นมากเธอเป็นเหมือนหัวใจของฉันในตอนนี้
เราคบกันมาสักพักฉันสังเกตุว่าแฟนของมีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปเหมือนกับสามีเก่าของฉันฉันจึงเริ่มไม่ไว้ใจเธอตอนกลางคืนเธอก็ขอฉันไปเที่ยวกลางคืนฉันจึงใหเธอไปเพื่อที่ฉันจะมาสืบดูเธอ
ฉันเจอเธอในผับตอนนี้เธอเมาแต่เธอก็ยังมีสติอยู่ฉันเห็นผู้หญิงคนนึงสทืทสนมกับเธอดูท่าทางน่าจะไม่ใช่เพื่อนสิ่วที่ฉันเห็นคือผู้หญิงคนนั้นกำลังควงแขนเธอเหมือนกับแฟนแค่แฟนของฉันก็ไม่ได้ขัดขื่นแต่อย่างใดฉันเสียใจมากฉันจึงตัดสินใจไปเก็บข้าวของเพื่อจะออกจากที่นี่
ฉันเหลือบไปเห็นโทรศัพท์แฟนฉันอีกเครื่องที่เป็นเครื่องหลักฉันจึงแอบเปิดดูแต่สิ่งฉันเห็นฉันเห็นเธอคุยกับคนอื่นฉันรีบวางโทรศัพท์ของเธอแล้วออกจากห้องนี้แล้วก็ไปที่ประเทศอังกฤษ...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments