ต้นข้าว
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนเตียงในห้องนอนของบ้านไม่สิเรียกว่าคฤหาสน์เลยแหละมันไม่ใช่บ้านของพ่อแม่โลเวลแต่มันเป็นของโลเวลเอง ส่วนเจ้าของบ้านตอนนี้ทำอะไรอยู่น่ะหรอก็ยืนมองฉันอยู่นี่ไง ทำเหมือนฉันเป็นนักโทษรอวันประหารซะขนาดนั้น
"เอ่อ..." ไม่รู้จะพูดอะไรดี ไม่ใช่สิ ไม่กล้าพูดต่างหากฉันเดาความคิดของผู้ชายคนนี้ไม่ออกจริงๆ ในตาสีฟ้านั้นมันดูนิ่งจนไม่รู้ว่าเจ้าตัวอยู่ในอารมณ์ไหนกันแน่ เฮ้อ ตายแน่ๆเลยฉัน
"เธออายุเท่าไหร่" ทำไมเสียงเพราะอย่างงี้อะ จะละลายอยู่แล้วพ่อคุณเอ้ย
"23 ค่ะ เป็นเจ้าบ่าวทำไมไม่รู้ว่าเจ้าสาวอายุเท่าไหร่ล่ะคะ" ก็จริงๆนะทำไมเขาไม่รู้แม้แต่อายุฉันล่ะ แล้วชื่อฉันเขาจะรู้ไมเนี่ย
"ก็ไม่ได้คิดจะสนใจหนิ" เจ็บและจุกครับท่าน
"อ่ะ..คุณจะทำอะไร" ตอนนี้เขาเข้ามาประชิดตัวฉันแถมยังก้มหน้ามาจ้องหน้าฉันแบบใกล้ๆอีก อีกนิดเดียวปากก็จะแตะกันอยู่แล้ว
"คืนเข้าหอเขาทำอะไรกันล่ะสาวน้อย" ตายๆแน่ๆ ฉันไม่ได้เด็กขนาดนั้นนะ แต่ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมหนิ ถึงเขาจะหล่อขนาดไหนก็เหอะ
"..."
"ต่อไปนนี้เรียกฉันว่าพี่โลเวล เข้าใจไหมไหนลองเรียกสิ” ที่นี้เขาเลื่อนหน้าไปกระซิบที่หูฉัน แล้วๆตอนนี้เขาก็เลื่อนปลายจมูกปัดผ่านแก้มฉันไปแล้ว
"ค่ะ พี่โล...." ฉันยังพูดไม่ทันจบเขาก็ประกบปากฉันกับปากเขาเข้าด้วยกันแล้วนี้คือจูบแรกของฉันเลยนะ ลิ้นเขาเข้ามาในปากฉันเขาควานเอาลิ้นฉันไปพันจนสมองฉันเบลอไปแล้วตอนนี้ มือเขาก็ไม่อยู่นิ่งเช่นกัน มันป้วนเปี้ยนอยู่ตรงหน้าอกฉัน มือของฉันไปกอดคอเขาตั้งแต่ตอนไหนฉันไม่รู้ตัวเลย เขาอุ้มฉันขึ้นมานอนบนเตียงแล้วขึ้นคร่อมฉันไว้ทันที เขาค่อยๆเลื่อนเกาะอกลงจนเห็นนมของฉันทั้งเต้าเลย ฉันก็อายเป็นนะ
"ปล่อย" เขาพูดด้วยเสียงทรงอำนาจให้ฉันเอามือออกจากเต้าทั้งสองข้าง
"เอ่อ...ต้นข้าวยังไม่พร้อม..." ฉันยังพูดไม่ทันจบเขาก็ก้มลงมาจูบฉันอีกรอบ
"ไม่ใช่แฉะหมดแล้วหรอ เคลิ้มซะขนาดนี้ หึ" เขาล้อฉัน!!
"อื้อ...."ฉันครางออกมาอยากเสียวเมื่อเขาก้มลงมาดูดหัวนม ฉันเหมือนลอยอยู่บนเมฆยังไงไม่รู้
"กริ้งๆๆ~~~~อื้ดๆๆ" ก่อนที่เขาจะทำไรไปมากกว่านี้ก็มีเสียงโทรศัพท์เข้า (เสียงโทรศัพท์หน้าเกลียดว่ะ555)
"ใครโทรมาตอนนี้วะ!" เขาคงอารมณ์เสียไม่ใช่น้อย ก่อนจะยอมลุกออกไปรับโทรศัพท์
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments