ภูผามองอิงฟ้าอย่างครุ่นคิด ก่อนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ดาวบนฟ้ามีเป็นล้านดวง แต่บางครั้งเราก็แค่มองหาดวงเดียวที่สำคัญที่สุด ไม่จำเป็นต้องพับดาวให้ครบอีกหรอก ชีวิตของเธอไม่ได้ขึ้นอยู่กับจำนวนดาวกระดาษ แต่มันขึ้นอยู่กับสิ่งที่เธออยากทำต่อจากนี้”
อิงฟ้าฟังคำพูดนั้นอย่างเงียบๆ ใบหน้าของเธอแฝงรอยยิ้มบาง แต่ในดวงตายังคงมีคำถามที่ไม่ได้เอ่ยออกมา “แต่ถ้าฉันไม่รู้ว่าต้องเดินไปทางไหนต่อจริงๆ ล่ะ?”
“งั้นก็ลองเริ่มเดินไปด้วยกัน” เขาตอบพลางยื่นมือออกไปหาเธอ “ถึงจะไม่รู้ปลายทาง แต่เธอจะไม่ต้องเดินคนเดียว”
อิงฟ้าหันไปมองเขา รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอค่อยๆ ชัดเจนขึ้น “นายพร้อมจะเดินไปกับฉันจริงๆ เหรอ?”
ภูผายิ้มกว้าง “แน่นอน ฉันเคยสัญญาไว้แล้วไม่ใช่เหรอว่าจะช่วยเติมเต็มความสุขของเธอ?”
... เช้าวันถัดมา...
รุ่งเช้าในหมู่บ้านเล็กๆ เสียงนกร้องปลุกผู้คนให้ตื่นจากการหลับใหล อิงฟ้ายืนอยู่หน้าบ้านมองพระอาทิตย์ขึ้น เธอถือกล่องไม้ที่บรรจุดาวกระดาษพันดวงไว้ในมือ ก่อนจะเงยหน้ามองภูผาที่เดินเข้ามาพร้อมกับกาแฟร้อนในมือ
“วันนี้มีแผนอะไรหรือเปล่า?” เขาถาม
อิงฟ้าพยักหน้าเบาๆ “ฉันอยากเอากล่องดาวนี้ไปวางไว้ที่ยอดเขานั่น ที่ที่แม่เคยบอกว่าเป็นจุดที่มองเห็นดาวใกล้ที่สุด”
ภูผายิ้ม “งั้นไปกันเถอะ ฉันจะช่วยเธอถือเอง”
การเดินทางขึ้นยอดเขาเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของทั้งคู่ อิงฟ้าเล่าเรื่องราวในวัยเด็กที่เธอเคยวิ่งเล่นที่นี่กับแม่ ส่วนภูผาก็เล่าเรื่องชีวิตในเมืองใหญ่ที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย
เมื่อถึงยอดเขา อิงฟ้าวางกล่องไม้ลงบนก้อนหินใหญ่ เธอหลับตาและอธิษฐานเงียบๆ ภูผายืนอยู่ข้างเธอโดยไม่เอ่ยคำใด แต่เพียงอยู่ใกล้ก็พอให้เธอรู้สึกอบอุ่น
“ฉันขอให้แม่ได้รับรู้ว่าฉันมีความสุขแล้ว” เธอพูดเบาๆ
ภูผาหันมามองเธอ “แล้วตอนนี้ดาวดวงไหนสำคัญที่สุดสำหรับเธอ?”
อิงฟ้าหันมามองเขา แววตาเต็มไปด้วยความซาบซึ้ง เธอยิ้มและตอบเบาๆ “ดาวดวงนี้แหละ...”
เธอแตะที่อกของภูผาเบาๆ หัวใจของเขาเต้นแรงกับคำตอบนั้น
สมมติว่านั่งดูดาว
...ใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาว ความรักของพวกเขาคือแสงที่ส่องนำทางกันและกัน...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
Comments