ความมืดปกคลุมทุกสิ่งรอบตัวฉลาม เขารู้สึกเหมือนกำลังล่องลอยอยู่ในพื้นที่ไร้จุดสิ้นสุด ไม่มีแสง ไม่มีเสียง มีเพียงความเงียบงันที่แผ่ซ่านไปทุกทิศทาง จนกระทั่งเสียงหนึ่งดังขึ้นจากความมืด เสียงที่ลึกและแผ่วเบา แต่เต็มไปด้วยอำนาจ
"ฉลาม...เจ้าตื่นแล้วหรือยัง?" เสียงนั้นเอ่ยขึ้น
ฉลามค่อย ๆ เปิดตาขึ้น แต่สิ่งที่เขาเห็นกลับไม่ใช่โลกภายนอก เขายืนอยู่ในพื้นที่ที่เหมือนจิตใต้สำนึกของตัวเอง ทุกอย่างรอบตัวเป็นสีดำสนิท มีเพียงร่างสูงใหญ่ของ DoomDay ที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า ดวงตาสีแดงลุกโชนเหมือนเปลวไฟที่ไม่มีวันดับ
"นี่มันที่ไหน? ข้ากำลังฝันอยู่หรือ?" ฉลามเอ่ยถาม ขณะที่พยายามรวบรวมสติ
DoomDay หัวเราะเบา ๆ "นี่คือจิตใต้สำนึกของเจ้า ฉลาม เจ้าอยู่ในสภาวะใกล้ตาย ร่างกายของเจ้ากำลังอ่อนแอลงเรื่อย ๆ และหากปล่อยไว้อย่างนี้ เจ้าจะไม่มีวันฟื้นกลับมาอีก"
ฉลามขมวดคิ้ว ความทรงจำก่อนหมดสติเริ่มกลับมา "แล้วไอมี่ล่ะ? นางปลอดภัยหรือไม่?"
ใบหน้าของ DoomDay เคร่งเครียดลง "นางกำลังตกอยู่ในอันตราย ปีศาจเพศหญิงที่เป็นหัวหน้าของเผ่ามนต์ดำได้โจมตีนางด้วยตะปูมนต์ดำขนาดใหญ่ที่ปักทะลุอกของนาง ตอนนี้นางใกล้สิ้นใจแล้ว"
หัวใจของฉลามร่วงลงเหมือนถูกหินหนักทับ ความโกรธและความเจ็บปวดพลุ่งพล่านในอก "ไม่...ข้าต้องช่วยนาง! ข้าจะไม่ปล่อยให้นางต้องตาย!"
DoomDay จ้องเขาด้วยสายตาจริงจัง "เจ้าทำไม่ได้ในสภาพนี้ ร่างกายของเจ้าไม่อาจทนต่อพลังที่ข้าจะมอบให้ได้ เว้นแต่ว่า...เจ้ายอมให้ข้าเป็นผู้ควบคุมร่างของเจ้าอย่างสมบูรณ์"
ฉลามมอง DoomDay อย่างไม่เชื่อหูตัวเอง "เจ้าอยากครอบงำข้า? นี่เป็นสิ่งที่เจ้าต้องการมาตลอดใช่ไหม?"
DoomDay ถอนหายใจหนัก ๆ "ข้าเคยคิดเช่นนั้น แต่เวลาที่อยู่ในตัวเจ้า ข้าได้เรียนรู้บางอย่าง ข้าเข้าใจความรัก ความเสียสละ และความเจ็บปวดของมนุษย์ ข้ารู้แล้วว่าพลังของข้ามีไว้เพื่อปกป้อง ไม่ใช่เพื่อทำลาย ข้าขอสัญญา หากเจ้าให้ข้าควบคุม ข้าจะรักษาร่างกายของเจ้าและช่วยไอมี่ให้ปลอดภัย"
ฉลามนิ่งไป เขารู้ดีว่าการตัดสินใจครั้งนี้จะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง แต่ภาพของไอมี่ที่กำลังต่อสู้ดิ้นรนเพื่อช่วยเขา ทำให้เขาไม่มีทางเลือกอื่น
"ตกลง...ข้ายอมให้เจ้าควบคุมร่างของข้า" เขาพูดเสียงหนักแน่น "แต่เจ้าต้องรักษาสัญญา เจ้าต้องปกป้องไอมี่และทุกคนที่ข้ารัก"
ดวงตาของ DoomDay ส่องประกายขึ้น "ข้าสัญญา ฉลาม ข้าจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องสิ่งที่เจ้าหวงแหน"
ทันใดนั้น ความมืดรอบตัวเริ่มหมุนวนเหมือนพายุ เสียงคำรามของ DoomDay กึกก้องไปทั่วจิตใต้สำนึกของฉลาม และในโลกแห่งความเป็นจริง ร่างของเขาที่นอนแน่นิ่งอยู่ในถ้ำเริ่มเปลี่ยนไป
สายฟ้าสีดำพุ่งลงมาจากท้องฟ้าที่ปกคลุมไปด้วยเมฆหนาทึบ มันฟาดลงมาที่ร่างของฉลามจนทุกสิ่งรอบตัวสั่นสะเทือน แสงสว่างจ้าสีดำปกคลุมร่างกายของเขา เผยให้เห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจน
DoomDay ในร่างสมบูรณ์แบบ 100% ปรากฏตัวขึ้น ร่างกายของเขามีเส้นพลังสีแดงและดำที่เรืองแสงไปทั่ว ดวงตาเปล่งประกายราวกับอสูรจากนรก เขายืนขึ้นอย่างมั่นคง กรงเล็บที่แหลมคมพร้อมสำหรับการต่อสู้
เสียงคำรามของ DoomDay ดังลั่น ขณะที่เขาพุ่งออกจากถ้ำไปยังสมรภูมิที่ไอมี่กำลังเผชิญหน้ากับปีศาจเพศหญิง DoomDay ไม่รอช้า เขากระโจนเข้าสู่การต่อสู้อย่างดุดันและไร้ความลังเล
เอลเซียร์ หัวหน้าปีศาจมนต์ดำ หันมามอง DoomDay ด้วยความตกตะลึง "นี่คือพลังเต็มรูปแบบของ DoomDay งั้นหรือ?" นางพูดพร้อมกับยิ้มเหยียด "น่าสนใจ... มาเถอะ ข้าจะพิสูจน์ว่าพลังของเจ้าก็ไม่ต่างจากเถ้าธุลี"
DoomDay พุ่งเข้าใส่เอลเซียร์ด้วยความเร็วเหนือมนุษย์ หมัดแรกของเขาฟาดใส่นางจนกระเด็นไปชนกับต้นไม้ใหญ่ นางกัดฟันแล้วปล่อยพลังมนต์ดำออกมาโจมตี DoomDay แต่เขากลับใช้กรงเล็บตัดผ่านมนต์เหล่านั้นอย่างง่ายดาย
การต่อสู้ระหว่าง DoomDay และเอลเซียร์รุนแรงและดุเดือด แสงสลัวในป่ากลายเป็นสนามรบที่เต็มไปด้วยเปลวเพลิงและพลังมืด DoomDay ใช้พลังเต็มที่เพื่อกำจัดปีศาจที่กล้าทำร้ายไอมี่
ขณะที่การต่อสู้ดำเนินไป ไอมี่ที่นอนหมดสติอยู่เริ่มรู้สึกตัว เธอเห็นร่างของ DoomDay ที่กำลังต่อสู้อย่างไม่ยอมแพ้ และรู้สึกได้ถึงความรักและความเสียสละของฉลามที่ยังคงอยู่ในตัวของเขา
"ฉลาม... ฉันรู้ว่านายยังอยู่ในนั้น" เธอกระซิบเบา ๆ น้ำตาไหลอาบแก้ม ก่อนที่เธอจะหมดสติอีกครั้ง
การต่อสู้ครั้งนี้จะเปลี่ยนชะตากรรมของทุกคน และจะเป็นบททดสอบสำคัญของ DoomDay ในฐานะผู้ปกป้องโลกและมนุษยชาติ.
