เวลาผ่านไปหลายวันหลังจากคืนที่ภูผาสัญญาว่าจะเติมเต็มความสุขให้อิงฟ้า ชีวิตในหมู่บ้านเล็กๆ ยังคงดำเนินไปอย่างเรียบง่าย แต่คืนนี้กลับไม่เหมือนเดิม ฝนโปรยปรายลงมาแทนลมหนาวที่เคยพัดโชย อิงฟ้ายืนอยู่ริมหน้าต่างบ้าน มองเม็ดฝนที่ตกกระทบหลังคาไม้
เสียงเคาะประตูดังขึ้น
“อิงฟ้า! เปิดประตูหน่อย!” เสียงของภูผาดังมาจากนอกบ้าน
เธอรีบวิ่งไปเปิดประตู พบเขายืนเปียกปอน เสื้อกันหนาวสีเทาเปียกชุ่มจนแนบลำตัว ใบหน้าของเขาเปื้อนรอยยิ้มแม้จะตัวสั่นเพราะความหนาว
“นายมาทำอะไรกลางฝนแบบนี้?” อิงฟ้าถามพร้อมกับดึงเขาเข้ามาในบ้าน
“ฉันมีบางอย่างจะให้เธอ” ภูผาหยิบถุงกระดาษใบเล็กออกมาจากกระเป๋าเสื้อ เขายื่นมันให้เธอ
“อะไรน่ะ?”
“เปิดดูสิ”
อิงฟ้าค่อยๆ เปิดถุงออก ข้างในมีดาวกระดาษหลากสีจำนวนหนึ่ง เธอเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ
“นี่นาย...พับดาวพวกนี้เหรอ?”
ภูผายิ้มเก้อๆ “ใช่ ฉันไม่เก่งเท่าเธอหรอก แต่ฉันอยากช่วยเธอเติมเต็มคำขอพรของแม่ ถึงเธอจะพับครบแล้ว แต่ฉันคิดว่าเพิ่มอีกสักหน่อยก็คงไม่เสียหาย”
อิงฟ้าจ้องมองดาวในมือ น้ำตาคลอเบ้า เธอไม่เคยคาดคิดว่าภูผาจะใส่ใจขนาดนี้
“ขอบคุณนะภูผา” เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย
“ไม่ต้องขอบคุณหรอก ฉันแค่อยากเห็นเธอยิ้ม”
อิงฟ้าหัวเราะเบาๆ ก่อนจะจับมือเขา “นายเปียกหมดแล้ว เดี๋ยวไม่สบายหรอก ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน เดี๋ยวฉันเอาผ้าเช็ดตัวมาให้”
.
... หลังจากฝนหยุดแล้ว...
.
คืนนั้นหลังฝนหยุดตก ท้องฟ้ากลับมาเปิดโล่งอีกครั้ง ดาวดวงน้อยใหญ่ส่องแสงระยิบระยับเหมือนทุกคืน แต่ครั้งนี้มันดูงดงามเป็นพิเศษสำหรับอิงฟ้า
ทั้งสองนั่งอยู่ใต้ต้นสนใหญ่ตามเคย อิงฟ้าถือถุงดาวกระดาษของภูผาไว้แนบอก เธอมองท้องฟ้าก่อนจะพูดขึ้นเบาๆ
“ภูผา นายเคยคิดไหมว่าดวงดาวมันจะฟังคำอธิษฐานของเราได้จริงๆ หรือเปล่า?”
“ฉันไม่รู้หรอก” เขาตอบ “แต่ฉันรู้ว่าคำอธิษฐานของเธอสำคัญกับฉัน และไม่ว่ามันจะเป็นจริงหรือไม่ ฉันก็อยากอยู่เคียงข้างเธอเสมอ”
อิงฟ้าหันมองเขา แววตาที่เคยเศร้าของเธอเริ่มเปล่งประกาย เธอคิดในใจว่า ดาวดวงสุดท้ายของเธออาจไม่ใช่ดาวกระดาษที่พับ แต่เป็นชายหนุ่มที่นั่งเคียงข้างเธอในคืนนี้
.
.
แม้ท้องฟ้าจะเปลี่ยนไป แต่ดาวดวงเดิมยังคงอยู่ข้างเธอเสมอ...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
Comments
Madison UwU
กำลังรอเรื่องใหม่จากแอดอยู่เลย ❤️
2024-12-10
1