พ่อครูช่วยผมหน่อยครับ ตอนที่3

ณ ที่กรุงเทพ

ริน(รินลดา+น.อ.)

เห้อ~

ริน(รินลดา+น.อ.)

กว่าจะถึง

ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)

เอ่อจริง

ริน(รินลดา+น.อ.)

ขึ้นห้องพักกันเถอะ

. .

ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)

เออมึง

ริน(รินลดา+น.อ.)

มีไรหรอ

ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)

มึงอยู่ห้องไหน

ริน(รินลดา+น.อ.)

อยู่ห้องA142

ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)

อ่ย~อยู่ตั้งชั้น4

ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)

เดินไปหาไม่หอบตายก่อนหรอว่ะ//ಠ⁠_⁠ಠ

ริน(รินลดา+น.อ.)

แล้วผิงอยู่ห้องไหนหรอ

ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)

อยู่ห้องA126

ริน(รินลดา+น.อ.)

อ๋อ~~

ริน(รินลดา+น.อ.)

ป่ะเอาของไปเก็บกัน

ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)

มึงไม่เหนื่อยตายหรอว่ะตัวก็ตัวเล็กๆอยู่ก็อยู่ชั้นสูงๆ?

ริน(รินลดา+น.อ.)

แล้วให้ทำไงได้ละ

ริน(รินลดา+น.อ.)

งั้นไปละ

ทั้งสองได้แยกย้ายกันขึ้นห้อง

. .

ริน(รินลดา+น.อ.)

เห้อ~~~

ริน(รินลดา+น.อ.)

กว่าจะจัดของเสร็จ

ริน(รินลดา+น.อ.)

นอนพักสักหน่อยดีกว่า//นั่งอยู่บนเตียง

ริน(รินลดา+น.อ.)

//เอนตัวลงนอน

ริน(รินลดา+น.อ.)

//หลับ

และผมก็ได้ฝันผมฝันที่ๆหนึ่งเป็นเหมือนบ้านเรือนไทยในสมัยก่อนที่มีคนอยู่ในเรือนไทยนั้นแต่ผมดันมองเห็นหน้าคนในเรือนไม่ชัดแต่จู่ก็ได้มีเสียงนึงพูดขึ้นว่า...

？？？

"มาอยู่กับข้ามั้ย"

ตอนที่ไดยินเสียงปริศนานั้นผมก็รู้สึกว่ามันเย็นวาบไปทั้งตัวและจากบ้านเรือนไทยที่ดูสวยงามกลับกลายเป็นเรือนไทยที่เก่าและรกรุงรังจากใบไม้ใบหญ้าที่เกาะเต็มไปหมด

？？？

"เจ้าจะมาอยู่กับข้าหรือไม่"

ริน(รินลดา+น.อ.)

คะ..คุณเป็นใคร

？？？

เจ้าไม่ต้องรู้หรอกว่าข้าเป็นใคร

？？？

ตอบความข้ามาเถิดว่าเจ้าตะมาอยู่กับข้าหรือไม่

ริน(รินลดา+น.อ.)

ไม่

？？？

"มึงจะไม่มาอยู่กับกูงั้นรึ"