ไม่มีวันได้ครอบครองโลกนี้!” DoomDay ตะโกนด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ ก่อนที่เขาจะกระโจนเข้าไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว พลังของเขาปะทะกับพลังมืดของเอลเชียร์อย่างรุนแรงจนเกิดการระเบิดของพลังที่สั่นสะเทือนไปทั่วพื้นดิน
เอลเชียร์หัวเราะออกมาเสียงเย็นชา และยกมือขึ้นไปข้างหน้า พลังมืดที่มหาศาลก่อตัวขึ้นเป็นคลื่นขนาดใหญ่ที่มุ่งตรงไปที่ DoomDay แต่เขาหลบได้อย่างคล่องแคล่วและตอบโต้ด้วยพลังเวทมนตร์ผสมกับความแข็งแกร่งทางกายภาพที่มาจากการมีปีศาจในตัว
การต่อสู้ยังคงดำเนินไปอย่างดุเดือด เอลเชียร์เริ่มใช้พลังที่ซ่อนอยู่ในตัวเธอเพื่อเพิ่มความรุนแรงในการโจมตี เธอใช้เวทมนตร์ดำที่สามารถทำให้พื้นดินแตกเป็นแผลใหญ่ ปล่อยเถาวัลย์มืดที่พุ่งเข้าไปพันร่างของ DoomDay
แต่ DoomDay ก็ไม่ยอมแพ้ เขาพลิกตัวและใช้พลังเวทมนตร์ของตัวเองในการป้องกันและตอบโต้ พลังจากร่างกายที่เสริมขึ้นจากการมีปีศาจในตัวทำให้เขาสามารถต้านทานการโจมตีเหล่านั้นได้ แม้จะถูกโจมตีอย่างหนัก แต่เขาก็ยังสามารถรักษาความแข็งแกร่งของตัวเองไว้
ขณะที่การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด เอลเชียร์เริ่มเปลี่ยนแปลงร่างกายของเธอให้กลายเป็นมังกรยักษ์ที่เต็มไปด้วยพลังมืดสุดขั้ว ทำให้การต่อสู้ทวีความรุนแรงขึ้นไปอีกขั้น
DoomDay รู้ว่าการเอาชนะเอลเชียร์ในสภาพนี้จะไม่ใช่เรื่องง่าย เขาจึงตัดสินใจใช้พลังทั้งหมดที่เขามี รวมถึงความรู้จากการควบคุมพลังเวทมนตร์ที่ลึกซึ้งขึ้น การต่อสู้ยังคงเข้มข้นและไม่แน่ชัดว่าใครจะเป็นผู้ชนะในที่สุด แต่ทั้งสองฝ่ายต่างก็ไม่มีท่าทีว่าจะยอมแพ้ง่ายๆ
การต่อสู้ระหว่าง DoomDay และ เอลเชียร์ ยังคงรุนแรงต่อไปในพื้นที่ที่เต็มไปด้วยความมืดมิดและการทำลายล้าง พลังจากการต่อสู้ของทั้งสองคนทำให้บรรยากาศรอบๆ กลายเป็นทะเลเพลิงและลมพายุที่ปั่นป่วน เอลเชียร์ในร่างของมังกรยักษ์พ่นเปลวไฟสีดำออกจากปากของเธอ มันพุ่งไปตรงที่ DoomDay ในความเร็วที่น่ากลัว แต่เขาหลบได้ทันอย่างฉิวเฉียดและย้อนกลับไปด้วยการใช้เวทมนตร์เสริมพลังที่ออกจากร่างกายของเขา
“แกคิดว่าจะชนะได้ง่ายๆ งั้นเหรอ!” เอลเชียร์คำรามด้วยเสียงที่ดังก้องไปทั่ว แม้ว่าเธอจะอยู่ในร่างมังกรยักษ์ แต่เธอก็ยังคงเต็มไปด้วยความเย็นชาและความมั่นใจในพลังของตัวเอง
