เช้าวันเสาร์ที่แดดอ่อน ๆ สาดส่องเข้ามาผ่านหน้าต่างของร้านกาแฟใกล้มหาวิทยาลัย กานต์สินีนั่งอยู่กับเพื่อนสนิทสองคน คือ “มิน” และ “ตาล” ทั้งสองคนนี้รู้จักนิสัยของกานต์เป็นอย่างดี และมักจะให้คำแนะนำที่เธอเชื่อใจ
มินจิบลาเต้ร้อนของตัวเองก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง “กานต์ เธอเล่าให้พวกเราฟังอีกทีสิ ว่าผู้ชายคนนั้นเขาทำอะไรบ้าง?”
กานต์เงียบไปครู่หนึ่ง มือกุมแก้วช็อกโกแลตร้อนที่วางอยู่ตรงหน้า ก่อนจะเล่าถึงเหตุการณ์ในช่วงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา ตั้งแต่วันที่ภูวริศเริ่มเข้ามาในชีวิตของเธอ ทั้งการช่วยเธอเก็บของ การบังเอิญเจอกันในสถานที่ต่าง ๆ ไปจนถึงเหตุการณ์ฝนตกที่เขาเอาร่มมาให้
“มันฟังดูเหมือนเขาตั้งใจตามจีบเธออยู่ใช่ไหม?” ตาลพูดขึ้นขณะจิ้มช้อนลงในเค้กของตัวเอง
“ฉันก็ไม่แน่ใจ” กานต์ตอบเบา ๆ “เขาดูจริงใจดีนะ แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมถึงบังเอิญเจอกันบ่อยขนาดนี้”
มินวางแก้วลงแล้วโน้มตัวมาหากานต์ “ฉันว่าเธอต้องระวังตัวไว้ก่อนนะกานต์ คนเราบางทีมันไม่ได้มาแบบใสซื่อหรอก ดู ๆ ไปก่อนว่าเขามีเจตนาอะไรแน่”
หลังจากฟังคำเตือนของเพื่อน กานต์เริ่มคิดมากขึ้น เธอยอมรับว่าตัวเองเริ่มรู้สึกดีกับภูบ้าง แต่ก็ยังไม่แน่ใจในเจตนาของเขา
วันหนึ่ง ขณะที่เธอกำลังอ่านหนังสืออยู่ในสวนสาธารณะ ภูวริศก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งพร้อมรอยยิ้ม
“อ่านหนังสืออะไรอยู่ครับ?” เขานั่งลงข้าง ๆ โดยไม่รอคำเชิญ
กานต์ยกหนังสือขึ้นเล็กน้อยให้เขาดู “นิยายค่ะ”
“ผมก็ชอบอ่านนิยายเหมือนกัน คุณชอบแนวไหนครับ?”
กานต์ลังเลเล็กน้อยก่อนจะตอบ “แนวสืบสวนค่ะ”
“โอ้! ผมก็ชอบนะ แต่ชอบอ่านแนวโรแมนติกด้วย” ภูพูดพลางหัวเราะเบา ๆ “บางทีมันช่วยให้ผ่อนคลายดี”
เธอยิ้มบาง ๆ ก่อนจะกลับไปสนใจหนังสือของตัวเอง แต่ก็อดคิดถึงคำพูดของมินไม่ได้ เธอควรตั้งคำถามตรง ๆ กับเขาอีกครั้งดีไหม?
ไม่กี่วันต่อมา มินแวะมาหาที่ห้องของกานต์ในตอนเย็น พวกเธอพูดคุยกันเรื่องทั่วไปจนกระทั่งมินเปลี่ยนเรื่อง
“กานต์ ฉันอยากเตือนเธอเรื่องภูอีกครั้ง” มินพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เขาดูเหมือนคนดีนะมิน ฉันไม่เห็นว่าเขาจะทำอะไรไม่ดีเลย” กานต์ตอบ
“ใช่ เขาอาจจะไม่ได้ทำอะไรผิด แต่เธอแน่ใจไหมว่าเขาไม่มีแผนอะไรซ่อนอยู่?” มินจ้องเธอด้วยสายตากังวล “บางทีเขาอาจจะมีเหตุผลบางอย่างที่เข้ามาในชีวิตเธอ”
คำพูดของมินทำให้กานต์คิดหนัก แต่ลึก ๆ เธอเริ่มรู้สึกว่าไม่อยากตั้งกำแพงกับภูอีกต่อไป
“มิน ฉันเข้าใจว่าเธอหวังดีนะ แต่บางทีฉันควรลองเปิดใจดู ถ้าเขามีเจตนาไม่ดี ฉันก็คงรู้เองในที่สุด”
มินถอนหายใจ “โอเค ถ้าเธอคิดแบบนั้น ฉันจะไม่ขัด แต่จำไว้นะกานต์ อย่าไว้ใจเขามากเกินไป”
วันหนึ่ง ภูวริศโทรมาชวนกานต์ไปดื่มกาแฟที่ร้านโปรดของเธอ เธอรู้สึกแปลกใจที่เขารู้ว่าเธอชอบร้านนี้ แต่ก็ตัดสินใจรับคำชวน
ในระหว่างที่พวกเขานั่งพูดคุยกัน กานต์เริ่มถามคำถามที่เธอเก็บไว้ในใจมานาน
“คุณภู ฉันอยากถามอะไรหน่อยค่ะ”
ภูวริศยิ้ม “ได้สิครับ ถามมาเลย”
“ทำไมคุณถึงพยายามเข้ามาในชีวิตฉันขนาดนี้?”
ภูนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เพราะผมคิดว่าคุณเป็นคนที่น่าสนใจ และผมอยากรู้จักคุณให้มากขึ้น”
“น่าสนใจในแง่ไหนคะ?”
“คุณดูเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูง แต่ลึก ๆ แล้วคุณมีเสน่ห์บางอย่างที่ผมอยากค้นหา”
คำตอบของเขาทำให้กานต์นิ่งไป เธอรู้สึกว่าภูพูดด้วยความจริงใจ แต่ก็ยังไม่แน่ใจว่าจะเชื่อเขาได้แค่ไหน
“ฉันยังไม่รู้ว่าคุณจริงจังหรือเปล่า แต่ถ้าคุณคิดจะเข้ามาในชีวิตฉัน คุณต้องพิสูจน์ให้ฉันเห็นว่าคุณไม่ได้แค่เล่น ๆ”
ภูยิ้มกว้าง “ได้เลยครับ ผมจะทำให้คุณเห็นเอง”
คืนนั้น หลังจากกลับมาที่ห้อง กานต์มองออกไปนอกหน้าต่าง ท้องฟ้ามืดสนิท แต่หัวใจของเธอกลับรู้สึกอบอุ่นเล็ก ๆ
แม้จะยังไม่เชื่อใจภูวริศเต็มร้อย แต่เธอก็เลือกที่จะลองเปิดใจดู เพราะบางครั้ง การเสี่ยงเปิดประตูหัวใจ อาจนำพาเธอไปสู่สิ่งที่เธอไม่เคยคาดฝันมาก่อน...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments