ดาวดวงสุดท้ายของหัวใจ
ลมหนาวพัดเอื่อยผ่านลานหญ้ากว้างในหมู่บ้านเล็กๆ บนภูเขา “อิงฟ้า” หญิงสาวที่หลงใหลในความงดงามของดวงดาว มักใช้เวลายามค่ำคืนอยู่ใต้ต้นสนใหญ่ ชื่นชมแสงดาวระยิบระยับบนฟากฟ้า คืนนี้เธอไม่ได้มาเพียงเพื่อดูดาว แต่เพื่อพับดาวกระดาษดวงสุดท้ายในกล่องไม้ใบเล็ก
มือเรียวหยิบกระดาษสีเงินแผ่นสุดท้ายขึ้นมา เสียงฝีเท้าแผ่วเบาดังขึ้นจากด้านหลัง เธอหันไปมองก็พบชายหนุ่มในเสื้อกันหนาวสีเทา "ภูผา" เพื่อนสนิทที่เคยเล่นซนด้วยกันในวัยเด็ก หลังจากเขาย้ายออกไปเรียนในเมืองใหญ่ พวกเขาก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย
“ยังชอบดูดาวเหมือนเดิมเลยนะ” ภูผาทัก น้ำเสียงอ่อนโยนนั้นทำให้อิงฟ้ายิ้มออกมา
“ใช่ ฉันยังชอบเหมือนเดิม” เธอตอบพลางมองกล่องไม้ในมือ “แต่นี่จะเป็นดาวดวงสุดท้ายที่ฉันพับแล้ว”
ภูผาขมวดคิ้วเล็กน้อย “ทำไมถึงหยุดล่ะ?”
อิงฟ้าหลุบตาลงเล็กน้อยก่อนตอบ “มันเป็นคำขอของแม่ก่อนที่แม่จะจากไป แม่อยากให้ฉันพับดาวพันดวงเพื่อขอพร ฉันก็หวังว่าพรนั้นจะช่วยให้ชีวิตฉันมีความสุข”
ภูผานิ่งไปครู่หนึ่งก่อนนั่งลงข้างเธอ เขาหยิบดาวกระดาษดวงหนึ่งขึ้นมาดู “แล้วเธอขอพรว่าอะไรล่ะ?”
“ความสุข... ฉันอยากมีชีวิตที่มีความสุขเหมือนที่แม่หวังไว้” เธอยิ้มบางๆ แต่ในแววตายังคงมีความเศร้าซ่อนอยู่
ภูผามองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน ก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ถ้าความสุขคือสิ่งที่เธอขอ ฉันอยากเป็นคนช่วยเติมเต็มมันให้เธอ”
หัวใจของอิงฟ้าเต้นแรง เธอเงยหน้ามองเขา แววตานั้นเต็มไปด้วยความจริงใจ “นายจะทำแบบนั้นได้จริงๆ เหรอ?”
“ฉันสัญญา” เขายิ้มพลางจับมือเธอเบาๆ
อิงฟ้าหัวเราะเบาๆ ก่อนจะพูด “ถ้าพรของฉันสำเร็จ ฉันอยากแบ่งปันความสุขนั้นกับนาย”
ทั้งสองนั่งเคียงข้างกัน อิงฟ้าหยิบกระดาษสีเงินขึ้นมาและค่อยๆ พับมันเป็นดาวดวงเล็กด้วยความตั้งใจ เมื่อดาวดวงสุดท้ายถูกวางลงในกล่อง เธอหลับตาและอธิษฐานในใจ
ท้องฟ้าคืนนั้นส่องแสงระยิบระยับราวกับร่วมยินดีกับพรของเธอ แม้คำขอจะยังไม่รู้ผล แต่ทั้งอิงฟ้าและภูผาต่างรู้ดีว่า การมีใครสักคนที่พร้อมอยู่เคียงข้างและเติมเต็มความสุขในหัวใจ อาจเป็นพรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาแล้ว
ใต้แสงดาวและสายลมหนาว ความรักเริ่มเบ่งบานเหมือนดอกไม้กลางฤดูหนาว...💫❤️
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
Comments