"1"

"เป็นไรไหมเนี่ย เด็กที่ไหนกัน"

ผมได้ยินเสียงของผู้หญิงวัย30ได้ เขาเจอผมตรงริมสะพาน

เธอคนนั้นมีชื่อว่า "นโยบาย"ใช่ครับเขาเก็บผมมาเลี้ยงและเขาไม่รู้วันเกิดของผม เธอพาผมมาที่บ้านของเขาพร้อมบอกว่า

" ต่อไปนี้หนูเป็นลูกแม่นะ😊"

สายของเธอเป็นประกายยิ้มพร้างพร้อมพูดกับผม เธอมีลูกชาย1คนชื่อ" ภาพภพ" ผมคิดว่าเราจะเป็นเพื่อนพี่น้องต่อกันได้ แต่ที่จริงแล้วเขาไม่ชอบหน้าผมเขาพยามที่จะแกล้งผม

ทั้งที่ไม่รู้แม้แต่ชื่อของผม จนกระทั่ง "ภาพภพ! ทำอะไร นาทีน่ะ! " ใช่ครับ นั้นคือชื่อของผม หลังจักที่เขารู้จักชื่อผม เขาก็แกล้งผมแรงขึ้นเลื่อนๆ แต่ว่าแม่ของผม(แม่ของภาพภพ)เจอกระดาษในกระเป๋าของผมมันเขียนไว้ว่า "ฝากดูแลลูกของฉันด้วยเขายังไม่มีชื่อเขาเป็นเด็กผู้ชาย เกิดวันที่ 5เดือน6 ปี2549 ฉันไม่สามารถที่เจอเขาได้ เมื่อเขาเห็นจดหมายนี้ฉันคงตายไปแล้ว และฉันฝากบอกเขาด้วยว่า แม่รักลูกนะแม่ดูลูกอยู่เสมอ😊 " นั้นเป็นจดหมายที่ผมได่อ่านตอนที่ผมอายุ14

ใช่ครับมันเด็กมากและต้องทำใจเพราะแม่แท้ๆเสียไปแล้ว ตอนนี้ผมกล้าเรียกแม่(แม่ของภาพภพ)ว่าแม่ได้เต็มปาก เพราะผมก็รักเขาเหมือนแม่แท้ๆ ตอนนี้ผมอยู่ม.4 และผมกำลังไปเรียน แต่ดูเหมือนว่าผมกำลังจะตกรถรอบสุด เพราะ ภาพภพ เข้าปิดเสียงนาฬิกาปลุกของผมเพื่อให้ผมโดนทำโทษ แต่โชคดีที่ผมตื่นทั้นก่อนแปดโมงเช้า แต่ดันเกือบตกรถ ผมนั่งรถเมล์ไปโรงเรียน ซึ่งรถเมล์คันนี้ขับได้แย่มากก

จนทำผมเกือบล้มไปทับคนที่นั่งอยู่ แต่มีคนดึงผมเอาไว้

"ไม่เป็นไรนะ"

"อืม"

"ขอบคุณที่ช่วยนะ นาย.."

"อ้อ"

"เราชื่อ ไฮไลท์ "

"นายล่ะ?"

"เราชื่อนาที"

"ชื่อแปลกอะ"

"เราก็คิดนั้น"

"นาทีเรียนที่เดียวกับเรรเลยนิ"

"จริงด้วย"

"ตอนนี้สายแล้วล่ะ"

ใช่ครับมันสายมากกเพราะนี่มันแปดโมงยี่สิบแล้วแต่จู่ๆไฮไลค์ก็พูดขึ้นว่า

"โดดลงรถกัน"

คำพูดนั้นทำเอาผมตกใจพักใหญ่ ผมยังไม่ทันตอบอะไร ไฮไลค์ก็ดึงผมและโดดลงไป คนขับรถก็ตะโกนด่าพวกเราเรื่องที่โดดลงจากรถ แต่การโดดลงจากรถนั้น ทำให้ผมได้แผล

"เห้ย!!"

"โทดที ไม่รู้ว่าจะได้แผลว่ะ"

"ไม่เป็นไร"

"ไปทำแผลที่ห้องเรียนเราก่อนล่ะกัน"

"อืม"

ไฮไลท์โทรหาเพื่อนอีกคนให้เอาเกาอี้มาปีนเพื่อไม่ให้โดนลงโทษเพราะมันสายมามากกแล้ว หลังจากที่ถึงโรงเรียน ไฮไลท์ทำแผลให้ผมจนเสร็จ และก็มีเพื่อนของเขาอีกคนนึงคนที่เขาบอกให้เอาเก้าอี้มาให้เพื่อปีนกำแพงนั้นล่ะ เขาชื่อ "ตามเคย" ชื่อผมว่าแปลกแล้วแต่ชื่อเขาแปลกกว่าผมอีก พวกเราคุยกันไปเลื่อยๆจนสนิทกันแบบงง แต่ที่ผมแแลกใจที่สุดคือ ภาพภพ เรียนห้องเดียวกับผม ทำเอาผมคิดเลยว่าห้องอื่นไม่มีให้อยู่เลยไง

" ห้องอื่นไม่มีให้อยู่ไงว่ะ"

นั้นเป็นครั้งแรกที่ผมกับเขาคิดเหมือนกัน จู่ๆเจาก็เดินมาแตะเก้าอี้ทีีผมนั่งอยู่พร้อมพูดว่า

"ลุกกูจะนั่ง"

ผมทำตามที่เขาบอกเพราะไม่อยากโดนแกล้ง

**CT\_021150**

นิยายใหม่เป็นไงบ้างค่ะสั้นไปกรือป่าวแอดไม่รู้ว่านิยายทั่วไปต้องเขียนเยอะแค่ไหนนิยายแชตแอดไม่ได้ลืมนะค่ะแอดแต่งในจอยด้วยและแอดทำงานที่โรงเรียนนิดหน่อยเล่นเกมเยอะไปหน่อยเลยไท่ได้อัพ😅😬

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***