DoomDay ใช้มือของเขาเรียกพลังจากร่างกายที่แข็งแกร่งและพลังเวทมนตร์ที่หล่อหลอมขึ้นจากการดูดซับพลังปีศาจ เขาส่งพลังคลื่นใหญ่ที่เป็นแสงสีฟ้าเข้มและสีดำปะทะกับตัวมังกรของเอลเชียร์ พลังมหาศาลทำให้ร่างของมังกรสะท้านและปีศาจหญิงเอลเชียร์ต้องยืดตัวออกเพื่อรับแรงปะทะ ก่อนที่เธอจะเริ่มกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
แต่เอลเชียร์ไม่ได้ยอมแพ้ เธอใช้อุบายอีกครั้ง จู่ๆ ร่างของเธอเริ่มเปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง เธอกระโดดลงจากร่างมังกรยักษ์และเปลี่ยนกลับมาเป็นรูปร่างมนุษย์ โดยการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วที่เต็มไปด้วยความชำนาญ เอลเชียร์ใช้คมดาบสีดำที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์ที่มีพลังอำนาจมืดและแหลมคม เพื่อฟันเข้าหา DoomDay อย่างไม่หยุดหย่อน
DoomDay พยายามรับมือกับการโจมตีอย่างไม่ย่อท้อ เขาหลีกเลี่ยงดาบของเอลเชียร์ได้อย่างเฉียดฉิว แต่ไม่สามารถหลบได้ทันทุกครั้ง ดาบพลังมืดของเธอเริ่มสร้างรอยบาดลึกลงในร่างกายของเขา แม้จะทนทานมากแค่ไหน แต่พลังที่เอลเชียร์ใช้ออกมาเริ่มแสดงผลให้เห็นชัดเจน
“แกจะไม่สามารถยืนหยัดได้ตลอดไป” เอลเชียร์กล่าว พร้อมกับส่งพลังเวทมืดออกมาในวงกว้าง ครอบคลุมทั้งสนามรบ โดยหวังจะกดดันให้ DoomDay อ่อนแอลง
DoomDay รู้สึกถึงพลังที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจากเธอ แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้ เขายกมือขึ้นและปล่อยพลังเวทมนตร์ของตัวเองออกไป ซึ่งราวกับจะพุ่งทะลุทุกสิ่งและแหวกทะลุพลังมืดของเอลเชียร์ ด้วยการกระจายพลังออกมาในรูปแบบที่รุนแรงและกระจายไปทั่ว
ทั้งสองฝ่ายอยู่ในสภาพที่บาดเจ็บหนัก แต่ความมุ่งมั่นของทั้งสองคนยังคงไม่ลดลง การต่อสู้ยังคงยืดเยื้อ และดูเหมือนว่าทั้ง DoomDay และเอลเชียร์ต่างพยายามผลักดันขีดจำกัดของตัวเองเพื่อเอาชนะฝ่ายตรงข้าม ท่ามกลางความมืดที่ล้อมรอบ จึงไม่รู้ว่าใครจะเป็นผู้ชนะในที่สุด
จบตอนที่ 5 ‘‘โปรดรดติดตามตอนต่อไป’’
! secret !
DoomDay ยังคงสู้ต่อไปพร้อมกับแบ่งชิ้นส่วนไปหา
ไอมี่ และใช้พลังฟื้นฟูให้ไอมี่ฟื้นจากการหมดสติได้ แต่สงครามระหว่าง DoomDay และ เอลเชียร์ ก็ยังคงไม่หยุด ไอมี่ รู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้ ฉลาม ได้กลายร่างเป็น DoomDay ร่างสมบูรณ์แล้ว แต่ไอมี่ยังคงสนับสนุนด้วยพลังเวทย์ให้กับ DoomDay ด้วยแบบห่างๆ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments